IBPP2/443-198/11/ABu

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2011 r. (data wpływu 7 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu paliwa do maszyn, urządzeń i pojazdów niezarejestrowanych do ruchu drogowego, wykorzystywanych w gospodarstwie - jest prawidłowe.

W dniu 7 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu paliwa do maszyn, urządzeń i pojazdów niezarejestrowanych do ruchu drogowego, wykorzystywanych w gospodarstwie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni prowadzi działalność rolniczą w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej (hodowla norek oraz lisów). Wnioskodawczyni jest zarejestrowana jako podatnik VAT. Na potrzeby prowadzonej działalności rolniczej, Wnioskodawczyni wykorzystuje ciągniki oraz urządzenia, które są napędzane gazem, benzyną oraz olejem napędowym. Maszyny te są niezbędne, gdyż w znacznym stopniu ułatwiają pracę w gospodarstwie.

Ciągniki oraz urządzenia nie są nigdzie rejestrowane. Poruszają się w obrębie hodowli, która jest ogrodzona.

Paliwo do tych urządzeń oraz ciągników kupowane jest na stacjach benzynowych do karnistrów. Na terenie gospodarstwa uzupełnia się zbiorniki paliwowe tych urządzeń oraz ciągników.

Na zakupione paliwo Wnioskodawczyni otrzymuje fakturę VAT, bez numeru rejestracyjnego.

Wnioskodawczyni prowadzi ewidencję wlewanego paliwa do poszczególnych maszyn. Do każdej faktury dopięte jest zestawienie jaką ilością paliwa urządzenie zostało zatankowane.

W gospodarstwie Wnioskodawczyni posiada:

W świetle nowych przepisów żadne z tych urządzeń nie jest pojazdem specjalnym. Nie są to również pojazdy osobowe, ani w ogóle pojazdy samochodowe, a ograniczenie do odliczenia podatku naliczonego stosuje się do samochodów.

Artykuł 86 ust. 1 ustawy o VAT mówi, że w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jednocześnie Wnioskodawczyni nadmieniła, iż do końca 2010 r. odliczyła VAT z faktur dokumentujących zakup paliwa do tych ciągników i urządzeń.

Jednak do czasu otrzymania interpretacji Wnioskodawczyni nie będzie odliczać podatku VAT od zakupionego paliwa do urządzeń i ciągników rolniczych, aby uniknąć ewentualnych korekt deklaracji VAT. Odliczenia tego Wnioskodawczyni dokona w deklaracji podatkowej w terminie określonym w art. 86 ust. 11 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w 2011 r. po zmianie ustawy o VAT Wnioskodawczyni nadal może odliczać podatek VAT od zakupionego paliwa do ciągników i urządzeń, które wykorzystuje do pracy w gospodarstwie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nowe zasady odliczania VAT dotyczą samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Wykorzystywane w gospodarstwie Wnioskodawczyni maszyny, urządzenia i ciągniki nie są pojazdami osobowymi ani innymi pojazdami samochodowymi. Dlatego też Wnioskodawczyni ma prawo do odliczenia podatku VAT z faktur za paliwo od tych urządzeń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowa zasada dotycząca możliwości odliczenia podatku naliczonego została zawarta w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT. Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl powyższego przepisu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku czy też niepodlegających temu podatkowi.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Najeży ponadto zauważyć, iż w art. 88 tej ustawy wskazane zostały sytuacje, w przypadku wystąpienia których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu paliwa wykorzystywanego do napędu samochodów zostały uregulowane w przepisach ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652).

W myśl art. 4 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r., w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, tj. od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 tej ustawy.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, tj. od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Należy w tym miejscu zauważyć, iż przepisy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć: "samochód osobowy", "pojazd" czy też "pojazd samochodowy". W tym zakresie należy więc posiłkować się przepisami ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.).

Stosownie do treści art. 2 pkt 31, pkt 32 i pkt 33 ww. ustawy - Prawo o ruchu drogowym, "pojazd" oznacza środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane, "pojazd silnikowy" to pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru i pojazdu szynowego, natomiast "pojazd samochodowy" to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Zgodnie z pkt 44 art. 2 ww. ustawy pod pojęciem "ciągnik rolniczy" rozumieć należy pojazd silnikowy skonstruowany do używania łącznie ze sprzętem do prac rolnych, leśnych lub ogrodniczych; ciągnik taki może być również przystosowany do ciągnięcia przyczep oraz do prac ziemnych.

Z kolei pkt 40 art. 2 ustawy - Prawo o ruchu drogowym wskazuje, iż "samochodem osobowym" jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

Wskazać również należy, iż od dnia 1 stycznia 2011 r. do celów podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług, wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Zgodnie z tą klasyfikacją w Dziale 28 PKWiU wymieniono maszyny i urządzenia, gdzie indziej niesklasyfikowane, w tym np. w grupowaniu 28.3 obejmującym Maszyny dla rolnictwa i leśnictwa sklasyfikowano m.in. ciągniki rolnicze, kosiarki, kosy spalinowe, urządzenia do przygotowania karmy i paszy dla zwierząt, natomiast w grupowaniu 28.4 obejmującym Maszyny i narzędzia mechaniczne sklasyfikowano m.in. piły.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni będąc zarejestrowana jako podatnik VAT, prowadzi działalność rolniczą w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej (hodowla norek oraz lisów). Na potrzeby prowadzonej działalności rolniczej, Wnioskodawczyni wykorzystuje ciągniki oraz urządzenia, które są napędzane gazem, benzyną oraz olejem napędowym. Maszyny te są niezbędne, gdyż w znacznym stopniu ułatwiają pracę w gospodarstwie.

Ciągniki oraz urządzenia nie są nigdzie rejestrowane. Poruszają się w obrębie hodowli, która jest ogrodzona.

Paliwo do tych urządzeń oraz ciągników kupowane jest na stacjach benzynowych do karnistrów. Na terenie gospodarstwa uzupełnia się zbiorniki paliwowe tych urządzeń oraz ciągników. Na zakupione paliwo Wnioskodawczyni otrzymuje fakturę VAT, bez numeru rejestracyjnego.

Wnioskodawczyni prowadzi ewidencję wlewanego paliwa do poszczególnych maszyn. Do każdej faktury dopięte jest zestawienie jaką ilością paliwa urządzenie zostało zatankowane.

W gospodarstwie Wnioskodawczyni posiada:

W świetle nowych przepisów żadne z tych urządzeń nie jest pojazdem specjalnym. Nie są to również pojazdy osobowe, ani w ogóle pojazdy samochodowe, a ograniczenie do odliczenia podatku naliczonego stosuje się do samochodów.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawa oraz uwzględniając opis zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, iż skoro wymienione we wniosku maszyny, urządzenia i pojazdy nie są zarejestrowane do ruchu drogowego, wykorzystywane przez Wnioskodawczynię w prowadzonej przez nią działalności rolniczej w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej (hodowla norek i lisów), nie są zaliczane do samochodów osobowych ani innych pojazdów samochodowych, wobec tego, regulacje prawne zawarte w ww. art. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. nie mają zastosowania do przedmiotowych maszyn i urządzeń. A zatem przy realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa służącego do napędu wskazanych we wniosku urządzeń, Wnioskodawczyni winna kierować się zasadami przewidzianymi w przywołanym wyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle powyższego Wnioskodawczyni przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących zakup paliwa do wymienionych we wniosku maszyn, urządzeń i ciągników, w takim zakresie w jakim wykorzystywane są one do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię ww. działalności rolniczej, oczywiście przy założeniu, że nie wystąpią wyłączenia przewidziane w art. 88 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.