IBPP2/443-194/11/RSz

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2011 r. (data wpływu 7 lutego 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 maja 2011 r. (data wpływu 4 maja 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla robót związanych z wznoszeniem opisanego budynku zakwalifikowanego do grupowania PKOB 1122 - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 4 maja 2011 r. (data wpływu 4 maja 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla robót związanych z wznoszeniem opisanego budynku zakwalifikowanego do grupowania PKOB 1122.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podstawową działalnością Wnioskodawcy są roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych (PKD 4120Z).

W związku z wygaśnięciem z dniem 31 grudnia 2010 r. § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania przepisów o VAT, na mocy którego usługi budowlane związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego, zdefiniowanymi w art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, korzystały z preferencyjnej stawki VAT w wysokości 7%, w obecnym stanie prawnym preferencyjna stawka VAT w wysokości 8% może być stosowana wyłącznie do usług budowlanych wykonywanych w obiektach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, którego definicję zawiera art. 41 ust. 12a ustawy o VAT.

Z definicji tej wynika, że z budownictwa społecznego wyłączone są m.in.

Przedsiębiorstwo realizuje na zlecenie Inwestora budowę budynku mieszkalnego zaliczonego do PKOB 11 z uwagi na to, że 70% powierzchni użytkowej budynku będzie przeznaczone na cele mieszkaniowe, w tym 10% powierzchni użytkowej będą stanowić lokale mieszkalne o powierzchni przekraczającej 150 m ^2. Pozostałe 30% powierzchni użytkowej budynku jest przeznaczone na garaże oraz sklepy.

Wynagrodzenie za wykonane roboty określone w umowie z Inwestorem ma charakter ryczałtowy.

Przedsiębiorstwo fakturuje na Inwestora roboty budowlane w okresach miesięcznych.

W piśmie z dnia 4 maja 2011 r., uzupełniającym ww. wniosek, Wnioskodawca wyjaśnił, iż przedmiotem umowy z inwestorem są roboty budowlane polegające na budowie budynku mieszkalnego, którego część podziemna będzie przeznaczona na garaże, a pierwsza kondygnacja będzie przeznaczona na lokale użytkowe (sklepy i apteka).

Zgodnie z zasadami klasyfikacji określonymi w PKOB, budynek został zakwalifikowany do budynku mieszkalnego o symbolu PKOB 1122, ponieważ ponad połowa całkowitej powierzchni użytkowej będzie wykorzystywana na cele mieszkalne.

Część lokali mieszkalnych w tym budynku będzie miała powierzchnię użytkową przekraczającą 150 m ².

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku z dnia 4 maja 2011 r.):

Czy obniżoną stawkę VAT w wysokości 8% należy stosować do całej wartości robót związanych z wznoszeniem wyżej opisanego budynku pomimo tego, że w budynku tym będą się znajdować lokale mieszkalne o powierzchni przekraczającej 150 m ² oraz lokale użytkowe.

Stanowisko Wnioskodawcy (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku z dnia 4 maja 2011 r.).

Obniżoną stawką VAT w wysokości 8% należy opodatkować całą wartość robót związanych z budową przedmiotowego budynku, za wyjątkiem wartości robót odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej lokali mieszkalnych o powierzchni przekraczającej 150 m ² w całkowitej powierzchni użytkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Należy zauważyć, iż Wnioskodawca w piśmie z dnia 4 maja 2011 r. doprecyzował zaistniały stan faktyczny, zmodyfikował pytanie i własne stanowisko w sprawie. Wskazany powyżej zaistniały stan faktyczny, pytanie i własne stanowisko przywołane zostało w postaci wynikającej z ww. pisma Wnioskodawcy z dnia 4 maja 2011 r. Podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie odnosi się zatem do stanu faktycznego i własnego stanowiska zawartego w tym piśmie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ww. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku, do dnia 31 grudnia 2010 r., wynosiła 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku do dnia 31 grudnia 2010 r. wynosiła 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast, stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

W myśl art. 41 ust. 12 ww. ustawy o VAT, stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 tj. 8%, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się, w myśl art. 41 ust. 12a ww. ustawy - obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl ust. 12b ww. art. 41, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Z powyższego wynika, iż o możliwości zastosowania 8% stawki podatku na podstawie ww. art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT decyduje spełnienie przesłanek przewidzianych w tych przepisach.

W celu właściwego zdefiniowania pojęcia obiektu budownictwa mieszkaniowego i co się z tym wiąże, stosowania odpowiedniej stawki podatkowej, należy uwzględniać regulację wynikającą z art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z treści powołanego wyżej artykułu wynika, iż przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych, dział PKOB 11 obejmuje:

* budynki mieszkalne jednorodzinne - 111,

* budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112,

* budynki zbiorowego zamieszkania - 113.

Natomiast, zgodnie z cyt. rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, to w grupie 112 Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, w klasie 1122 - budynki o trzech i więcej mieszkaniach.

Przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

Budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Budynki dzielą się na mieszkalne i niemieszkalne.

Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Budynki niemieszkalne są to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych. W przypadku, gdy co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, budynek klasyfikowany jest jako budynek mieszkalny.

W przypadku obiektów budowlanych użytkowanych lub przeznaczonych do wielu celów klasyfikuje się je w jednej pozycji, zgodnie z ich głównym użytkowaniem.

Natomiast, w myśl art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o:

Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 2 cyt. ustawy - Prawo budowlane).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 wyżej ustawy - Prawo budowlane, przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 7 ustawy - Prawo budowlane, przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

Z kolei w świetle regulacji pkt 7a tego artykułu, przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Natomiast, definicję remontu zawarto w pkt 8 ww. artykułu. Zgodnie z jego brzmieniem, przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Modernizacja oznacza unowocześnienie, uwspółcześnienie produktu, trwałe ulepszenie np. istniejącego obiektu budowlanego, prowadzące do zwiększenia jego wartości użytkowej (źródło:..).

Jak wynika z wniosku, podstawową działalnością Wnioskodawcy są roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych.

Przedsiębiorstwo realizuje na zlecenie Inwestora budowę budynku mieszkalnego zaliczonego do PKOB 11 z uwagi na to, że 70% powierzchni użytkowej budynku będzie przeznaczone na cele mieszkaniowe, w tym 10% powierzchni użytkowej będą stanowić lokale mieszkalne o powierzchni przekraczającej 150 m ^2. Pozostałe 30% powierzchni użytkowej budynku jest przeznaczone na garaże oraz sklepy.

Wnioskodawca wyjaśnił, iż przedmiotem umowy z inwestorem są roboty budowlane polegające na budowie budynku mieszkalnego, którego część podziemna będzie przeznaczona na garaże, a pierwsza kondygnacja będzie przeznaczona na lokale użytkowe (sklepy i apteka).

Zgodnie z zasadami klasyfikacji określonymi w PKOB, budynek został zakwalifikowany do budynku mieszkalnego o symbolu PKOB 1122, ponieważ ponad połowa całkowitej powierzchni użytkowej będzie wykorzystywana na cele mieszkalne.

Wnioskodawca w niniejszej sprawie zadał pytanie dotyczące zastosowania stawki podatku VAT dla całej wartości robót budowlanych związanych z wznoszeniem przedmiotowego budynku zaznaczając, że w budynku tym będą się znajdować lokale mieszkalne o powierzchni przekraczającej 150 m ² oraz lokale użytkowe.

W ocenie tut. organu, fakt, iż część lokali mieszkalnych w tym budynku ma powierzchnię użytkową przekraczającą 150 m ^2, oraz że pierwsza kondygnacja będzie przeznaczona na lokale użytkowe (sklepy i apteka), pozostanie bez wpływu na stawkę VAT dotyczącą wykonywanych robót budowlanych, jeżeli przedmiotem umowy jest kompleksowa budowa (wykonanie) budynku wielomieszkaniowego (PKOB 1122).

Strony w umowach cywilnoprawnych określają, co jest przedmiotem sprzedaży.

Przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma ustalenie, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy świadczy usługę, czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT (budowa obiektów budowlanych lub ich części, roboty budowlane) oraz czy budynek mieszkalny zaliczony jest do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Odnosząc wskazany wyżej stan prawny do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż o ile faktycznie umowa wiążąca Wnioskodawcę z Inwestorem przewiduje wykonanie (budowę) przez Wnioskodawcę budynku mieszkalnego o symbolu PKOB 1122, którego część podziemna będzie przeznaczona na garaże, a pierwsza kondygnacja będzie przeznaczona na lokale użytkowe (sklepy i aptekę), sklasyfikowanego według PKOB w klasie 1122, wówczas w odniesieniu do całości robót związanych z budową przedmiotowego budynku zastosowanie znajduje stawka podatku od towarów i usług w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT. W tym przypadku bez znaczenia dla stawki podatku VAT pozostaje fakt, iż w obiekcie tym znajdują się lokale niemieszkalne oraz lokale mieszkalne o powierzchni użytkowej przekraczającej 150 m ^2. Przedmiotem budowy jest bowiem budynek wielomieszkaniowy PKOB 1122.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy, iż obniżoną stawką VAT w wysokości 8% należy opodatkować całą wartość robót związanych z budową przedmiotowego budynku, za wyjątkiem wartości robót odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej lokali mieszkalnych o powierzchni przekraczającej 150 m ² w całkowitej powierzchni użytkowej, należało uznać za nieprawidłowe.

Należy zaznaczyć, iż w sytuacji gdyby umowa na wykonanie ww. robót dotyczyła wyłącznie poszczególnych lokali użytkowych lub lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m ^2, znajdujących się w przedmiotowym budynku, to wówczas znalazłaby zastosowanie 23% stawka VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy jednocześnie zauważyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania budynku według PKOB. Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji budynków, według PKOB, gdyż zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.