IBPP2/443-181/15/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 listopada 2014 r. (data wpływu 21 listopada 2014 r.), uzupełnionym pismem z 9 lutego 2015 r. (data wpływu 18 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe w części dotyczącej nieodpłatnego przekazania prawa wieczystego użytkowania gruntu (działka 4903/110) i prawa własności gruntu (działki 340/4, 339/4) oraz budynków i budowli, w stosunku do których Wnioskodawca nie poniósł wydatków na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym,

* nieprawidłowe w części dotyczącej nieodpłatnego przekazania budynków i budowli, w stosunku do których Wnioskodawca poniósł wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w stosunku do tych wydatków miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W dniu 21 listopada 2014 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie nieodpłatnego przekazania zabudowanych działek gruntu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 9 lutego 2015 r. (data wpływu 18 lutego 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 3 lutego 2015 r. znak: IBPP2/443-1170/14/IK.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 21 grudnia 2011 r. małżonkowie J. i A. Ł. zakupili prawo użytkowania wieczystego działki numer 4903/110 o obszarze 1,4216 ha pochodzącej z nieruchomości, objętej księgą wieczystą, wraz z prawem własności znajdującej się na tej działce budynków stanowiących odrębną nieruchomość, na podstawie aktu notarialnego Repertorium "A" numer. Zakup nastąpił do majątku wspólnego, za środki i na cele prowadzonej przez J. Ł. działalności gospodarczej pod nazwą N. Sprzedający wystawił na transakcję fakturę sprzedaży VAT ze stawką VAT zwolniona. W dniu 12 września 2011 r. małżonkowie J. i A. Ł. zakupili niezabudowaną nieruchomość stanowiącą działkę gruntu numer 326/4 o powierzchni 7 778 m² objętą księgą wieczystą oraz zabudowaną nieruchomość stanowiącą działkę gruntu numer 339/4 o powierzchni 859 m² i numer 340/4 o powierzchni 1 788 m², część składową których stanowią: parterowy, częściowo podpiwniczony budynek socjalno-administracyjny o powierzchni użytkowej 370,8 m² i o kubaturze 2 492 m² oraz ogrodzenie z elementów żelbetonowych prefabrykowanych na podstawie aktu notarialnego. Zakup nastąpił za pieniądze pochodzące z majątku wspólnego małżonków, na cele prowadzenia przez J. Ł. działalności gospodarczej pod nazwą N. Sprzedający wystawił na transakcje faktury sprzedaży VAT dla sprzedaży nieruchomości zabudowanej ze stawką VAT zwolniona, dla sprzedaży nieruchomości niezabudowanej ze stawką VAT 23%. Sprzedający wskazał podstawę zastosowania zwolnienia według artykułu 43 ust. 1, pkt 10 i pkt 10a ustawy o VAT. Przedsiębiorca J. Ł. zamierza sprzedać niezabudowaną nieruchomość stanowiącą działkę gruntu numer 326/4 innemu podatnikowi VAT.

Dodatkowo przedsiębiorca J. Ł. zamierza przekazać na cele osobiste prawo użytkowania wieczystego działki numer 4903/110 wraz z prawem własności znajdującej się na tej działce budynków stanowiących odrębną nieruchomość oraz przekazać na cele osobiste zabudowaną nieruchomość stanowiąca działkę gruntu numer 339/4 i numer 340/4 wraz z prawem własności znajdujących się na tej działce budynku oraz ogrodzenia.

Przedsiębiorca J. Ł. dokonał ulepszenia nieruchomości znajdujących się na działce numer 4903/110, jednakże wydatki, te były niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W uzupełnieniu wskazano, że

I.1.Niezabudowana działka o numerze 326/4 o powierzchni 7 778 m² objęta księgą wieczystą według planu zagospodarowania przestrzennego dla terenów położonych w południowej części dzielnicy G. uchwalonego Uchwałą rady Miejskiej w Z. z dnia 14 września 2009 r. Przedmiotowy teren jest oznaczony symbolem 14.PP,SM,UR (PP-tereny zabudowy przemysłowej, SM - tereny składów i magazynów, UR - tereny drobnej wytwórczości).

I.2.Budynki i budowle w zakresie działek zabudowanych będących przedmiotem przekazania:

* budynek - na działce 340/4 (księga wieczysta)

* budowla - na działkach 339/4, 340/4 (objętych jedną księgą wieczystą), tj.: ogrodzenie z dwóch stron płotem z elementów żelbetowych prefabrykowanych zgodnie z ustaleniami z Urzędem Miejskim w Zabrzu dot. podatku od nieruchomości jest to budowla, od której płacony jest podatek od nieruchomości

* budynek biurowy na działce 4903/110 (księga wieczysta)

* budynek portiernia na działce 4903/110 (księga wieczysta)

* budynek socjalno - produkcyjny na działce 4903/110 (księga wieczysta)

* budynek produkcji podstawowej na działce 4903/110 (księga wieczysta)

* budynek produkcji dodatkowej na działce 4903/110 (księga wieczysta)

* budynek - wiata obudowana blachą - blaszak na działce 4903/110 (księga wieczysta)

* budowla - sieć CO na działce 4903/110 (księga wieczysta)

* budowla - sieć wodociągowa na działce 4903/110 (księga wieczysta)

* budowla - sieć kanalizacyjna na działce 4903/110 (księga wieczysta)

* budowla - sieć energetyczna na działce 4903/110 (księga wieczysta)

* budowla - place składowe na działce 4903/110 (księga wieczysta)

* budowla - nawierzchnie drogowe na działce 4903/110 (księga wieczysta)

* budowla - place i drogi na działce 4903/110 (księga wieczysta)

* budowla - chodniki na działce 4903/110 (księga wieczysta)

* budowla - ogrodzenie na działce 4903/110 (księga wieczysta)

* budowla - oświetlenie na działce 4903/110 (księga wieczysta)

* budowla - skład na działce 4903/110 (księga wieczysta)

I.3.Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia budynków i budowli posadowionych na działkach o numerach 4903/110 oraz 339/4, 340/4.

I.4.Nie dotyczy - gdyż w rozumieniu Wnioskodawcy ogrodzenie jest budowlą.

I.5.Wydatki na ulepszenie

Budynek socjalno-produkcyjny - niezależna nieruchomość wartość początkowa 106 918,11 zł suma ulepszeń 13 484,69 zł (data podniesienia wartości środka trwałego 31 grudnia 2014 r.). Wykonano modernizację zaplecza sanitarno - użytkowego (pomieszczenie jadalni, łazienki, szatni).

Budynek produkcji podstawowej - niezależna nieruchomość, wartość początkowa 242 175,96 zł suma ulepszeń 12 500,00 zł (data podniesienia wartości środka trwałego 31 października 2014 r.). Wykonano bramę w budynku.

Place składowe - niezależna nieruchomość, wartość początkowa 129 332,27 suma ulepszeń 30 200,00 zł

8 000,00 zł (data podniesienia wartości środka trwałego 30 listopada 2013 r.),

6 400,00 zł (data podniesienia wartości środka trwałego 15 stycznia 2014 r.),

15 800,00 zł (data podniesienia wartości środka trwałego 31 marca 2014 r.)

Wykonano utwardzenie powierzchni kamieniem oraz wyłożenie kostką betonową.

Place i drogi - niezależna nieruchomość, wartość początkowa 82 700,51 zł suma ulepszeń 12 355,00 zł. Wykonano utwardzenie terenu i wykonano parking.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie oznaczone we wniosku nr 2:

Czy dla czynności przekazania na cele osobiste nieruchomości zabudowanych, od której nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego właściwe będzie zastosowanie postanowień art. 7 ust. 2 czyli nie obejmowanie opodatkowaniem podatkiem VAT tej czynności jako nieodpłatnej.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Dla czynności przekazania na cele osobiste nieruchomości zabudowanych właściwe będzie zastosowanie zasady przewidzianej we wspomnianym art. 7 ust. 2 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1. Oznacza to, że w przypadku gdy czynność ma charakter nieodpłatny a podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towaru jego nieodpłatne przekazanie nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. W przypadku nieruchomości zabudowanej nabytej bez prawa do odliczenia zastosowanie ma wprost przepis art. 7 ust. 2, który mówi, że opodatkowaniu podlega przekazanie na cele osobiste towarów w przypadku gdy przy ich nabyciu przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia. Jednakże podatnikowi przy nabyciu nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT, gdyż zakup był dokonany na zwolnieniu z opodatkowania VAT. Oznacza to, iż przekazanie nieodpłatne nieruchomości zabudowanych na cele osobiste na podstawie art. 5 ust. 5 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 2 ustawy VAT nie podlega opodatkowaniu gdyż nie jest w przepisie wymienione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

* prawidłowe w części dotyczącej nieodpłatnego przekazania prawa wieczystego użytkowania gruntu (działka 4903/110) i prawa własności gruntu (działki 340/4, 339/4) oraz budynków i budowli, w stosunku do których Wnioskodawca nie poniósł wydatków na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym,

* nieprawidłowe w części dotyczącej nieodpłatnego przekazania budynków i budowli, w stosunku do których Wnioskodawca poniósł wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w stosunku do tych wydatków miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

W myśl powołanych wyżej przepisów grunt, budynek i budowla spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Również sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu stanowi dostawę towarów na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT.

Według regulacji ust. 2 powyższego artykułu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT wynika, iż nieodpłatne czynności, o których mowa w tym przepisie, tylko wówczas są uznawane za odpłatną dostawę towarów, jeśli podatnikowi przysługiwało prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego. Jeśli podatnik odliczył podatek naliczony np. przy ich nabyciu czy wytworzeniu, to ich nieodpłatne przekazanie - gdyby było nieopodatkowane - w istocie stanowiłoby nabycie bez opodatkowania. Stoi to w sprzeczności z zasadą powszechności oraz neutralności opodatkowania. Jeśli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku, to nieodpłatne przekazanie tego towaru pozostaje neutralne podatkowo, gdyż podatnik już raz został obciążony faktycznym kosztem podatku (w tej części wystąpił więc jako konsument, a nie jako podatnik VAT).

Definicja pojęcia "wytworzenie nieruchomości" zawarta jest w art. 2 pkt 14a cytowanej ustawy, zgodnie z którym ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o wytworzeniu nieruchomości - rozumie się przez to wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

W myśl art. 22g ust. 17 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Powyższy przepis wskazuje, że na gruncie prawa podatkowego "ulepszenie" jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkami trwałymi. Pod pojęciem tym należy rozumieć takie czynności jak przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja lub modernizacja środka trwałego, które podnoszą jego wartość techniczną, użytkową, jak i przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu, niż pierwotne przeznaczenie albo nadanie temu składnikowi innych cech użytkowych.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca zamierza przekazać na cele osobiste prawo użytkowania wieczystego działki 4903/110 wraz z prawem własności znajdujących się na tej działce budynków i budowli oraz przekazać na cele osobiste zabudowane działki o nr 340/4 i 339/4.

Na działce o nr 4903/110 znajdują się budynki i budowle tj.

* budynek biurowy,

* budynek portiernia,

* budynek socjalno - produkcyjny,

* budynek produkcji podstawowej,

* budynek produkcji dodatkowej,

* budynek - wiata obudowana blachą - blaszak,

* budowla - sieć CO na działce,

* budowla - sieć wodociągowa,

* budowla - sieć kanalizacyjna,

* budowla - sieć energetyczna,

* budowla - place składowe,

* budowla - nawierzchnie drogowe,

* budowla - place i drogi na działce,

* budowla - chodniki,

* budowla - ogrodzenie,

* budowla - oświetlenie,

* budowla - skład na działce.

Na działce o numerze 340/4 znajdują się:

* budynek,

* budowla - ogrodzenie

Natomiast na działce 339/4

* budowla - ogrodzenie

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia budynków i budowli posadowionych na działkach o numerach 4903/110 oraz 339/4,340/4 oraz samych działek gruntu. Powyższe nieruchomości Wnioskodawca zakupił za pieniądze pochodzące z majątku wspólnego małżonków, na cel prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Wnioskodawca poniósł wydatki na ulepszenie niektórych budynków i budowli, znajdujących się na działce 4903/110, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. I tak:

- Budynek socjalno-produkcyjny - wartość początkowa 106 918,11 zł suma ulepszeń 13 484,69 zł (data podniesienia wartości środka trwałego 31 grudnia 2014 r.). Wykonano modernizację zaplecza sanitarno - użytkowego (pomieszczenie jadalni, łazienki, szatni).

- Budynek produkcji podstawowej - wartość początkowa 242 175,96 zł suma ulepszeń 12 500,00 zł (data podniesienia wartości środka trwałego 31 października 2014 r.). Wykonano bramę w budynku.

- Place składowe - wartość początkowa 129 332,27 suma ulepszeń 30 200,00 zł

8 000,00 zł (data podniesienia wartości środka trwałego 30 listopada 2013 r.),

6 400,00 zł (data podniesienia wartości środka trwałego 15 stycznia 2014 r.),

15 800,00 zł (data podniesienia wartości środka trwałego 31 marca 2014 r.)

Wykonano utwardzenie powierzchni kamieniem oraz wyłożenie kostką betonową.

- Place i drogi - wartość początkowa 82 700,51 zł suma ulepszeń 12 355,00 zł. Wykonano utwardzenie terenu i wykonano parking.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 tej ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że każdy kto dokonuje czynności dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż małżeństwo nie należy do żadnej kategorii podmiotów wymienionych w art. 15 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym należy przytoczyć przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.). W świetle art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku (art. 35 ww. Kodeksu).

Zgodnie z brzmieniem art. 36 § 1 oraz § 2 cyt. ustawy, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

W oparciu o art. 37 § 1 pkt 1 ww. ustawy, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Stosownie do zapisu zawartego w art. 43 § 1 ww. Kodeksu, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Jak już wyżej stwierdzono, ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Żaden z przepisów ustawy nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom.

Jak wynika z opisu sprawy nieruchomości zostały zakupione do działalności gospodarczej Wnioskodawcy zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, zatem dokonując przekazania tych nieruchomości Wnioskodawca będzie działał dla tej czynności jako podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że nieodpłatne przekazanie na cele osobiste budynku socjalno - produkcyjnego, budynku produkcji podstawowej, placów składowych oraz placów i dróg posadowionych na działce 4903/110 - w świetle art. 7 ust. 2 ustawy - będzie stanowiło czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów.

Należy wskazać, że wprawdzie Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych obiektów, jednakże prawo to przysługiwało od nakładów poniesionych na ich ulepszenie w rozumieniu art. 2 pkt 14a ustawy o VAT. Został zatem spełniony warunek do uznania tej nieodpłatnej czynności za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Natomiast przekazanie nieodpłatne pozostałych obiektów posadowionych na działce 4903/110 będącej w użytkowaniu wieczystym będzie czynnością nie objętą zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ przy nabyciu tych pozostałych obiektów Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz nie ponosił wydatków na wytworzenie nieruchomości w rozumieniu art. 2 pkt 14a cytowanej ustawy.

Również przekazanie na cele osobiste budynku i ogrodzenia posadowionych na działce 340/4 oraz ogrodzenia na działce 339/4 będzie czynnością nie objętą zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ przy nabyciu tych pozostałych obiektów Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz nie ponosił wydatków na wytworzeniu nieruchomości w rozumieniu art. 2 pkt 14a cytowanej ustawy.

Odnośnie nieodpłatnego przekazania (darowizny) prawa wieczystego użytkowania gruntu wskazać należy na orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w którym TSUE wielokrotnie wypowiadał się w kwestii opodatkowania nieodpłatnych świadczeń. W wyroku z 27 czerwca 1989 r. w sprawie C-50/88 (Heinz Küchne) Trybunał stwierdził, że ze wspólnym systemem podatku od wartości dodanej spójne jest nieopodatkowanie amortyzacji aktywów przedsiębiorstwa w odniesieniu do ich prywatnego użytku w przypadku, gdy VAT od tych towarów nie podlegał odliczeniu, przy jednoczesnym opodatkowaniu wydatków ponoszonych na utrzymanie i używanie towarów, w odniesieniu do których podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku. Rozwiązanie to pozwala zarówno uniknąć podwójnego opodatkowania samych towarów, jak i braku opodatkowania ostatecznej konsumpcji. Również w orzeczeniu z 25 maja 1993 r. w sprawie C-193/91 (Gerhard Mohsche) oraz w orzeczeniu z 17 maja 2001 r. w połączonych sprawach C-322/99 (Hans-Georg Fisher) i C-323/99 (Klaus Brandenstein) TSUE wskazał, że nieodpłatne świadczenia mogą być opodatkowane wyłącznie w takim zakresie, w jakim podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku naliczonego.

W przedmiotowej sprawie, przy nabyciu prawa użytkowania wieczystego gruntu (działka 4903/110) oraz prawa własności gruntu (działki 340/4 i 339/4), Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

W konsekwencji, w świetle przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego oraz powołanych wyżej przepisów należy przyjąć, że nieodpłatne przekazanie gruntu - działek nr 340/4, 339/4 i 4903/110 - w stosunku do których Wnioskodawcy przy nabyciu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w świetle art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nie zostanie uznana za dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zatem nie będzie podlegała ustawie o podatku od towarów i usług.

Reasumując:

* przekazanie na cele osobiste budynków i budowli, w stosunku do których Wnioskodawca ponosił wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a od tych wydatków przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego będzie czynnością podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT,

* przekazanie na cele osobiste budynków i budowli, w stosunku do których Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym będzie czynnością niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT,

* przekazanie gruntu na cele osobiste, na którym posadowione są ww. budynki i budowle będzie czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie określonym pytaniem nr 2, jest

* prawidłowe w części dotyczącej nieodpłatnego przekazania prawa wieczystego użytkowania gruntu (działka 4903/110) i prawa własności gruntu (działki 340/4, 339/4) oraz budynków i budowli, w stosunku do których Wnioskodawca nie poniósł wydatków na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym,

* nieprawidłowe w części dotyczącej nieodpłatnego przekazania budynków i budowli, w stosunku do których Wnioskodawca poniósł wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w stosunku do tych wydatków miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zmiana któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego lub stanu prawnego powoduje, że interpretacja traci ważność.

Ocena prawna stanowiska w zakresie pytania nr 1 została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.