IBPP2/443-180/11/RSz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 maja 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-180/11/RSz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2011 r. (data wpływu 3 lutego 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 maja 2011 r. (data wpływu 2 maja 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usługi modernizacji kotłowni - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 2 maja 2011 r. (data wpływu 2 maja 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usługi modernizacji kotłowni.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi zakład kotlarsko-ślusarski. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej oprócz sprzedaży wykonanych w jego zakładzie kotłów centralnego ogrzewania (PKWiU 1997: 28.22.12, PKWiU 2008: 25.21.12.0), gdzie stosuje stawkę VAT podstawową, tj.: 23%, także wykonuje usługi wykonania instalacji centralnego ogrzewania oraz remontu lub modernizacji istniejącej u klienta instalacji centralnego ogrzewania oraz kotłowni.

Klient zamawia w jego zakładzie usługę polegającą na wykonaniu instalacji centralnego ogrzewania, lub remoncie czy modernizacji istniejącej instalacji centralnego ogrzewania w jego budynku mieszkalnym o powierzchni nieprzekraczającej 300 m 2. W ramach zamówienia Wnioskodawca wykonuje kocioł centralnego ogrzewania ściśle według parametrów wynikających ze złożonego przez klienta zamówienia. Wykonując usługę modernizacji kotłowni Wnioskodawca wykorzystuje oprócz wykonanego w jego zakładzie kotła także inne materiały własne lub zakupione, tj. rury, armaturę, gazy techniczne, itp. oraz jego pracowników. Na wykonaną usługę Wnioskodawca wystawia klientowi fakturę VAT zawierającą jedną pozycję: modernizacja kotłowni (PKWiU 1997: 45.33.11-00.00; PKWiU 2008: 43.22.12.0), gdyż przedmiotem sprzedaży w przytoczonym przypadku jest usługa budowlano-montażowa, a co z tym związane nie można z niej wyłączyć poszczególnych kosztów do odrębnej sprzedaży - obrotem jest uzgodniona z klientem kwota za wykonanie usługi - modernizacji kotłowni.

W piśmie z dnia 2 maja 2011 r., uzupełniającym ww. wniosek, Wnioskodawca wyjaśnił, iż w dziale F pkt 54 wniosku o interpretacje:

zdanie: "Klient zamawia w zakładzie Wnioskodawcy usługę, polegającą, na wykonaniu instalacji centralnego ogrzewania, lub remoncie czy modernizacji istniejącej instalacji centralnego ogrzewania w jego budynku mieszkalnym o powierzchni nieprzekraczającej 300 m 2," powinno być: "Klient zamawia w zakładzie Wnioskodawcy usługę polegającą na wykonaniu instalacji centralnego ogrzewania, lub remoncie czy modernizacji istniejącej instalacji centralnego ogrzewania lub kotłowni w budynku mieszkalnym objętym społecznym programem mieszkaniowym o powierzchni użytkowej nieprzekraczającej 300 m 2 ".

Dodatkowo Wnioskodawca uzupełnił: Wszelkie prace w wymienionym wyżej budynku mieszkalnym klienta polegają na budowie nowej instalacji centralnego ogrzewania lub kotłowni, bądź remoncie istniejącej instalacji centralnego ogrzewania lub kotłowni mającym na celu przywrócenie sprawności - czyli stanu pierwotnego, albo (przypadek najczęściej występujący) modernizacji instalacji centralnego ogrzewania lub kotłowni, czyli wymianie niektórych elementów instalacji centralnego ogrzewania mające na celu jej ulepszenie. Wnioskodawca nie wnosi o interpretację przepisów dotyczących konserwacji instalacji centralnego ogrzewania.

Wnioskodawca wskazał, iż: cyt. Skreśla się zdanie: "Zwracam się z prośbą o zaklasyfikowanie wg jakiej stawki VAT podstawowej (23%) czy obniżonej (8%, niżej opisanych czynności, które wykonuję w ramach prowadzonej działalności gospodarczej".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wymienioną wcześniej usługę modernizacji kotłowni można opodatkować stawką obniżoną VAT w wysokości 8%.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Klient zamówił w jego zakładzie konkretną usługę a nie konkretny towar. Dostarczenie klientowi tylko towaru w postaci wykonanego w jego zakładzie kotła nie stanowi dla klienta zakończenia złożonego zlecenia, gdyż niezamontowany w budynku mieszkalnym kocioł stanowi tylko bezużyteczny "mebel". Swoją rolę wykonany przez jego zakład wyrób spełnia dopiero po jego zamontowaniu wraz z towarzyszącą mu infrastrukturą (pompy, rury, zawory, itp.). Zdaniem Wnioskodawcy faktura dla klienta powinna zawierać 1 pozycję: modernizacja kotłowni (PKWiU 1997: 45.33.11-00.00; PKWiU 2008: 43.22.12.0) i opodatkowane stawką obniżoną w wysokości 8%, zgodnie z art. 41p. 2 oraz p. 12, 12a, 12b USTAWY z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Stanowisko swoje Wnioskodawca opiera na interpretacji indywidualnej sygn. ITPP1/443-813/10/BK z dnia 9 listopada 2010 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, a dotyczącej produkcji i montażu wyprodukowanych przez niego rolet żaluzji i moskitier u zamawiających w budynkach mieszkalnych. Wymienioną interpretację można zastosować do robót związanych z instalacją centralnego ogrzewania (PKWiU 1997: 45.33.11-00.00; PKWiU 2008: 43.22.12.0).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ww. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 5a ustawy o VAT, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Zgodnie z ww. Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług w dziale 43 "Roboty budowlane specjalistyczne" w klasie oznaczonej, jako PKWiU 43.22.12.0 mieszczą się - "Roboty związane z wykonywaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych".

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku, do dnia 31 grudnia 2010 r., wynosiła 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku do dnia 31 grudnia 2010 r. wynosiła 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast, stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się - w myśl art. 41 ust. 12 ww. ustawy o VAT - do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się, w myśl art. 41 ust. 12a ww. ustawy, obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl ust. 12b ww. art. 41, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m 2,

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m 2.

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych, dział PKOB 11 obejmuje:

* budynki mieszkalne jednorodzinne - 111,

* budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112,

* budynki zbiorowego zamieszkania - 113.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.), przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 7 ustawy - Prawo budowlane, przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

Z kolei w świetle regulacji pkt 7a tego artykułu, przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Natomiast, definicję remontu zawarto w pkt 8 ww. artykułu. Zgodnie z jego brzmieniem, przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Modernizacja oznacza unowocześnienie, uwspółcześnienie produktu, trwałe ulepszenie np. istniejącego obiektu budowlanego, prowadzące do zwiększenia jego wartości użytkowej (źródło:..).

W myśl art. 3 pkt 1 cyt. wyżej ustawy - Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o:

1.

obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

a.

budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,

b.

budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,

c.

obiekt małej architektury.

Zgodnie z § 3 pkt 13 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690), przez pomieszczenie gospodarcze należy rozumieć pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem użytkowym, służące do przechowywania przedmiotów lub produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub sprzętu związanego z obsługą budynku, a także opału lub odpadów stałych.

W myśl § 133 ust. 1 cyt. rozporządzenia, instalację ogrzewczą wodną stanowi układ połączonych przewodów wraz z armaturą, pompami obiegowymi, grzejnikami i innymi urządzeniami, znajdujący się za zaworami oddzielającymi od źródła ciepła, takiego jak kotłownia, węzeł ciepłowniczy indywidualny lub grupowy, kolektory słoneczne lub pompa ciepła.

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca prowadzi zakład kotlarsko-ślusarski. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej oprócz sprzedaży wykonanych w jego zakładzie kotłów centralnego ogrzewania (PKWiU 1997: 28.22.12, PKWiU 2008: 25.21.12.0), gdzie stosuje stawkę VAT podstawową, tj.: 23%, także wykonuje usługi wykonania instalacji centralnego ogrzewania oraz remontu lub modernizacji istniejącej u klienta instalacji centralnego ogrzewania oraz kotłowni.

Klient zamawia w zakładzie Wnioskodawcy usługę polegającą na wykonaniu instalacji centralnego ogrzewania, lub remoncie czy modernizacji istniejącej instalacji centralnego ogrzewania lub kotłowni w budynku mieszkalnym objętym społecznym programem mieszkaniowym o powierzchni użytkowej nieprzekraczającej 300 m 2.

W ramach zamówienia Wnioskodawca wykonuje kocioł centralnego ogrzewania ściśle według parametrów wynikających ze złożonego przez klienta zamówienia. Wykonując usługę modernizacji kotłowni Wnioskodawca wykorzystuje oprócz wykonanego w jego zakładzie kotła także inne materiały własne lub zakupione, tj. rury, armaturę, gazy techniczne, itp. oraz jego pracowników. Na wykonaną usługę Wnioskodawca wystawia klientowi fakturę VAT zawierającą jedną pozycję: modernizacja kotłowni (PKWiU 1997: 45.33.11-00.00; PKWiU 2008: 43.22.12.0), gdyż przedmiotem sprzedaży, jak twierdzi Wnioskodawca w przytoczonym przypadku, jest usługa budowlano-montażowa, a co z tym związane nie można z niej wyłączyć poszczególnych kosztów do odrębnej sprzedaży - obrotem jest uzgodniona z klientem kwota za wykonanie usługi - modernizacji kotłowni.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, że wszelkie prace w wymienionym wyżej budynku mieszkalnym klienta polegają na budowie nowej instalacji centralnego ogrzewania lub kotłowni, bądź remoncie istniejącej instalacji centralnego ogrzewania lub kotłowni mającym na celu przywrócenie sprawności - czyli stanu pierwotnego, albo (przypadek najczęściej występujący) modernizacji instalacji centralnego ogrzewania lub kotłowni, czyli wymianie niektórych elementów instalacji centralnego ogrzewania mające na celu jej ulepszenie.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku własnego stanowiska wynika, że klient zamówił w jego zakładzie konkretną usługę a nie konkretny towar.

W ocenie Wnioskodawcy, dostarczenie klientowi tylko towaru w postaci wykonanego w jego zakładzie kotła nie stanowi dla klienta zakończenia złożonego zlecenia. Swoją rolę wykonany przez jego zakład wyrób spełnia dopiero po jego zamontowaniu wraz z towarzyszącą mu infrastrukturą (pompy, rury, zawory, itp.).

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, iż przypadek najczęściej występujący to modernizacja instalacji centralnego ogrzewania lub kotłowni, czyli wymiana niektórych elementów instalacji centralnego ogrzewania mających na celu jej ulepszenie.

Wnioskodawca w niniejszej sprawie zadał pytanie dotyczące zastosowania stawki podatku VAT dla usługi modernizacji kotłowni.

W świetle powołanych powyżej przepisów cyt. rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, zdaniem tut. organu, kotłownia jest pomieszczeniem gospodarczym przynależnym do lokalu mieszkalnego, które służy zaspakajaniu głównie potrzeb mieszkaniowych. Tak więc, modernizacja kotłowni mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT.

Odnosząc wskazany wyżej stan prawny do przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi obejmujące wykonanie, remont, modernizację istniejącej instalacji centralnego ogrzewania lub kotłowni w budynku mieszkalnym objętym społecznym programem mieszkaniowym o powierzchni użytkowej nieprzekraczającej 300 m 2 podlegają opodatkowaniu preferencyjną 8% stawką podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy, iż modernizację kotłowni można opodatkować stawką VAT 8%, należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, iż Wnioskodawca nie wniósł o interpretację przepisów dotyczących konserwacji instalacji centralnego ogrzewania, zatem w niniejszej interpretacji nie odniesiono się przepisu § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392)

Wydając przedmiotową interpretację tut. organ oparł się na opisie przedstawionego stanu faktycznego, w którym jednoznacznie wskazano, iż Wnioskodawca prowadzi zakład kotlarsko-ślusarski, oraz że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje sprzedaży wykonanych w jego zakładzie kotłów centralnego ogrzewania. Powyższe zostało przyjęte jako element przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego i nie było przedmiotem oceny.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zasadą jest, że w sprawach klasyfikacji wyrobów i usług wytwórca lub usługodawca podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje towary lub usługi wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach. Wynika to z faktu, że właśnie ten podmiot posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia towaru/usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU. Zatem to do obowiązków dokonującego dostawy określonego towaru lub usług należy przyporządkowanie i zastosowanie właściwego symbolu PKWiU.

Natomiast tut. organ nie jest bowiem organem właściwym do klasyfikowania danych usług bądź towarów do odpowiednich symboli PKWiU oraz nie dokonuje weryfikacji klasyfikacji podanych przez zainteresowanego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl