IBPP2/443-178/08/ASz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 maja 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-178/08/ASz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2008 r. (data wpływu 28 lutego 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie otrzymanych premii pieniężnych od kontrahenta oraz prawa do odliczenia podatku z faktur dokumentujących udzielone przez Wnioskodawcę premie pieniężne - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania otrzymanych premii pieniężnych od kontrahenta oraz prawa do odliczenia podatku z faktur dokumentujących udzielone przez Wnioskodawcę premie pieniężne.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca otrzymuje od dostawców towarów gratyfikacje finansowe w formie premii pieniężnych. Premie te nie są przyporządkowane do konkretnych transakcji. Wypłacane są zazwyczaj w związku ze zrealizowaniem przez grupę zakupową, w której uczestniczy Wnioskodawca, określonego pułapu zakupów w określonym czasie, a także w związku z terminowymi płatnościami za towar. Wnioskodawca ma wyznaczone w ramach grupy zakupowej indywidualne cele zakupowe, których realizacja daje Wnioskodawcy prawo do tych gratyfikacji finansowych. Pułap zakupów określany jest kwotowo lub ilościowo, terminy płatności wynikają z warunków kontraktowych. Wnioskodawca udziela również gratyfikacji finansowych w formie premii pieniężnych. Tu rządzą identyczne zasady. Premie pieniężne które udziela Wnioskodawca uzależnione są od spełnienia identycznych kryteriów. Beneficjent premii otrzymują ją za zrealizowanie warunku osiągnięcia określonego poziomu obrotów w określonym czasie, a także w związku z nie pozostawaniem w zwłoce z płatnościami na rzecz Wnioskodawcy. Opisane wyżej gratyfikacje finansowe nie pełnią formy rabatów, rabaty w obrocie realizowanym przez Wnioskodawcę przyznawane są odrębnie i dokumentowane są przez udzielającego bezpośrednio na fakturze VAT bądź drogą wystawienia faktury korygującej VAT.Opisane wyżej gratyfikację finansowe są instrumentem odrębnym od systemu skont, który funkcjonuje odrębnie w systemie rozliczeń handlowych Wnioskodawcy. Poczynając od 2005 r. do końca 2007 r. Wnioskodawca dokumentował otrzymanie premii pieniężnych fakturami VAT. Wnioskodawca odliczał też podatek naliczony wykazany na fakturach VAT wystawionych Wnioskodawcy dokumentujących udzielenie przez Wnioskodawcę premii pieniężnych. Z końcem 2007 r. Wnioskodawca zaczął otrzymywać coraz liczniejsze sygnały do dostawców udzielających mu premii pieniężnych, iż począwszy od 2008 r. oczekują oni, że Wnioskodawca będzie dokumentował udzielenie mu premii pieniężnych notami obciążeniowymi wystawianymi na rzecz dostawców udzielających premii a więc, że system rozliczeń premii pieniężnych realizowany będzie poza systemem podatku od towarów i usług. O ile do końca 2007 r. do kwoty należnej Wnioskodawcy premii pieniężnej doliczany był należny podatek, o tyle poczynając od wypłat premii realizowanych po dniu 1 stycznia 2008 r. kwota premii stawiane będą do dyspozycji Wnioskodawcy w kwotach netto. Analiza stanu prawnego przeprowadzona przez Wnioskodawcę skłoniła go do takiej samej reakcji w stosunku do podmiotów, którym z kolei Wnioskodawca udziela premii pieniężnych. Zważywszy jednak na negatywną okoliczność, że kwalifikacja premii pieniężnych na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług jest zróżnicowana w różnych częściach kraju, a praktyka taka ukształtowała się na gruncie różnych interpretacji indywidualnych i różnych orzeczeń sądów administracyjnych, nie można wykluczyć, że część beneficjentów premii, które udziela Wnioskodawca nadal będzie dokumentować ich otrzymanie fakturami VAT, tak więc konieczne staje się przyszłe ujednolicenie zasad ich kwalifikacji dla celów podatkowych choćby ze względu na zmiany w otoczeniu prawnym biznesu wynikające np. z nowego brzmienia art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zważywszy na obowiązujące od dnia 1 stycznia 2008 r. brzmienie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług konieczne jest uwzględnienie zasad postępowania wynikających z nowego brzmienia tego przepisu przy dokumentowaniu i rozliczaniu premii pieniężnych. W tej sytuacji ponowna analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z uwzględnieniem dorobku doktryny i orzecznictwa, w tym orzecznictwa sądów krajowych i orzecznictwa ETS, prowadzi do wniosku, że poczynając od dnia 1 stycznia 2008 r. otrzymanie faktury VAT dokumentującej udzielenie premii pieniężnej, wystawionej przez beneficjenta tej gratyfikacji finansowej, nie daje prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na tej fakturze nawet, gdy kwota wskazana na fakturze została uregulowana, jako że premia pieniężna nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ nie jest wynagrodzeniem za usługę, tym samym również nie podlega dokumentowaniu fakturą VAT, jednakże gdyby do takiego odliczenia doszło, podatnik może skutecznie powołać się na okoliczność, iż zastosował się do interpretacji ogólnej prawa podatkowego Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 2004 r. wydanej w trybie art. 14 § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa w wersji obowiązującej w dniu wydania tej interpretacji, a gdyby w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej tej interpretacji nie uwzględniono, zastosowanie znajdą przepisy art. 14k § 2 i § 3 oraz art. 14m § 1 pkt 1 i 2 i § 2 i § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Czy taki wniosek jest prawidłowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, premie pieniężne w stanie faktycznym sprawy nie podlegały i nie podlegają co do zasady opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca stosował się jednak do powołanej interpretacji ogólnej gdyż funkcjonował w pewnym systemie, który nie dawał Wnioskodawcy innych możliwości rozliczeniowych, tym bardziej że kwoty należności wynikających z faktur dokumentujących otrzymanie premii pieniężnych były przez Wnioskodawcę regulowane, a więc w okresie od dnia 1 czerwca 2005 r. do końca 2007 r. zastosowanie znajdował art. 88 ust. 3a pkt 2 w brzmieniu dodanym przez art. 1 pkt 22 lit. b) ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. zmieniającej między innymi z dniem 1 czerwca 2005 r. ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże przepis ten uległ kolejnej modyfikacji. Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług w wersji obowiązującej od dnia 1 stycznia 2008 r., nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ze względu na wskazaną wyżej zmianę art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, o ile obiektywnie nieprawidłowa kwalifikacja premii pieniężnych nie miała znaczenia do dnia 31 grudnia 2007 r. (nawet jeżeli otrzymanie premii nie podlegałoby opodatkowaniu, to uregulowanie kwoty wykazanej z fakturze pozwalało udzielającemu premię, na odliczenie podatku naliczonego wykazanego w tej fakturze), o tyle od dnia 1 stycznia 2008 r. prawidłowa kwalifikacja premii nabiera szczególnego znaczenia. W zakresie interpretacji ogólnej którą powołuje Wnioskodawca w dacie interpretacji obowiązywał przepis art. 14 § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa w brzmieniu:

Zastosowanie się przez podatnika, płatnika lub inkasenta do interpretacji prawa podatkowego (kierowanej do organów podatkowych i organów kontroli skarbowej, dotyczącej problemów prawa podatkowego, zamieszczonej w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów) nie może im szkodzić, jednakże nie zwalnia ich z obowiązku zapłaty podatku. W takim przypadku nie wszczyna się postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe, a postępowanie wszczęte w tych sprawach umarza się, nie nalicza się odsetek za zwłokę i nie ustala dodatkowego zobowiązania w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług - w zakresie wynikającym z zastosowania się do interpretacji. Zastosowanie się podatnika, płatnika lub inkasenta do interpretacji prawa podatkowego, może stanowić przesłankę do umorzenia zaległości podatkowych, zgodnie z art. 67 ustawy - Ordynacja podatkowa, jeżeli zaległości te powstały na skutek zastosowania się do takiej interpretacji. Z dniem 1 stycznia 2005 r. przepisy te uległy zmianie, jednak ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej zmieniając art. 14 ustawy - Ordynacja podatkowa nie zawierała w tym zakresie uregulowań intertemporalnych.

Nowy przepis art. 14 § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa stanowił, że zastosowanie się przez podatnika, płatnika lub inkasenta, a także następcę prawnego lub osobę trzecią odpowiedzialną za zaległości podatkowe do interpretacji, o której mowa w § 1 pkt 2 tego przepisu, nie może im szkodzić. W zakresie wynikającym z zastosowania się do interpretacji podatnikowi, płatnikowi lub inkasentowi albo następcy prawnemu lub osobie trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe podatnika nie określa się albo nie ustala zobowiązania podatkowego za okres do dnia jej uchylenia albo zmiany, a także nie ustala dodatkowego zobowiązania w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług i nie wszczyna się postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe, a postępowanie wszczęte w tych sprawach umarza się, nie stosuje się również innych sankcji wynikających z przepisów prawa podatkowego i przepisów karnych skarbowych. W tej sytuacji uprawnione jest twierdzenie, że przepisy art. 14 ustawy - Ordynacja podatkowa w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2005 r. znajdują zastosowanie również w sytuacji, gdy podatnik zastosował się do interpretacji Ministra Finansów sprzed dnia 1 stycznia 2005 r., o ile jest to interpretacja spełniająca warunki,o których mowa w art. 14 § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa (interpretacja skierowana do organów podatkowych i organów kontroli skarbowej dotyczące problemów prawa podatkowego, zamieszczona w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów). Interpretacja z 30 grudnia 2004 r. spełnia te warunki. Kolejna zmiana tych przepisów miała miejsce ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw. O ile w przypadku interpretacji indywidualnych ustawa zmieniająca przewidywała regulacje intertemporalne, o tyle w zakresie interpretacji ogólnych (wydawanych przez Ministra Finansów w celu ujednolicenie stosowania prawa podatkowego przez podległe organy) nowe przepisy stosuje się wprost.

Przewidują one, że:

* Zastosowanie się do interpretacji ogólnej przed zmianą nie może szkodzić temu, kto się do niej zastosował, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej - art. 14k § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa,

* w zakresie związanym z zastosowaniem się do interpretacji, która uległa zmianie, lub interpretacji nieuwzględnionej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej nie wszczyna się postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe, a postępowania wszczęte w tych sprawach umarza się oraz nie nalicza się odsetek za zwłokę - art. 14k § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa,

* w przypadku gdy skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce przed opublikowaniem interpretacji ogólnej, zastosowanie się do tej interpretacji nie zwalnia z obowiązku zapłaty podatku - art. 14l ustawy - Ordynacja podatkowa,

* zastosowanie się do interpretacji, która następnie została zmieniona lub nie została uwzględniona w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej, powoduje zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji, jeżeli:

* zobowiązanie nie zostało prawidłowo wykonane w wyniku zastosowania się do interpretacji, która uległa zmianie, lub interpretacji nieuwzględnionej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej - art. 14m § 1 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa oraz

* skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce po opublikowaniu interpretacji ogólnej (w stanie sprawy poczynając od dnia 31 grudnia 2004 r.) - art. 14m § 1 pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa. Na wniosek podatnika, który zastosował się do interpretacji, w decyzji określającej lub ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego, organ podatkowy określa również wysokość podatku objętego zwolnieniem jak wyżej, albo - w przypadku uiszczenia podatku w zakresie objętym tym zwolnieniem - określa wysokość nadpłaty (art. 14m § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Uwzględniając powyższe, gdy Wnioskodawca po dniu 1 stycznia 2008 r. zastosuje się do interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 2004 r., powołane wyżej przepisy znajdą zastosowanie wprost, a więc zastosowanie się przez Wnioskodawcę do tej interpretacji nie może wywoływać, w stosunku do zdarzeń zaistniałych po dniu 30 grudnia 2004 r. na warunkach skutków w postaci obowiązku zapłaty zaległego podatku ani tym bardziej związanych z określeniem zaległości podatkowej zapłatą skutków akcesoryjnych.Reasumując, pomimo tego, że otrzymanie premii pieniężnej nie jest rozpoznawane dla celów VAT jako wynagrodzenie za świadczone odpłatne usługi, a więc jej otrzymanie nie może być dokumentowane fakturą VAT, to jednak jeżeli Wnioskodawca po dniu 1 stycznia 2008 r. odliczy podatek VAT wykazany w fakturze VAT, wystawionej Wnioskodawcy przez beneficjenta takiej gratyfikacji finansowej powołując się na to, że zastosował się do interpretacji Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 2004 r. uzyska ochronę przewidzianą przez art. 14k i 14 m ustawy - Ordynacja podatkowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl z art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU jako klasyfikacji, o której mowa w art. 8 ust. 3 powoływanej ustawy o VAT. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, tj. m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie itp. Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, obrotem zaś jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

W przypadkach, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą, nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w cyt. art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartość tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości (ceny) dostawy. W tym przypadku zastosowanie będzie miał przepis § 16 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.). W praktyce występują również sytuacje, gdzie premia pieniężna jest wypłacana z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i w określony sposób i premia ta nie jest związana z żadną konkretną dostawą. W takiej sytuacji należy uznać, że wypłacona premia pieniężna związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach. Świadczeniem usług jest bowiem każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zależności, które niekoniecznie polega na fizycznym wykonaniu jakiejkolwiek czynności lub podjęciu działania.

W opisanym zdarzeniu przyszłym stwierdzono, że Wnioskodawca otrzymuje premie pieniężne za osiągnięcie określonego pułapu zakupów w określonym czasie, a także w związku z terminowymi płatnościami za towar oraz udziela gratyfikacji finansowych w formie premii pieniężnych na identycznych zasadach. Gratyfikacje nie pełnią roli rabatów i są instrumentem odrębnym od, funkcjonującego w systemie rozliczeń handlowych Wnioskodawcy, systemu skont. Premie te nie mają więc charakteru dobrowolnego, ale uzależnione są od określonego zachowania Wnioskodawcy (osiągniętego obrotu w przypadku zakupu części zamiennych lub zakupu określonej ilości samochodów). Usługobiorcą jest dostawca, który realizuje swój interes ekonomiczny poprzez tworzenie sytuacji, w której kupujący decyduje się na określoną ilość lub kwotę zakupów od niego. Otrzymanie przedmiotowej premii pieniężnej jest rodzajem wynagrodzenia za określone zachowanie się nabywcy w stosunku do sprzedawcy. Wypłacając premię pieniężną kontrahent nagradza Wnioskodawcę za osiągnięcie określonego pułapu zakupów w określonym czasie, a także w związku z terminowymi płatnościami za towar nabycie określonej ilości lub wartości towarów. Analogicznie dzieje się w przypadku wypłacania premii pieniężnej przez Wnioskodawcę. Premia pieniężna powinna być w związku z tym traktowana również jako wynagrodzenie ww. zachowania Wnioskodawcy bądź kontrahenta, które stanowi w tym przypadku świadczenie usług za które wypłacane jest wynagrodzenie.

Zatem pomiędzy stronami zaistniała więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy o VAT stanowi świadczenie usługi za wynagrodzeniem.W świetle powyższego zachowanie Wnioskodawcy lub kontrahenta polegające na osiągnięciu określonego pułapu zakupów w określonym czasie, a także w związku z terminowymi płatnościami za towar, za które przyznawane są premie pieniężne należy uznać za świadczenie usług zgodnie z cyt. art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Natomiast stosownie do art. 19 ust. 1 obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 13 ww. ustawy o VAT towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę. W związku z powyższym w przedmiotowej sytuacji otrzymanie premii pieniężnej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych oraz winno być udokumentowane poprzez wystawienie przez świadczącego usługę - Wnioskodawcę - faktury VAT na rzecz nabywcy usługi - tj. kontrahenta wypłacającego premię pieniężną.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego uregulowane zostały w dziale IX ustawy o VAT oraz zgodnie z dyspozycją ustawową w rozdziale 7 i 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.).Podstawowe uprawnienie podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zostało zawarte w art. 86 ust. 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, który stanowi, iż podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy prawo do tego obniżenia powstaje co do zasady w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny. Prawo to wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w powołanym przez Wnioskodawcę we wniosku z dnia 16 lutego 2008 r., art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r.) nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.Z powyższego przepisu wynika, iż w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest czynność niepodlegajaca opodatkowaniu podatkiem VAT, podatek naliczony wynikający z faktury dokumentującej tę czynność nie podlega odliczeniu.Cytowany wyżej przepis nie ogranicza natomiast prawa Wnioskodawcy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego w związku z otrzymaniem od kontrahenta faktur dokumentujących udzielone przez Wnioskodawcę premie pieniężne. Tut. organ bowiem wykazał w przedmiotowej interpretacji, iż otrzymane premie pieniężne powinny być udokumentowane przez otrzymującego takie premie fakturą VAT i opodatkowane 22% stawką podatku od towarów usług.

W związku z tym Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony w fakturze otrzymanej od odbiorcy z tytułu udzielonej mu przez Wnioskodawcę premii pieniężnej, pod warunkiem oczywiście spełnienia przesłanek pozytywnych określonych w art. 86 ust. 1 tej ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, że premie pieniężne, w stanie faktycznym sprawy, nie podlegały i nie podlegają, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług należało uznać za nieprawidłowe.Odnośnie ochrony przewidzianej przez art. 14k i 14 m ustawy - Ordynacja podatkowa, tut. organ podziela stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie. Należy bowiem zauważyć, iż przywołana interpretacja Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 2004 r. znak: PP3/812/1222/2004/AP/4026 wydana została na podstawie obowiązującego wówczas przepisu art. 14 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Minister właściwy do spraw finansów publicznych dąży do zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej, dokonując w szczególności jego interpretacji, przy uwzględnieniu orzecznictwa sądów oraz Trybunału Konstytucyjnego.

Zgodnie zaś z obowiązującym także wówczas, przepisem art. 14 § 3 Ordynacji podatkowej, zastosowanie się przez podatnika, płatnika lub inkasenta do interpretacji prawa podatkowego, o której mowa w § 2, nie może im szkodzić, jednakże nie zwalnia ich z obowiązku zapłaty podatku. W takim przypadku nie wszczyna się postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe, a postępowanie wszczęte w tych sprawach umarza się, nie nalicza się odsetek za zwłokę i nie ustala dodatkowego zobowiązania w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług - w zakresie wynikającym z zastosowania się do interpretacji. Zastosowanie się podatnika, płatnika lub inkasenta do interpretacji prawa podatkowego, o której mowa w § 2, może stanowić przesłankę do umorzenia zaległości podatkowych, zgodnie z art. 67, jeżeli zaległości te powstały na skutek zastosowania się do takiej interpretacji.Należy zauważyć, iż powyższe rozwiązanie prawne zostało zawarte w aktualnie obowiązującym przepisie art. 14k § 2 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z tym przepisem zastosowanie się do interpretacji ogólnej przed jej zmianą nie może szkodzić temu, kto się do niej zastosował, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej.Tak więc jeżeli Wnioskodawca po dniu 1 stycznia 2008 r. zastosuje się do obowiązującej interpretacji ogólnej Ministra Finansów to uzyska ochronę przewidzianą w art. 14k i 14 m Ordynacji podatkowej.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy całościowo należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto należy stwierdzić, iż powołane przez Spółkę we wniosku wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie są rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach, osądzonych w konkretnym stanie faktycznym i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl