IBPP2/443-174/10/UH

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 maja 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-174/10/UH

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2010 r. (data wpływu 24 lutego 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 marca 2010 r. (data wpływu 25 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od zakupionych urządzeń niezbędnych do uruchomienia zakładu napraw pojazdów samochodowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od zakupionych urządzeń niezbędnych do uruchomienia zakładu napraw pojazdów samochodowych. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 marca 2010 r. (data wpływu 25 marca 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 26 kwietnia 2004 r., korzystając od samego początku ze zwolnienia przedmiotowego z VAT, o którym mowa w art. 113 ustawy o VAT. Z dniem 1 grudnia 2006 r. Wnioskodawca, na własny wniosek, zarejestrował się w ewidencji podatników od towarów i usług.

W 9 lutego 2006 r., jeszcze przed zarejestrowaniem się do ewidencji podatników VAT, Wnioskodawca zawarł umowę na dofinansowanie zakupu urządzeń niezbędnych do uruchomienia zakładu napraw pojazdów samochodowych. Otrzymane środki pochodziły z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach ZPORR. Zakup urządzeń nastąpił w lipcu 2006 r. (w tym miesiącu otrzymano faktury VAT, dokumentujące zakup urządzeń). Dofinansowanie objęło całą wartość urządzeń (kwotę brutto), z uwagi na fakt, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT zawartego w cenie tych urządzeń. Urządzenia te zostały zakupione przez Wnioskodawcę zanim został on zarejestrowany w ewidencji podatników VAT

Od nabytych urządzeń Wnioskodawca nie odliczył podatku VAT, z uwagi na fakt, że takiego prawa nie posiadał, gdyż ani w miesiącu zakupu, ani w miesiącu następnym nie był zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Od momentu, kiedy Wnioskodawca stał się podatnikiem VAT, zakupione urządzenia są związane z czynnościami opodatkowanymi.

W piśmie uzupełniającym wniosek Wnioskodawca stwierdził, iż nie sporządził spisu z natury zapasów na dzień 1 grudnia 2006 r., w którym utracił zwolnienie z podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 5 i 7 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca miał/ma prawo do odliczenia podatku VAT w całości lub części zawartego w cenie zakupionych urządzeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, takie prawo mu nie przysługuje ani mu nie przysługiwało w żadnym czasie.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, tylko podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z uwagi na fakt, że w momencie zakupu urządzeń niezbędnych do uruchomienia zakładu napraw pojazdów samochodowych Wnioskodawca nie był zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie zakupionych urządzeń.

Takiego prawa nie uzyskał, gdy z dniem 1 grudnia 2006 r. został zarejestrowany w ewidencji czynnych podatników podatku od towarów i usług, ani w żadnym innym terminie. Dla analizowanej sprawy, nie ma również znaczenia fakt, że zakupione urządzenia służą Wnioskodawcy (od kiedy jest podatnikiem VAT) do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Treść tego przepisu wskazuje, iż:

* prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT czynnym,

* prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi "w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych."

Zatem odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części (w takim zakresie), w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej te towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Najistotniejszym bowiem warunkiem, umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W oparciu o obowiązujące do dnia 30 listopada 2008 r. regulacje prawne zawarte w art. 86 ust. 10 pkt 1 i 4 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku powstaje:

* w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18; (...)

* w przypadku dokonania spisu z natury określonego w art. 113 ust. 5 i 7 - nie później niż w rozliczeniu za okres, w którym dokonano tego spisu; (...)

Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 30 listopada 2008 r., jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W myśl natomiast art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

W świetle powyższego prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikających z faktur dokumentujących zakupy związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, jest podstawowym i fundamentalnym prawem podatnika, wynikającym z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. W stosunku do faktur lub dokumentów celnych podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał fakturę lub dokument celny, będący podstawą odliczenia lub za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych - m.in., że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych - oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z art. 88 ust. 4 ww. ustawy nie wynika bowiem, aby do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury. Podatnik nabywa więc prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować, musi posiadać status podatnika VAT czynnego. Prawo to podatnik może zrealizować dopiero w dniu złożenia rozliczenia (deklaracji) dla podatku od towarów i usług w obowiązującym do jej złożenia terminie.

Zatem prawo do obniżenia podatku należnego może być realizowane przez podatnika w ściśle określonym czasie, pod warunkiem spełnienia przez niego przesłanek pozytywnych, tj. istnienia związku między zakupami i prowadzoną działalnością opodatkowaną.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od dnia 26 kwietnia 2004 r., od tego też dnia korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w myśl art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. W dniu 1 grudnia 2006 r. Wnioskodawca, na własny wniosek, zarejestrował się jako "podatnik VAT czynny". W dniu 9 lutego 2006 r., Wnioskodawca zawarł umowę na dofinansowanie zakupu urządzeń niezbędnych do uruchomienia zakładu napraw pojazdów samochodowych. Na zakup ww. urządzeń Wnioskodawca otrzymał środki pochodzące z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. W lipcu 2006 r. Wnioskodawca zakupił ww. urządzenia i w tym też miesiącu otrzymał fakturę VAT dokumentującą zakup tych urządzeń.

Wnioskodawca nie dokonał odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dotyczącej zakupu tych urządzeń.

Wnioskodawca oświadczył, iż od momentu, kiedy stał się podatnikiem VAT, zakupione urządzenia są związane z czynnościami opodatkowanymi.

W świetle powyższego, w momencie zakupu urządzeń Wnioskodawca nie miał możliwości skorzystania z prawa odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem przedmiotowych urządzeń, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż w chwili ich nabycia Wnioskodawca nie był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Jednocześnie należy wskazać, iż w oparciu o przepisy art. 113 ust. 5 i 7 ustawy o VAT, podatnicy mają możliwość odliczenia podatku VAT z faktur otrzymanych przed rejestracją, pod warunkiem spełnienia przesłanek określonych tymi przepisami.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2009 r., zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 4 ww. ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, z tym że w przypadku, o którym mowa w ust. 9, zawiadomienie musi nastąpić przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5.

Stosownie do art. 113 ust. 5 ww. ustawy o VAT, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę. Za zgodą naczelnika urzędu skarbowego podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z dokumentów celnych oraz o kwotę podatku zapłaconą od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, a także o kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur dokumentujących zakupy dokonane przed dniem utraty zwolnienia, pod warunkiem:

1.

sporządzenia spisu z natury zapasów tych towarów posiadanych w dniu, w którym nastąpiło przekroczenie kwoty, o której mowa w ust. 1, oraz

2.

przedłożenia w urzędzie skarbowym spisu, o którym mowa w pkt 1, w terminie 14 dni, licząc od dnia utraty zwolnienia.

Uzyskanie takiej zgody upoważnia podatnika do pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego, wynikające z faktur dokumentujących zakupy dokonane przed dniem utraty lub rezygnacji ze zwolnienia, przy czym kwotę podatku naliczonego stanowi iloczyn ilości towarów objętych spisem z natury i kwoty podatku naliczonego przypadającej na jednostkę towaru, z podziałem na poszczególne stawki podatkowe (w konsekwencji nie jest możliwe odliczenie podatku naliczonego przy nabyciu przezeń towaru, nieujętego w spisie z natury zapasów posiadających na dzień, w którym utracił on zwolnienie od podatku VAT i w którym powstał jego obowiązek podatkowy).

W myśl art. 86 ust. 10 pkt 4 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w przypadku dokonania spisu z natury określonego w art. 113 ust. 5 i 7 nie później niż w rozliczeniu za okres, w którym dokonano tego spisu;

Z treści przestawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca nie sporządził spisu z natury zapasów na dzień 1 grudnia 2006 r., tj. dzień w którym utracił zwolnienie od podatku VAT, tym samym nie nabył on prawa do dokonania odliczenia podatku VAT z faktur otrzymanych przed rejestracją na podstawie art. 113 ust. 5 i 7.

W przedmiotowej sprawie mamy więc do czynienia z sytuacją, gdy nabycie towarów nastąpiło w okresie, kiedy prawo do odliczenia Wnioskodawcy nie przysługiwało. Wnioskodawca nie skorzystał również z możliwości odliczenia podatku VAT zawartego w cenie zakupionych urządzeń otrzymanych przed rejestracją, kiedy to korzystał ze zwolnienia podmiotowego w podatku VAT.

Zatem zakupione w lipcu 2006 r. urządzenia służyły mu od 1 grudnia, od kiedy jest podatnikiem VAT, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Jak wskazano powyżej Wnioskodawca korzystający ze zwolnienia z VAT w momencie dokonywania zakupów nie miał możliwości odliczenia podatku VAT, z uwagi na fakt, iż nie był czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Zatem zakupione przed dniem rejestracji do VAT urządzenia, służyły do działalności zwolnionej, a następnie wykorzystywane były po dniu 1 grudnia 2006 r. do działalności opodatkowanej, w związku ze zmianą ich przeznaczenia, zmianie uległo również prawo do odliczenia podatku VAT. Przepisy przewidują możliwość korekty podatku naliczonego w przypadku zmiany przeznaczenia nabytych towarów i usług.

W zależności jednak od wartości zakupionych towarów i środków trwałych, korekta powinna być przeprowadzona w różnych terminach.

Ustawodawca, w art. 91 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, wprowadził możliwość korygowania kwoty podatku naliczonego, odpowiednio według zasad określonych w ust. 1-5 tego artykułu, w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Przepis ten znajduje zastosowanie w sytuacji gdy podatnik nabywając towar lub usługę z przeznaczeniem do działalności zwolnionej nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu, a następnie zmienione zostało przeznaczenie tych towarów poprzez rozpoczęcie wykorzystywania ich do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zgodnie z treścią art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4, a proporcją określoną w zdaniu poprzednim, nie przekracza 2 punktów procentowych.

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości - w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości - jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio (art. 91 ust. 2 ustawy).

Natomiast ust. 3 powołanego artykułu stanowi, że korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty.

W opisanej powyżej sytuacji, odnoszącej się do towarów i usług, o których mowa w art. 91 ust. 2 (środków trwałych o wartości początkowej przekraczającej 15 000 zł), odpowiednie zastosowanie będą miały więc przepisy art. 91 ust. 2 i 3 ustawy o VAT. Zatem w wyniku zmiany prawa do odliczenia od wykorzystywanych przez Wnioskodawcę śródków trwałych o wartości początkowej powyżej 15 000 zł, korekty należy dokonywać za poszczególne okresy pozostałego okresu korekty w deklaracji podatkowej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, w którym nastąpiła ta zmiana.

Roczna korekta będzie dotyczyła jednej piątej lub w przypadku nieruchomości jednej dziesiątej podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu.

W rozpatrywanej sprawie zastosowanie znajdą przepisy art. 91 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r.

Zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat a w przypadku nieruchomości - w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości - jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio."

W myśl art. 91 ust. 3 ustawy o VAT, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Stosownie do art. 91 ust. 7 ustawy o VAT, przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Z powyższego wynika, iż w przypadku dokonania w dniu 1 grudnia 2006 r., zmiany przeznaczenia towarów i usług niezaliczonych przez podatnika do środków trwałych i wartości niematerialnych oraz środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych o wartości poniżej 15 000 zł, korekty dokonuje się jednorazowo w deklaracji podatkowej składanej za grudzień 2006 r.

Powyższe przepisy wskazują, iż Wnioskodawca miał prawo dokonać korekty podatku naliczonego w związku ze zmianą prawa do odliczenia:

* jednorazowo w deklaracji za grudzień 2006 r., w odniesieniu do towarów i usług niezliczonych przez podatnika do środków trwałych oraz środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych o wartości poniżej 15 000 zł,

* w deklaracjach za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, przez 5 lat w stosunku do środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji o wartości powyżej 15 000 zł. Pierwszej korekty Wnioskodawca mógł dokonać w deklaracji za styczeń 2007 r.

Reasumując należy stwierdzić, że Wnioskodawcy w związku z zakupem nabytych przed dniem rejestracji do VAT, do działalności zwolnionej, a następnie wykorzystanych również po dniu 1 grudnia 2006 r. do działalności opodatkowanej, w związku ze zmianą ich przeznaczenia, zmianie uległo również prawo do odliczenia podatku VAT.

Wnioskodawca ma możliwość korekty podatku naliczonego od wydatków udokumentowanych fakturami VAT, otrzymanymi przed dniem utraty zwolnienia, gdyż wydatki te służyły od 1 grudnia 2006 r. czynnościom opodatkowanym - działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

A zatem odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług niezaliczonych przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz środków trwałych o wartości początkowej nieprzekraczającej 15 000 zł można było dokonać jednorazowo w deklaracji podatkowej za styczeń 2007 r.

Natomiast odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących nabycie środków trwałych o wartości powyżej 15 000 zł można było dokonać w złożonej deklaracji VAT-7 za miesiąc styczeń 2007 r. (w wysokości 1/5 lub 1/10 podatku naliczonego). Prawo to będzie kontynuowane w kolejnych latach mając na uwadze powyższe przepisy, do zakończenia okresu korekty przy jednoczesnym uwzględnianiu dyspozycji art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Analizując wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, iż wobec posiadania środków trwałych udokumentowanych fakturami otrzymanymi w miesiącu lipcu 2006 r. tj. przed dniem zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny, wobec nieskorzystania z możliwości odliczenia podatku na zasadach określonych w art. 113 ust. 5 i 7 ustawy Wnioskodawca ma prawo do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w tych fakturach na zasadach opisanych w powołanych przepisach art. 91 ust. 7 ustawy o VAT, pod warunkiem, że nie występują inne ograniczenie wynikające z treści art. 88 ustawy.

Brak jest jednak możliwości odliczenia podatku od tych zakupów, które posłużyły sprzedaży dokonanej przez Wnioskodawcę, jako podatnika podmiotowo zwolnionego z podatku VAT, tj. do dnia 1 grudnia 2006 r.

W świetle powyższego, nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów dokonanych w ramach realizacji projektu, a poczynionych przed zarejestrowaniem jako podatnik VAT czynny.

Prawo to nie przysługiwało Wnioskodawcy do chwili zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny tj. do momentu spełnienia warunku niezbędnego do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego. Jak już wskazano powyżej prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy były związane z bieżącą lub przyszłą działalnością opodatkowaną, jednakże realizacja tego prawa możliwa jest po złożeniu zgłoszenia rejestracyjnego.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl