IBPP2/443-169/08/JCi

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 maja 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-169/08/JCi

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Cywilnej, przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2008 r. (data wpływu 27 lutego 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 kwietnia 2008 r. (data wpływu 16 kwietnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wskazania czy dostawa mieszkań w opisanym budynku powinna być zwolniona z podatku VAT czy opodatkowana stawką 7% oraz czy istnieje obowiązek dokonania korekty odliczonego podatku VAT z faktur dokumentujących remont - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wskazania czy dostawa mieszkań w opisanym budynku powinna być zwolniona z podatku VAT czy opodatkowana stawką 7% oraz czy istnieje obowiązek dokonania korekty odliczonego podatku VAT z faktur dokumentujących remont.

W dniu 16 kwietnia 2008 r. zostało złożone uzupełnienie do ww. wniosku, będące odpowiedzią na wezwanie tutejszego organu z dnia 3 kwietnia 2008 r. znak: IBPP2/443-169/08/JCi.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca dnia 3 grudnia 1991 r. nabył od osób fizycznych budynek o charakterze wielomieszkaniowym, objęty szczególnym trybem najmu. Budynek nie posiadał wolnych mieszkań. W miarę upływu czasu ww. mieszkania były zwalniane. W 2007 r. zostało zwolnione przez lokatorów ostatnie mieszkanie. Razem zostało zwolnionych 7 mieszkań. W tym też roku Spółka rozpoczęła generalny remont zwolnionych mieszkań, aby po zakończeniu prac przeznaczyć je na Hostel prowadzony w ramach działalności gospodarczej. W bieżącym roku Spółka zmieniła decyzję i postanowiła sprzedać 7 wyremontowanych mieszkań. Ponadto w piśmie z dnia 10 kwietnia 2008 r. Podatnik dodatkowo poinformował, iż sprzedawane lokale w opisywanym budynku będą przeznaczone na cele mieszkaniowe. Opisywany budynek został sklasyfikowany jako 1122 w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, a wcześniej uzyskiwano dochody częściowo z wynajmu mieszkań - zwolnione z VAT-u oraz z wynajmu lokali użytkowych - opodatkowane podatkiem VAT 22%.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy dostawa mieszkań w opisanym wyżej budynku powinna być zwolniona z podatku VAT czy opodatkowana stawką 7%.

Jeżeli sprzedaż ww. lokali mieszkaniowych będzie zwolniona z podatku VAT, czy należy dokonać korekty odliczonego podatku VAT z faktur dokumentujących remont.

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa mieszkań uprzednio zasiedlonych, powinna być zwolniona z podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Przyjmując, że zmiana przeznaczenia budynku spowoduje zmianę zakresu prawa do odliczenia podatku VAT, Spółka powinna dokonać korekty wcześniejszych odliczeń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary, zgodnie z art. 2 pkt 6, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Natomiast przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, ww. ustawa rozumie przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel - art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Podstawowa stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy - wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT lub obniżenie stawki podatkowej, możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa o VAT lub przepisy wykonawcze do ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 powołanej ustawy zwalnia się od podatku dostawę obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które maja być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe.

W rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy przez pierwsze zasiedlenie rozumie się wydanie pierwszemu nabywcy lub pierwszemu użytkownikowi obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Natomiast przez obiekt budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy o VAT rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r., w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) pod symbolem PKOB dział 11 sklasyfikowane zostały budynki mieszkalne.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego. Definicję lokalu mieszkalnego zawiera art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). Zgodnie z ww. przepisem, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Tym samym samodzielny lokal mieszkalny należy uznać za część budynku, o której mowa w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie podstawowe znaczenie ma powołana wyżej definicja pierwszego zasiedlenia, która wskazuje na wydanie mieszkania pierwszemu nabywcy lub pierwszemu użytkownikowi do użytkowania.

Zgodnie z przedstawionym przez Wnioskodawcę zdarzeniem przyszłym należy przyjąć, że zmiany dokonane w budynku (generalny remont) nie spowodują, że dany lokal mieszkalny, który był zamieszkiwany lub zasiedlony przestanie istnieć jako "wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb służących zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych" a niezależnie od tego lokalu powstanie nowy lokal (odrębny pod względem powierzchni, ścian rozgraniczających od innych lokali, jakości itp.).Z wniosku wynika także, że Wnioskodawca nabył w dniu 3 grudnia 1991 r. od osób fizycznych budynek o charakterze wielomieszkaniowym, objęty szczególnym trybem najmu. Budynek w momencie nabycia przez Wnioskodawcę nie posiadał wolnych mieszkań, był zamieszkiwany przez lokatorów. W miarę upływu czasu ww. mieszkania były zwalniane. W 2007 r. zostało zwolnione przez lokatorów ostatnie mieszkanie. Razem zostało zwolnionych 7 mieszkań.

W świetle powyższego należy uznać, iż w przedstawionym stanie faktycznym mamy do czynienia z lokalami już wcześniej zasiedlonymi. Tym samym dostawa lokali mieszkalnych, które wcześniej były zasiedlone na podstawie umowy najmu i które będą wykorzystywane na cele mieszkaniowe, będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, należy stwierdzić, iż w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym zastosowanie znajdą przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy pozwalające przy niniejszej dostawie skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług pod warunkiem jednak, iż z dokumentów wynika, że lokal stanowi część obiektu budownictwa mieszkaniowego.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania budynku według PKOB. Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji. Na marginesie należy zauważyć, iż stosownie do Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), - zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów. W przypadku trudności związanych z ustaleniem właściwego grupowania może on zwrócić się o opinię klasyfikacyjną do Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul Suwalska 29, 93-176 Łódź.

Należy podkreślić, iż zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług do dostaw przedmiotowych lokali mieszkalnych nie pozostanie bez wpływu na prawo do odliczenia przez Spółkę podatku naliczonego z tytułu zakupów związanych z remontem dotyczącym ww. lokali.

W myśl art. 86 ust. 1 cyt. ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 cyt. ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ww. ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl natomiast art. 90 ust. 3 proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Stosownie do art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 90, poz. 756) w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat a w przypadku nieruchomości - w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości - jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i ust. 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty (art. 91 ust. 3 powołanej ustawy).

Należy podkreślić, iż ustawodawca ustalił również zasady postępowania w sytuacji gdy w okresie korekty nastąpi sprzedaż towaru.

Zgodnie z art. 91 ust. 4 - 6 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów, o których mowa w ust. 2, uważa się, że towary te są nadal używane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. Korekta po sprzedaży, o której mowa w ust. 4, powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż. W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1.

opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru związane jest z czynnościami opodatkowanymi;

2.

zwolnione lub nie podlegały opodatkowaniu - do obliczenia korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

W tym miejscu należy przytoczyć przepis art. 91 ust. 7 cytowanej ustawy, zgodnie z którym przepisy art. 91 ust. 1 - 5 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi. Ten ostatni przepis adresowany jest więc do podatników, którzy wykorzystywali nabyty towar do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługiwało prawo do odliczenia całości podatku naliczonego. Przepis nakazuje więc dokonanie korekty również tym podatnikom, którzy odliczyli podatek naliczony w całości, jako że nabyty towar służył wyłącznie sprzedaży opodatkowanej.

Jak wskazał Wnioskodawca Spółka rozpoczęła generalny remont zwolnionych mieszkań, by przeznaczyć je na Hostel prowadzony w ramach działalności gospodarczej, ale w bieżącym roku Spółka zmieniła decyzję i postanowiła sprzedać 7 wyremontowanych mieszkań. Nastąpi zatem, z chwilą sprzedaży (zwolnionej z opodatkowania) zmiana przeznaczenia lokali (wyłącznie na cele mieszkaniowe) i od tego momentu lokale związane będą ze sprzedażą zwolnioną od podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, iż zgodnie z powołanym wcześniej, art. 86 ust. 1 ustawy o VAT podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jedynie w takim zakresie, w jakim nabywane towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych. Oznacza to, że prawo do odliczenia jest uzależnione od istnienia związku dokonanego zakupu ze sprzedażą opodatkowaną. Towary handlowe lub usługi, zakupione z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży opodatkowanej lub też służące tej sprzedaży, których dostawa została później objęta zwolnieniem od podatku (podmiotowym lub przedmiotowym), w żadnym momencie działalności nie posłużyły wykonywaniu działalności opodatkowanej, a jedynie stają się przedmiotem czynności, w stosunku do której nie przysługuje prawo do odliczeń. Zatem warunek konieczny do uzyskania prawa do odliczenia, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie zostaje w rezultacie zrealizowany. A zatem należy uznać, iż Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług służących remontowi opisanych we wniosku mieszkań. W takim więc przypadku występuje obowiązek skorygowania wcześniej odliczonego podatku, wynikający z generalnej zasady, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W przypadku sprzedaży wyremontowanych mieszkań, korzystających ze zwolnienia z podatku VAT, w przypadku gdy wcześniej dokonano odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych w trakcie remontu tychże mieszkań, Wnioskodawca winien dokonać korekty tego podatku składając skorygowane rozliczenie za okres, w którym dokonał tego odliczenia a korekty tej winien dokonać najpóźniej w momencie, w którym nastąpi sprzedaż mieszkania.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl