IBPP2/443-165/10/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2010 r. (data wpływu 22 lutego 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku złożenia zgłoszenia rejestracyjnego oraz składania deklaracji VAT-7 - jest prawidłowe.

W dniu 22 lutego 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie obowiązku złożenia zgłoszenia rejestracyjnego oraz składania deklaracji VAT-7.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 2004 r. Wnioskodawca świadczy usługi elektroniczne dla firmy z Francji zarejestrowanej jako podatnik VAT UE. Zgodnie z ustawą, miejscem świadczenia usług jest w tym przypadku Francja, a podatnikiem jest nabywca usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w okresie 2004-2009 Wnioskodawca miał obowiązek zarejestrować się w Polsce jako podatnik VAT tj. złożyć zgłoszenie rejestracyjne i co miesiąc składać deklaracje VAT-7.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Sprzedaż usług poza terytorium kraju nie jest wliczana do limitu zwolnienia, o którym mówi art. 113 pkt 1. Wnioskodawca nie miał więc obowiązku rejestracji jako podatnik VAT za lata 2004-2009 nawet, jeśli przychód ze sprzedaży usług przekroczył 10.000 Euro.

Artykuł 113 pkt 1 mówi bowiem: zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10.000 Euro.

Artykuł 2 pkt 22 definiuje sprzedaż jako odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle art. 96 ust. 1 ustawy o VAT, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 3 ustawy o VAT, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Artykuł 113 ustawy o VAT określa limit sprzedaży opodatkowanej, jaki należy zachować, aby być podmiotowo zwolnionym z podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Natomiast mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale (art. 99 ust. 2 ustawy o VAT).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż od 2004 r. Wnioskodawca świadczy usługi elektroniczne dla firmy z Francji zarejestrowanej jako podatnik VAT UE. Zgodnie z ustawą, miejscem świadczenia usług jest w tym przypadku Francja, a podatnikiem jest nabywca usług.

Odnosząc przedstawiony stan faktyczny do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, iż w sytuacji gdy Wnioskodawca w latach 2004-2009 świadczył tylko i wyłącznie usługi dla firmy z Francji, a podatnikiem z powyższego tytułu był francuski nabywca usług, to zatem Wnioskodawca nie wykonywał świadczenia, które byłoby wymienione w katalogu czynności obligujących go do zarejestrowania się dla celów podatku od towarów i usług. Podsumowując, tut. organ stwierdza, iż o ile Wnioskodawca faktycznie nie wykonywał w latach 2004-2009 równocześnie ze świadczeniem usług opisanych we wniosku, innych czynności które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to wówczas nie miał obowiązku rejestrowania się oraz składania deklaracji podatkowych dla potrzeb podatku VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tut. organ zauważa, iż stwierdzenie Wnioskodawcy, iż miejscem świadczenia usług, o których mowa we wniosku jest Francja, a podatnikiem jest nabywca usług, przyjęto w niniejszej interpretacji jako element stanu faktycznego bez dokonywania jego oceny, gdyż Wnioskodawca nie zadał pytania oraz nie sformułował w tym zakresie swojego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.