IBPP2/443-159/09/LŻ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2009 r. (data wpływu 2 marca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 kwietnia 2009 r. (data wpływu 6 kwietnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług zakresie obowiązku podatkowego w podatku VAT w przypadku przekazania wyrobów własnych i zakupionych na cele reklamy i reprezentacji - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego w podatku VAT w przypadku przekazania wyrobów własnych i zakupionych na cele reklamy i reprezentacji.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 kwietnia 2009 r. (data wpływu 6 kwietnia 2009 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 24 marca 2009 r. znak: IBPP2/443-159/09/LŻ.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca ponosi wydatki na cele reklamy i reprezentacji, przekazując na wskazany cel zarówno wyroby własnej produkcji, jak i towary specjalnie w tym celu zakupione przez Spółkę.

Przekazywane na cele reklamy towary nie stanowią przy tym prezentów o małej wartości, próbek i drukowanych materiałów reklamowych w rozumieniu art. 7 ust. 3 i 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu z dnia 2 kwietnia 2009 r. Wnioskodawca wskazał, iż prowadzi działalność opodatkowaną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku przekazania przez Wnioskodawcę jako podatnika podatku VAT, wyrobów własnych i zakupionych towarów na cele:

przekazanie to wywołuje obowiązek podatkowy w VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 2 powołanej ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Według cytowanego przepisu do objęcia opodatkowaniem konieczne jest spełnienie trzech przesłanek:

* przekazywane towary należą do przedsiębiorstwa podatnika,

* przekazania towarów na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem,

* podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego przekazania.

Zgodnie z poglądem ugruntowanym w doktrynie i orzecznictwie przekazanie lub zużycie towarów na cele reklamy jest, co do zasady, związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Zdaniem wnioskodawcy stwierdzenie to należy odnieść także do przekazania na cele reprezentacji. Regulacja art. 7 ust. 2 pozostaje może być co prawda oceniana jako sprzeczna z postanowieniami Prawa Wspólnotowego (VI Dyrektywa VAT, Dyrektywa 2006/112), gdzie w art. 5 (6) objęto opodatkowaniem przekazanie przez podatnika towarów na cele reklamy. Jednakże w tym przypadku nie będzie miała zastosowania zasada pierwszeństwa Prawa Wspólnotowego przed prawem krajowym. Dopóki bowiem ustawa o VAT nie zostanie zmieniona w ten sposób, że omawiane czynności zostaną objęte opodatkowaniem, dopóty wykładnia prowadząca do objęcia ich opodatkowaniem, w zakresie wykraczającym poza ustawę o VAT, jest niedopuszczalna na gruncie zarówno Konstytucji RP jak i samej Dyrektywy WE.

Ponadto w uzupełnieniu z dnia 2 kwietnia 2009 r. Wnioskodawca wskazał, iż w świetle przedstawionej argumentacji we wniosku, opartej zarówno na poglądach doktryny, jak i orzecznictwa, Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym w aktualnie obowiązującym stanie prawnym - przekazanie towarów na cele reklamy i reprezentacji, jako pozostające w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem - nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do treści art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Ustawodawca dla celów podatku od towarów i usług zrównał z odpłatną dostawą towarów niektóre nieodpłatne czynności. I tak, zgodnie z treścią art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Jak stanowi art. 7 ust. 3 ustawy o VAT przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Zauważyć jednocześnie należy, iż stosownie do przepisu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Z cytowanych wyżej przepisów (art. 7 ust. 2 i art. 7 ust. 3) wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nie tylko nieodpłatne przekazanie towarów na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, ale także nieodpłatne przekazanie wszelkich towarów związanych bezpośrednio z prowadzonym przedsiębiorstwem, niestanowiących jednak próbek, prezentów o małej wartości, czy też drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Dla opodatkowania danej czynności nieodpłatnego przekazania istotne jest jednak to, czy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.

Przez odpłatną dostawę towarów należy więc rozumieć także przekazanie towarów bez wynagrodzenia, jeżeli przekazania dokonano na cele związane z przedsiębiorstwem, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów - za wyjątkiem druków reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości oraz próbek.

Dokonując analizy treści przywołanych przepisów należy uznać, iż nieodpłatne przekazanie zakupionych towarów na cele związane reklamą i reprezentacją, jak ma to miejsce w przedmiotowej sprawie, co do zasady, traktowane będzie jako związane z prowadzonym przedsiębiorstwem i podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu tych towarów. Należy zauważyć, iż nie dotyczy to nieodpłatnego przekazania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek, które to czynności zostały wyłączone z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług z jednoczesnym przyznaniem prawa do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu na mocy art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy o VAT.

W związku z tym przekazywane nieodpłatnie niewielkie ilości towarów mogą zostać zaliczone do prezentów o małej wartości, pod warunkiem spełnienia przesłanek wynikających z przepisu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, tj. że wartość przekazywanych nieodpłatnie towarów dla jednej osoby nie przekroczy w roku podatkowym 100 zł - jeżeli podatnik prowadził stosowną ewidencję albo towarów, których jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł Wówczas przekazanie takie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Natomiast wszelkie inne przekazanie towarów (o wartościach przekraczających ww. kwoty) będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, pod warunkiem jednak, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności.

Zatem nieodpłatne przekazanie towarów, w sytuacji gdy Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie tych towarów jak i surowców przeznaczonych na wyprodukowanie towarów przekazywanych na reklamę i reprezentacje, niebędących drukowanymi materiałami reklamowymi i informacyjnymi, próbkami oraz prezentami o małej wartości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto informuje się, że w przedmiocie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów przeznaczonych na cele reklamy i reprezentacji wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.