IBPP2/443-157/10/RSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2010 r. (data wpływu: 19 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od towarów i usług z tytułu nabytego prawa wieczystego użytkowania gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 19 lutego 2010 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek Wnioskodawcy, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od towarów i usług z tytułu nabytego prawa wieczystego użytkowania gruntu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej: również Spółdzielnia Mieszkaniowa) zakupiła prawo użytkowania wieczystego gruntu pod pawilonem handlowym (wolnostojącym) od "P" Sp. z o.o. w likwidacji. Pawilon handlowy jest wynajmowany - opodatkowany stawką VAT 22%. Zakup prawa wieczystego użytkowania gruntu został udokumentowany aktem notarialnym oraz fakturą VAT ze stawką 22%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od towarów i usług z tytułu nabytego prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Stosownie do art. 86 ust. 1 przysługuje Spółdzielni Mieszkaniowej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT).

Z treści powyższych przepisów wynika, że odliczenie podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług, jeżeli nabyte towary i usługi służą czynnościom opodatkowanym sensu stricto, tzn. czynnościom, które generują podatek należny. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego, może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

W art. 88 cyt. ustawy o VAT, ustawodawca wskazał przypadki, w których podatnikowi nie przysługuje prawo obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego, a także zwrotu podatku naliczonego.

Między innymi, w myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zatem, art. 88 ust. 3a pkt 2 cyt. ustawy o VAT, stanowi o istotnym ograniczeniu reguły określonej w art. 86 ust. 1 tej ustawy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółdzielnia Mieszkaniowa nabyła prawo użytkowania wieczystego gruntu pod pawilonem handlowym (wolnostojącym) od "P" Sp. z o.o. w likwidacji. Pawilon handlowy jest wynajmowany - opodatkowany stawką VAT 22%. Zakup prawa wieczystego użytkowania gruntu został udokumentowany aktem notarialnym oraz fakturą VAT ze stawką 22%.

W związku z powyższym, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz cytowane przepisy stwierdzić należy, iż o ile faktycznie czynność zbycia ww. prawa użytkowania gruntu podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wówczas Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktury VAT dokumentującej nabycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w zakresie, w jakim nieruchomość, której dotyczy ww. prawo użytkowania wieczystego, jest wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych oraz o ile nie zaistnieją negatywne przesłanki określone w art. 88 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zaznaczyć, iż niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w kwestii prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktury VAT dokumentującej nabycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, nie rozstrzyga natomiast w zakresie prawidłowości opodatkowania czynności zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu, gdyż problem ten nie był przedmiotem zapytania.

Jednocześnie należy stwierdzić, iż obowiązki podatkowe sprzedawcy nie mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej wnioskowanej przez nabywcę, gdyż nie dotyczą jego sprawy indywidualnej - obowiązki podatkowe sprzedawcy stanowią sprawę indywidualną sprzedającego - w rozumieniu art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - nie stanowią natomiast sprawy indywidualnej kupującego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.