IBPP2/443-155b/07/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki A., przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2007 r. (data wpływu 27 września 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania dzierżawy lokomotyw spalinowo - hydraulicznych od słowackiego podatnika podatku od wartości dodanej - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 września 2007 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania dzierżawy lokomotyw spalinowo - hydraulicznych od słowackiego podatnika podatku od wartości dodanej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza wydzierżawić od słowackiego podatnika podatku od wartości dodanej, posiadającego ważny i aktualny NIP słowacki oraz niezarejestrowanego dla celów podatku VAT na terenie naszego kraju lokomotywy spalinowo - hydrauliczne, przeznaczone do popychania lub ciągnięcia wagonów kopalnianych po torze wąskotorowym w wyrobiskach górniczych lub na powierzchni, ale w obrębie zakładu górniczego.

Spółka jest w posiadaniu uzyskanej z Urzędu Statystycznego w Łodzi klasyfikacji przedmiotowego towaru, zgodnie z którą mieści się on w grupowaniu PKWiU 35.20.13 "Lokomotywy kolejowe pozostałe; tendry".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W którym z krajów (Polsce czy Słowacji) opodatkowana podatkiem od towarów i usług będzie dzierżawa lokomotyw przez Wnioskodawcę od słowackiego podatnika podatku od wartości dodanej.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek VAT jest podatkiem konsumpcyjnym z natury rzeczy należnym temu państwu, na terenie którego dana usługa jest wykonywana z wyjątkiem przypadków przewidzianych w ustawie i opodatkowanych w sposób szczególny. Zgodnie z art. 27 ust. 3 i 4 ustawy o podatku od towarów i usług dla umów dzierżawy miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada swoją siedzibę, z wyłączeniem jednak środków transportu. Ustawa nie zawiera definicji środków transportu, ale zawiera definicję nowych środków transportu. Przedmiotowe lokomotywy będą jedynie używane na terenie kopalń, pod ziemią lub na powierzchni, ale na terenie zakładu górniczego. Jako pojazdy lądowe nigdy nie zostaną dopuszczone do ruchu poza wyznaczonym obszarem kopalń. W związku z tym ich dzierżawa, jako nie spełniających warunków przewidzianych dla środków transportu, nie będzie podlegała wyłączeniu, o którym mowa w art. 27 ust. 4 pkt 6 ustawy. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, będzie on rozpoznawać import usług i opodatkować tę transakcję na terenie kraju.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

W myśl art. 27 ust. 3 cytowanej wyżej ustawy, w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

W świetle art. 27 ust. 4 ww ustawy, przepis ust. 3 stosuje się do usług wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome, z wyjątkiem środków transportu.

Przez nowe środki transportu ustawodawca rozumie przeznaczone do transportu osób lub towarów pojazdy lądowe wymienione w poz. 1-4, 9, 10 i 15-20 załącznika nr 1 do ustawy, napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowatów, jeżeli przejechały nie więcej niż 6.000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia ich do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy; za moment dopuszczenia do użytku pojazdu lądowego uznaje się dzień, w którym został on pierwszy raz zarejestrowany w celu dopuszczenia do ruchu drogowego lub w którym po raz pierwszy podlegał on obowiązkowi rejestracji w celu dopuszczenia do ruchu drogowego w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza; jeżeli nie można ustalić dnia pierwszej rejestracji pojazdu lądowego lub dnia, w którym podlegał on pierwszej rejestracji, za moment dopuszczenia do użytku tego pojazdu uznaje się dzień, w którym został on wydany przez producenta pierwszemu nabywcy, lub dzień, w którym został po raz pierwszy użyty dla celów demonstracyjnych przez producenta - art. 2 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług. W załączniku nr 1 do ustawy w poz. 9 zostały wymienione "Lokomotywy szynowe i tendry - z wyłączeniem tendrów - PKWiU 35.20.1"

Natomiast za inne środki transportu należy uznać pojazdy tożsame z nowymi środkami transportu niespełniające warunku niezbędnego do uznania za nowy środek transportu w postaci przebiegu lub okresu, który upłynął od dopuszczenia takiego środka do użytku.

Z wniosku Spółki wynika, że lokomotywy mające być przedmiotem dzierżawy mieszczą się w grupowaniu PKWiU 35.20.13 "Lokomotywy kolejowe pozostałe; tendry". Zatem w myśl powołanej wyżej definicji ustawowej lokomotywy spalinowo hydrauliczne, przeznaczone do popychania lub ciągnięcia wagonów kopalnianych po torze wąskotorowym w wyrobiskach górniczych lub na powierzchni na terenie zakładu górniczego, można przyporządkować do innych środków transportu.

W świetle powyższego, dzierżawa przedmiotowych lokomotyw, jako środków transportu, nie będzie podlegała unormowaniu wynikającemu z art. 27 ust. 3 ustawy o VAT, zgodnie z którym miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

W konsekwencji, usługa wydzierżawiania przedmiotowych lokomotyw będzie podlegała opodatkowaniu na zasadach ogólnych, określonych w art. 27 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, miejscem świadczenia ww. usługi będzie miejsce, gdzie świadczący usługę - kontrahent słowacki - posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, bądź miejsce stałego zamieszkania.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że dzierżawa od słowackiego podatnika podatku od wartości dodanej lokomotyw spalinowo - hydraulicznych, przeznaczonych do popychania lub ciągnięcia wagonów kopalnianych po torze wąskotorowym w wyrobiskach górniczych lub na powierzchni, ale w obrębie zakładu górniczego nie będzie opodatkowana na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.