IBPP2/443-151/14/IK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 lutego 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-151/14/IK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 listopada 2013 r. (data wpływu 20 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe - w zakresie obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej czynności nieopodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT,

* nieprawidłowe - w zakresie wystawiania faktur VAT dokumentujących czynności nieopodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej czynności nieopodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT oraz wystawiania faktur VAT dokumentujących te czynności.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy (dalej "Spółka") jest prowadzenie hotelu, centrum konferencyjno-bankietowego oraz punktów gastronomicznych (restauracji i baru). W ramach prowadzonej działalności Spółka świadczy dla swoich gości usługi zakwaterowania oraz związane z nimi (np. czyszczenia odzieży), usługi wynajmu sal konferencyjnych i sprzętu konferencyjnego, usługi gastronomiczne oraz usługi konferencyjne.

Spółka świadczy swoje usługi zarówno dla klientów indywidualnych (osób fizycznych) jak i firm (osób prawnych), krajowych i zagranicznych (dalej "Klient"). Sprzedaż poszczególnych usług ewidencjonowana jest w dwóch systemach sprzedażowych:

1. M. F. - służący do ewidencji sprzedaży punktów gastronomicznych (bar, restauracja i punkt bankietowy),

2. S.- służący do ewidencji sprzedaży recepcji i bankietów.

Cała sprzedaż Spółki dokonana przez powyższe systemy ewidencjonowana jest na urządzeniach fiskalnych, niezależnie od tego czy jest to sprzedaż na rzecz osób fizycznych czy prawnych, dlatego każda wykonana usługa czy sprzedany towar potwierdzona jest paragonem fiskalnym. Dodatkowo każda sprzedaż dokonana przez system S. potwierdzona jest wystawieniem faktury, niezależnie czy dokonana jest na rzecz osoby fizycznej czy prawnej.

Spółka jest zarządzana przez austriacką firmę V., która w ramach umowy o zarządzanie m.in. kontroluje osiągane przez Spółkę przychody. W tym celu głównym systemem służącym do ewidencji sprzedaży jest system S., w którym odnotowywana jest cała operacyjna sprzedaż Spółki, zarówno dotycząca usług hotelowych jak i konferencyjno-bankietowych ewidencjonowanych bezpośrednio w tym systemie, jak i usług gastronomicznych ewidencjonowanych w systemie M. F. i następnie przenoszonych na koniec każdego dnia za pomocą sieci informatycznej do systemu S. System S.połączony jest z drukarkami fiskalnymi i każdej dokonanej sprzedaży towarzyszy wystawienie faktury oraz wydruk paragonu fiskalnego. System S.nie ma możliwości generowania innych dokumentów poza fakturami, np. not obciążeniowych dokumentujących sprzedaż nie podlegającą opodatkowaniu VAT.

Goście planując skorzystanie z usług zakwaterowania oferowanych przez hotel dokonują wyboru konkretnego standardu pokoju i terminu swojego pobytu, po ustalonej z góry cenie. Spółka chcąc zapewnić sobie maksymalizację obłożenia pokoi hotelowych stosuje politykę bezkosztowej anulacji rezerwacji w określonym terminie. Oznacza to, że klient rezerwując pokój na podstawie faktury pro-forma musi dokonać wpłaty zaliczki lub podać dane karty kredytowej lub płatniczej niezbędne do ewentualnego jej obciążenia stosowną kwotą. W przypadku wpłaty zaliczki w dniu jej otrzymania wystawiona jest faktura zaliczkowa, która następnie pomniejsza finalną fakturę dokumentującą wykonaną usługę zakwaterowania. Klient do z góry określonego terminu ma możliwość anulowania rezerwacji bez ponoszenia jakichkolwiek kosztów - w takim wypadku zaliczka jest zwracana i wystawiana jest faktura korygująca do faktury zaliczkowej (w przypadku jej otrzymania) lub karta kredytowa/płatnicza nie jest obciążana żadną opłatą. W przypadku przekroczenia umówionego terminu bezkosztowej anulacji klient nadal może zrezygnować z zamówionego pokoju, ale w takim wypadku hotel nie zwraca wpłaconej zaliczki lub obciąża kartę kredytową kwotą zamówionego wcześniej pokoju i wystawia fakturę za opłatę za niedojazd (tzw. "no-show charge") opodatkowaną na równi z usługą zakwaterowania (PKWiU 55.1) wg 8% stawki VAT, na której także rozlicza ew. zaliczkę.

Opłata za nieodwołanie w umówionym terminie rezerwacji nie stanowi dla Spółki wynagrodzenia za utrzymanie rezerwacji, ponieważ nie jest ona pobierana w sytuacji pojawienia się Klienta i skorzystania z usługi zakwaterowania w hotelu. W takiej sytuacji Klient obciążany jest tylko kwotą usługi zakwaterowania.

Spółka dysponując takim wolnym pokojem udostępnia go w miarę zapotrzebowania innym Klientom, dlatego zdarzają się sytuacje, że za jeden pokój, w tym samym okresie wystawiane są dwie faktury za:

1.

opłatę za niedojazd - dla Klienta, który nie dokonał w umówionym czasie anulacji swojej rezerwacji,

2.

usługę zakwaterowania - dla Klienta, któremu został sprzedany wolny pokój udostępniony do sprzedaży w związku z anulacją Klienta z pkt 1.

Podobnie ma miejsce sytuacja w przypadku usług wynajmu sal konferencyjnych i gastronomicznych. W tej sytuacji w umowach z Klientami zawarty jest harmonogram bezkosztowych anulacji zamówionych usług, według którego Klient może do ustalonej daty zrezygnować z zamówionej sali i usług gastronomicznych bez ponoszenia jakichkolwiek opłat. W przypadku anulowania takiej rezerwacji po tym terminie gość jest obciążany opłatą za niedojazd (tzw. "no-show charge") opodatkowaną na równi z zamówionymi usługami, tj. 23% VAT w przypadku wynajmu sal konferencyjnych i 8% lub 23% VAT w przypadku usług gastronomicznych (PKWiU 56) w zależności od ich rodzaju, zgodnie z poz. 7 zał. 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Polityka fakturowania ew. zaliczek lub obciążania kart kredytowych/płatniczych przebiega analogicznie jak w przypadku usług zakwaterowania opisanych powyżej.

W związku z powyższym w zadano następujące pytanie oznaczone we wniosku nr 2

Czy Spółka może ujmować kwoty opłat za anulację rezerwacji wymienionych w pytaniu 1 na paragonach fiskalnych i wystawianych do nich fakturach.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2.

Paragony fiskalne i wystawiane do nich faktury co do zasady służą ujmowaniu sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT lub zwolnionej od podatku VAT, ale brak jest w przepisach podatkowych zakazu dokumentowania na paragonach fiskalnych i fakturach czynności nie objętych takim podatkiem, dlatego Spółka ma prawo ujmować przychód z opłat za anulację rezerwacji na paragonach fiskalnych oraz wystawianych do nich fakturach.

Zdaniem Spółki, zgodnie z § 5, ust. 1, pkt 6, lit. h oraz i) rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania z dnia 28 listopada 2008 r. (Dz. U. Nr 212, poz. 1338) oraz zgodnie z § 5, ust. 1, pkt 13 rozporządzenia o VAT, na paragonach fiskalnych oraz fakturach winna być wykazywana sprzedaż towarów i usług z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami VAT oraz sprzedaż zwolnioną od podatku VAT. Pamiętać jednak należy, że przepisy te zawierają katalog informacji niezbędnych, które muszą pojawić się na danym dokumencie, ale nie jest to katalog zamknięty, dlatego paragony fiskalne i faktury posiadające wszystkie obligatoryjne informacje oraz dodatkowe informacje, w tym przypadku wartości sprzedaży nie podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, spełniają warunki konieczne do uznania ich za prawidłowe w świetle przepisów podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za:

* prawidłowe - w zakresie obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej czynności nieopodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT,

* nieprawidłowe - w zakresie wystawiania faktur VAT dokumentujących czynności nieopodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak wskazano w interpretacji znak: IBPP2/443-1076/13/IK pobierana przez Wnioskodawcę opłata z tytułu zbyt późnego odwołania rezerwacji jako pełniąca funkcję odszkodowawczą, nie stanowi wynagrodzenia za świadczoną usługę zakwaterowania czy wynajmu, lecz stanowi rekompensatę za poniesione przez Wnioskodawcę koszty, bądź też utracone korzyści spowodowane późniejszym niż wynikającym z zawartej umowy anulowaniem rezerwacji. Zatem czynność pobrania przedmiotowej opłaty nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy o podatkiem od towarów i usług.

Przez sprzedaż rozumie się, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawa o VAT, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ww. ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Artykuł 106 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, że przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

W myśl art. 106 ust. 4 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Zasady wystawiania faktur VAT i innych dokumentów z nimi zrównanych są szczegółowo uregulowane w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i sług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.) - dalej rozporządzenie.

Zgodnie z § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, faktura powinna zawierać:

1.

datę jej wystawienia;

2.

kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3.

imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4.

numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. a;

5.

numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. b;

6.

datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży;

7.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8.

miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10.

kwoty wszelkich rabatów, w tym za wcześniejsze otrzymanie należności, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11.

wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12.

stawkę podatku;

13.

sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14.

kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15.

kwotę należności ogółem.

Natomiast zgodnie z art. 108 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku wyższą od kwoty podatku należnego.

Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że faktura VAT dokumentuje dokonanie sprzedaży, przez którą rozumie się odpłatne wydanie towaru lub odpłatne świadczenie usług, czyli czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. § 5 ust. 1 cyt. rozporządzenia zawiera katalog elementów, które zawierać powinna faktura. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby faktura zawierała elementy dodatkowe oprócz wymienionych w przepisie. Pamiętać jednak należy, że dokumentuje ona czynność podlegającą opodatkowaniu.

Faktury w rozumieniu art. 106 ustawy o VAT, (faktury, faktury wewnętrzne, faktury "NP", czyli faktury wystawiane z tytułu czynności niepodlegających opodatkowaniu ze względu na miejsce świadczenia), co do zasady, podatnik ma obowiązek wystawić. Dokumenty te wystawia się tylko wtedy, gdy ustawa tak stanowi. Zatem podatnik nie może z tytułu wykonania czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wystawić faktury VAT, chyba że obowiązuje nakaz wystawienia faktury NP, o której mowa w art. 106 ust. 2 ustawy o VAT, czyli z tytułu czynności niepodlegających opodatkowaniu ze względu na miejsce świadczenia. Nakaz ten wynika jednak wprost z przepisu.

Z powyższego wynika, że Wnioskodawca nie może dokumentować fakturami VAT opłat z tytułu zbyt późnego odwołania rezerwacji jako pełniące funkcję odszkodowawczą, które nie stanowią wynagrodzenia za świadczoną usługę zakwaterowania czy wynajmu, lecz stanowią rekompensatę za poniesione przez Wnioskodawcę koszty, bądź też utracone korzyści spowodowane późniejszym niż wynikającym z zawartej umowy anulowaniem rezerwacji, gdyż są to czynności, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Odnosząc się natomiast do kwestii dokumentowania ww. opłat za pomocą kasy rejestrującej na paragonach fiskalnych wskazać należy co następuje:

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 111 ust. 6a ustawy o VAT, kasa rejestrująca służąca do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej powinna posiadać numer unikatowy, nadawany w ramach czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Powyższe przepisy określają generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Wymóg stosowania przez określone grupy podatników kas rejestrujących został wprowadzony przede wszystkim ze względu na potrzebę zapewnienia kontroli nad rzetelnością deklarowanych przez pewne grupy podatników podstaw opodatkowania. Obowiązek ewidencjonowania przy pomocy kasy rejestrującej dotyczy bowiem tych transakcji, w przypadku których nie ma bezwzględnego obowiązku wystawiania faktur je dokumentujących (faktury wystawiane są wyłącznie na żądanie nabywców - osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej). W tym przypadku, przy braku innych form dokumentowania transakcji (utrwalania tego, że miały one miejsce), istniałoby realne niebezpieczeństwo zaniżania obrotów (podstawy opodatkowania). Ewentualne wykrycie tego faktu byłoby znacznie utrudnione w przypadku, gdyby sprzedaż bezfakturowa nie została udokumentowana w żaden inny sposób. Obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy pomocy kasy rejestrującej ma dyscyplinować podatników i przeciwdziałać przypadkom zaniżana obrotów.

Należy zatem uznać, że celem wprowadzenia obowiązku ewidencjowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących było zobowiązanie podatników do ewidencjonowania tej sprzedaży, która nie jest dokumentowana w żaden inny sposób, a więc nie ma możliwości sprawdzenia, czy dana transakcja faktycznie miała miejsce.

Od dnia 1 kwietnia 2013 r. obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. poz. 363), zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie kas rejestrujących.

Jak wynika z § 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, paragon fiskalny zawiera co najmniej:

1.

imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika;

2.

numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP);

3.

numer kolejny wydruku;

4.

datę oraz godzinę i minutę sprzedaży;

5.

oznaczenie "PARAGON FISKALNY";

6.

nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację;

7.

cenę jednostkową towaru lub usługi;

8.

ilość i wartość sumaryczną sprzedaży danego towaru lub usługi z oznaczeniem literowym przypisanej stawki podatku;

9.

wartość rabatów lub narzutów, o ile występują;

10.

wartość sprzedaży brutto i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku po uwzględnieniu rabatów lub narzutów;

11.

wartość sprzedaży zwolnionej od podatku;

12.

łączną kwotę podatku;

13.

łączną kwotę sprzedaży brutto;

14.

oznaczenie waluty, w której rejestrowana jest sprzedaż, przynajmniej przy łącznej kwocie sprzedaży brutto;

15.

kolejny numer paragonu fiskalnego;

16.

numer kasy i oznaczenie kasjera - przy więcej niż jednym stanowisku kasowym;

17.

numer identyfikacji podatkowej nabywcy (NIP nabywcy) - na żądanie nabywcy;

18.

logo fiskalne i numer unikatowy kasy.

Paragon fiskalny musi być czytelny i umożliwiać nabywcy sprawdzenie prawidłowości dokonanej transakcji. Paragon fiskalny może zawierać w miejscu określonym dla nazwy, o której mowa w ust. 1 pkt 6, również opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy (§ 8 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Paragon fiskalny spełnia określone funkcję: kontrolną, ochronną, informacyjną - co jest szczególnie istotne z punktu widzenia nabywcy będącego konsumentem.

Kwestie dotyczące prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, regulują przepisy rozporządzenia Ministra Gospodarki w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące z dnia 27 sierpnia 2013 r. (Dz. U. z 2013 r. poz. 1076).

Stosownie do § 11 ust. 1 pkt 1 - 11 cyt. wyżej rozporządzenia kasa musi umożliwiać wydruk raportu fiskalnego dobowego zawierającego co najmniej:

1.

imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika;

2.

numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP);

3.

numer kolejny wydruku;

4.

datę i czas wykonania raportu fiskalnego dobowego;

5.

oznaczenie umieszczone centralnie "RAPORT FISKALNY DOBOWY";

6.

oznaczenie daty i czasu rozpoczęcia i zakończenia sprzedaży objętej raportem fiskalnym dobowym;

7.

kolejny numer raportu fiskalnego dobowego;

8.

określenie literowe od "A" do "G" wraz z przypisanymi stawkami podatku VAT, przy czym literze "A" przyporządkowana jest stawka podstawowa podatku, literom od "B" do "G" powinny być przyporządkowane pozostałe stawki podatku VAT oraz zwolnienie od podatku;

9.

osobno dla paragonów i faktur wartości sprzedaży bez podatku (netto) według poszczególnych stawek podatku, wartości sprzedaży zwolnionej od podatku, kwoty podatku według poszczególnych stawek;

10.

łączną kwotę podatku;

11.

łączną wartość sprzedaży brutto.

Natomiast zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących, podatnicy, prowadząc ewidencję stosują oznaczenia literowe od "A" do "G" do przyporządkowania stawki podatku do nazw towarów i usług, przy czym:

a.

literze "A" jest przyporządkowana stawka podstawowa podatku,

b.

literom od "B" do "G" odpowiadają pozostałe stawki podatku stosowane na poszczególne towary i usługi oraz zwolnienie od podatku.

Ponadto stosownie do zapisu § 6 ust. 1 pkt 6 ww. rozporządzenia, podatnicy prowadząc ewidencję przyporządkowują dowolną wolną literę, z wyjątkiem litery "A", wartości 0% (tzw. zero techniczne) w przypadku sprzedaży opodatkowanej, o której mowa w art. 119 ust. 1 lub art. 120 ust. 4 ustawy; przyporządkowanie odpowiedniej litery dla tego rodzaju sprzedaży odnotowuje serwisant w książce kasy.

Przedmiotowa opłata z tytułu zbyt późnego odwołania rezerwacji nie jest objęta przepisami ustawy o podatku od towarów i usług i tym samym nie podlega obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Należy również zauważyć, że przepisy prawne, regulujące zasady stosowania kas rejestrujących, nie dotyczą czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Artykuł 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jak również powołane przepisy w zakresie stosowania kas rejestrujących, tj. rozporządzenie Ministra Gospodarki w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące z dnia 27 sierpnia 2013 r. jak również przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących, odnoszą się do czynności opodatkowanych i zwolnionych od podatku od towarów i usług.

Stąd też, w ocenie tutejszego organu, opłaty z tytułu zbyt późnego odwołania rezerwacji, jako niestanowiącej - w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - sprzedaży, Wnioskodawca nie powinien ewidencjonować przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Niemniej jednak należy wskazać, iż przy założeniu, że Wnioskodawca prowadzi odrębne urządzenia księgowe, umożliwiające prawidłowe ustalenie faktycznego przebiegu dokonywanych transakcji podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bądź zwolnionych od tego podatku, dobrowolne ewidencjonowanie przy zastosowaniu kasy rejestrującej czynności poboru opłaty z tytułu zbyt późnego odwołania rezerwacji, jako nieobjętej opodatkowaniem, można uznać za dopuszczalne.

Należy przy tym podkreślić, że zaprogramowanie kasy rejestrującej w sposób, zgodnie z którym wolnej literze np. od "B" do "G" zostanie przyporządkowana wyłącznie czynność poboru opłaty z tytułu zbyt późnego odwołania rezerwacji, przy założeniu, że Wnioskodawca stosuje prawidłowe przyporządkowanie (do oznaczeń literowych) stawek dla pozostałych czynności świadczonych w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej, powinno znaleźć odzwierciedlenie w stosownej adnotacji dokonanej w książce serwisowej kasy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 należało uznać za:

* prawidłowe - w zakresie obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej czynności nieopodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT,

* nieprawidłowe - w zakresie wystawiania faktur VAT dokumentujących czynności nieopodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl