IBPP2/443-149/09/LŻ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Przedsiębiorstwa przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2009 r. (data wpływu 26 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług zakresie prawa do skorygowania podatku VAT co do należności uznanej jako nieściągalna - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorygowania podatku VAT co do należności uznanej jako nieściągalna.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca współpracuje z Spółka z o.o. od 2000 r. Na każdą dostawę na rzecz tej Spółki Wnioskodawca otrzymywał wcześniej zamówienie, a następnie w wyznaczonym terminie była realizowana dostawa towaru. W dniach 25 stycznia, 1 lutego, 18 lutego, 25 lutego i 6 marca 2008 r. na ustalonych przez te lata zasadach dostarczany był towar. Na każdą dostawę w dacie dostawy została wystawiona faktura VAT z odroczonym 45 dniowym terminem płatności. W dniu 14 marca 2008 r. Sąd Rejonowy po rozpoznaniu sprawy z wniosku Spółka z o.o. postanowił ogłosić upadłość obejmującą likwidację majątku dłużnika. W dniu 21 kwietnia 2008 r. Wnioskodawca zgłosił zgodnie z art. 239, 240 prawa upadłościowego i naprawczego w imieniu własnym do masy upadłości wierzytelności w kwocie łącznej 154 685,92 zł, na którą składają się kwota główna wierzytelności w wysokości 148 352,77 zł stanowiąca sumę brutto pięciu faktur VAT pomniejszona o częściową zapłatę faktury w kwocie 5 019,05 zł oraz odsetki w wysokości 6 333,15 zł od niezapłaconych w terminie wcześniejszych faktur VAT. Na dzień składania wniosku syndyk dzierżawi majątek upadłej spółki z zamiarem jej sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wobec okoliczności przedstawionych w poz. 54 przedmiotowego wniosku można dokonać korekty VAT należnego w odniesieniu do wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona na zasadach określonych art. 89a i 89b ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, nowelizacja ustawy o podatku od towarów i usług w 2008 r. wprowadziła zmiany w sposobie korygowania podatku należnego w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności. Dotychczasowe brzmienie art. 89a-89b ustawy o VAT dopuszczało możliwość korygowania VAT należnego tylko w stosunku do należności nieściągalnych określonych zamkniętym katalogiem przypadków pozwalającym zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów (art. 23 ust. 2 ustawy p.d.o.f.). nowe brzmienie art. 89a-89b ustawy o podatku od towarów i usług z datą obowiązywania od dnia 1 grudnia 2008 r. dopuszcza wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona czyli takich które nie zostały uregulowane przez 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w zamówieniu (umowie).

Nadto stosowanie art. 89a ust. 2:

* pkt 1 - dostawa towaru dokonana została na rzecz spółki z o.o. nie będącego w trakcie postępowania upadłościowego lub likwidacji,

* pkt 2 - wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny,

* pkt 3 - wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,

* pkt 4 - wierzytelności nie zostały zbyte,

* pkt 5 - od daty wystawiania faktury dokumentującej wierzytelności nie upłynęły 2 lata licząc od końca roku, w którym została wystawiona,

* pkt 6 - dłużnik zostanie zawiadomiony o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1.

Zatem opisany stan faktyczny w poz. 54 wniosku, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia katalog warunków określonych art. 89a ust. 2a wobec tego skorygowanie VAT należnego uznać należy za zasadne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Kwestie dotyczące rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności regulują przepisy art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Natomiast nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1a ustawy o VAT).

Ponadto w myśl ust. 2 powyższego art. 89a ustawy o VAT, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

Zgodnie z ust. 3 wskazanego artykułu, korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6.

W myśl art. 7 ustawy o VAT przepisów ust. 1-6 nie stosuje się, jeżeli pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że zastosowanie regulacji prawnej zawartej w art. 89a ust. 1 ustawy o VAT jest możliwe, o ile zainteresowany spełni uprzednio wszystkie warunki wymienione w ust. 2 tego artykułu. Jeżeli zatem nie zostanie spełniony choćby jeden z warunków wskazanych w art. 89a ust. 2 ustawy o VAT, to zastosowanie regulacji prawnej wynikającej z przepisu art. 89a ust. 1 tej ustawy nie jest możliwe.

Natomiast kwestia terminu dokonania korekty podatku należnego (o czym stanowi ust. 3 ww. artykułu) powiązana jest z terminem odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Przy czym, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r. korekta ta może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6, jednakże pod warunkiem uzyskania przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca współpracuje z Spółka z o.o. od 2000 r. W dniach 25 stycznia, 1 lutego, 18 lutego, 25 lutego i 6 marca 2008 r. na ustalonych przez te lata zasadach dostarczany był towar. Na każdą dostawę w dacie dostawy została wystawiona faktura VAT z odroczonym 45 dniowym terminem płatności. W dniu 14 marca 2008 r. Sąd Rejonowy po rozpoznaniu sprawy z wniosku Spółka z o.o. postanowił ogłosić upadłość obejmującą likwidację majątku dłużnika.

Nadto stosowanie art. 89a ust. 2:

* pkt 1 - dostawa towaru dokonana została na rzecz spółki z o.o. nie będącego w trakcie postępowania upadłościowego lub likwidacji,

* pkt 2 - wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny,

* pkt 3 - wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,

* pkt 4 - wierzytelności nie zostały zbyte,

* pkt 5 - od daty wystawiania faktury dokumentującej wierzytelności nie upłynęły 2 lata licząc od końca roku, w którym została wystawiona,

* pkt 6 - dłużnik zostanie zawiadomiony o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika zatem, iż dłużnik zostanie dopiero zawiadomiony o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w art. 89a ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji powyższego, ze względu na to, iż Wnioskodawca dopiero zawiadomi dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego, tym samym, w stanie faktycznym sprawy, nie został spełniony warunek, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zatem nie mogą tu być spełnione wszystkie warunki wskazane w art. 89a ust. 2 ww. ustawy. Tak więc zastosowanie w tych okolicznościach art. 89a ust. 1 ustawy o VAT nie jest możliwe. W związku z powyższym zbędne stało się badanie pozostałych warunków zawartych w cyt. przepisach.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.