IBPP2/443-147/13/RSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2013 r. (data wpływu 21 lutego 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 maja 2013 r. (data wpływu 15 maja 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawek podatku VAT dla usług kompleksowej organizacji imprez okolicznościowych - jest prawidłowe.

W dniu 21 lutego 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawek podatku VAT dla usług kompleksowej organizacji imprez okolicznościowych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 maja 2013 r. (data wpływu 15 maja 2013 r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z dnia 6 maja 2013 r. znak: IBPP2/443-147/13/BW.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również: Spółka) jest czynnym podatnikiem VAT, a w ramach prowadzonej działalności zajmuje się kompleksową organizacją wesel, komunii, chrztów i innych imprez okolicznościowych. Świadcząc usługę organizacji przyjęcia okolicznościowego, Wnioskodawca zapewnia przygotowanie posiłków według ustalonego z klientem menu, obsługę kelnerską oraz dekorację miejsca przyjęcia. Cena pakietu gastronomicznego może także obejmować m.in. opłatę za możliwość wniesienia na przyjęcie alkoholu zakupionego we własnym zakresie przez zleceniodawcę (tzw. "opłata korkowa"), dostępność przyległych do lokalu terenów zielonych, możliwość wyłącznego korzystania z lokalu, opłatę należną organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi za możliwość odtwarzania i/lub wykonywania utworów muzycznych czy - w przypadku wesel - nocleg dla nowożeńców. Wnioskodawca jako organizator imprezy okolicznościowej podpisuje ze zleceniodawcą umowę, która szczegółowo reguluje warunki wykonania usługi, w tym jednostkową cenę pakietu od uczestnika. Menu przyjęcia oraz pozostałe elementy wchodzące w skład pakietu są wymienione w załączniku do podpisanej umowy.

Natomiast, w piśmie z dnia 13 maja 2013 r. Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 18 lutego 2013 r. (sygnatura sprawy: IBPP2/443-147/13/BW) w pierwszej kolejności bez wezwania sprecyzował, że przepisami prawa podatkowego, które Wnioskodawca traktuje jako przedmiot interpretacji indywidualnej są art. 41 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, składające się na Dział VIII "Wysokość opodatkowania", Rozdział 1 "Stawki" tej ustawy,a także wskazany w polu E.3. formularza § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie w odpowiedzi na wezwanie Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 6 maja 2013 r. do uzupełnienia opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego Wnioskodawca poinformował, że w ocenie Wnioskodawcy opis zawarty w pierwotnej treści wniosku na formularzu urzędowym jest wyczerpujący. Zgadzając się z ogólną konkluzją wezwania, iż stanowisko prawne wnioskodawcy nie powinno odnosić się do okoliczności sprawy nie ujawnionych wcześniej w opisie zdarzenia przyszłego, należy zwrócić uwagę na to że podstawową motywacją wnioskodawcy w złożeniu wniosku o interpretację jest właśnie jego uzasadniona wątpliwość, czy nakazane w wezwaniu przedstawienie usług podrzędnych wobec podstawowej usługi gastronomicznej, wyodrębnionych zgodnie z urzędową klasyfikacją PKWiU, jest w ogóle możliwe bez zniekształcania istoty opisywanego zdarzenia przyszłego.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest sprzeczne z ustawowym wymogiem wyczerpującego przedstawienia zdarzenia przyszłego opisowe określenie świadczeń jakie wnioskodawca planuje wykonywać na rzecz swoich przyszłych klientów, bez odnoszenia tych świadczeń do urzędowej klasyfikacji PKWiU, gdyż jednostki wspomnianej klasyfikacji zostały opracowane w celu wyodrębnienia konkretnych usług, podczas, gdy opisane w pierwotnym wniosku czynności wnioskodawcy inne niż podanie posiłku w przeznaczonym do tego miejscu nie stanowią, jego zdaniem, żadnej konkretnej usługi lecz towarzyszą i uświetniają wspomnianą usługę zasadniczą. Ponieważ, w myśl art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, opisywane przez wnioskodawcę zdarzenie przyszłe winno mieć charakter indywidualny i odnosić się wyłącznie do niego to niezasadne jest rozpoznawanie podejmowanych przez wnioskodawcę czynności, np. dekorowania sali, udostępnienia noclegu dla pary nowożeńców czy przekazania opłaty za skorzystanie z majątkowych praw autorskich do utworów muzycznych jako odrębnych usług hotelarskich czy rozrywkowych, które w innych warunkach i przez inne podmioty mogłyby być wykonywane odrębnie.

Niemniej, czyniąc zadość treści otrzymanego wezwania - z zastrzeżeniem powyższego - Wnioskodawca wyjaśnił, że:

* usługę zasadniczą w świadczeniu kompleksowej usługi organizacji imprezy okolicznościowej stanowić będzie usługa gastronomiczna zaklasyfikowana przez Wnioskodawcę - przy wskazanych wyżej zastrzeżeniach - zgodnie z nomenklaturą PKWiU 56.10.11.0 "Usługi przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach". Nie jest bowiem możliwe zorganizowanie przyjęcia bez zapewnienia gościom posiłków. Usługa gastronomiczna zdecydowanie nadaje charakter przyjęciu i jednocześnie stanowi wiodący czynnik determinujący cenę organizacji całej imprezy.

Natomiast za usługi pomocnicze Wnioskodawca uznaje wszelkie pozostałe usługi, które nie stanowią celu samego w sobie, lecz są środkiem do lepszego wykonania usługi zasadniczej. Są to: udostępnienie sali na wyłączność, obsługa kelnerska, dekoracja miejsca przyjęcia, przekazanie opłaty należnej organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi za możliwość odtwarzania i/lub wykonywania utworów muzycznych, umożliwienie wniesienia na przyjęcie alkoholu zakupionego we własnym zakresie przez zleceniodawcę (tzw. "opłata korkowa"), nocleg dla nowożeńców, oprawę muzyczną i inne dodatkowe atrakcje uświetniające podanie posiłku w miejscu na to przeznaczonym (np. pokaz sztucznych ogni).

* Usługami pomocniczymi wobec opisanej powyżej usługi zasadniczej - przy uwzględnieniu wcześniejszych zastrzeżeń - są zgodnie z nomenklaturą Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU):

* udostępnienie noclegu dla nowożeńców jako: PKWiU 55.10.10.0 "Usługi w zakresie noclegów i usługi towarzyszące świadczone przez hotele, motele, pensjonaty i inne obiekty hotelowe" przy czym, apartament dla nowożeńców udostępniany jest tylko w przypadku organizowanych przez spółkę uroczystości weselnych;

* udekorowanie sali i stołów na okoliczność imprezy jako PKWiU 74.10.11.0 "Usługi opracowywania projektów wystroju wnętrz i dekoracji";

* oprawa muzyczna imprez jako PKWiU 93.29.29.0 "Pozostałe usługi związane z rozrywką, gdzie indziej niesklasyfikowane";

* pokaz ogni sztucznych jako PKWiU 93.29.21.0 "Usługi związane z pokazami ogni sztucznych oraz przedstawieniami "światło i dźwięk";

* przekazanie opłaty ZAIKS za możliwość odtwarzania i/lub wykonywania utworów muzycznych jako PKWiU 94.11.10.0 "Usługi świadczone przez organizacje komercyjne i pracodawców";

* wynajem sali restauracyjnej na wyłączność jako PKWiU 68.20.12 "Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi".

Wnioskodawca podkreślił, że czynności wymienione jako przykładowe usługi pomocnicze (np.: obsługa kelnerska, dekoracja sali, nocleg dla nowożeńców, oprawa muzyczna, oraz atrakcje oferowane dla nowożeńców np. pokaz ogni sztucznych) wykonywane będą w powiązaniu z usługą zasadniczą, czyli usługą gastronomiczną i tylko jako jej dopełnienie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowym jest opodatkowanie kompleksowej usługi organizacji imprezy okolicznościowej stawką 8% VAT w stosunku do pakietu gastronomicznego wraz z elementami pobocznymi oraz stawką 23% VAT w odniesieniu do podawanych w trakcie ww. imprezy napojów, niekorzystających ze stawki obniżonej.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa kompleksowej organizacji imprezy okolicznościowej jest świadczeniem złożonym, czyli składającym się z kilku pojedynczych świadczeń: m.in. przygotowania posiłków, dostarczenia napoi, obsługi kelnerskiej, zapewnienia sali i jej dekoracji itd.

ETS w sprawie pomiędzy Card Protection Plan Ltd (CPP) a Commissioners of Customs and Excise sygn. C-349/96 stwierdził, że w celu ustalenia dla potrzeb VAT, czy świadczenie usług obejmujące kilka części składowych należy traktować jako jedno świadczenie, czy też jako dwa lub więcej świadczeń wycenianych odrębnie, należy przede wszystkim wziąć pod uwagę treść przepisu art. 2 (1) VI Dyrektywy, zgodnie z którym każde świadczenie usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne oraz fakt, iż świadczenie obejmujące z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę nie powinno być sztucznie dzielone, co mogłoby prowadzić do nieprawidłowości w funkcjonowaniu systemu podatku VAT. Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykonania usługi zasadniczej. Zatem istotą świadczenia złożonego jest włączenie do całości usługi elementów pomocniczych, które służą lepszemu wykonaniu świadczenia kompleksowego.

Dominującą pozycję w przypadku organizacji imprez okolicznościowych stanowi świadczona przez Spółkę usługa gastronomiczna, ponieważ nie jest możliwe zorganizowanie przyjęcia bez zapewnienia gościom posiłków. Usługa gastronomiczna zdecydowanie nadaje charakter przyjęciu i jednocześnie stanowi wiodący czynnik determinujący cenę organizacji całej imprezy. Elementy dodatkowe, takie jak np. dekoracja sali czy opłata za możliwość wniesienia alkoholu zakupionego we własnym zakresie przez klienta nie stanowią dla niego celu samego w sobie, lecz są jedynie oprawą, środkiem do lepszego wykorzystania usługi gastronomicznej.

Konsekwentnie, usługa gastronomiczna - sklasyfikowana wg PKWiU w grupowaniu 56.10.11.0: "Usługi przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach" - będzie stanowić usługę zasadniczą, warunkującą zasady opodatkowania kompleksowej usługi organizacji przyjęć okolicznościowych - w tym właściwą stawkę podatku VAT.

Zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 73, poz. 392), podstawową stawkę podatku VAT obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do ww. rozporządzenia. W pozycji 7 tego załącznika wymieniono usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

Wnioskodawca świadczy usługi związane z wyżywieniem, sklasyfikowane w dziale 56 PKWiU - przytoczonym w ww. załączniku i korzystającym, z wyjątkami, z preferencyjnej stawki podatku VAT - zgodnie ze zgłoszonym w Krajowym Rejestrze Sądowym oraz Krajowym Rejestrze Urzędowym Podmiotów Gospodarki Narodowej przedmiotem jej działalności wg PKD 2007, tj. m.in.: 56.10.A: "Restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne".

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, przy uwzględnieniu przedstawionego stanu faktycznego oraz wskazanych przepisów prawa podatkowego, prawidłowym jest opodatkowanie kompleksowej usługi organizacji imprezy okolicznościowej stawką 8% VAT w stosunku do pakietu gastronomicznego wraz elementami pobocznymi oraz stawką 23% VAT w odniesieniu do podawanych w trakcie ww. imprezy napojów, niekorzystających ze stawki obniżonej. Wartość pakietu gastronomicznego (opodatkowanego stawką obniżoną) oraz napojów (opodatkowanych stawką podstawową) na osobę - składające się na łączną cenę usługi organizacji przyjęcia okolicznościowego od uczestnika - zostałyby wskazane w załączniku do umowy ze zleceniodawcą.

Prawidłowość przedstawionego stanowiska potwierdzają liczne interpretacje organów skarbowych, m.in.:

* interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPP1/443-619/12/DM z 2012.07.27,

* interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP1/443-233/12-2/AW z 2012.04.30,

* interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP1/443-1688/11-4/AW z 2012.02.28,

* interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPP1/443-496/09/AW z 2009.07.15,

* interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPP2/443-328/09-4/MR z 2009.05.29,

* informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, sygn. PP-443/205/2004 z 2004.12.16.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z przepisem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Powyższy przepis wprost stanowi, że oznaczenia PKWiU stosuje się jedynie w określonych w ustawie lub rozporządzeniach sytuacjach, tzn. gdy przepis wprost odnosi się do symbolu PKWiU.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Według art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 i 2 cyt. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W ww. załączniku nr 3 do ustawy wskazane zostały:

* pod pozycją 163 Usługi związane z zakwaterowaniem (PKWiU 55),

* pod pozycją 181 Usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania (bez względu na symbol PKWiU),

* pod pozycją 183 Usługi kulturalne i rozrywkowe - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne (bez względu na symbol PKWiU),

* pod pozycją 186 Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu (bez względu na symbol PKWiU).

Należy również wskazać, iż zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, przez "PKWiU ex" - rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Zatem, umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania obniżonej stawki podatku VAT tylko do towarów lub usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce "nazwa towaru/usługi".

W tym miejscu zwrócić uwagę należy, iż ustawodawca nie poprzedził PKWiU 55 symbolem "ex" co pozwala przyjąć, że stawka obniżona podatku ma zastosowanie do wszelkich towarów i usług zawierających się w tym grupowaniu.

Należy zwrócić uwagę na objaśnienia zawarte do załącznika nr 3 do ustawy, w których wskazano m.in., że "wykaz nie ma zastosowania do zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik".

Z kolei, w treści art. 43 ustawy, prawodawca zawarł katalog czynności, które korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek od towarów i usług pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

W świetle art. 43 ust. 17 ww. ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług (art. 43 ust. 18 ustawy).

Na mocy art. 43 ust. 19 pkt 1 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach.

Podkreślić należy cel zwolnień przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy. Brzmienie tego przepisu wskazuje, że ze zwolnienia od podatku korzystać mogą usługi w zakresie kultury oraz dostawa towarów ściśle z tymi usługami związana. Jednakże, usługi te - aby mogły korzystać ze zwolnienia - świadczone muszą być przez specyficzne podmioty.

Polski prawodawca określił te podmioty, wymieniając je w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, jako:

* podmioty prawa publicznego;

* podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym, wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej;

* indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Zgodnie z ww. przepisem, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, twórcy przysługuje wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu.

Stwierdzić należy, iż ustawa o VAT nie definiuje usług gastronomicznych.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem gastronomii rozumie się "działalność produkcyjno - usługową obejmującą prowadzenie restauracji, barów, itp." oraz "sztukę przyrządzania potraw".

Usługa gastronomiczna polega na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, tj. w restauracji czy innym lokalu.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od dnia 1 stycznia 2011 r., jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Klasyfikacja Wyrobów i Usług zawiera Sekcję I - usługi związane z zakwaterowaniem i usługi gastronomiczne, która obejmuje m.in.:

* usługi gastronomiczne,

* usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering),

* usługi stołówkowe,

* usługi przygotowywania i podawania napojów.

Przy czym, w klasyfikacji tej ustawodawca w dziale 56 sklasyfikował "Usługi związane z wyżywieniem", w grupowaniu:

* 56.10.11.0 Usługi przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach,

* 56.21.11.0 Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla gospodarstw domowych,

* 56.21.19.0 Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla pozostałych odbiorców zewnętrznych (katering),

* 56.29.19.0 Pozostałe usługi gastronomiczne świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę,

* 56.30.10.0 Usługi przygotowywania i podawania napojów.

Ponadto należy wskazać, iż stosownie do Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w Łodzi, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

W myśl natomiast § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 247 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

W poz. 7 załącznika nr 1 do ww. rozporządzenia, zawierającego listę towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 8%, wymienione zostały usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

* napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,

* napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,

* kawy i herbaty (wraz z dodatkami),

* napojów bezalkoholowych gazowanych,

* wód mineralnych,

* innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, a w ramach prowadzonej działalności zajmuje się kompleksową organizacją wesel, komunii, chrztów i innych imprez okolicznościowych. Świadcząc usługę organizacji przyjęcia okolicznościowego, Wnioskodawca zapewnia przygotowanie posiłków według ustalonego z klientem menu, obsługę kelnerską oraz dekorację miejsca przyjęcia.

Usługę zasadniczą w świadczeniu kompleksowej usługi organizacji imprezy okolicznościowej stanowić będzie usługa gastronomiczna zaklasyfikowana przez Wnioskodawcę - przy wskazanych wyżej zastrzeżeniach - zgodnie z nomenklaturą PKWiU 56.10.11.0 "Usługi przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach". Usługa gastronomiczna zdecydowanie nadaje charakter przyjęciu i jednocześnie stanowi wiodący czynnik determinujący cenę organizacji całej imprezy.

Natomiast za usługi pomocnicze Wnioskodawca uznaje wszelkie pozostałe usługi, które nie stanowią celu samego w sobie, lecz są środkiem do lepszego wykonania usługi zasadniczej. Są to: udostępnienie sali na wyłączność, obsługa kelnerska, dekoracja miejsca przyjęcia, przekazanie opłaty należnej organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi za możliwość odtwarzania i/lub wykonywania utworów muzycznych, umożliwienie wniesienia na przyjęcie alkoholu zakupionego we własnym zakresie przez zleceniodawcę (tzw. "opłata korkowa"), nocleg dla nowożeńców, oprawę muzyczną i inne dodatkowe atrakcje uświetniające podanie posiłku w miejscu na to przeznaczonym (np. pokaz sztucznych ogni).

Wnioskodawca wskazał, że usługami pomocniczymi wobec opisanej powyżej usługi zasadniczej - przy uwzględnieniu wcześniejszych zastrzeżeń - są zgodnie z nomenklaturą Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU):

* udostępnienie noclegu dla nowożeńców jako: PKWiU 55.10.10.0 "Usługi w zakresie noclegowi usługi towarzyszące świadczone przez hotele, motele, pensjonaty i inne obiekty hotelowe", przy czym, apartament dla nowożeńców udostępniany jest tylko w przypadku organizowanych przez spółkę uroczystości weselnych;

* udekorowanie sali i stołów na okoliczność imprezy jako PKWiU 74.10.11.0 "Usługi opracowywania projektów wystroju wnętrz i dekoracji";

* oprawa muzyczna imprez, jako PKWiU 93.29.29.0 "Pozostałe usługi związane z rozrywką, gdzie indziej niesklasyfikowane";

* pokaz ogni sztucznych, jako PKWiU 93.29.21.0 "Usługi związane z pokazami ogni sztucznych oraz przedstawieniami "światło i dźwięk";

* przekazanie opłaty ZAIKS za możliwość odtwarzania i/lub wykonywania utworów muzycznych, jako PKWiU 94.11.10.0 "Usługi świadczone przez organizacje komercyjne i pracodawców;

* wynajem sali restauracyjnej na wyłączność, jako PKWiU 68.20.12 "Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi".

Wnioskodawca podkreślił, że czynności wymienione jako przykładowe usługi pomocnicze (np.: obsługa kelnerska, dekoracja sali, nocleg dla nowożeńców, oprawa muzyczna, oraz atrakcje oferowane dla nowożeńców np. pokaz ogni sztucznych) wykonywane będą w powiązaniu z usługą zasadniczą, czyli usługą gastronomiczną i tylko jako jej dopełnienie.

Cena pakietu gastronomicznego może także obejmować m.in. opłatę za możliwość wniesienia na przyjęcie alkoholu zakupionego we własnym zakresie przez zleceniodawcę (tzw. "opłata korkowa"), dostępność przyległych do lokalu terenów zielonych, możliwość wyłącznego korzystania z lokalu, opłatę należną organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi za możliwość odtwarzania i/lub wykonywania utworów muzycznych czy - w przypadku wesel - nocleg dla nowożeńców. Wnioskodawca, jako organizator imprezy okolicznościowej, podpisuje ze zleceniodawcą umowę, która szczegółowo reguluje warunki wykonania usługi, w tym jednostkową cenę pakietu od uczestnika. Menu przyjęcia oraz pozostałe elementy wchodzące w skład pakietu są wymienione w załączniku do podpisanej umowy.

W przedmiotowej sprawie ustalenia wymaga, czy w okolicznościach opisanych we wniosku można mówić o jednym świadczeniu zasadniczym, w świadczeniu ww. kompleksowej usługi organizacji imprezy okolicznościowej, na które składają się inne świadczenia pomocnicze, niebędące celem samym w sobie, lecz środkiem do pełnego zrealizowania usługi podstawowej.

Podkreślić należy, iż co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych.

Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej.

Natomiast aby móc wskazać, iż dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował Trybunał Sprawiedliwości UE, w wydanych orzeczeniach na podstawie pierwotnie obowiązującej Szóstej Dyrektywy Rady (77/388/EWG) oraz obecnie obowiązującej Dyrektywy VAT.

W szczególności w wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd, Trybunał uznał, że każde świadczenie usług powinno być, co do zasady, traktowane jako świadczenie odrębne i niezależne. Jeżeli jednak dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej.

W orzeczeniu w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen, TSUE analizował problem związany z dostarczeniem nabywcy typowego, standardowego oprogramowania oraz - jednocześnie - usługi jego dostosowania do indywidualnych potrzeb klienta, przy czym klient otrzymywał od dostawcy od razu oprogramowanie dostosowane do jego potrzeb. Powstała więc wątpliwość co do tego, czy podatnik wykonał, de facto, dwa odrębne świadczenia - dostawę typowego oprogramowania i usługę jego dostosowania do potrzeb klienta, czy też świadczenie podatnika miało charakter jednego świadczenia kompleksowego (złożonego).

W wyroku tym TSUE zawarł kilka uwag pozwalających na zidentyfikowanie usług złożonych. Trybunał wskazał mianowicie, że istotne jest założenie, z jakim należy podejść do analizy każdego takiego zdarzenia. Tym założeniem jest to, by - po pierwsze - każda czynność była zwykle uznawana za odrębną i niezależną (pkt 20 uzasadnienia), jednoczenie - po drugie - trzeba mieć na względzie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania systemu podatku VAT (pkt 20).

W celu określenia, czy mamy do czynienia z tzw. usługą kompleksową należy - wg TSUE - przede wszystkim poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem określenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi, rozumianemu jako przeciętny konsument, kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie. W orzeczeniu tym TSUE wskazał na konieczność dokonania analizy charakteru transakcji także z punktu widzenia nabywcy. Bo przecież w omawianym przypadku to właśnie perspektywa nabywcy (dla którego wartość nabytego świadczenia jest tworzona przez fakt wejścia w posiadanie oprogramowania przystosowanego do jego indywidualnych potrzeb, a nie oprogramowania standardowego, które mogło być wręcz bezużyteczne - przystosowanie to zostało dokonane przez ten sam podmiot, który dokonał dostawy oprogramowania) była podstawą do ustalenia, jaki był rzeczywisty charakter świadczenia. Trybunał szczególnie wyraźnie w omawianym wyroku podkreśla fakt, iż: " (...) nabycie przez klienta samego standardowego oprogramowania nie było w żaden sposób użyteczne". W konsekwencji, w świetle omawianego wyroku należy przyjąć, iż nie będzie mieć charakteru kompleksowego taki zestaw świadczeń, których połączenie miałoby charakter działania sztucznego. W tym kontekście, za świadczenia odrębne należy więc uznać świadczenia wykonywane przez jednego świadczącego na rzecz jednego nabywcy, które nawet jeżeli są w pewien sposób powiązane, mogą być traktowane rozłącznie, a traktowanie to nie wpłynie na charakter żadnego z nich ani też nie sprawi, że wartość świadczeń z punktu widzenia nabywcy będzie inna, niż gdyby świadczenia te były uznane za świadczenie złożone.

Warto także zwrócić uwagę na wyrok TSUE z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 (RLRE Tellmer), w którym Trybunał rozstrzygał kwestię związaną z opodatkowaniem usługi wynajmu mieszkań i towarzyszącej jej usłudze sprzątania części wspólnych budynku mieszkalnego. W sprawie spółki Tellmer nie występuje w ocenie TSUE jedno świadczenie złożone. Dla takiej oceny TSUE, kluczowy charakter ma fakt, że: " (...) usługi sprzątania części wspólnych budynku mogą być świadczone na różnych zasadach, to znaczy na przykład przez osoby trzecie wystawiające faktury obejmujące koszt tych usług bezpośrednio lokatorom lub przez wynajmującego zatrudniającego w tym celu własnych pracowników lub posługującego się przedsiębiorstwem zajmującym się sprzątaniem".

A zatem, za szczególnie znaczące TSUE uznał to, że sprzątanie może być świadczone w sposób całkowicie niezależny od usługi najmu, np. poprzez samodzielny zakup danego świadczenia (sprzątania) przez najemcę. To sprawia, że związek pomiędzy najmem i sprzątaniem jest, w ocenie Trybunału na tyle swobodny, że nie można mówić o istnieniu świadczenia złożonego. A zatem, jeśli usługi mogą być rozdzielone bez uszczerbku dla każdej z nich, a zatem w sposób naturalnie uzasadniony, wówczas nie można uznać, że stanowią jedno świadczenie kompleksowe w rozumieniu Dyrektywy.

Powyższe poglądy znajdują również potwierdzenie w wyrokach: w sprawie C-2/95 Sparekassernes Datacenter (SDC), w sprawie C-111/05 Aktiebolaget NN, C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP, w sprawie C-88/09 Graphic Procede TSUE.

Z powyższego wynika zatem, że celem usługi pomocniczej tworzącej razem z usługą dominującą usługę złożoną jest lepsze wykorzystanie przez nabywcę usługi zasadniczej - dominującej. Na podstawie powyższego stwierdzić należy, że usługa pomocnicza nie może realizować tego samego celu co usługa zasadnicza.

W związku z tym, w każdym przypadku dla określenia skutków podatkowych transakcji złożonych należy badać, czy mamy do czynienia z kompozycją świadczenia głównego - dominującego, wzbogaconą jedynie o świadczenia pomocnicze, czy też dostawca realizuje kilka odrębnych i niezależnych świadczeń.

W przypadku, gdy w skład świadczonej usługi wchodzą usługi pomocnicze, czyli takie, które nie stanowią dla klienta celu samego w sobie, a są jedynie uzupełnieniem usługi głównej, opodatkowanie całego świadczenia winno nastąpić wg stawki obowiązującej dla usługi zasadniczej.

Tak więc, o świadczeniu złożonym można mówić, gdy istnieje funkcjonalny związek pomiędzy poszczególnymi elementami świadczenia na tyle ścisły, by nie można było wydzielić z tego świadczenia jego poszczególnych elementów i potraktować ich jako świadczeń odrębnych. Muszą one stanowić jedną nierozerwalną całość.

Należy zauważyć, iż na gruncie ustawy VAT, opodatkowanie podatkiem od towarów i usług ustawodawca powiązał z wystąpieniem określonych zdarzeń, tj. np. z dostawą towaru lub ze świadczeniem usługi. Dla opodatkowania podatkiem VAT istotne jest zatem tylko to, czy w danym przypadku mamy do czynienia z jedną z czynności enumeratywnie wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy VAT. Bez znaczenia dla opodatkowania pozostaje natomiast treść stosunku cywilnoprawnego łączącego strony. Niezależnie bowiem od tego, jak strony określiły przedmiot umowy, o stosowaniu określonej stawki podatku będzie decydować faktyczna czynność, z którą ustawa wiąże obowiązek podatkowy, a nie ustalenia co do tego, jak zakres tych czynności został w umowie przez strony oznaczony.

Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, iż w ramach prowadzonej działalności świadczy kompleksową usługę organizacji imprezy okolicznościowej, która obejmuje jako usługę zasadniczą - usługę gastronomiczną, zaklasyfikowaną przez Wnioskodawcę, zgodnie z nomenklaturą PKWiU pod symbolem 56.10.11.0 "Usługi przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach" oraz usługi pomocnicze.

W kontekście powyższego, w przypadku usług o charakterze złożonym, o wysokości zastosowanej stawki podatku decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jedną usługą kompleksową, czy też z szeregiem jednostkowych usług. Ocena tej okoliczności winna odbywać się przy tym w oderwaniu od treści umowy łączącej strony, a jedynie w oparciu o to, czy dokonywane przez podatnika czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

Z treści wniosku wynika, iż usługę zasadniczą w świadczeniu kompleksowej usługi organizacji imprezy okolicznościowej stanowić będzie usługa gastronomiczna, mieszcząca się - jak Wnioskodawca sam wskazał w grupowaniu PKWiU 56.10.11.0 "Usługi przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach", natomiast czynności wymienione jako przykładowe usługi pomocnicze (np.: obsługa kelnerska, dekoracja sali, nocleg dla nowożeńców, oprawa muzyczna, oraz atrakcje oferowane dla nowożeńców np. pokaz ogni sztucznych) wykonywane będą w powiązaniu z usługą zasadniczą, czyli usługą gastronomiczną i będą stanowić tylko jej dopełnienie.

Mając na uwadze opis sprawy i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro w świadczonej kompleksowej usłudze organizacji imprezy okolicznościowej, dominującą jest usługa gastronomiczna, zaklasyfikowana przez Wnioskodawcę do grupowania PKWiU 56.10.11.0 "Usługi przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach", to w odniesieniu do ww. kompleksowej usługi organizacji imprezy okolicznościowej zastosowanie znajdzie 8% stawka podatku VAT, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT w powiązaniu z § 7 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, przy czym, dostawa towarów wymienionych w poz. 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów, w ramach usługi sklasyfikowanej w dziale PKWiU 56, podlega opodatkowaniu stawką 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT w związku z art. 146a pkt 1. Okoliczności tej nie zmienia fakt, iż napoje te dostarczane są w ramach jednej kompleksowej usługi.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo zauważa się, że Minister Finansów nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, iż kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Dlatego też niniejszej interpretacji udzielono wyłącznie w oparciu o grupowania wskazane przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Z powyższego wynika, iż za prawidłową klasyfikację wyrobu lub usługi jest odpowiedzialny producent lub dokonujący dostawy towaru bądź świadczący usługę. To właśnie ten podmiot obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.