IBPP2/443-145/09/UH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku bez daty (data wpływu 24 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości wystawiania faktury przez kontrahenta zgodnie z § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości wystawiania faktury przez kontrahenta zgodnie z § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca negocjuje warunki przyszłej współpracy gospodarczej, której przedmiotem będzie wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów transportowanych lub wysyłanych. Podpisanie umowy dostawy kontrahent uzależnia od zawarcia dodatkowego porozumienia w sprawie tzw. samofakturowania, mocą którego odbiorca towarów będzie wystawiał faktury za dostawcę.

Odbiorca przedstawił do podpisu podatnikowi umowę o samofakturowanie według wzoru, który zawierał już wielokrotnie z innymi dostawcami z różnych krajów członkowskich Unii Europejskiej, w tym z Polski.

W projekcie umowy zawarte jest m.in.:

* upoważnienie dla odbiorcy do wystawiania faktur w imieniu i na rzecz dostawcy (ang. recipient in the name and for the account of the supplier"); jednocześnie we wzorze faktury nie ma identycznego zapisu o wystawieniu dokumentu w imieniu i na rachunek podatnika, jednakże jest zapis "dowód nadania/pokwitowania dla dostawcy" (ang. receipt for supplier) oraz zapis "dostawy i usługi wymienione poniżej dla zamówienie nr XXX są liczone na podstawie umowy i na Państwa konto" (ang. "The supplies and services listed below for order XXX have been charged as per agreement and credited to your account"); faktura wymienia z nazwy kontrahentów, nie określa jednak kto jest odbiorcą, a kto dostawcą, ani kto wystawia fakturę,

* zapis dotyczący akceptacji faktury: w celu zadeklarowania akceptacji faktury należy przesłać odbiorcy pismo; jeżeli dostawca nie prześle pisma do akceptacji w ciągu 7 dni od otrzymania faktury (SBI) strony uzgadniają, że brak odpowiedzi oznacza akceptację faktury (SBI) przez dostawcę jako jego własną na czas trwania umowy,

* zapis: odbiorca jest zobowiązany poinformować dostawcę, jeśli faktura (SBI) zostanie wystawiona przez stronę trzecią w jego imieniu i na jego rzecz.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

ad.

Zdaniem podatnika zapis na fakturze wystawionej przez odbiorcę "dowód nadania/pokwitowania dla dostawcy" (ang. receipt for supplier) oraz zapis "dostawy i usługi wymienione poniżej dla zamówienie nr XXX są liczone na podstawie umowy i na Państwa konto" (ang. "The supplies and services listed below for order XXX have been charged as per agreement and credited to your account") jest równoznaczny i tożsamy w skutkach z informacją, kto był wystawcą faktury i że wystawił ją w imieniu i na rachunek podatnika. Nieokreślenie wprost na fakturze, który z kontrahentów jest odbiorcą a który dostawcą i który jest wystawcą faktury nie jest wadliwe, ponieważ zarówno z umowy, jak i z pozostałych elementów faktury wynika w sposób jednoznaczny, kto jest wystawcą faktury oraz że działa w imieniu na rzecz kontrahenta. W ocenie podatnika takie informacje zawarte na fakturze zgodne są z polskimi przepisami dotyczącymi samofakturowania, a udzielenie przez podatnika upoważnienia odbiorcy do wystawiania faktur tej treści nie spowoduje dla podatnika negatywnych konsekwencji podatkowych, w szczególności nie będzie mogło stanowić podstawy do kwestionowania prawidłowości faktury przez organy podatkowe, a w przypadku kwestionowania nie doprowadzi do dostawy towarów jak dostawy krajowej stawką podstawową VAT.ad.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl art. 106 ust. 2 ustawy o VAT, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi (art. 106 ust. 3 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 106 ust. 8 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

Stosownie do § 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), nabywcy towarów i usług od podatnika, o którym mowa w § 4 ust. 1, mogą wystawiać faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług oznaczone jako "FAKTURA VAT", w tym również faktury, o których mowa w § 10, jeżeli nabywca towarów lub usług:

W myśl § 6 ust. 2 ww. rozporządzenia, umowa, o której mowa w ust. 1 pkt 2, powinna zawierać:

W myśl § 6 ust. 3 ww. rozporządzenia, faktura wystawiana na zasadach określonych w ust. 1 i 2 powinna dodatkowo zawierać informację, kto był wystawcą faktury i że wystawił ją w imieniu i na rachunek podatnika wymienionego w fakturze jako sprzedawca.Ponadto zgodnie z § 6 ust. 6 ww. rozporządzenia przepisy ust. 1 pkt 2, ust. 2-5 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, jeżeli:

Powyższe przepisy określają jakie warunki muszą być spełnione, aby nabywca mógł wystawiać faktury w imieniu dostawcy. Jednym z nich jest zawarcie umowy upoważniającej nabywcę do wystawiania faktur, faktur korygujących i duplikatów w imieniu i na rachunek dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy. Umowa ta powinna zawierać również zapis, kto był wystawcą faktury i że wystawił ją w imieniu i na rachunek podatnika wymienionego w fakturze jako sprzedawca.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca ma zamiar podjąć współpracę gospodarczą, której przedmiotem będzie wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów transportowanych lub wysyłanych. Wnioskodawca zamierza zawrzeć dodatkowe porozumienie w sprawie tzw. samofakturowania, mocą którego odbiorca towarów będzie wystawiał faktury za dostawcę. W projekcie umowy zawarte jest m.in.:

* upoważnienie dla odbiorcy do wystawiania faktur w imieniu i na rzecz dostawcy (ang. recipient in the name and for the account of the supplier"); jednocześnie we wzorze faktury nie ma identycznego zapisu o wystawieniu dokumentu w imieniu i na rachunek podatnika, jednakże jest zapis "dowód nadania/pokwitowania dla dostawcy" (ang. receipt for supplier) oraz zapis "dostawy i usługi wymienione poniżej dla zamówienie nr XXX są liczone na podstawie umowy i na Państwa konto" (ang. "The supplies and services listed below for order XXX have been charged as per agreement and credited to your account"); faktura wymienia z nazwy kontrahentów, nie określa jednak kto jest odbiorcą, a kto dostawcą, ani kto wystawia fakturę,

* zapis dotyczący akceptacji faktury: w celu zadeklarowania akceptacji faktury należy przesłać odbiorcy pismo; jeżeli dostawca nie prześle pisma do akceptacji w ciągu 7 dni od otrzymania faktury (SBI) strony uzgadniają, że brak odpowiedzi oznacza akceptację faktury (SBI) przez dostawcę jako jego własną na czas trwania umowy,

* zapis: odbiorca jest zobowiązany poinformować dostawcę, jeśli faktura (SBI) zostanie wystawiona przez stronę trzecią w jego imieniu i na jego rzecz.

Z wniosku wynika zatem, ze wystawiona faktura zawierać będzie nazwy kontrahentów jednakże nie będzie określać kto jest odbiorcą, a kto dostawcą, ani kto wystawia fakturę.

Należy zauważyć, że przywołany wyżej przepis § 6 ust. 3 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r., w sposób jednoznaczny wskazuje, że faktura wystawiona na zasadach określonych w ust. 1 i 2 tego paragrafu, powinna dodatkowo zawierać informację, kto był wystawcą faktury i że wystawił ją w imieniu i na rachunek podatnika wymienionego w fakturze jako sprzedawca.

Skoro więc faktura, o której mowa we wniosku nie będzie określała wprost który z kontrahentów jest odbiorcą, a który dostawcą ani kto jest wystawcą faktury, zatem tak wystawiona faktura nie może być uznana za wystawioną prawidłowo, w rozumieniu ww. przepisu § 6 ust. 3 cyt. rozporządzenia.

Trzeba podkreślić, iż z ww. przepisu § 6 ust. 3 cyt. rozporządzenia wynika, że to właśnie faktura winna zawierać informację, o których mowa powyżej, niezależnie od tego, że informacje te mogą być zawarte w, łączącej kontrahentów, umowie, o której mowa w § 6 ust. 1 pkt 2 cyt. rozporządzenia.

Należy ponadto zauważyć, że tut. organ udzielając interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie jest uprawniony do analizy zapisów umowy cywilnoprawnej łączącej kontrahentów. Niemniej jednak należy podkreślić, iż możliwość zastosowania procedury przewidzianej w § 6 cyt. rozporządzenia uzależniona jest od spełnienia wskazanych w tym przepisie warunków, (w tym również w odniesieniu do umowy, która winna łączyć kontrahentów).

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, oznaczone we wniosku "ad. 1)", należy uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do problemu akceptacji wystawionej przez nabywcę faktury (w stanowisku Wnioskodawcy oznaczone jako "ad. 2)"), należy stwierdzić, że ww. § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b) ww. rozporządzenia Ministra Finansów ustawodawca sprecyzował jednoznacznie, iż kontrahent dokonujący nabycia towarów lub usług po wystawieniu faktury przedstawi drugiej stronie umowy oryginał i kopię faktury do jej akceptacji w formie podpisu, z tym że termin przedstawienia do akceptacji oryginału faktury ma tak być określony w umowie, aby było możliwe dokonanie terminowego rozliczenia podatku przez dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi oraz kopia faktury pozostanie u dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usług.

Podkreślić należy, że przepis ten jednoznacznie wymaga aby odbiorca towaru, a jednocześnie wystawca faktury, przedłożył do akceptacji w formie podpisu dostawcy towaru (w tym przypadku Wnioskodawcy) oryginał i kopię faktury. Zatem jest to niezbędny warunek aby uznać spełnienie warunku akceptacji faktury wystawionej przez nabywcę towaru.

W ocenie tut. organu akceptacja faktury w formie podpisu, w trybie ww. przepisu § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b) ww. rozporządzenia Ministra Finansów, oznacza, ze sprzedawca winien złożyć swój podpis na oryginale przedłożonej mu przez nabywcę faktury.

Trzeba zauważyć, że przepis ten nie wskazuje, czy potwierdzenie akceptacji faktury winno być dokonane dodatkowo w formie odrębnego pisma. Zwrócić trzeba też uwagę, że wskazane wyżej przepisy nie przewidują możliwości milczącej akceptacji faktury.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy oznaczone we wniosku jako "ad.2)", iż akceptacji wystawionej przez nabywcę faktury można będzie dokonać w formie odrębnego pisma albo w sytuacji gdy Wnioskodawca zaniecha akceptacji w terminie uzgodnionym w umowie przy jednoczesnym braku sprzeciwu co do treści faktury, należy przyjąć, że nastąpiła milcząca akceptacja i że faktura jest prawidłowa i stanowi podstawę do rozliczenia transakcji, należy uznać za nieprawidłowe.

W kwestii natomiast problemu czy właściwy jest zapis zawarty w projekcie umowy, iż odbiorca jest obowiązany do poinformowania dostawcy, jeżeli faktura zostanie wystawiona przez stronę trzecią w jego imieniu i na jego rzecz oraz czy zapis ten zabezpiecza podatnika przez nieuprawnionym wystawieniem faktury w jego imieniu i na jego rzecz przez nieupoważnioną osobę trzecią (w stanowisku Wnioskodawcy oznaczone jako "ad. 3)") będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy całościowo uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.