IBPP2/443-144/08/ICz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2008 r. (data wpływu 18 lutego 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości stosowania stawki podatku w przypadku dostawy wyrobów medycznych - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości stosowania stawki podatku w przypadku dostawy wyrobów medycznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w oparciu o wpis do ewidencji prowadzonej przez wójta gminy. Podstawowy przedmiot działalności Wnioskodawcy zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności to: 33.10.a - produkcja sprzętu medycznego i chirurgicznego oraz przyrządów ortopedycznych, mebli medycznych, z wyłączeniem działalności usługowej. Na podstawie zawartych umów bądź doraźnych zleceń Wnioskodawca produkuje części do mebli lekarskich - rehabilitacyjnych.Otrzymując zlecenie od zleceniodawcy realizuje je w oparciu o wskazane przez zleceniodawcę wymiary, kształt i formę. Zleceniodawca też ściśle określa rodzaj zużytych materiałów, rodzaj wykorzystanego tworzywa a nawet wskazuje kolorystykę.Realizując zlecenie, Wnioskodawca angażuje własne maszyny, sprzęt, pomieszczenia oraz pracę pracowników zatrudnionych w firmie.Leżyska oraz blaty do mebli lekarskich-rehabilitacyjnych, wykonuje głównie z materiału własnego. W efekcie jego pracy powstaje część mebla. Elementy te sprzedaje stosując stawkę VAT 7%. Ponadto produkuje schodki rehabilitacyjne oraz taborety rehabilitacyjne, które sprzedaje z zastosowaniem stawki VAT 22%.

Dnia 2 lutego 2004 r. Polskie Towarzystwo Fizjoterapii wydało opinię specjalistyczną dotyczącą przydatności opisanego sprzętu dla celów rehabilitacyjnych, fizjoterapeutycznych i medyczno-terapeutycznych. Opinia dotyczyła brył rehabilitacyjnych wykonywanych z pianki poliuretanowej pokrytej poroflexem, materaców rehabilitacyjnych jednolitych składanych wykonanych z pianki poliuretanowej pokrytej poroflexem oraz blatów do stołów rehabilitacyjnych pionizacyjnych, do masażu i foteli do ćwiczeń oporowych (wykonanych ze sklejki liściastej i pianki poliuretanowej pokrytej poroflexem). Zgodnie z opinią sprzęt ten jest przydatny w szeroko rozumianej medycynie manualnej.Wnioskodawca poinformował również, że zleceniodawcy, na rzecz których wykonuje części do mebli rehabilitacyjnych oświadczyli, iż produkowane przez nich meble są dopuszczone do stosowania przy udzielaniu świadczeń w zakładach opieki zdrowotnej. Meble te zostały wpisane do rejestru wyrobów medycznych i podmiotów odpowiedzialnych za ich wprowadzenie do obrotu i do używania.

W stosunku do elementów produkowanych do mebli, które zostały dopuszczone do stosowania przy udzielaniu świadczeń w zakładach opieki zdrowotnej tj. blatów urządzeń rehabilitacyjnych, blatów stołów rehabilitacyjnych, leżysk stołów do masażu oraz blatów stołów do pionizacji i pionizatora, Wnioskodawca stosuje stawkę VAT 7%. Sprzedaż dokumentuje fakturami VAT podając nazwę towaru, jego symbol PKWiU oraz stawkę VAT 7%. Do produktów będących schodkami i taboretami rehabilitacyjnymi stosuje stawkę VAT 22%, gdyż nie zostały dopuszczone do stosowania przy udzielaniu świadczeń w zakładach opieki zdrowotnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca prawidłowo stosuje stawkę VAT 7% w opisanym stanie faktycznym.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro bez względu na symbol PKWiU wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika, korzystają z 7% stawki VAT to niezależnie od symbolu PKWiU produkcja części mebli lekarskich, a za takie należy uznać meble wymienione w załącznikach od nr 1 do nr 20 (z wyłączeniem schodków i taboretów rehabilitacyjnych w załączniku nr 4) również objęta jest stawką VAT 7%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 15 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), organy podatkowe przestrzegają z urzędu swojej właściwości rzeczowej i miejscowej. Oznacza to, że organy podatkowe nie mają umocowania prawnego do dokonywania interpretacji przepisów prawa innych niż przepisy prawa podatkowego. Zatem, tutejszy organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do dokonywania klasyfikacji wyrobów medycznych i udzielania informacji, czy sprzedawany przez Wnioskodawcę wyrób jest wyrobem medycznym w rozumieniu ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 93, poz. 896 z późn. zm.), nie jest też organem uprawnionym do badania czy spełnione zostały uregulowania związane z wprowadzeniem wyrobu do obrotu, określone w powołanej ustawie o wyrobach medycznych.

W związku z powyższym odnosząc się do kwestii zastosowania stawki podatku VAT dla przedmiotowego wyrobu medycznego należy odwołać się do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Ustawodawca przez towary rozumie rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.Wysokość opodatkowania regulują przepisy Działu VIII ww. ustawy (art. 41-85). Stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 41 ust. 2 cyt. ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.W poz. 106 załącznika nr 3 do ww. ustawy wymienione zostały wyroby medyczne w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika - bez względu na symbol PKWiU. Powyższy zapis oznacza, że 7% stawka podatku VAT ma zastosowanie wyłącznie do wyrobów medycznych w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - innych niż towary związane z ochroną zdrowia wymienione w pozostałych pozycjach załącznika nr 3 do ustawy o VAT. Od dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej obowiązuje ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 93, poz. 896 z późn. zm.).

Przepisy powołanej wyżej ustawy o wyrobach medycznych określają m.in. zasady wprowadzania do obrotu i do używania wyrobów medycznych.Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy wyrobem medycznym jest narzędzie, przyrząd, aparat, sprzęt, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, włączając oprogramowanie niezbędnie do właściwego stosowania wyrobu, przeznaczone przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

Z cytowanego wyżej przepisu wynika, że to wytwórca decyduje czy wyrób jest wyrobem medycznym czy też nim nie jest, zgodnie z przewidywanym zastosowaniem tego wyrobu.Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 24 cyt. wyżej ustawy, wytwórcą jest osoba fizyczna, jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej albo osoba prawna odpowiedzialna za projektowanie, wytwarzanie, pakowanie, oznakowanie, montowanie, przetwarzanie, przeprowadzenie remontu odtworzeniowego wyrobu medycznego, i nadawanie przewidzianego zastosowania wyrobowi medycznemu przed wprowadzeniem go do obrotu pod nazwą własną, niezależnie od tego, czy powyższe czynności wykonuje on sam, czy na jego rzecz osoba trzecia, z wyjątkiem podmiotów, które montują lub dostosowują wyroby medyczne już wprowadzone do obrotu w celu używania przez określonego pacjenta zgodnie z przewidzianym zastosowaniem.

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 13 ww. ustawy przez wprowadzenie do obrotu należy rozumieć przekazanie, nieodpłatne albo za opłatą, po raz pierwszy wyrobu medycznego nowego lub odtworzonego i innego niż wyrób medyczny przeznaczony do badań klinicznych i wyrób medyczny do diagnostyki in vitro przeznaczony do oceny działania, w celu używania lub dystrybucji na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

Kwestie związane z rejestracją wyrobów medycznych reguluje Rozdział 7 ww. ustawy. W myśl art. 51 ust. 1 ww. ustawy Prezes Urzędu prowadzi Rejestr wyrobów medycznych i podmiotów odpowiedzialnych za ich wprowadzenie do obrotu i do używania, zwany dalej "Rejestrem".

Zgodnie z art. 52 ust. 1 i 2 ustawy wytwórca, autoryzowany przedstawiciel, importer, podmiot odpowiedzialny za wprowadzenie do obrotu wyrobu medycznego, podmiot zestawiający wyroby medyczne lub podmiot dokonujący sterylizacji, o których mowa w art. 8, mający siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dokonuje zgłoszenia do Rejestru wyrobu medycznego do różnego przeznaczenia lub aktywnego wyrobu medycznego do implantacji przed pierwszym wprowadzeniem go do obrotu lub do używania. Wytwórca, autoryzowany przedstawiciel lub importer mający siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dokonuje zgłoszenia do Rejestru wyrobu medycznego do diagnostyki in vitro przed pierwszym wprowadzeniem go do obrotu lub do używania.

W art. 53 wskazano, iż wytwórca wykonujący wyroby medyczne na zamówienie, mający siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgłasza do Rejestru wyłącznie dane określone w części I, o której mowa w art. 51 ust. 3 pkt 1, oraz informacje o rodzaju wykonywanych wyrobów medycznych.

Ze stanu faktycznego wskazanego we wniosku wynika, że Wnioskodawca na podstawie zawartych umów bądź doraźnych zleceń produkuje części do mebli lekarskich-rehabilitacyjnych.Otrzymując zlecenie od zleceniodawcy realizuje je w oparciu o wskazane przez zleceniodawcę wymiary, kształt i formę. Zleceniodawca też ściśle określa rodzaj zużytych materiałów, rodzaj wykorzystanego tworzywa a nawet wskazuje kolorystykę.Leżyska oraz blaty do mebli lekarskich-rehabilitacyjnych, wykonuje głównie z materiału własnego. W efekcie jego pracy powstaje część mebla. Elementy te sprzedaje stosując stawkę VAT 7%. Dnia 2 lutego 2004 r. Polskie Towarzystwo Fizjoterapii wydało opinię specjalistyczną dotyczącą przydatności opisanego sprzętu dla celów rehabilitacyjnych, fizjoterapeutycznych i medyczno-terapeutycznych. Zgodnie z opinią sprzęt ten jest przydatny w szeroko rozumianej medycynie manualnej.Wnioskodawca poinformował również, że zleceniodawcy, na rzecz których wykonuje części do mebli rehabilitacyjnych oświadczyli, iż produkowane przez nich meble są dopuszczone do stosowania przy udzielaniu świadczeń w zakładach opieki zdrowotnej. Meble te zostały wpisane do rejestru wyrobów medycznych i podmiotów odpowiedzialnych za ich wprowadzenie do obrotu i do używania.

Tak więc wyrobami medycznymi, w rozumieniu przywołanych wyżej przepisów ustawy o wyrobach medycznych, są meble rehabilitacyjne, produkowane przez kontrahentów Wnioskodawcy. Z wniosku natomiast nie wynika aby produkowane przez Wnioskodawcę a wskazane we wniosku, części do ww. mebli rehabilitacyjnych posiadały status wyrobów medycznych.Jeżeli zatem przedmiotowe części (tj. blaty urządzeń rehabilitacyjnych, blaty stołów rehabilitacyjnych, leżyska stołów do masażu oraz blaty stołów do pionizacji i pionizatora) nie są wyrobami medycznymi w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, to ich dostawa nie może korzystać z opodatkowania według 7% stawki podatku od towarów i usług, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 106 Załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.