IBPP2/443-139/14/WN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 4 lutego 2014 r. (data wpływu 11 lutego 2014 r.), uzupełnionym pismem z 12 maja 2014 r. (data wpływu 16 maja 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na dostawę obuwia medycznego - jest prawidłowe.

W dniu 11 lutego 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na dostawę obuwia medycznego.

Wniosek ten został uzupełniony pismem z 12 maja 2014 r. (data wpływu 16 maja 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 28 kwietnia 2014 r. znak: IBPP2/443-139/14/WN.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawczyni dokonuje dostawy towarów w postaci obuwia medycznego, którego producentem jest firma C.

Powyższe obuwie posiada deklarację zgodności - spełnia wszystkie wymagania zasadnicze Dyrektywy 94/42/EEC które go dotyczą. Z treści powyższej deklaracji wynika, że powyższe wyroby spełniają wymagania ustawy o wyrobach medycznych oraz rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 3 listopada 2004 r. w sprawie wymagań zasadniczych wyrobów medycznych różnego przeznaczenia implementujących Dyrektywę 94/42/EEC.

Dodatkowo Wnioskodawczyni w odpowiedzi na wezwanie tut. organu, pismem z 12 maja 2014 r., uzupełniła opis sprawy.

Odnośnie pytania pierwszego - przedstawiono charakterystykę sprzedawanego produktu:

Obuwie medyczne zostało zaprojektowane w celu eliminacji zagrożeń związanych z wprowadzaniem do pomieszczeń czystych (takich jak sale operacyjne), zanieczyszczeń biologicznych poprzez obuwie i związanych z nimi potencjalnych zakażeń krzyżowych. Obuwie medyczne jest rozwinięciem koncepcji zastosowania na Sali operacyjnej pokrowców na obuwie, definiowanych jako wyrób medyczny i których celem stosowania było ograniczanie wprowadzania zanieczyszczeń do pomieszczeń czystych. Cechy charakterystyczne obuwia medycznego:

* zamknięta struktura, zapobiegająca wchłanianiu wszelkich zanieczyszczeń,

* łatwe oczyszczenie, dezynfekcja lub sterylizacja,

* pełna strefa śródstopia i wzmocniona okolica palców, zapewniające ochronę stopy przed urazem mechanicznym,

* antypoślizgowa podeszwa, zapobiegająca poślizgnięciu na powierzchniach wypastowanych, mokrych lub zaolejonych itp.,

* specjalnie zaprojektowane otwory zapewniające właściwą wentylację stopy, a jednocześnie zapobiegające dostawaniu się niepożądanych płynów do wnętrza buta,

* odpowiednią amortyzację wstrząsów powodujących uszkodzenia powierzchni stawowych,

* wykonane z antyalergicznego tworzywa o podwyższonej odporności mikrobiologicznej, zapewniającego bezpieczeństwo epidemiologiczne oddziałów szpitalnych,

* termoplastyczne,

* zgodne z wymaganiami zasadniczymi Dyrektywy 93/42/ECC dla Wyrobów Medycznych, oznaczone znakiem CE,

* niezwykle lekkie, co skutkuje zmniejszonym wysiłkiem mięśniowym podczas chodzenia,

* ergonomiczny design, osiągnięty przy współpracy z laboratoriami biomechanicznymi, zapewniający właściwe dopasowanie butów do stóp użytkownika,

* posiada międzynarodowe Certyfikaty potwierdzające jakość wykonania i bezpieczeństwo użytkowania (TUV, CE, ISO).

Przedstawione wyżej cechy sprzedawanego obuwia pozwoliły Podatniczce na złożenie właściwej dokumentacji w Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych - niezbędnej do zgłoszenia opisanego wyżej obuwia, jako wyrobu medycznego. Zgodnie z przedstawionymi do rejestracji dokumentami Podatniczka zaświadcza m.in., że rejestrowany produkt jest zgodny z wymaganiami ustawy o wyrobach medycznych z dnia 20 maja 2010 r. i związanymi z nią rozporządzeniami Ministra Zdrowia wdrażającymi do prawodawstwa polskiego Dyrektywę 93/42/EWG dot. Wyrobów Medycznych.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że spełnione zostały wszystkie warunki do uznania sprzedawanego obuwia, za wyrób medyczny zgodny z ustawą o wyrobach medycznych.

Odnośnie pytania drugiego należy wskazać, że zgodnie z treścią art. 11 ustawy o wyrobach medycznych wyroby wprowadzane do obrotu i wprowadzane do używania są oznakowane znakiem CE. Wyrób oznakowuje się znakiem CE po przeprowadzeniu odpowiednich dla wyrobu procedur oceny zgodności, potwierdzających, że wyrób spełnia odnoszące się do niego wymagania zasadnicze.

Podatniczka sprzedaje wyroby oznaczone takim właśnie znakiem, co pozwala na uznanie, że są to wyroby medyczne dopuszczone do obrotu na terenie Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy stawka podatku od towarów i usług z tytułu dostawy tych towarów wynosi 8%.

Stanowisko Wnioskodawczyni.

Zdaniem Podatnika stawka podatku od towarów i usług z tytułu dokonywania dostawy przedstawionych w pytaniu wyrobów wynosi 8%.

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku z tytułu czynności określonych w załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług wynosi 8%. Wśród rożnego rodzaju towarów których dotyczy obniżona stawka VAT ustawa w poz. 105 ww. załącznika wymienia wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika.

Definicję wyrobów medycznych dopuszczonych do obrotu na terenie Polski znaleźć można w treści art. 2 pkt 38 ustawy o wyrobach medycznych. Zgodnie z tym przepisem wyrób medyczny to narzędzie, przyrząd, urządzenie, oprogramowanie, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, w tym z oprogramowaniem przeznaczonym przez jego wytwórcę do używania specjalnie w celach diagnostycznych lub terapeutycznych i niezbędnym do jego właściwego stosowania, przeznaczony przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

- których zasadnicze zamierzone działanie w ciele lub na ciele ludzkim nie jest osiągane w wyniku zastosowania środków farmakologicznych, immunologicznych lub metabolicznych, lecz których działanie może być wspomagane takimi środkami.

Z kolei wprowadzanie do obrotu wyrobów medycznych określa art. 11 ustawy o wyrobach medycznych, który stanowi, że wyroby wprowadzane do obrotu i wprowadzane do używania są oznakowane znakiem CE. Ten sam przepis stanowi, że 4. wyrób oznakowuje się znakiem CE po przeprowadzeniu odpowiednich dla wyrobu procedur oceny zgodności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ww. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, art. 146a pkt 1 tej ustawy stanowi, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w samej ustawie o VAT, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ww. ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże na podstawie art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy o VAT, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 105 zostały wymienione wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika, bez względu na symbol PKWiU.

Kwalifikacja wyrobu do kategorii wyrobów medycznych dokonana musi być na gruncie przepisów innych niż regulacje wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług.

Przepisy przywoływanej ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają bowiem unormowań dotyczących zasad klasyfikacji danego towaru do wyrobu medycznego. Powyższe zasady dotyczące klasyfikacji wyrobów medycznych określone zostały w przepisach ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 107, poz. 679 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy o wyrobach medycznych, pod pojęciem wyrobu medycznego należy rozumieć narzędzie, przyrząd, urządzenie, oprogramowanie, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, w tym z oprogramowaniem przeznaczonym przez jego wytwórcę do używania specjalnie w celach diagnostycznych lub terapeutycznych i niezbędnym do jego właściwego stosowania, przeznaczony przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

- których zasadnicze zamierzone działanie w ciele lub na ciele ludzkim nie jest osiągane w wyniku zastosowania środków farmakologicznych, immunologicznych lub metabolicznych, lecz których działanie może być wspomagane takimi środkami.

Z cytowanego wyżej przepisu wynika, że to wytwórca decyduje czy wyrób jest wyrobem medycznym, czy też nim nie jest, zgodnie z przewidywanym zastosowaniem tego wyrobu.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 45 cyt. wyżej ustawy, wytwórcą jest:

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy o wyrobach medycznych, wyroby wprowadzane do obrotu i wprowadzane do używania są oznakowane znakiem CE.

Stosownie do art. 13 ust. 1 tej ustawy, za wyrób, za wykonanie oceny zgodności wyrobu przed jego wprowadzeniem do obrotu oraz za wprowadzenie wyrobu do obrotu odpowiada wytwórca wyrobu. Jeżeli wytwórca nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w państwie członkowskim, odpowiedzialność tę ponosi autoryzowany przedstawiciel dla tego wyrobu. Jeżeli wytwórca nie wyznaczył autoryzowanego przedstawiciela albo jeżeli wyrób nie jest wprowadzany do obrotu na odpowiedzialność wytwórcy lub autoryzowanego przedstawiciela, odpowiedzialność tę ponosi podmiot, który wprowadził wyrób do obrotu.

Stosownie do art. 23 ust. 1 cytowanej ustawy wyroby muszą spełniać odnoszące się do nich wymagania zasadnicze.

Według art. 29 ust. 1 tej ustawy wytwórca przed wprowadzeniem wyrobu do obrotu oraz przed przekazaniem wyrobu do badań klinicznych lub do oceny działania jest obowiązany do przeprowadzenia oceny zgodności wyrobu.

Zgodnie z art. 29 ust. 2 tej ustawy wytwórca może powierzyć autoryzowanemu przedstawicielowi prowadzenie niektórych procedur oceny zgodności, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 4, ust. 3 pkt 3 oraz ust. 4 pkt 3.

Na podstawie art. 26 pkt 2 ww. ustawy domniemywa się, że wyroby są zgodne z wymaganiami zasadniczymi, o których mowa w art. 23 ust. 1, w zakresie, w jakim stwierdzono ich zgodność z odpowiednimi krajowymi normami przyjętymi na podstawie norm ogłoszonych w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej seria C, jako normy zharmonizowane z dyrektywą Rady 93/42/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącą wyrobów medycznych (Dz. Urz. WE L 169 z 12.07.1993, str. 1; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 12, str. 82) - w przypadku wyrobów medycznych i wyposażenia wyrobów medycznych.

W oparciu o art. 58 tejże ustawy, wytwórca i autoryzowany przedstawiciel mający miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dokonują zgłoszenia wyrobu do Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, co najmniej na 14 dni przed pierwszym wprowadzeniem do obrotu albo przekazaniem do oceny działania.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni dokonuje dostawy towarów w postaci obuwia medycznego. Powyższe obuwie posiada deklarację zgodności - spełnia wszystkie wymagania zasadnicze Dyrektywy 94/42/EEC, które go dotyczą. Z treści deklaracji wynika, że powyższe wyroby spełniają wymagania ustawy o wyrobach medycznych oraz rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 3 listopada 2004 r. w sprawie wymagań zasadniczych wyrobów medycznych różnego przeznaczenia implementujących Dyrektywę 94/42/EEC.

Zgodnie z przedstawionymi do rejestracji dokumentami Wnioskodawczyni zaświadcza m.in., że rejestrowany produkt jest zgodny z wymaganiami ustawy o wyrobach medycznych z dnia 20 maja 2010 r. i związanymi z nią rozporządzeniami Ministra Zdrowia wdrażającymi do prawodawstwa polskiego Dyrektywę 93/42/EWG dot. Wyrobów Medycznych. W ocenie Wnioskodawczyni spełnione zostały wszystkie warunki do uznania sprzedawanego obuwia, za wyrób medyczny zgodny z ustawą o wyrobach medycznych.

Ponadto Wnioskodawczyni sprzedaje wyroby oznaczone znakiem CE, co pozwala, jej zdaniem, na uznanie, że są to wyroby medyczne dopuszczone do obrotu na terenie Polski.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis zaistniałego stanu faktycznego stwierdzić należy, iż sprzedaż w Polsce obuwia medycznego, które mieści się w definicji wyrobu medycznego na podstawie ustawy o wyrobach medycznych i jest dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT stawką 8%, na podstawie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT w powiązaniu z poz. 105 załącznika nr 3 do tej ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie wskazuje się, że zgodnie z regulacją zawartą w art. 15 ustawy - Ordynacja podatkowa, organy podatkowe przestrzegają z urzędu swojej właściwości rzeczowej i miejscowej. Oznacza to, że nie mają umocowania prawnego do dokonywania interpretacji przepisów prawa innych niż przepisy prawa podatkowego. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach nie jest organem kompetentnym do dokonania oceny w zakresie stwierdzenia, czy w rozumieniu przepisów ustawy o wyrobach medycznych sprzedawany przez Wnioskodawczynię towar stanowiący przedmiot zapytania jest wyrobem medycznym, nie jest też organem uprawnionym do badania, czy spełnione zostały uregulowania związane z wprowadzeniem wyrobu do obrotu, określone w ustawie z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 107, poz. 679 z późn. zm.). Ustawa ta, choć powołana w ustawie o podatku od towarów i usług, nie jest elementem prawa podatkowego, wobec czego przepisy tej ustawy nie mogą być przedmiotem interpretacji udzielanej przez tut. organ. Interpretacja taka wykraczałaby poza zakres interpretacji prawa podatkowego, do której uprawniony jest Dyrektor Izby Skarbowej w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto należy zauważyć, że załączone do wniosku dokumenty nie mogą być przedmiotem oceny przez tut. organ przy wydawaniu indywidualnej interpretacji. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny tych materiałów: jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej.

Zmiana któregokolwiek elementu przedstawionego opisu stanu faktycznego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że interpretacja indywidualna traci swoją ważność, a w szczególności gdyby obuwie medyczne nie spełniało definicji wyrobu medycznego w rozumieniu przepisów ustawy o wyrobach medycznych oraz obuwie to nie było dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.