IBPP2/443-134/09/LŻ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2009 r. (data wpływu 20 lutego 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 kwietnia 2009 r. (data wpływu 24 kwietnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług zakresie opodatkowania sprzedaży działki - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 kwietnia 2009 r. (data wpływu 24 kwietnia 2009 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 9 kwietnia 2009 r. znak: IBPBII/2/415-173/09/AK, IBPP2/443-134/09/BW.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni za kilka miesięcy zamierza sprzedać działkę nr 53, którą nabyła przez zasiedzenie w roku 2006, a wyrok wydany został w roku 2008.

W uzupełnieniu z dnia 21 kwietnia 2009 r. Wnioskodawczyni wskazała, iż:

W dniu dzisiejszym grunt planowany do sprzedania ma status rolny RIIIa. Grunt jest objęty planem zagospodarowania przestrzennego.

Wynika to z dokumentów:

Działka nr 53/2, z której po podziale będzie dokonana planowana sprzedaż, aktualnie ma kody: III.11M.U-20 - obszar przeznaczony pod zabudowę mieszkaniową mieszaną oraz zabudowę związaną z działalnością gospodarczą lub usługową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jak będzie opodatkowana sprzedaż ww. nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przedmiotowa sprzedaż nie będzie objęta podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów na terytorium kraju zasadniczo rozumie się - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jeden). W świetle cytowanych powyżej przepisów działalność prowadzona przez rolników mieści się w pojęciu działalności gospodarczej.

Z przedmiotowego wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest rolnikiem ryczałtowym prowadzącym działalność rolniczą, a zatem jest podatnikiem zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy o VAT, działalność rolnicza obejmuje produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folia, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodkowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowle i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego i drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42-00.11), a także świadczenie usług rolniczych.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni zamierza sprzedać działkę. Działka przeznaczona do sprzedania powstanie poprzez dokonanie planowanego podziału działki nr 53/2. Wnioskodawczyni jest rolnikiem ryczałtowym, dokonywała sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej. Mająca być przedmiotem sprzedaży działka była wykorzystywana do działalności rolniczej.

Wnioskodawczyni nie sprzedała w ciągu ostatnich 6 lat gruntów. Działka mająca być przedmiotem sprzedaży znajduje się na obszarze przeznaczonym pod zabudowę mieszkaniową mieszaną oraz zabudowę związaną z działalnością gospodarczą lub usługową.

Biorąc pod uwagę definicję działalności gospodarczej, zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać, iż planowana transakcja sprzedaży gruntu ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Bowiem rolnik, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Jednakże korzysta ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

Jeśli więc rolnik wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu.

Ze złożonego wniosku wynika, że w przedmiotowej sprawie wystąpiły okoliczności wskazujące na wykorzystanie gruntu, który ma być obecnie przedmiotem sprzedaży, dla celów zarobkowych w sposób ciągły, gdyż Wnioskodawczyni prowadziła na ww. gruncie rolnym działalność rolniczą, a zatem działalność uznawaną przez ustawę o podatku od towarów i usług za działalność gospodarczą. Analiza taka jest zgodna z przepisem art. 4 ust. 3 Szóstej Dyrektywy oraz art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, jak również z art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, z których wynika, że sporadyczność czynności, względnie jednorazowe ich wykonanie, tworzy z danej osoby podatnika również wówczas, gdy jednorazowo wykonana czynność jest czynnością wykonywaną w związku z działalnością producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne, oraz rolników, a także działalnością osób wykonujących wolne zawody.

Zgodnie z powyższym, sprzedaż gruntu przez rolnika oznacza wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a Wnioskodawca dokonując dostawy zachowa się jak podatnik podatku od towarów usług. W takiej sytuacji dostawa wskazanego we wniosku gruntu kwalifikuje te czynności jako działalność gospodarczą podejmowaną w celach zarobkowych.

Na podkreślenie zasługuje również fakt, iż powodem planowanej sprzedaży działki jest uzyskanie środków finansowych na inwestycje w gospodarstwo rolne (w szczególności zakup ciągnika rolniczego).

W przedstawionej sytuacji nie można mówić także o majątku osobistym rolnika, niewykorzystywanym na cele działalności gospodarczej, gdyż przedmiotowy grunt był wykorzystywany do prowadzenia działalności rolniczej, stanowiącej działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W efekcie planowaną sprzedaż gruntu należy traktować jako dostawę towarów, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów o usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Zatem opodatkowaniu podlegają dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych - tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług. Należy zauważyć, że ustawodawca zwalniając z podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę nie sprecyzował w ustawie, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przedmiotowy rodzaj gruntu. Zgodnie z ustawą z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) ustalenie przeznaczenia terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Przepis art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy określa zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań.

Z treści wniosku wynika, iż przedmiotowy grunt jest objęty planem zagospodarowania przestrzennego. Działka nr, z której po podziale będzie dokonana planowana sprzedaż, aktualnie ma kody: III.11M.U-20-obszar przeznaczony pod zabudowę mieszkaniową mieszaną oraz zabudowę związaną z działalnością gospodarczą lub usługową.

Mając na uwadze wyżej przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, sprzedaż przedmiotowego gruntu, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu według stawki 22%.

Podkreślić ponadto należy, iż zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ustawy o VAT, zwolnienia od podatku, wskazanego w ust. 1 i ust. 9 tego artykułu, nie stosuje się do podmiotów dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę. Oznacza to, że w przypadku, gdy Wnioskodawczyni dokona sprzedaży terenów budowlanych lub przeznaczonych pod zabudowę, zobowiązana będzie do opodatkowania tych transakcji, także wtedy, gdy osiągnięty obrót z tego tytułu nie przekroczy równowartości 50.000 zł.

Reasumując, sprzedaż wydzielonego gruntu przez rolnika oznacza wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a Wnioskodawczyni dokonując dostawy zachowa się jak podatnik podatku od towarów usług. W takiej sytuacji dostawa wskazanego we wniosku gruntu kwalifikuje te czynności jako działalność gospodarczą podejmowaną w celach zarobkowych. Tym samym, planowana przez Wnioskodawczynię, jako rolnika, dostawa gruntu służącego uprzednio działalności rolniczej, jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nawet jeśli ma ona charakter jednorazowy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.