IBPP2/443-131/08/WN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodacy, przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2008 r. (data wpływu 14 lutego 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania premii pieniężnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 lutego 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania premii pieniężnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą. Głównym przedmiotem działalności jest sprzedaż hurtowa i detaliczna paliw.Firma posiada status autoryzowanego sprzedawcy K. W. S.A. w K. Współpraca odbywa się na podstawie zawartej umowy z autoryzowanym sprzedawcą - k.w. S.A. nr 59/KW/2008 z dnia 19 grudnia 2007 r. Przedmiotem zawartej umowy jest sprzedaż węgla w okresie od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. Dokonywana przez sprzedającego na rzecz autoryzowanego sprzedawcy w sortymentach grubych, średnich i paliw kwalifikowanych.

Zgodnie z zapisami umowy, Wnioskodawcy jako autoryzowanemu sprzedawcy w zależności od skali zakupów węgla w danym miesiącu przysługiwać będzie premia pieniężna. Ma ona charakter sezonowy oraz uzależniona jest od ilości zakupów i kształtuje się następująco:

Sprzedający tj. K. W. S.A. po zakończeniu każdego miesiąca kalendarzowego w oznaczonym terminie wystawi dla autoryzowanego sprzedawcy na podstawie "arkusza ewidencji zakupu i zapłaty węgla" sporządzonego przez każdą z kopalń "arkusz ewidencji zakupu i zapłaty węgla" przyjmując jako podstawę wystawione w danym miesiącu i uregulowane faktury za sprzedany węgiel. Autoryzowany sprzedawca po otrzymaniu "zbiorczego arkusza ewidencji zakupu i zapłaty węgla" wraz załącznikiem tj. "arkusz ewidencji zakupu i zapłaty węgla" wystawi sprzedającemu notę księgową z tytułu premii pieniężnej. W 2007 r. współpracowaliśmy z kompanią węglową również na podstawie umowy z autoryzowanym sprzedawcą. W ubiegłym roku cena zakupu była obniżona o rabat i nie były wystawiane żadne dodatkowe dokumenty.

Zakupiony węgiel w ramach umowy 59/KW/2008 z dnia 19 grudnia 2007 r. jest sprzedawany w hurcie i detalu naszym klientom. Z naszymi strategicznymi klientami posiadamy zawarte umowy sprzedaży, ale nie obligują one naszych klientów do odbioru określonej ilości węgla. W związku z tym Wnioskodawca nie ma możliwości zastosowania premii pieniężnej. W konsekwencji zawartej umowy z K. W. S.A. i zastosowaniem premii pieniężnej cena sprzedaży jest niższa od ceny zakupu. Działalność ta jednak nie przynosi firmie straty, ponieważ firma otrzymuje premię która jest wyższa od zastosowanych rabatów przy sprzedaży węgla swoim klientom. Faktury VAT wystawiane kontrahentom posiadają informację o udzielonym rabacie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymywana premia pieniężna podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają. Odpłatna dostawa towaru i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 8 ust. 1 cytowanej ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Jak wynika z cytowanych przepisów jest to bardzo szeroko zdefiniowane, jednakże zdaniem Wnioskodawcy zakup przez stronę odpowiedniej ilości towaru, a tym samym osiągnięcie pewnego poziomu obrotów stanowi dostawę towaru, gdyż jest efektem dokonywanych przez Wnioskodawcę zakupów od Kompanii Węglowej. Nie można więc, w ocenie Wnioskodawcy, uznać, że osiągnięcie przez niego obrotu (minimum 1000 ton w okresie 1 miesiąca) uprawniającego nas do przyznania premii pieniężnej jako świadczenie usługi, gdyż ewidentnie na uzyskanie określonego pułapu obrotów składają się odpowiednia liczba transakcji sprzedaży - dostawy w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT. Czynności stanowiące dostawę towarów nie mogą jednocześnie poprzez ich zsumowanie stanowić usługi.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż premia pieniężna z tytułu osiągnięcia określonego obrotu nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, i premia taka może być udokumentowana notą księgową.

Faktury sprzedaży wystawiane klientom Wnioskodawcy z zastosowanym rabatem są zgodne z art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomimo że cena sprzedaży jest niższa od ceny zakupu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy o VAT.

Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powołanej ustawy. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca otrzymuje od swojego partnera handlowego, z którym ma zawartą umowę, wynagrodzenie zwane premią pieniężną. Premia ma charakter sezonowy i jest wypłacana po przekroczeniu określonego pułapu zakupów węgla w określonych sortymentach, ilościach i terminach.

Na podstawie powyższego należy uznać, iż Wnioskodawca świadczy usługę na rzecz swojego partnera handlowego (Sprzedawcy) za wynagrodzeniem wypłacanym w postaci premii pieniężnej. Otrzymane wynagrodzenie jest ściśle powiązane z określonym zachowaniem stron umowy. Zatem należy przyjąć, iż powyższe stanowi świadczenie usługi za wynagrodzeniem, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku VAT.

W świetle powyższego Wnioskodawca jest obowiązany z tytułu świadczonej usługi, za którą otrzymuje wynagrodzenie (w postaci premii pieniężnej) do wystawienia faktury VAT, stwierdzającej dokonanie sprzedaży, zgodnie z art. 106 cyt. ustawy.

W myśl art. 106 ust. 1 cyt. ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie do § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.) zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT". Elementy, jakie powinna zawierać faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży określa § 9 ust. 1 cyt. powyżej rozporządzenia.

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie tut. organu należy uznać, iż w przedstawionym stanie faktycznym mamy do czynienia ze świadczeniem usług za wynagrodzeniem, które Wnioskodawca winien udokumentować fakturą VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach informuje, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.