IBPP2/443-1272/11/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2011 r. (data wpływu 1 grudnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie stawki podatku dla usługi polegającej na umożliwieniu skorzystania z symulatora jazd - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie stawki podatku dla usługi polegającej na umożliwieniu skorzystania z symulatora jazd.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Firma Wnioskodawcy z siedzibą w C., wpisana do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Wójta Gminy, prowadzi podstawową działalność polegającą na PKD 33.17.Z naprawa i konserwacji pozostałego sprzętu transportowego. W dniu 30 czerwca 2010 r. Wnioskodawca dokonał zmiany we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, w którym poszerzył swoją działalność (pełny zakres poszerzenia działalności, stanowi załącznik do niniejszego wniosku) o między innymi PKD 93.29. Z Pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna.

Według klasyfikacji PKD z 2007 podklasa PKD 93.29.Z znajduje się w SEKCJI R DZIAŁALNOŚĆ ZWIĄZANA Z KULTURĄ, ROZRYWKĄ I REKREACJĄ w dziale 93 Działalność sportowa, rozrywkowa i rekreacyjna.

Poszerzenie działalności gospodarczej spowodowane było tym, iż Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego na urządzenie o nazwie U2 MIRAGE - symulator dwuosobowy, który jest wykorzystywany do celów działalności gospodarczej i generuje przychody. Symulator ten na podstawie umowy najmu zawartej z firmą z G. został wstawiony do Centrum Handlowo - Rozrywkowego. Zgodnie z treścią umowy najmu najem wydzielonej powierzchni ogrodzonej płotkiem, "przeznaczony jest wyłącznie w celu ustawienia symulatora - wesołe miasteczko i jego działalności usługowej".

Ww. symulator U2 Mirage, zgodnie z informacją producenta służy do wyświetlania filmów, posiada systemy nagłaśniające audio-video oraz dodatkowe efekty ruchu. Konstrukcyjnie symulator posiada własne ściany, podłogę i sufit co oznacza, że stanowi on odrębne pomieszczenie, do którego się wchodzi. Prawidłowe działanie symulatora możliwe jest po zamknięciu drzwi. Wejście do symulatora możliwe jest dopiero po uiszczeniu opłaty za wstęp do symulatora poprzez wrzucenie pieniędzy do skrzynki zintegrowanej z urządzeniem, bez udziału operatora. Istotne jest, że wejście do symulatora możliwe jest po uiszczeniu opłaty za wstęp. Po wejściu użytkownik urządzenia dokonuje wyboru jednego z kilku programów jazd.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opłata za wstęp do symulatora jest opodatkowana preferencyjną stawką VAT 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Na mocy art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 0I stycznia 2011 do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Zdaniem podatnika w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy wynika, że stawka wynosi 8% dla "Pozostałych usług związanych z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu".

Należy zauważyć, iż przepisy ustawy o VAT oraz akty wykonawcze do ustawy nie definiują "pojęcia" usług w zakresie wstępu. Żaden z przepisów ustawy o VAT, jak również aktów wykonawczych do ustawy nie określają, w jakiej formie należy dokonywać opłaty za wstęp jak również sposobu jej pobierania. W konsekwencji Wnioskodawca sięgnął do wykładni językowej, aby poznać znaczenie słowa "wstęp". Zgodnie z definicją zawartą w słowniku języka polskiego (słownik 100 tysięcy potrzebnych słów pod redakcją profesora Jerzego Bralczyka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002) wstęp to: "możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś". Oznacza, że preferencyjną stawkę podatku należy stosować w przypadku gdy opłata za wstęp jest związana z dostępem do określonego obiektu, czy sprzętu różnego rodzaju jak to ma miejsce w przypadku wejścia do symulatora. Zdaniem Wnioskodawcy forma zapłaty za korzystanie z symulatora nie ma tutaj - znaczenia. Fakt, iż jest to symulator nowej generacji bezobsługowy powoduje dla Wnioskodawcy tylko korzyści ekonomiczne (brak np. pracownika obsługującego symulator) ale to z kolei nie zmienia faktu, iż opłata za wejście do tego symulatora jest opłatą za wstęp do tego urządzenia. Dokonując opłaty za wstęp do symulatora jeszcze nie dokonuje wyboru określonego programu dostępnego w urządzeniu. Program wybiera się z sześciu możliwych programów, ale dopiero po wejściu do środka symulatora.

Należy zauważyć, że preferencyjną stawkę VAT 8% można stosować do "Pozostałych usług związanych z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu bez względu na symbol PKWiU. Stosownie do przepisów ustawy o VAT, a konkretnie poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT wynika, że sposób zakwalifikowania usług w zakresie wstępu do symulatora na gruncie klasyfikacji statystycznych nie może mieć wpływu na definiowanie tych usług dla celów stosowania obniżonej stawki VAT. Skoro - zgodnie z wyraźnym wskazaniem ustawodawcy - nie jest zasadnym powoływanie się na klasyfikację, należy odnieść się do potocznego rozumienia "rekreacji". Zgodnie z definicją słownikową (Słownik Współczesnego Języka Polskiego, Warszawa 1996) rekreacja - "to forma aktywności podejmowana w wolnym czasie dla wypoczynku, wytchnienia, przyjemności mająca na celu regeneracje sił psychicznych, fizycznych oraz zapobieganie dalszemu zmęczeniu". Innym przykładem definicji słowa rekreacja może być Słownik Wyrazów Obcych i Zwrotów Obcojęzycznych Władysława Kopalińskiego w którym "rekreacja" oznacza wytchnienie, odpoczynek, rozrywka daw. pauza w szkole, wakacje". Zdaniem Wnioskodawcy rekreacja stosowana jest w celu odpoczynku i rozrywki. Przyczynia się ona do rozwoju zainteresowań i osobowości, rozładowania napięcia nerwowego. Rola rekreacji we współczesnym świecie nabiera znaczenia w związku z koniecznością zapobiegania sytuacjom stresowym, chorobom cywilizacyjnym, skracaniem czasu pracy i podnoszeniem poziomu życia. W świetle przedstawionych definicji nie ulega wątpliwości, iż wstęp do symulatora i korzystanie z jego funkcji odpowiada potocznemu rozumieniu słowa rekreacja.

Ponadto stosowanie preferencyjne j stawki VAT 8% możliwe jest również na postawie poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy "Usługi związane z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne" bez względu na symbol PKWiU załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług. Na poparcie powyższego Wnioskodawca wskazuje, że z umowy najmu na ustawienie symulatora zawartej między Wnioskodawcą a G. wynika, iż Najemca (Wnioskodawca) będzie wykorzystywał przedmiot najmu "wyłącznie w celu ustawienia symulatora - wesołe miasteczko, i jego działalności usługowej".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...)

Jak stanowi art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do zapisu art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Z powyższego wynika, iż w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

W poz. 183 wspomnianego załącznika nr 3 do ustawy wymieniono "Usługi związane z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne" - bez względu na symbol PKWiU.

Z kolei pod poz. 186 wspomnianego załącznika nr 3 do ustawy figurują "Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu" - bez względu na symbol PKWiU.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż stawką podatku obniżoną do wysokości 8% objęte zostały m.in. usługi związane z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne oraz pozostałe usługi związane z rekreacją jednakże wyłącznie w zakresie wstępu.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2011 r. Nr 77/1) obowiązującego od dnia 1 lipca 2011 r., usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.

Natomiast zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, ustęp 1 ma zastosowanie w szczególności do:

Ustęp 1 nie obejmuje korzystania z obiektów, takich jak sale gimnastyczne i inne, w zamian za opłatę (art. 32 ust. 3 ww. rozporządzenia wykonawczego).

Zatem z ww. przepisów rozporządzenia Rady wynika, że świadczenie usług wstępu, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę obejmuje prawo wstępu na spektakle, występy cyrkowe, koncerty, wystawy, mecze, zawody, konferencje, seminaria.

Należy zauważyć, iż w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług nie definiuje się pojęcia "wstępu". W konsekwencji należy sięgnąć do wykładni językowej, aby poznać jego znaczenie. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa www.sjp.pwn.pl) pod pojęciem tym należy rozumieć "możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś".

Zgodnie z definicją słownikową "wstęp" należy rozumieć jako możliwość wejścia "gdzieś" co nie jest równoznaczne możliwością korzystania z dostępnych tam możliwości. Opłata (bilet, karnet) za wstęp jest opłatą wnoszoną przez np. kibica co do zasady za uczestniczenie w imprezie poprzez np. oglądanie (bierne uczestnictwo). Zatem bilet wstępu, np. do parku rozrywki, daje możliwość nie tylko wejścia do obiektu, ale również przede wszystkim możliwość czynnego korzystania z dostępnych tam urządzeń.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca do celów działalności gospodarczej wykorzystuje urządzenie o nazwie U2 - Mirage - symulator dwuosobowy. Symulator ten służy do wyświetlania filmów, posiada systemy nagłaśniające audio-video oraz dodatkowe efekty ruchu. Konstrukcyjnie symulator posiada własne ściany, podłogę i sufit co oznacza, że stanowi on odrębne pomieszczenie, do którego się wchodzi. Prawidłowe działanie symulatora możliwe jest po zamknięciu drzwi. Wejście do symulatora możliwe jest dopiero po uiszczeniu opłaty za wstęp do symulatora poprzez wrzucenie pieniędzy do skrzynki zintegrowanej z urządzeniem, bez udziału operatora. Po wejściu użytkownik urządzenia dokonuje wyboru jednego z kilku programów jazd.

Odnosząc opisany we wniosku stan faktyczny do przytoczonych powyżej przepisów prawa stwierdzić należy, iż usługa udostępniania symulatora, za skorzystanie z którego pobierana jest opłata, nie jest tożsama z "opłatą w zakresie wstępu". Poniesienie ww. opłaty za skorzystanie z symulatora nie spowoduje, iż usługobiorca nabędzie jakiekolwiek "prawo wstępu". W zamian za wskazaną opłatę będzie miał jedynie prawo do skorzystania z kilku programów jazdy. Na tak ścisłą wykładnię pojęcia "wstępu" wskazuje również użycie, zarówno w poz. 183, jak i w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy, słowa "wyłącznie", którego znaczenie odnosi się do tych obiektów i stanów rzeczy, które są w nim wymienione (w przedmiotowej sprawie do "wstępu"). Posiadanie przez symulator ścian, podłogi, sufitu oraz fakt, że prawidłowe działanie symulatora jest możliwe po uiszczeniu opłaty i zamknięcia drzwi nie stanowi przesłanki do uznania uiszczonej opłaty za wstęp. Jak już bowiem wyjaśniono możliwość wejścia do symulatora nie jest równoznaczne z możliwością skorzystania z kilku dostępnych programów jazdy. Korzystanie z symulatora jazd nie wiąże się z biernym oglądaniem filmów lecz z możliwością skorzystania z ww. urządzenia.

Zatem usługa polegająca na udostępnianiu za opłatą, symulatora jazdy, jest opodatkowana stawką VAT w wysokości 23%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia przedstawionego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi -Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.