IBPP2/443-1258/14/RSz

Na podstawie art. 14b § i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 grudnia 2014 r. (data wpływu 16 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 5% stawki podatku VAT dla gotowych posiłków i dań (wymienionych we wniosku) sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 10.85.1, w okolicznościach wskazanych we wniosku - jest prawidłowe.

W dniu 16 grudnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 5% stawki podatku VAT dla gotowych posiłków i dań (wymienionych we wniosku) sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 10.85.1, w okolicznościach wskazanych we wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca wnosi o interpretację indywidualną stawki podatku VAT od prowadzonej przez niego (jedynej formy) działalności gospodarczej, zarejestrowanej pod nr PKWiU 10.85.1.

Wnioskodawca zajmuje się przygotowywaniem gotowych posiłków i dań na bazie pieczonego ziemniaka. Ziemniak jest pieczony w specjalnym piecu, następnie po upieczeniu jest faszerowany różnego rodzaju dodatkami, mięsnymi, nabiałowymi oraz warzywnymi. Wnioskodawca zwracał się już o interpretację indywidualną dla możliwości prowadzenia działalności gospodarczej na stawce podatku VAT 5% sprawa (IBPP2/44-951/14/RSz), gdzie w odpowiedzi zwrotnej z dnia 3 października 2014 (postanowienie oraz interpretacja indywidualna), zostaje uznane za prawidłowe stosowanie stawki podatku VAT 5%.

Wnioskodawca zwraca się teraz z kolejnym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej ponieważ otworzył drugi lokal działający dokładnie w tym samym zakresie co pierwszy. Drugi lokal oddalony jest od pierwszego o ok. 700 m i zlokalizowany jest na ulicy L. w K. Nazwa lokalu, przyrządzane potrawy, menu, ceny są dokładnie identyczne jak w przypadku pierwszego lokalu co do którego Wnioskodawca otrzymał już klarowną interpretację indywidualną. Jest to dokładnie taki sam punkt gastronomiczny działający absolutnie w tym samym zakresie. Powód dla którego Wnioskodawca zwraca się z prośbą o wydanie kolejnej interpretacji indywidualnej to fakt, iż w drugim lokalu znajdują się 4 małe stoliki umożliwiające spożycie posiłku w środku lokalu dla klientów, którzy zechcą zjeść na miejscu, bo niezależnie od tego gdzie klient będzie spożywał potrawę i tak zawsze podawana jest w opakowaniu jednorazowym, w którym może klient zabrać posiłek na wynos - dokładnie tak samo jak w przypadku pierwszego lokalu. Wnioskodawca nie zatrudnia kelnerów, nie przynosi posiłków do stolika. Jest to tylko i wyłącznie ten jeden element który różni te dwa lokale.

Działalność gospodarcza ciągle pozostaje zarejestrowana tylko i wyłącznie pod nr PKWiU 10.85.1 pozwalającym stosować stawkę VAT 5% i w przekonaniu Wnioskodawcy absolutnie nie przekracza w żadnym stopniu tego punktu: (Nr PKD w CEIDG (PKWiU): 10.85.1 "Gotowe posiłki i dania z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%"." Dotyczy Towarów opodatkowanych preferencyjną stawką podatku od towarów i usług w wysokości 5%.)

W przypadku drugiego lokalu w dalszym ciągu:

* Symbol PKWiU, według nomenklatury Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług obowiązującej dla celów podatku i usług, na sprzedawane przez Wnioskodawcę gotowe posiłki i dania to 10.85.1.

* Sprzedawane produkty nie zawierają żadnego alkoholu.

* Przedmiotem działalności jest wyłącznie sprzedaż wskazanych we wniosku posiłków i dań.

Wnioskodawca zamierzał jasno i klarownie opisać jego sytuację i otrzymać kolejną interpretację indywidualną, tak aby nie trafić na różnorodną interpretację urzędników w jego obecnej sytuacji.

W ocenie Wnioskodawcy oraz według jego rozumienia postanowienia symbolu PKWiU 10.85.1 "Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%", prowadzona przez niego działalność gospodarcza tak w drugim lokalu jak i w pierwszym (co do którego Wnioskodawca otrzymał pozytywną interpretację) w żadnym stopniu nie wykracza poza ten punkt i może pozostać na stawce podatku VAT 5%.

Wnioskodawcy bardzo zależy na pozostaniu na 5% stawce podatku VAT i prowadzeniu działalności gospodarczej w niezmienionej formie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może pozostać na stawce VAT 5% w przypadku drugiego lokalu.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Według Wnioskodawcy i interpretacji przepisów podatkowych, uwzględniając szczegółowo rodzaj wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej powinien pozostać na stawce VAT 5%, gdyż w 100% spełnia kryteria zawarte w 10.85.1 klasyfikacji PKWiU i w żadnym stopniu jego działalność w dalszym ciągu nie wybiega ponad ten punkt (firma Wnioskodawcy w Urzędzie Miasta K. jest zarejestrowana tylko i wyłącznie pod numerem PKWiU 10.85.1).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Jak wynika z art. 2 pkt 1 lit. a Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1 z późn. zm.) opodatkowaniu VAT podlegają (...) odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z treści natomiast art. 14 ust. 1 Dyrektywy wynika, że "dostawa towarów" oznacza przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel.

W świetle art. 24 ust. 1 Dyrektywy "świadczenie usług" oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną pod nr PKWiU 10.85.1 "Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%". Wnioskodawca zajmuje się przygotowywaniem gotowych posiłków i dań na bazie pieczonego ziemniaka. Ziemniak jest pieczony w specjalnym piecu, następnie po upieczeniu jest faszerowany różnego rodzaju dodatkami, mięsnymi, nabiałowymi oraz warzywnymi. Wnioskodawca otworzył drugi lokal (punkt gastronomiczny). W lokalu znajdują się 4 małe stoliki umożliwiające spożycie posiłku w środku lokalu dla klientów, którzy zechcą zjeść na miejscu, bo niezależnie od tego gdzie klient będzie spożywał potrawę i tak zawsze podawana jest w opakowaniu jednorazowym, w którym może klient zabrać posiłek na wynos. Wnioskodawca nie zatrudnia kelnerów, nie przynosi posiłków do stolika. Symbol PKWiU, według nomenklatury Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług obowiązującej dla celów podatku i usług, na sprzedawane przez Wnioskodawcę gotowe posiłki i dania to 10.85.1. Sprzedawane produkty nie zawierają żadnego alkoholu. Przedmiotem działalności jest wyłącznie sprzedaż wskazanych we wniosku posiłków i dań.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy zastosowania 5% stawki podatku VAT dla gotowych posiłków i dań (wymienionych we wniosku) sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 10.85.1, w okolicznościach wskazanych we wniosku.

Z analizy opisu sprawy wynika zatem, że rozstrzygając czy w konkretnej sprawie mamy do czynienia z jednym bądź wieloma świadczeniami istotne jest dokonanie tej analizy z punktu widzenia klienta, odbiorcy tych czynności. Poza tym ustalenie czy świadczenie złożone należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług, wymaga wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących.

Zagadnienie odróżnienia dostawy posiłków i napojów od świadczenia usług gastronomicznych i cateringowych uregulowane jest w Rozporządzeniu wykonawczym Rady UE Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 77, s. 1), było ono również przedmiotem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Przepisy Rozporządzenia wykonawczego stanowią w Polsce prawo bezpośrednio obowiązujące, które wiąże zarówno jednostki jak i organy państwowe. Zgodnie z preambułą do Rozporządzenia wykonawczego, wprowadzenie definicji usług restauracyjnych oraz cateringowych ma zapewnić jednolite traktowanie tego typu usług na terytorium Unii Europejskiej. Jednym z celów Rozporządzenia wykonawczego jest więc zagwarantowanie, że na obszarze całej Unii Europejskiej usługi restauracyjne i cateringowe definiowane i traktowane będą jednolicie. Stosowanie przepisów Rozporządzenia wykonawczego pozwala w szczególności na wykluczenie z kategorii usług restauracyjnych i gastronomicznych czynności, które w ogóle usług takich nie stanowią. Powyższe rozważania wskazują jednoznacznie na obowiązek stosowania definicji sformułowanej w Rozporządzeniu wykonawczym przy rozstrzyganiu czy na gruncie prawa polskiego dana czynność stanowi usługę gastronomiczną, czy też jest dostawą towarów (posiłków i napojów).

Definicja usług restauracyjnych i cateringowych sformułowana została w art. 6 ust. 1 Rozporządzenia wykonawczego. Zgodnie z tym przepisem usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy.

Ust. 2 art. 6 Rozporządzenia wykonawczego precyzuje natomiast, jakie czynności nie wchodzą w zakres usług restauracyjnych i cateringowych.

Zgodnie z tym przepisem "za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających".

Z przywołanego przepisu art. 6 Rozporządzenia wykonawczego wynika literalnie, że usługa restauracyjna lub cateringowa składać się musi z następujących niezbędnych elementów:

Decydującym warunkiem za uznaniem danej czynności za usługę restauracyjną lub cateringową jest istnienie "usług wspomagających", co do których Rozporządzenie wykonawcze wskazuje, że:

Wskazana definicja sformułowana w Rozporządzeniu wykonawczym stanowi implementację do aktu prawa stanowionego tez postawionych przez TSUE, dlatego też warto w tym zakresie odwołać się do orzecznictwa TSUE, które wskazuje na szereg zewnętrznych cech pozwalających na rozróżnienie usługi restauracyjnej od dostawy towarów.

W orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w sprawie Faaborg-Gelting Linien A/S przeciwko Finanzamt Flensburg (C-231/94), TSUE wskazał, że dostawa gotowych posiłków do bezpośredniego spożycia jest rezultatem szeregu usług, przy czym do dyspozycji klienta pozostaje infrastruktura, w tym jadalnia z pomieszczeniami sąsiadującymi. Transakcje w restauracjach charakteryzuje cały zespół cech i czynności, przy czym dostawa posiłku jest jedynie częścią usługi, choć stanowi w nich dominujący element. W związku z tym, Trybunał również w tym wyroku podkreślił, że w sytuacji, w której mamy do czynienia z transakcją składającą się z wielu elementów, należy w pierwszej kolejności uwzględnić wszelkie okoliczności przeprowadzenia danej transakcji.

Do powyższego wyroku odniósł się również TSUE w orzeczeniu z dnia 10 marca 2011 r.w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-501/09 i C-502/09 podtrzymując argumentację przedstawioną w wyroku w sprawie Faaborg-Gelting Linien. W przedmiotowym orzeczeniu Trybunał odnosząc się do kwestii określenia czy sprzedaż w przyczepach i na stoiskach gastronomicznych kiełbasek, frytek i innych gotowych produktów do spożycia na miejscu na ciepło stanowi dostawę towarów wskazał, że "w działalności będącej przedmiotem postępowań w sprawach C-497/09 i C-501/09 nie występują kelnerzy, nie doradza się w rzeczywistości klientom, nie ma serwisu w ścisłym znaczeniu, polegającego na przekazywaniu zamówienia do kuchni, układaniu dań na talerzach i podawaniu ich klientom, brakuje zamkniętych i ogrzewanych lokali przeznaczonych do konsumpcji dostarczonych produktów, brakuje szatni i toalet, brakuje też co do zasady naczyń, mebli i nakryć stołowych."

W pkt 70 ww. orzeczenia Trybunał podkreślił, że "elementy świadczenia usług wskazane przez sąd krajowy polegają bowiem jedynie na istnieniu podstawowych urządzeń, to jest prostych kontuarów do konsumpcji bez miejsc siedzących, pozwalających ograniczonej liczbie klientów na konsumpcję na miejscu, na świeżym powietrzu. Tego rodzaju podstawowe urządzenia wymagają jedynie nieznacznej działalności ludzkiej. Zatem elementy te stanowią jedynie świadczenia dodatkowe w minimalnym zakresie i nie zmieniają dominującego charakteru świadczenia głównego, jakim jest dostawa towarów".

Ponadto Trybunał zauważył, że: "przeważającym elementem tych transakcji w ich całościowym ujęciu jest dostawa gotowych dań lub artykułów żywnościowych (...), a udostępnienie podstawowych urządzeń pozwalających ograniczonej liczbie klientów na konsumpcję na miejscu ma charakter wyłącznie dodatkowy i drugorzędny. (...) konsumpcja na miejscu, która nie stanowi zasadniczej cechy owej transakcji nie może determinować jej charakteru".

Mając na uwadze powyższe w kontekście przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że dostawa gotowych posiłków i dań na bazie pieczonego ziemniaka (ziemniak pieczony w specjalnym piecu, następnie po upieczeniu faszerowany różnego rodzaju dodatkami, mięsnymi, nabiałowymi oraz warzywnymi), na zasadach opisanych we wniosku, stanowi dostawę towarów, a nie świadczenie usług. Wnioskodawca dokonuje sprzedaży gotowych posiłków i dań w lokalu, w którym znajdują się 4 małe stoliki umożliwiające spożycie posiłku w środku lokalu, zawsze podawane w opakowaniu jednorazowym, w którym może klient zabrać posiłek na wynos. Wnioskodawca nie zatrudnia kelnerów, nie przynosi posiłków do stolika.

W związku z powyższym sprzedaż gotowych posiłków i dań, na zasadach opisanych we wniosku, stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Według art. 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Dla określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług do czynności, których przedmiotem są poszczególne towary i usługi, ustawodawca częstokroć odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU.

Od dnia 1 stycznia 2011 r., na potrzeby podatku od towarów i usług, stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. producent, bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu, czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu, bądź zakresu świadczonych usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Zatem z powyższego wynika, że opodatkowaniu obniżona stawką podatku w wysokości 8% podlegają towary i usługi wymienione m.in. w załączniku nr 3 do ustawy.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 42 wskazano na "Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%" (PKWiU ex 10.85.1).

Należy w tym miejscu wskazać, że z treści art. 2 pkt 30 ustawy wynika, że przez zapis PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia, obniżonej stawki podatku lub wyłączenia tylko do wyrobów należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce - nazwa wyrobu. Wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT, zwolnienie bądź wyłączenie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania - konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.

Zauważa się też, że w świetle objaśnienia do powołanego wyżej załącznika nr 3 do ustawy, ww. wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy.

Ponadto, na podstawie art. 41 ust. 2a ustawy o VAT, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

W przywołanym załączniku nr 10 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%, w pozycji 28 wymienione zostały także "Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%", sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 10.85.1.

W objaśnieniu do tego załącznika zaznaczono, że symbol "ex" dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania.

Tak więc, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT dotyczy wyłącznie danego towaru lub usługi z danego grupowania.

Z opisu sprawy wynika, że gotowe posiłki i dania będące przedmiotem wniosku, sklasyfikowane zostały przez Wnioskodawcę do grupowania PKWiU 10.85.1 "Gotowe posiłki i dania" według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Wnioskodawca wskazał także, że sprzedawane produkty nie zawierają żadnego alkoholu.

A zatem, mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że dostawa, gotowych posiłków i dań w okolicznościach wskazanych we wniosku, w sytuacji gdy faktycznie mieszczą się one w grupowaniu PKWiU 10.85.1 i nie zawierają alkoholu powyżej 1,2%, podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 5%, na mocy art. 41 ust. 2a ustawy, w związku z poz. 28 załącznika nr 10 do ustawy.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. organ pragnie zauważyć, że niniejsza interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie zadanego we wniosku pytania w kontekście przedstawionego stanowiska.

Stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Należy wskazać, że analiza prawidłowości wskazanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji wykonywanych czynności do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska przedstawionego przez Zainteresowanego w zakresie klasyfikacji statystycznej towarów będących przedmiotem wniosku. Organ wydający interpretację nie jest również uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania wskazanych we wniosku dań (towarów) według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Podkreślenia także wymaga, że sam fakt zarejestrowania działalności pod numerem PKWiU pozostaje bez wpływu na opodatkowanie dostarczanych towarów, bowiem istotnym jest co faktycznie jest przedmiotem działalności Wnioskodawcy.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W szczególności, przedmiotową interpretację indywidualną wydano przy założeniu, że Wnioskodawca dokonuje dostawy towarów (gotowych posiłków i dań) sklasyfikowanych pod symbolami 10.85.1 według PKWiU z 2008 r.

W związku z powyższym, niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku posiłków i dań na wynos) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.