IBPP2/443-1228/11/ABu - Możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego od rat leasingowych dotyczących samochodu ciężarowego oraz z tytułu nabycia paliwa wykorzystywanego do jego napędu.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 lutego 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-1228/11/ABu Możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego od rat leasingowych dotyczących samochodu ciężarowego oraz z tytułu nabycia paliwa wykorzystywanego do jego napędu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 18 listopada 2011 r., uzupełnionym pismem z dnia 16 stycznia 2012 r. (data wpływu 17 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od rat leasingowych dotyczących samochodu ciężarowego oraz z tytułu nabycia paliwa wykorzystywanego do jego napędu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 listopada 2011 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 16 stycznia 2012 r. (data wpływu 17 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od rat leasingowych dotyczących samochodu ciężarowego oraz z tytułu nabycia paliwa wykorzystywanego do jego napędu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

W latach 2007 - 2011 Wnioskodawca był wspólnikiem w spółce cywilnej X. W roku 2010 spółka zawarła umowę leasingu operacyjnego na samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony - Wnioskodawca nadmienia, że samochód spełnia warunki art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. z 2010 r. Nr 247, poz. 1652). W marcu 2011 r. spółka została rozwiązana, a Wnioskodawca otworzył jednoosobową działalność gospodarczą, która została zarejestrowana w dniu 3 marca 2011 r. pod nazwą Y. Za porozumieniem z byłym wspólnikiem i leasingodawcą umowa leasingu została przeniesiona na nowo otwartą firmę. Wnioskodawca nadmienił, że jeszcze w trakcie istnienia spółki umowa leasingu nie została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 31 stycznia 2011 r., czyli nie został spełniony art. 6 pkt 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym.

W piśmie uzupełniającym z dnia 16 stycznia 2012 r. Wnioskodawca oświadczył, iż:

1.

Z dniem 3 marca 2011 r. stał się czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2.

Przedmiotowy samochód jest wykorzystywany wyłącznie do prowadzonej przez niego działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

3.

W dowodzie rejestracyjnym przedmiotowego samochodu występuje adnotacja, że jest to samochód ciężarowy oraz Wnioskodawca posiada zaświadczenie z Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy pomimo braku rejestracji umowy leasingu w urzędzie skarbowym, ale posiadaniu badań technicznych pojazdu potwierdzających jego specyfikację (spełnienie wymogów art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy (Dz. U. z 2010 r. Nr 247, poz. 1652)) Wnioskodawca może odliczać VAT od rat leasingowych lub innych płatności wynikających z zawartej umowy leasingu w wysokości 60% nie więcej niż 6.000 zł zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy czy w pełnej wysokości w wyniku spełniania wymogów art. 3 ust. 2, oraz w konsekwencji powyżej przedstawionej sytuacji Wnioskodawca może odliczać VAT od nabywanych do tego samochodu paliw czy będzie tu miał zastosowanie art. 4 czyli brak możliwości odliczenia VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, pomimo braku rejestracji umowy leasingu w urzędzie skarbowym, ale dzięki posiadaniu badań technicznych pojazdu potwierdzających jego specyfikację Wnioskodawca spełnia wymóg określony art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. z 2010 r. Nr 247, poz. 1652), co daje mu podstawę do odliczenia VAT od rat leasingowych lub innych płatności wynikających z zawartej umowy leasingu w wysokości 60% nie więcej niż 6.000 zł zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz 60% VAT od nabytego do tego pojazdu paliwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl powyższego przepisu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Należy zauważyć, iż w art. 88 tej ustawy wskazane zostały sytuacje, w przypadku wystąpienia których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z użytkowaniem samochodów będących przedmiotem m.in. umowy leasingu oraz kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu paliwa wykorzystywanego do napędu samochodów, zostały uregulowane w przepisach ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

W myśl postanowień art. 3 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie tej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Jednocześnie, stosownie do zapisów ust. 2 ww. art. 3 ustawy nowelizującej, przepis art. 3 ust. 1 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7.

przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 wyżej cyt. ustawy, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej).

Zgodnie z art. 3 ust. 6 ww. ustawy, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w art. 3 ust. 1 cyt. ustawy, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Natomiast w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur potwierdzających zakup paliwa do samochodów, należy mieć na uwadze art. 4 ww. ustawy nowelizującej.

Zgodnie z tym przepisem, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 tej ustawy.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, iż przewidziany przepisem art. 4 ustawy nowelizującej, zakaz odliczania podatku naliczonego przy nabyciu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, dotyczy tylko tych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, które wykorzystywane są do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 (tj. pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony). Nie dotyczy on zatem pojazdów samochodowych, wymienionych enumeratywnie w ust. 2 art. 3 powyższej ustawy, które mocą tego ustępu zostały wyłączone z regulacji ust. 1 tego artykułu.

A zatem w sytuacji gdy czynny podatnik podatku od towarów i usług użytkuje dla celów opodatkowanej działalności gospodarczej, w tym również na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, które są wymienione w art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej, przy zachowaniu warunku określonego w art. 3 ust. 3 cyt. ustawy, wówczas zachowuje on prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących nabycie ww. paliw do tych pojazdów samochodowych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w latach 2007 - 2011 Wnioskodawca był wspólnikiem w spółce cywilnej. W roku 2010 spółka zawarła umowę leasingu operacyjnego na samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony - samochód spełnia warunki art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym. W marcu 2011 r. spółka została rozwiązana, a Wnioskodawca otworzył jednoosobową działalność gospodarczą. Za porozumieniem z byłym wspólnikiem i leasingodawcą umowa leasingu została przeniesiona na nowo otwartą firmę.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, iż z dniem 3 marca 2011 r. stał się czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotowy samochód jest wykorzystywany wyłącznie do prowadzonej przez niego działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. W dowodzie rejestracyjnym przedmiotowego samochodu występuje adnotacja, że jest to samochód ciężarowy oraz Wnioskodawca posiada zaświadczenie z Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawne oraz uwzględniając opis stanu faktycznego, należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od rat leasingowych oraz z faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do przedmiotowego samochodu, użytkowanego na podstawie ww. umowy leasingu.

Skoro bowiem, jak wskazano w stanie faktycznym, dla ww. samochodu zostało wydane przez okręgową stację kontroli pojazdów zaświadczenie o spełnieniu wymagań, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, jak również pojazd ten posiada adnotację w dowodzie rejestracyjnym potwierdzającą, iż jest to samochód ciężarowy, oznacza to, że przedmiotowy samochód nie jest pojazdem, wobec którego obowiązuje limit w odliczaniu podatku naliczonego oraz zakaz odliczenia podatku naliczonego od nabywanego paliwa do jego napędu.

Wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie prawo do odliczenia podatku naliczonego od rat leasingowych, jak i od nabywanego paliwa, nie jest uzależnione od tego czy Wnioskodawca dokonał rejestracji zawartej umowy leasingu przedmiotowego samochodu we właściwym urzędzie skarbowym.

Wobec powyższego, w zakresie, w jakim samochód ten służy do wykonywania czynności opodatkowanych, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zapłatę rat leasingowych z tytułu użytkowania przedmiotowego samochodu, jak również od paliwa wykorzystywanego do jego napędu, będącego przedmiotem umowy leasingu, o ile nie występują przesłanki, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT, wykluczające to prawo.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl