IBPP2/443-122/08/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Przedsiębiorstwa X Spółka Akcyjna przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2008 r. (data wpływu 13 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania dla robót podlegających opodatkowaniu różnymi stawkami - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 lutego 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie podstawy opodatkowania dla robót podlegających opodatkowaniu różnymi stawkami.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca wykonuje roboty budowlane polegające na budowaniu budynków mieszkalnych jedno-lub wielorodzinnych. Umowy na podstawie których są realizowane roboty budowlane przewidują, że zakres rzeczowy oprócz wznoszenia samych budynków obejmuje również roboty budowlane dotyczące budynków mieszkalnych ale polegające na wykonaniu robót budowlanych poza kubaturą samego budynku. Między innymi będą realizowane roboty w zakresie takich obiektów jak np.: sieci energetyczne, wodociągowe, kanalizacyjne, teletechniczne, drogi dojazdowe do budynków niebędące drogami publicznymi, chodniki, oświetlenie zewnętrzne, przyłącza itp., czyli obiekty lokalizowane w bezpośrednim sąsiedztwie wznoszonego budynku i jednocześnie niezbędne do normalnego korzystania z budynku. Obiekty te będą służyły tylko do obsługi w niezbędne media i dojazd budowanych budynków, a ich realizacja ma sens tylko wtedy gdy będą realizowane razem z budową samego budynku, który będą obsługiwały. Brak ww. obiektów uniemożliwi korzystanie z budynków mieszkalnych zgodnie z ich funkcją. Umowy będą obejmowały kompleksowe wykonanie całego zakresu robót budowlanych dotyczących budynków mieszkalnych zarówno tych polegających na wznoszeniu samego budynku, jak i wybudowaniu ww. obiektów towarzyszących, a wynagrodzenie będzie ustalana jako ryczałtowe i określone jedną kwotą za cały zakres robót budowlanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w zakresie opisanego powyżej zdarzenia przyszłego (jedna umowa na kompleksowe wykonanie robót budowlanych dotyczących budynków mieszkalnych polegających na wybudowaniu budynku wraz z innymi niezbędnymi do korzystania z niego obiektami towarzyszącymi przy wynagrodzeniu ryczałtowym ustalonym jedną kwotą dla całego zakresu robót) roboty budowlano-montażowe wykonane po dniu 1 stycznia 2008 r. powinny być opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, czy też należy stosować inną/inne stawki.

Jeżeli należy stosować różne stawki podatku, to Wnioskodawca prosi o wskazanie w jaki sposób należy ustalić podstawę opodatkowania dla robót podlegających opodatkowaniu różnymi stawkami, jeżeli wynagrodzenie za kompleksową usługę zostało ustalone w umowie jedną ryczałtową kwotą.

Zdaniem Wnioskodawcy, dla robót budowlano-montażowych wykonanych po dniu 1 stycznia 2008 r. powinno się stosować stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 7%, gdyż roboty te dotyczą obiektów budownictwa mieszkaniowego, a ponadto umowa określając wynagrodzenie jedną kwotą za cały zakres rzeczowy umowy nie pozwala na ustalenie podstawy opodatkowania dla poszczególnych zakresów rzeczowych realizowanych zakresów rzeczowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0%.

Na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. obniżoną do 7% stawką VAT objęte były:

Infrastruktura towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu, stosownie do zapisu art. 146 ust. 3 cyt. ustawy obejmowała:

Z powyższej analizy przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jednoznacznie wynika, że w okresie do dnia 31 grudnia 2007 r. zastosowanie preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 7%, mogło mieć miejsce tylko w przypadku kiedy roboty budowlano-montażowe dotyczyły obiektów budownictwa mieszkaniowego oraz infrastruktury towarzyszącej obiektom budownictwa mieszkaniowego.

Stosownie bowiem do art. 41 ust. 12 cyt. ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. 7% stawkę podatku od towarów i usług stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, rozumie się w myśl ust. 12a cyt. wyżej art. 41, obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych. Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ww. ustawy, nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy). Ponadto, zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Należy również zwrócić uwagę na art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r., zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Mając na uwadze powyższą analizę przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że od dnia 1 stycznia 2008 r. z obniżonej do 7% stawki VAT można skorzystać wyłącznie w odniesieniu do towarów i usług wymienionych w art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT oraz § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast z uwagi na fakt, iż znowelizowane przepisy nie wprowadziły preferencyjnej stawki podatkowej dla infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, roboty budowlane z nią związane opodatkowane są podstawową stawką podatku od towarów i usług, tj. 22%.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z wniosku wynika, że umowa określa wynagrodzenie jedną kwotą za cały zakres rzeczowy umowy. Wynagrodzenie zawiera zatem zarówno wartość brutto z tytułu usługi budowlano-montażowej dotyczącej budownictwa mieszkaniowego, jak i wartość brutto usługi wykonania infrastruktury towarzyszącej temu budownictwu.

Należy podkreślić, iż brak jest przepisów określających sposób wyodrębnienia wartości związanej z budownictwem mieszkaniowym oraz kwoty związanej z budową infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowego z kwoty wynagrodzenia za cały zakres rzeczowy umowy. Wyodrębnienia tego winien dokonać Wnioskodawca we własnym zakresie na podstawie sporządzonej dokumentacji projektowej i kosztorysowej. Od tak obliczonych wartości usług Wnioskodawca winien obliczyć podatek VAT według stawek 22% i 7%. Różnice wartości usług budownictwa mieszkaniowego oraz wykonania infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowego i podatków VAT (odpowiednio 22% i 7%) będą stanowiły wartości podstaw opodatkowania ww. stawkami podatku od towarów i usług.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcęi stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.