IBPP2/443-1199/11/ABu - Prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących zakup samochodów przeznaczonych do wynajmu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 7 lutego 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-1199/11/ABu Prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących zakup samochodów przeznaczonych do wynajmu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2011 r. (data wpływu 8 listopada 2011 r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 18 stycznia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących zakup samochodów przeznaczonych do wynajmu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 listopada 2011 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem w dniu 18 stycznia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących zakup samochodów przeznaczonych do wynajmu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka kapitałowa X stanowi w akcie założycielskim, iż przedmiotem działalności Spółki jest według klasyfikacji PKD 45.20.Z Konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli; 77.11.Z Wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek; 45.11.Z Sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek.

Udziałowcy spółki, o której mowa powyżej są jednocześnie jedynymi członkami zarządu.

Zarząd spółki zamierza zakupić dwa samochody osobowe, na spółkę o której mowa powyżej, w celu oddania ich w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu na okres przekraczający 6 miesięcy. Samochody będą wynajmowane przez firmy (zarejestrowane na osobę fizyczną) prowadzone przez członków zarządu. Każdy członek zarządu wynajmie jeden samochód do prowadzonej przez niego działalności. Samochody w firmach prowadzonych przez członków zarządu wykorzystywane będą do obsługi bieżących zadań każdej z firm (zarejestrowanych na osobę fizyczną).

W piśmie uzupełniającym, które wpłynęło do tut. organu w dniu 18 stycznia 2012 r., Wnioskodawca wyjaśnił, iż:

1.

Jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2.

Przedmiotowe samochody posiadające homologację ciężarową typu N1 tzw. samochody z kratką zostaną oddane w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu i przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy.

3.

Zmieniła się sytuacja - w chwili obecnej pojazdy zostały już zakupione, Wnioskodawca oczekuje na interpretację celem poprawnego rozliczenia podatku VAT.

4.

Zakupione pojazdy to pojazdy z tzw. kratką z homologacją ciężarową typu N1.

5.

Za wynajem wyżej wymienionych samochodów będą wystawione faktury VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z planem wynajmu samochodów przez Spółkę opisanego w części G wniosku, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku określona na fakturze zakupu samochodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę art. 3 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, podatek naliczony jest równy podatkowi na fakturze VAT od zakupu samochodów osobowych stanowiących przedmiot wynajmu, o którym mowa w części G wniosku. Wynika z powyższego, iż Spółka może dokonać pomniejszenia podatku należnego o podatek VAT zawarty na fakturach zakupu samochodów przeznaczonych do wynajmu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodów oraz paliwa wykorzystywanego do ich napędu zostały uregulowane w przepisach ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie tej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

W ust. 2 ww. art. 3 wskazano, iż przepis art. 3 ust. 1 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7.

przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Analiza przepisu art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy nowelizującej jednoznacznie wskazuje, że ograniczenie wynikające z art. 3 ust. 1 ww. ustawy odnoszące się do samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych nie dotyczy sytuacji, gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy m.in. najmu a ponadto samochody (pojazdy) te przeznaczone są przez niego wyłącznie do wykorzystywania na cele wskazane w tym przepisie na okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Z opisu sprawy wynika, iż przedmiotem działalności Spółki będącej zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług jest m.in. wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek (PKD 77.11.Z). Zarząd spółki zamierza na ww. Spółkę zakupić dwa samochody osobowe w celu oddania ich w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu. Przedmiotowe pojazdy posiadające homologację ciężarową, tzw. samochody z kratką, zostaną przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy. Ww. samochody będą wynajmowane przez firmy (zarejestrowane na osobę fizyczną) prowadzone przez członków zarządu. Każdy członek zarządu wynajmie jeden samochód do prowadzonej przez niego działalności. Samochody w firmach prowadzonych przez członków zarządu wykorzystywane będą do obsługi bieżących zadań każdej z firm. Za wynajem samochodów będą wystawione faktury VAT.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest oddawanie w odpłatne używanie samochodów na podstawie umowy najmu i samochody te przeznaczone są wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego określonego w fakturach VAT dokumentujących zakup przedmiotowych samochodów, o ile nie wystąpi żadna z okoliczności wyłączających prawo do odliczenia podatku naliczonego, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie nie będzie miało zatem zastosowanie ograniczenie wynikające z art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż podatek naliczony jest równy podatkowi na fakturze VAT od zakupu samochodów osobowych stanowiących przedmiot wynajmu, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl