IBPP2/443-119/10/JJ - Obowiązek rejestracji w Polsce dla podatku od towarów i usług przez podatnika osiągającego także dochody na terenie Niemiec.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2009 r. (data wpływu 12 listopada 2009 r.), uzupełnionym pismami z dnia 22 grudnia 2009 r. oraz pismem z dnia 11 stycznia 2010 r. (data wpływu 14 stycznia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy jeżeli Wnioskodawca będzie świadczył usługi i osiągnie dochód w kraju nie przekraczając kwoty przyznanej na dany rok kalendarzowy i jednocześnie osiągnie dochód w Niemczech, będzie podlegał podatkowi VAT w Polsce w połączeniu dochodów z dwóch krajów- jest prawidłowe.

W dniu 12 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy po przekroczeniu kwoty 50 tys. zł, które nastąpiło, Podatnik ma wejść w VAT i rozliczać podatek VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 grudnia 2009 r.

Ww. wniosek został także uzupełniony pismem z dnia 11 stycznia 2010 r. (data wpływu 14 stycznia 2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 4 stycznia 2010 r. znak: IBPP2/443-917/09/JJ.

W piśmie z dnia 11 stycznia 2010 r. Wnioskodawca wskazał, iż oczekuje również interpretacji w zakresie zdarzenia przyszłego tj. czy jeżeli Wnioskodawca będzie świadczył usługi i osiągnie dochód w kraju nie przekraczając kwoty przyznanej na dany rok kalendarzowy i jednocześnie osiągnie dochód w Niemczech, będzie podlegał podatkowi VAT w Polsce w połączeniu dochodów z dwóch krajów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca na terenie kraju zamierza wykonywać usługi:

Takie same usługi zamierza Wnioskodawca wykonywać na terenie Niemiec.

Najprawdopodobniej Wnioskodawca osiągnie dochód w kraju nieprzekraczający kwoty limitu sprzedaży określonego w art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, jak też osiągnie dochód na terenie Niemiec.

Wnioskodawca nie oczekuje odpowiedzi w kwestii interpretacji prawa niemieckiego dotyczącego rozliczenia podatku z tytułu świadczenia usług na obiektach położonych na terenie Niemiec, stanowi to tylko element stanu faktycznego niepodlegającego ocenie. Wnioskodawca nie jest płatnikiem podatku od wartości dodanej (VAT) w Niemczech. Wnioskodawca posiada niemiecki numer identyfikacyjny podatnika. Wnioskodawca rozlicza się w tym jw. Urzędzie Finansowym ze swojej działalności na terenie Niemiec.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jeżeli Wnioskodawca będzie świadczył usługi i osiągnie dochód w kraju nie przekraczając kwoty przyznanej za dany rok kalendarzowy i jednocześnie osiągnie dochód w Niemczech, podlegać będzie podatkowi VAT w Polsce w połączeniu dochodów z dwóch krajów...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie podlega on podatkowi VAT, ponieważ są to dwa różne rozliczenia pomiędzy Wnioskodawcą a dwoma krajami.

Nie przekraczając przyznanej kwoty na dany rok, Wnioskodawca nie będzie podlegał podatkowi VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy działalność krajowa i zagraniczna - to dwie różne działalności inaczej rozliczane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16 - art. 106 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast, na mocy art. 113 ust. 9 ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Należy zauważyć, iż z dniem 1 stycznia 2010 r., na podstawie ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666), art. 113 ust. 1 otrzymał brzmienie: zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 2 cyt. wyżej ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług kwotę, o której mowa w art. 113 ust. 1 dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł. W 2010 r. podatnicy, u których łączna wartość sprzedaży opodatkowanej w 2009 r. była wyższa niż 50.000 i nie przekroczyła 100.000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego w terminie do 15 stycznia 2010 r., z zastrzeżeniem ust. 3.

Natomiast na podstawie postanowień art. 4 tej ustawy limit sprzedaży w wysokości 150.000 zł obowiązuje od 1 stycznia 2011 r.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca zamierza wykonywać na terenie kraju usługi:

Takie same usługi zamierza Wnioskodawca wykonywać na terenie Niemiec.

Najprawdopodobniej Wnioskodawca osiągnie dochód w kraju nieprzekraczający kwoty limitu sprzedaży określonego w art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, jak też osiągnie dochód na terenie Niemiec.

Biorąc pod uwagę brzmienie powołanych przepisów oraz przedstawione zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż Wnioskodawca osiągając obrót z tytułu świadczenia usług opodatkowanych na terytorium kraju, w wysokości nieprzekraczającej limitu sprzedaży określonego zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, uprawniającego go do korzystania ze zwolnienia od podatku - nie ma obowiązku rejestracji w Polsce dla podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.