IBPP2/443-1187/13/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 grudnia 2013 r. (data wpływu 23 grudnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z 21 marca 2014 r. (data wpływu 26 marca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania preferencyjnej 0% stawki podatku w przypadku dostaw towarów służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków używanych do żeglugi na pełnym morzu oraz przewożących pasażerów za opłatą lub używanych dla celów gospodarczych, przemysłowych lub do połowów - jest prawidłowe.

W dniu 23 grudnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania preferencyjnej 0% stawki podatku w przypadku dostaw towarów służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków używanych do żeglugi na pełnym morzu oraz przewożących pasażerów za opłatą lub używanych dla celów gospodarczych, przemysłowych lub do połowów.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 21 marca 2014 r. (data wpływu 26 marca 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 12 marca 2014 r. znak: IBPP2/443-1187/13/IK.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

SPÓŁKA S. zajmuje się produkcją oraz sprzedażą kawy naturalnej, innych produktów takich jak cukru, śmietanki do kawy, urządzeń do parzenia kawy.

Spółka sprzedaje swoje wyroby i towary zarówno klientom krajowym jak również odbiorcom z terytorium Wspólnoty Europejskiej jak i spoza terytorium Wspólnoty.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT, zarejestrowanym w Polsce, również w zakresie transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Wnioskodawca nie jest we Włoszech zarejestrowany na potrzeby podatku VAT.

Wnioskodawca wysyła wyroby tj. kawę mieloną zgodnie z podpisaną umową dla nabywcy szwajcarskiego armatora morskiego - M. Kawa ta jest zużywana do konsumpcji na statkach obsługiwanych przez armatora M.

Kawa dostarczana jest do Włoch do magazynu portowego - M. SPA - nabywcy szwajcarskiego a następnie jest przeładowywana na statki.

Nabywca szwajcarski - armator morski nie jest zarejestrowany na terenie Włoch dla potrzeb podatku VAT.

Wnoszący zapytanie przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że w ramach działalności gospodarczej dokonuje dostaw towarów wymienionych w z art. 83 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy.

Zleceniodawcą dostawy jest jednostka pływająca, która zleca zakup towarów służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków Wnioskodawcy. Towar - kawa dostarczany jest do magazynu podmiotu zamawiającego na terenie Włoch, który w umowie o współpracy jest wymieniony jako miejsce dostawy. Następnie towar ten - kawa jest załadowywany na jednostkę pływającą.

M. - magazyn M. - jako dokument wywozu przekazał Spółce listę ładunków do każdej wysłanej partii towarów zgodnie z wystawioną fakturą ze wskazaniem nazwy statku, nr MRN, ilość i wartość towarów.

Spółka wystawia fakturę na nabywcę szwajcarskiego M. SZWAJCARIA z podaniem na fakturze zgodnie z zawarta umową miejsca rozładunku, którym jest magazyn M. s.p.a. Włochy.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

d.

* podmiotem zamawiającym jest armator morski M.

* kawa dostarczana jest na rzecz M. w celu zaopatrzenia statków armatora M.,

* dostawa kawy dokonywana jest bezpośrednio na rzecz armatora morskiego jako ostatni etap obrotu, bez pośredników, bez ogniw pośrednich Wnioskodawca dostarcza towar, który jest przez niego używany do celów zaopatrzenia jednostki pływającej,

* nabywany towar jest przeznaczony do celów zaopatrzenia jednostki pływającej,

* używanych do żeglugi na pełnym morzu oraz przewożących pasażerów za opłatą lub używanych dla celów gospodarczych, przemysłowych lub do połowów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy zastosowanie stawki 0%VAT w oparciu o art. 83 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku sprzedaży kawy dla armatora morskiego M. jest prawidłowe.

2. Czy dokumenty będące w posiadaniu Spółki tj. umowa współpracy, zamówienie do każdej konkretnej dostawy, faktura sprzedaży, list przewozowy CMR potwierdzony przez magazyn armatora, specyfikacja dostaw kawy na poszczególne statki nadesłana przez odbiorcę-magazyn centralny armatora z nr poszczególnych MRN, korespondencja e-mailowa są dokumentami wystarczającymi jako potwierdzenie dostawy kawy bezpośrednio na zaopatrzenie statków zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Na tle takich okoliczności Spółka formułuje stanowisko, iż przepisy prawa podatkowego skutkują tym, że:

I. W przypadku dostawy towarów na statek, wystarczającymi dokumentami potrzebnymi do spełnienia wymogów jakie nakłada na podatnika ustawa, jest zamówienie na towar lub umowa o współpracy, faktura, na której potwierdzeniem odbioru towaru jest podpis klienta lub osoby reprezentującej klienta.

Dodatkowym dokumentem Spółki jest list przewozowy CMR podpisany przez M. s.p.a.-magazyn armatora morskiego.

Spółka posiada również liczną korespondencję e-mailową dotyczącą negocjacji przy podpisywaniu umowy, zamówień bieżących na towar potwierdzenia zapłaty na rachunek bankowy za dostarczony towar.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego:

- art. 13 ust. 8, art. 83 ust. 1 pkt 10, art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535).

Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska Spółki, uzasadnionej w sposób następujący:

Dostawę kawy naturalnej mielonej dla armatora morskiego nie można traktować jako dostawę wewnątrzwspólnotową, gdyż zgodnie z art. 13 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów nie uznaje się dostawy towarów, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1, 3, 6, 10 i 18 ustawy, lecz należy zastosować zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) stawkę podatku w wysokości 0% jako stawkę do dostaw towarów służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków:

1. Używanych do żeglugi na pełnym morzu oraz przewożących pasażerów za opłatą lub używanych dla celów gospodarczych, przemysłowych lub do połowów,

2. Używanych do ratownictwa lub do udzielania pomocy na morzu, lub do połowów przybrzeżnych, z wyłączeniem dostaw prowiantu na pokład statków do połowów przybrzeżnych,

3. Marynarki wojennej, wypływających z kraju do zagranicznych portów i przystani.

Wykładania cyt. wyżej przepisu art. 83 ust. 1 pkt 10 ustawy, pozwala stwierdzić, że aby zasadnie zastosować na jego podstawie obniżoną, 0% stawkę podatku musi być spełniony następujące warunek; towary muszą służyć bezpośrednio zaopatrzeniu statków.

Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia "towarów służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków", wobec czego należy odwołać się do znaczenia językowego, użytych w przywoływanym przepisie sformułowań.

Zgodnie z definicjami zawartymi w "Słowniku języka polskiego PWN", słowo "bezpośrednio" oznacza "bez jakiegokolwiek pośrednictwa; osobiście, wprost" (a więc sytuacja gdy dostawa dokonywana jest bez ogniw pośrednich) natomiast słowo "zaopatrzyć", "zaopatrzenie" oznacza "to, w co kogoś zaopatrzono; środki do życia, żywność, sprzęt, ekwipunek stanowiący wyposażenie kogoś lub czegoś".

Jednocześnie zastosowanie stawki 0% uzależnione jest od prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie, zgodnie z przepisem art. 83 ust. 2 cyt. ustawy.

Kserokopie dokumentacji dotyczącej przykładowo jednej takiej transakcji Wnioskodawca przesyła w załączeniu celem dokonania potwierdzenia spełnienia warunków określonych w art. 83 ust. 2 ustawy.

Reasumując: zastosowanie stawki 0% uzależnione jest od prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że dostawy dla armatorów morskich zostały wykonane zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 10.

Wnioskodawca uważa, że jest w posiadaniu wystarczającej ilości dokumentacji, aby do dostawy towaru na statki dla armatora morskiego zastosować zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 10 ustawy stawkę podatku VAT preferencyjną w wysokości 0%.

Dlatego też Wnioskodawca stwierdza, że w deklaracji VAT dostawę taką należy wykazać jako dostawę krajową ze stawką preferencyjną 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 1 ustawy).

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Artykuł 13 ust. 1 ustawy wskazuje, że przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Powyższe przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkrety podmiot prawa do dysponowania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.

Natomiast w myśl art. 13 ust. 8 ustawy o VAT, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów nie uznaje się dostawy towarów, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1, 3, 6, 10 i 18, oraz towarów opodatkowanych według zasad określonych w art. 120 ust. 4 i 5.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

W myśl art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków używanych do żeglugi na pełnym morzu oraz przewożących pasażerów za opłatą lub używanych do celów gospodarczych, przemysłowych lub do połowów.

Zgodnie z dyspozycją ust. 2 powołanego artykułu, opodatkowaniu stawką podatku 0% podlegają czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 7-18 i 20-22, w przypadku prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie.

Wobec braku w tym zakresie rozporządzenia wykonawczego do ustawy, warunkiem koniecznym jest posiadanie dokumentu potwierdzającego, że stawkę 0% zastosowano do dostawy towarów służącej bezpośrednio zaopatrzeniu statków, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a, z tym że dokumenty potwierdzające dokonanie ww. dostaw muszą mieć rangę dowodów, w związku z czym muszą w sposób nie budzący wątpliwości potwierdzać okoliczność faktycznie przez nie dowodzoną. Aby skorzystać ze stawki 0% podatnik powinien posiadać w swojej dokumentacji dowody wiarygodne i potwierdzające faktyczne dokonanie transakcji.

Analizując natomiast zapis powołanego wyżej przepisu art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy stwierdzić należy, że aby zastosować obniżoną 0% stawką podatku do dostaw towarów łącznie spełnione muszą być kryteria wymienione w tym przepisie tj. kryterium wymienione w zdaniu wstępnym tego przepisu towary muszą służyć bezpośrednio zaopatrzeniu statków oraz kryterium rodzaju statku i jego przeznaczenia.

Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia "towarów służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków", wobec czego należy odwołać się do znaczenia językowego, użytych w przywołanym przepisie sformułowań. Zgodnie z definicjami zawartymi w "słowniku języka polskiego" PWN, słowo "bezpośrednio" oznacza "bez jakiegokolwiek pośrednictwa; osobiście, wprost", natomiast słowo "zaopatrzyć", zaopatrzenie" oznacza "to, w co kogoś zaopatrzono; środki do życia, żywność, sprzęt, ekwipunek stanowiący wyposażenie kogoś lub czegoś".

W celu dokonania wykładni krajowego ustawodawstwa pomocna jest również analiza zapisów, obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, s. 1 z późn. zm.). Stosownie do dyspozycji przepisu art. 148 Dyrektywy, dotyczącego zwolnień związanych z transportem międzynarodowym, państwa członkowskie zwalniają transakcje dostawy towarów w celu zaopatrzenia w paliwo i zaopatrzenia ogólnego jednostek pływających przeznaczonych do żeglugi na pełnym morzu i przewożących odpłatnie pasażerów lub używanych do celów handlowych, przemysłowych lub do połowów, jak również statków ratowniczych i udzielających pomocy na morzu oraz jednostek pływających przeznaczonych do rybołówstwa przybrzeżnego, z wyłączeniem, w przypadku tych ostatnich, dostaw prowiantu na pokład.

Tak określony zakres zwolnień przewidziany w Dyrektywie nakazuje analogicznie rozumieć pojęcie "dostaw towarów służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków, używanych do żeglugi na pełnym morzu oraz przewożących pasażerów za opłatą lub używanych dla celów gospodarczych, przemysłowych lub do połowów oraz używanych do ratownictwa lub do udzielania pomocy na morzu, lub do połowów przybrzeżnych, z wyłączeniem dostaw prowiantu na pokład statków do połowów przybrzeżnych", przy pełnym respektowaniu obowiązujących w tym zakresie zapisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

To, czy dostawa służy bezpośrednio zaopatrzeniu statku należy zawsze rozpatrywać indywidualnie, mając na uwadze rodzaj statku, jego przeznaczenie lub ewentualnie charakter przewożonego towaru.

Rozpatrując kryterium przedmiotowe wskazać należy, iż powiązanie towarów z "bezpośrednim zaopatrzeniem statków" pozwala na zastosowanie 0% stawki podatku od towarów i usług wyłącznie do tych towarów, które dostarczone zostały bezpośrednio nabywcy (nie obejmuje to dostaw na wcześniejszym etapie obrotu), i które są niezbędne do eksploatacji statku traktowanego jako środek transportu, np. materiały eksploatacyjne, takie jak produkty konieczne do działania silników, maszyn i innych urządzeń znajdujących się na statku, czy też wyposażenia dla celów nawigacji oraz realizacji zadań statku, związanych z rodzajem statku lub przewożonym ładunkiem np. pościel, ręczniki, artykuły toaletowe czy też środki niezbędne dla utrzymania przewożonych towarów w dobrym stanie - dla statków przewożących towary.

Analizując drugie z wymienionych kryteriów - kryterium rodzaju statku i jego przeznaczenia wskazać należy, że obie przesłanki muszą być spełnione łącznie. Stawka podatku od towarów i usług 0% przewidziana w art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług znajduje zastosowanie jedynie w przypadku, gdy dostawa towarów służy bezpośrednio zaopatrzeniu statków przewożących pasażerów za opłatą lub używanych dla celów gospodarczych, przemysłowych lub do połowów, pod warunkiem, iż statki te używane są do żeglugi na pełnym morzu.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca dokonuje dostaw kawy bezpośrednio na rzecz armatora morskiego, jako ostatni etap obrotu, bez pośredników, bez ogniw pośrednich. Przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jako właściciel rozumiane jako przeniesienie władztwa nad rzeczą ma miejsce na terytorium Włoch w momencie dostawy kawy do magazynu szwajcarskiego armatora. Nabywcą towarów jest osoba prawna niebędąca podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Dostawa kawy służy bezpośrednio zaopatrzeniu statków używanych do żeglugi na pełnym morzu oraz przewożących pasażerów za opłatą lub używanych dla celów gospodarczych, przemysłowych lub do połowów.

Wnioskodawca jest w posiadaniu dokumentów, takich jak: umowa współpracy, zamówienie do każdej konkretnej dostawy, faktura sprzedaży, list przewozowy CMR potwierdzony przez magazyn armatora, specyfikacja dostaw kawy na poszczególne statki nadesłana przez odbiorcę-magazyn centralny armatora z nr poszczególnych MRN, korespondencja e-mailowa.

Biorąc pod uwagę opis zaistniałego stanu faktycznego oraz powołane wyżej przepisy wskazać należy, że opisana dostawa kawy podlega opodatkowaniu stawką w wysokości 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a i ust. 2 ww. ustawy, bowiem spełnione są dwa kryteria - zachowany został wymóg bezpośredniości dostawy, gdyż Wnioskodawca dokonuje dostawy kawy bezpośrednio na rzecz armatora morskiego, jako ostatni etap obrotu, bez pośredników. Dostarczana kawa służy zaopatrzeniu statków używanych do żeglugi na pełnym morzu, a jednocześnie przewożących pasażerów za opłatą lub używanych dla celów gospodarczych, przemysłowych lub do połowów. Dostarczana kawa na statki, służy do zapewnienia bytu zarówno załogi statku, jak i przewożonych pasażerów. Dostawa kawy korzysta ze stawki 0% podatku VAT pod warunkiem, że dokumenty o których mowa w art. 83 ust. 2 ustawy są dowodami wiarygodnymi i potwierdzającymi faktyczne dokonanie transakcji.

Tym samym taką dostawę należy w deklaracji VAT wykazać jako dostawę krajową ze stawką preferencyjną 0%.

Należy podkreślić, że to podatnik podlega, na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu, rozumianemu jako nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego, w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach - art. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.). Tak jak co do zasady uznać należy, że umowa współpracy, zamówienie do każdej konkretnej dostawy, faktura sprzedaży, list przewozowy CMR potwierdzony przez magazyn armatora, specyfikacja dostaw kawy na poszczególne statki nadesłana przez odbiorcę - magazyn centralny armatora z nr poszczególnych MRN, korespondencja e-mailowa mogą być wystarczającymi dowodami, pozwalającymi do zastosowania przez podatnika stawki podatku 0%, to jednak ewentualne niezgodności w tej dokumentacji mogą spowodować dla niego ujemne konsekwencje w zakresie obciążeń podatkowych.

Skoro przepisy ustawy o VAT nie wymieniają enumeratywnie dowodów o których mowa w art. 83 ust. 2 ustawy, nie jest możliwe ustanowienie jednego wzorca postępowania, dla wszystkich transakcji, który pozwalałby na jednoznaczną ocenę czy z prowadzonej dokumentacji wynika, że czynności o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o VAT zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie. W konsekwencji ocena każdej transakcji wymaga zindywidualizowanej oceny, którą można wydać wyłącznie po przeprowadzeniu stosownego postępowania dowodowego.

Podkreślić należy, że tylko nabywca, znający specyfikę rynku, prowadzący działalność w określonych warunkach, posiada wiedzę o okolicznościach towarzyszących danej dostawie i tylko on może ocenić, czy dokumentacja, o której mowa wyżej jest wystarczająca do zastosowania stawki podatku VAT 0%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.