IBPP2/443-118/13/RSz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 13 maja 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-118/13/RSz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2013 r. (data wpływu 12 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia terminu prawa do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia terminu prawa do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (lub Spółka) w związku z prowadzoną działalnością otrzymuje od swoich kontrahentów faktury za zakup towarów, materiałów, usług, itp. Zdarzają się sytuacje, że:

a.

do Spółki wpływa faktura po upływie 150 dni od terminu płatności,

b.

do Spółki wpływa duplikat faktury również po upływie 150 dni od terminu płatności, ponieważ oryginał faktury zaginął i nie dotarł do Wnioskodawcy.

W związku z tym, że od 1 stycznia 2013 r. weszły nowe regulacje dotyczące ulgi na złe długi zmieniły się również zasady odliczania podatku VAT naliczonego od otrzymywanych faktur i duplikatów faktur.

Jeżeli u Wnioskodawcy zaistnieje jedna z opisanych powyżej sytuacji, wówczas Spółka nie odlicza podatku VAT, ale czeka do momentu uregulowania należności z faktury i w okresie kiedy nastąpi zapłata dokonuje odliczenia podatku VAT w miesiącu wpływu faktury/duplikatu lub dwóch kolejnych miesiącach (opisane poniżej Postępowanie nr 1).

Przykład:

1.

marzec 2013 r. - wpływ faktury do Spółki: dotyczy punktu "a"; wpływ duplikatu do Spółki: dotyczy punktu "b".

2.

15 styczeń 2013 r. - upłynęło 150 dni od terminu płatności,

3.

czerwiec 2013 r. - dokonano zapłaty za fakturę.

Postępowanie nr 1

Wnioskodawca nie odlicza podatku VAT z tej faktury w żadnym z kolejnych trzech miesięcy licząc od daty wpływu (tekst jedn.: w marcu, kwietniu czy maju), czeka bowiem do czerwca, gdy zostanie dokonana zapłata i wówczas poprzez korektę deklaracji odlicza VAT w marcu, kwietniu lub w maju.

Postępowanie nr 2

Niewłaściwym bowiem działaniem byłoby postępowanie nr 2, tzn. aby Spółka:

1.

w marcu, kwietniu lub w maju odliczyła VAT, w związku z otrzymaniem faktury,

2.

poprzez korektę deklaracji za miesiąc styczeń, dokonała pomniejszenia odliczenia podatku VAT naliczonego, w związku z brakiem zapłaty i upływu 150 dni od upływu terminu płatności,

3.

odliczenia podatku VAT w deklaracji za miesiąc czerwiec 2013 r. w związku z dokonaniem zapłaty za fakturę.

Postępując w ten sposób Wnioskodawca mógłby być narażony na zapłatę odsetek od zaległości podatkowych, w związku z pomniejszeniem podatku VAT naliczonego w miesiącu styczniu 2013 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy Wnioskodawca postępuje prawidłowo, jeśli w opisanych sytuacjach czeka z odliczeniem podatku VAT do momentu zapłaty i w miesiącu zapłaty dokonuje odliczenia podatku VAT naliczonego, poprzez dokonanie korekty deklaracji za miesiąc marzec, kwiecień lub maj (Postępowanie nr 1).

2.

Czy Spółka postąpi prawidłowo nie zaznaczając w deklaracji VAT-7 kwadratu, że dokonała korekty VAT naliczonego w związku z ulgą na złe długi.

3.

Jeśli Postępowanie nr 1 jest niewłaściwe, to czy działania Spółki, opisane w Postępowaniu nr 2, byłyby prawidłowe i czy wiązałoby to się z zapłatą odsetek od zaległości podatkowych.

Stanowisko Wnioskodawcy

Stanowisko Spółki do pytania nr 1 i 2

Jak wynika z art. 89b ust. 1 ustawy o VAT przepis ten stosuje się w sytuacji, gdy podatnik (nabywca towarów lub usług) dokonał odliczenia VAT, lecz nie uregulował należności w terminie 150 dni licząc od dnia upływu terminu płatności. Przepis ten według Wnioskodawcy nie będzie miał zastosowania w przypadku, gdy podatnik nie odliczył VAT. W takiej sytuacji o prawidłowym momencie odliczenia VAT będą decydowały ogólne zasady odliczania VAT, zawarte w art. 86 (od ustępu 10) zarówno jeśli chodzi o przepisy obowiązujące do dnia 31 grudnia 2013 r., jak i te które będą obowiązywały od dnia 1 stycznia 2014 r.

W związku z powyższym, jeśli płatność nie została dokonana i VAT nie został jeszcze odliczony Spółka powinna wstrzymać się z odliczeniem VAT do czasu uregulowania należności z faktury. Pozwoli to na uniknięcie niepotrzebnych korekt na plus (w dacie otrzymania faktury lub następnych dwóch miesiącach) i na minus (w okresie, w którym upłynął 150 dzień licząc od dnia terminu płatności), a następnie znowu na plus (w okresie, w którym będzie miała miejsce zapłata). Po uregulowaniu należności (w czerwcu 2013 r.), Spółka będzie mogła jednorazowo dokonać korekty VAT naliczonego, poprzez zwiększenie kwoty VAT do odliczenia w rozliczeniu VAT za marzec, kwiecień lub maj 2013 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiona powyżej interpretacja art. 89b jest prawidłowa. Odliczenie następuje już po uregulowaniu należności, na zasadach określonych w art. 86 ustawy o VAT.

Spółka postąpi również prawidłowo nie zaznaczając w deklaracji VAT -7 kwadratu, że dokonała korekty VAT naliczonego w związku z ulgą na złe długi, ponieważ takiej korekty nie dokonała wstrzymując się z odliczeniem podatku VAT do momentu zapłaty, przez co również nie dokonywała korekty podatku naliczonego na minus w miesiącu gdy upłynął 150 dzień od terminu płatności. Wnioskodawca postępował niezgodnie z założeniami przepisów ulgi na złe długi art. 89b, ale zgodnie z zasadami ogólnymi art. 86 ustawy o VAT.

Stanowisko Spółki do pytania nr 3

Wnioskodawca podtrzymuje, że Postępowanie nr 1 jest działaniem prawidłowym zgodnie z uzasadnieniem przedstawionym w stanowisku Spółki do pytania nr 1 i 2.

Jeśli jednak IS uzna Postępowanie nr 1 za nieprawidłowe a Postępowanie nr 2 za prawidłowe, to zdaniem Spółki pomniejszenie podatku VAT naliczonego w miesiącu styczniu 2013 r. nie powinno wiązać się z zapłatą odsetek od zaległości podatkowych, ponieważ nie istniała u Wnioskodawcy zaległość podatkowa, dopiero odliczenie VAT naliczonego w deklaracji za marzec, kwiecień lub maj 2013 r. wywołało konieczność korekty VAT naliczonego w deklaracji za miesiąc styczeń 2013 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na mocy art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Według regulacji ust. 2 pkt 1 lit. a powyższego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powołanego wyżej art. 86 ust. 1 ustawy wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług i dotyczy podatku naliczonego wynikającego z zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanegoz nabyciem towarów i usług, które w ogóle nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tj. wykorzystywane są do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Prawo do odliczenia podatku może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ww. ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 11 cyt. ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminie określonym w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W myśl art. 86 ust. 13 ww. ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Z powyższego wynika, iż niezadeklarowany w okresie otrzymania faktury lub w jednym z dwóch następnych okresów rozliczeniowych podatek naliczony może zostać rozliczony w okresie 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, z uwagi na powołany przepis ust. 13, przewidujący możliwość korekt deklaracji za okres, w którym wystąpiło prawo do odliczenia podatku.

Zauważyć trzeba, iż ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest bowiem intencja nabycia - jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy o VAT wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy.

Z uwagi na niedokonanie odliczenia w terminach, o których mowa w art. 86 ust. 10 i 11 ustawy o VAT, podatnik może dokonać odliczenia na zasadach określonych w art. 86 ust. 13 tej ustawy poprzez złożenie korekty deklaracji podatkowej za okres, w których wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, przy czym korekty tej można dokonać za ten miesiąc rozliczeniowy, w stosunku do których nie upłynął okres 5-ciu lat, licząc od początku roku, w którym to prawo wystąpiło.

Zgodnie z zapisami art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zasady wystawiania faktur VAT i innych dokumentów z nimi zrównanych uregulowane zostały szczegółowo w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.).

Na mocy § 4 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, fakturę wystawia zarejestrowany podatnik VAT czynny.

W § 5 ust. 1 i ust. 2 ww. rozporządzenia, zostały wymienione dane, które powinna zawierać faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży.

Faktury są wystawiane co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży (§ 19 ust. 1 ww. rozporządzenia).

Na podstawie § 20 ust. 1 pkt 1 lit. a i ust. 2 ww. rozporządzenia w przypadku gdy faktura ulegnie zniszczeniu albo zaginie, podatnik lub upoważniona przez niego do wystawiania faktur osoba trzecia wystawia ponownie fakturę na wniosek nabywcy - zgodnie z danymi zawartymi w fakturze będącej w posiadaniu podatnika. Faktura wystawiona ponownie zawiera wyraz "DUPLIKAT" oraz datę jej wystawienia.

Z powyższych przepisów wynika, że duplikat jest ponownie wystawioną na wniosek nabywcy fakturą, zawierającą dane zawarte w fakturze, która uległa zniszczeniu albo zaginęła, opatrzoną wyrazem "duplikat". Duplikat faktury, ma moc prawną równą fakturze pierwotnej (duplikat faktury stanowi powtórzenie danych zawartych w fakturze pierwotnej), dokumentuje w ten sam sposób to samo zdarzenie gospodarcze, co faktura pierwotna i stanowi na równi z nią podstawę do odliczenia podatku naliczonego.

Reasumując, duplikat faktury VAT wystawia sprzedawca na wniosek nabywcy wyłącznie w przypadku gdy faktura pierwotna ulegnie zniszczeniu bądź zaginie.

Otrzymane duplikaty faktur, co do zasady, stanowią podstawę do odliczenia podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 10 pkt 1 i ust. 11 ustawy o VAT. Przy czym istotnym dla określenia terminu prawa do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego jest fakt, iż przed otrzymaniem duplikatu faktury podatnik nie był wcześniej w posiadaniu faktury pierwotnej, a więc nie odnotowano wpływu takiej faktury do podatnika, ani też nie były one zarejestrowane w jego księgach podatkowych.

Wskazać należy, iż otrzymanie faktury przez podatnika wyznacza moment, od którego możliwe jest zrealizowanie prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Podkreślić należy, że decydujące znaczenie - dla powstania prawa do odliczenia i terminu jego realizacji - ma data otrzymania faktury.

Wyrażone w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego przy zakupach towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych kształtuje się w danym okresie rozliczeniowym. Zdarzeniem uprawniającym do obniżenia podatku należnego - co wprost wynika z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy - jest otrzymanie faktury, a ewentualne późniejsze rozliczenie podatku jest konsekwencją już nabytego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca, w związku z prowadzoną działalnością otrzymuje od swoich kontrahentów faktury za zakup towarów, materiałów, usług itp. Zdarzają się sytuacje, że do Wnioskodawcy:

a.

wpływa faktura po upływie 150 dni od terminu płatności,

b.

wpływa duplikat faktury również po upływie 150 dni od terminu płatności, ponieważ oryginał faktury zaginął i nie dotarł do Wnioskodawcy.

Wnioskodawca - jako przykład - wskazał, iż otrzymał fakturę VAT (odpowiednio duplikat faktury, która zaginęła i nie dotarła wcześniej do Wnioskodawcy) w miesiącu marcu 2013 r., 15 styczeń 2013 r. - upłynęło 150 dni od terminu płatności, a następnie w czerwcu 2013 r. dokonano zapłaty za tę fakturę (ww. duplikat faktury).

Wnioskodawca wskazał, iż nie odlicza podatku VAT z ww. faktury (ww. duplikatu faktury) w żadnym z trzech kolejnych miesięcy, licząc od daty wpływu (tekst jedn.: w marcu, kwietniu czy maju), czeka bowiem do czerwca, gdy zostanie dokonana zapłata i wówczas poprzez korektę deklaracji odlicza VAT w marcu, kwietniu lub w maju.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa, należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie w przypadku, gdy Wnioskodawca nie dokonał obniżenia kwoty podatku naliczonego zawartego w ww. fakturze (ww. duplikacie faktury) w terminach określonych w art. 86 ust. 10 pkt 1 oraz ust. 11 ustawy, prawo to może skutecznie zrealizować poprzez złożenie korekty deklaracji VAT na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy o VAT.

Niezbędne w takim przypadku jest jednak dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego. W przedmiotowej sprawie konieczne byłoby wobec tego dokonanie korekty deklaracji podatkowej za miesiąc marzec 2013 r. W miesiącu tym bowiem, z uwagi na otrzymanie ww. faktury (ww. duplikatu faktury) przez Wnioskodawcę, wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego. Należy podkreślić, iż Wnioskodawca może dokonać korekty deklaracji jedynie za ten miesiąc, nie mając wyboru złożenia korekty za kolejne dwa okresy rozliczeniowe.

Zauważyć ponadto należy, iż zgodnie z art. 89b ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Z powyższego wynika, iż dłużnik zobowiązany jest do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług. Zatem w sytuacji, gdy dłużnik nie odliczył uprzednio kwoty podatku wynikającej z takiej faktury, to nie ciąży na nim obowiązek dokonania korekty, o której mowa w przepisie art. 89b ustawy o VAT.

Wobec powyższego, skoro w postępowaniu oznaczonym we wniosku nr 1, Wnioskodawca nie dokonał odliczenia kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury (duplikatu faktury), ponieważ oryginał zaginął i nie dotarł do Wnioskodawcy, to wówczas ww. przepis art. 89b ustawy o VAT nie będzie miał zastosowania, w przedmiotowej sprawie, a w konsekwencji nieprawidłowe byłoby zaznaczenie na korekcie deklaracji, iż jest ona dokonywana w związku z ulgą na złe długi.

Nadmienić należy także, iż od dnia 1 stycznia 2014 r., na mocy ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35) nastąpi zmiana niektórych wskazanych wyżej przepisów:

* art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a otrzyma brzmienie "Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (...)".

* dodany art. 86 ust. 10b pkt 1 otrzyma brzmienie: "Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę (...)".

* art. 86 ust. 11 otrzyma brzmienie: "Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jedne z dwóch następnych okresów rozliczeniowych."

* art. 86 ust. 13 ustawy o VAT otrzyma brzmienie: "Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem art. 13a."

Analogicznie zatem, stosownie do brzmienia ww. przepisów obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r., również po tej dacie Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury (ww. duplikatu faktury) otrzymanej przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym Wnioskodawca otrzymał fakturę, bądź też w jednym z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. Jeśli natomiast Wnioskodawca nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w tych terminach, to będzie mógł dokonać korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Także więc wówczas Wnioskodawca będzie mógł dokonać korekty deklaracji jedynie za ten miesiąc, w którym powstało prawo do obniżenia podatku należnego, nie mając wyboru złożenia korekty za kolejne dwa okresy rozliczeniowe.

Tym samym - zarówno w świetle obecnie obowiązujących przepisów, jak i w brzmieniu tych przepisów obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., pomimo, iż Wnioskodawca prawidłowo stwierdził, iż w przedmiotowej sprawie przepis art. 89b ustawy o VAT nie będzie miał zastosowania w przypadku, gdy podatnik nie odliczył VAT oraz że w takiej sytuacji o prawidłowym momencie odliczenia VAT będą decydowały ogólne zasady odliczania VAT, zawarte w art. 86 (od ustępu 10), to jednak, z uwagi na stwierdzenie Wnioskodawcy, iż po uregulowaniu należności (w czerwcu 2013 r.). Spółka będzie mogła jednorazowo dokonać korekty VAT naliczonego, poprzez zwiększenie kwoty VAT do odliczenia w rozliczeniu VAT za marzec, jak również za miesiąc kwiecień lub maj, czyli dwa kolejne okresy rozliczeniowe, oceniając stanowisko całościowo należy uznać je za nieprawidłowe.

Mając na uwadze powyższe, odpowiedź na pytanie oznaczone w przedmiotowym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nr 3, jest bezprzedmiotowa.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w zakresie zasadności prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur/duplikatów faktur, bowiem powyższe nie było przedmiotem wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl