IBPP2/443-1169/14/ICz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 6 marca 2015 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-1169/14/ICz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 listopada 2014 r. (data wpływu 21 listopada 2014 r.), uzupełnionym pismem z 11 lutego 2015 r. (data wpływu 17 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy Wnioskodawca będzie musiał prowadzić ewidencję przebiegu pojazdów, aby posiadać prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego VAT od zakupów motocykli, paliwa oraz części eksploatacyjnych, usług napraw i konserwacji do motocykli, ubrań ochronnych itp. kupowanych w celach prowadzenia działalności reklamowej podczas treningów i zawodów, bez prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy Wnioskodawca będzie musiał prowadzić ewidencję przebiegu pojazdów, aby posiadać prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego VAT od zakupów motocykli, paliwa oraz części eksploatacyjnych, usług napraw i konserwacji do motocykli, ubrań ochronnych itp. kupowanych w celach prowadzenia działalności reklamowej podczas treningów i zawodów, bez prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 11 lutego 2015 r. (data wpływu 17 lutego 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 3 lutego 2015 r. znak: IBPP2/443-1169/14/ICz.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przyszła działalność gospodarcza przedsiębiorstwa będzie polegać między innymi na umieszczaniu reklam na pojazdach (motocyklach) i ubraniach ochronnych zawodników i serwisu w czasie treningów i zawodów takich jak mistrzostwa Polski, Europy, Świata. Motocykle będą kupowane jako środki trwałe Firmy i zgłaszane do właściwego Urzędu Skarbowego na druku VAT-26, jako pojazdy samochodowe wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej. Będą ustalone zasady używania motocykli wykluczające możliwość wykorzystania ich w celach osobistych. Motocykl spala ok. 15 litrów paliwa na godzinę, w zależności od terenu może przejechać ok 50-90 km Motocykl posiada licznik, który jest zasilany przez magnez, jednak wystarczy odrobina błota, aby licznik przestał działać, po dłuższej jeździe podczas deszczu, również może przestać poprawnie wskazywać. Pracę silnika monitoruje się poprzez licznik motogodzin. Pojazd ten ma prawo do rejestracji, aczkolwiek nie nadaje się do ruchu, ponieważ nie posiada lusterek, migaczy, a opony nie mają homologacji na asfalt. Podczas zawodów nie wymagana jest rejestracja motocykli, ponieważ odbywają się one na terenie zamkniętym. Na zawody pojazdy transportowane są samochodami. Jeśli Urząd Skarbowy nie będzie tego wymagał, motocykle nie będą rejestrowane. Po każdych zawodach w motocyklu zazwyczaj konieczna jest wymiana pewnych części np. opon (żywotność opon to maksymalnie 150 km), łańcucha, okleiny, oraz innych elementów, które szybko ulegają uszkodzeniu (wycieranie się części mechanicznych poprzez ekstremalny kontakt z błotem i piaskiem). Ubrania ochronne motocyklisty już po kilku dniach użytkowania w czasie treningu, eliminacji i zawodów ulegają zniszczeniu i nie nadają się do dalszego użytkowania.

Jedynym przychodem Wnioskodawcy będzie sprzedaż reklam na motocyklach, samochodach i ubraniach ochronnych. Mimo ponoszenia tych wszystkich kosztów firma zakłada osiągnięcie znacznych dochodów z pozyskanych reklam. Wnioskodawca posiada pełną wiedzę na temat pozyskiwania dochodów z tej działalności, ponieważ jest wielokrotnym Mistrzem Polski, Europy oraz Wicemistrzem Świata w ENDURO, SUPERENDURO I CROSCOUNTRY a dotychczas był zatrudniany jako zawodnik w firmie o takim profilu.

W piśmie uzupełniającym z 11 lutego 2015 r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy i wyjaśnił, że:

Motocykl w momencie zakupu ma możliwość rejestracji w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137 z późn. zm.). Jednakże, by mógł brać udział w zawodach musi być poddany odpowiedniej przeróbce, w wyniku której pozbawia się go lusterek, migaczy, osłony łańcucha, zakłada się opony sportowe, poprzez usunięcie kitu homologacyjnego zwiększa się jego moc z 20 kM na 50 kM. Motocykl nie przechodzi obowiązkowych przeglądów technicznych. W związku z tym, po przeróbkach nie będzie rejestrowany. Wymieniane opony mają bardzo wysokie zęby, przez co nie mają przyczepności do asfaltu, takim motocyklem można jeździć tylko po terenach miękkich. Brak podstawowego wyposażenia (lusterka, migacze itp.), nietypowe opony, brak rejestracji wszystko to uniemożliwia jazdę po drogach publicznych, a więc i możliwość rejestracji. Motocykl spełnia definicję pojazdu samochodowego w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). Motocykle będą wykorzystywane tylko w czasie treningów i zawodów, nie będą służyły do jazd rekreacyjnych. Wnioskodawca jako osoba prowadząca działalność gospodarczą nie zatrudnia i nie będzie zatrudniał pracowników, ani na umowę o pracę, ani na umowę zlecenie. Jest zawodnikiem, który odnosi sukcesy na terenie kraju i w zawodach międzynarodowych. Biorąc udział w zawodach sam będzie reklamował swoich klientów. W ramach reguł wykluczających używanie pojazdu w celach prywatnych należy zaznaczyć, iż motocykl będzie garażowany w Międzyrzeczu pod nr 21. Na treningi i zawody zawsze będzie przewożony odpowiednim samochodem. W czasie treningów i zawodów może być używany tylko przez właściciela i zgodnie z jego przeznaczeniem na terenach wyznaczonych do treningów i zawodów. Po treningu, czy zawodach będzie przetransportowany na miejsce garażowania. Motocykle będą zamykane w jego prywatnym garażu. Nikt nie będzie miał do nich dostępu. Motocykl, jako pojazd bardzo cenny będzie pod ciągłym nadzorem w czasie treningów i zawodów. Natomiast w czasie garażowania będzie zamknięty w pomieszczeniu chronionym alarmem. Sam osobiście będzie nadzorował używanie motocykla. Obce osoby nie będą miały możliwości jego użycia. Będzie wykonywał wszystkie serwisy z wyjątkiem remontu silnika, który po wymontowaniu będzie wysyłany do warsztatu naprawczego.

Motocykl wyczynowy tzn. przeznaczony do zawodów ma bardzo krótki okres używania. Biorąc udział w zawodach i treningach okres eksploatacji motocykla wyczynowego wynosi około 4 miesięcy. Jeżdżąc po asfalcie przerobionym motocyklem kilkakrotnie skraca się jego okres używania - można bardzo łatwo uszkodzić pojazd, a każda część wymienna jest bardzo droga, szczególnie sportowe zawieszenie. Nie można jeździe po drogach twardym i niebezpiecznym motocyklem i do tego jeszcze bez rejestracji. Poza tym motocykl wyczynowy jest bardzo niewygodny, gdyż fotel nie jest przystosowany do siedzenia tylko do sporadycznego podparcia. Cała jazda polega na staniu. Motor jest bardzo mocny, ale jednocześnie bardzo wolny, przy 100 km/h wibruje i jazda na nim, inna niż sportowa jest bardzo trudna dla normalnego użytkownika. Moc jest tak potężna, że próba jazdy przez osobę postronną może skończyć się już po 100 metrach upadkiem i połamaniem kończyn. Omawiany motocykl jest pojazdem jednoosobowym i nie nadaje się do transportu osób ani towarów, nie może jeździć po drogach publicznych, nie będzie zarejestrowany, nie będzie używany przez inne osoby poza właścicielem. Są to obiektywne okoliczności potwierdzające brak możliwości wykorzystania go w celach prywatnych. Wnioskodawca jestem czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Motocykl będzie wykorzystywany tylko do działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podatnik będzie musiał prowadzić ewidencję przebiegu pojazdów, aby posiadać prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego VAT od zakupów motocykli, paliwa oraz części eksploatacyjnych, usług napraw i konserwacji do motocykli, ubrań ochronnych itp. kupowanych w celach prowadzenia działalności reklamowej podczas treningów i zawodów ENDURO, SUPERENDURO, CROSCOUNTRY i innych.

Stanowisko Wnioskodawcy:

W przypadku zakupu motocykla do firmy podatnik ma do wyboru dwie opcje odliczenia podatku VAT, w zależności od tego, na jaką formę użytkowania się zdecyduje czy:

* zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 1 oraz ust. 12 - motocykl w firmie będzie wykorzystywany wyłącznie na cele działalności gospodarczej - forma uprawniająca podatnika do odliczenia 100% naliczonego podatku VAT od zakupu motocykla; wymaga zgłoszenia pojazdu w urzędzie skarbowym za pomocą formularza VAT-26, ustalenia zasad używania pojazdu oraz prowadzenia dodatkowej kilometrówki dla celów VAT,

* zgodnie z art. 86a ust. 1 - motocykl w firmie będzie użytkowany dla celów mieszanych (działalność i inne) - forma uprawniająca podatnika do odliczenia 50% naliczonego podatku VAT od zakupu motocykla, nie wymaga spełnienia dodatkowych formalności.

Zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami, podatek VAT od nabycia motocykla - w pełnej kwocie - przedsiębiorca ma prawo odliczyć, jeśli zastosował wskazaną wcześniej pierwszą formę rozliczania pojazdu w firmie. Zatem, odliczenie przysługuje tylko wtedy, kiedy pojazd jest zgłoszony i wykorzystywany jako wyłącznie firmowy, przy wykorzystaniu kilometrówki dla celów VAT. W przypadku motocykla w firmie, wykorzystywanego bez prowadzenia dodatkowych formalności, nie ma możliwości odliczenia podatku VAT od zakupu motocykla, paliwa części eksploatacyjnych, ubrań ochronnych itp.

Opis przyszłych zdarzeń zawarty w części G zakłada zakup motocykli jako środków trwałych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej. Zgłoszenie do urzędu skarbowego informacji o tych pojazdach spełnia następny warunek do zachowania prawa do 100% odliczenia podatku naliczonego. Opisany sposób użytkowania motocykli całkowicie wyklucza jakąkolwiek możliwość bezpiecznego poruszania się motorem po polskich ulicach, z uwagi chociażby na to, że motor nie posiada lusterek, migaczy. Motocykle będą przewożone na miejsce zawodów i treningów. W związku z tym nie będą rejestrowane, zatem brak jest możliwości legalnego poruszania się po polskich drogach, co całkowicie wyklucza jakiekolwiek prywatne użytkowanie motoru. Prowadzenie ewidencji przebiegu motocykli, byłoby zbyt uciążliwe, ponieważ ciężko byłoby określić faktyczną liczbę przejechanych kilometrów i zużycia paliwa - zamontowane tam liczniki nie spełniają swojej roli i nie przedstawiają wiarygodnej liczby faktycznie przejechanych kilometrów. Jak z powyższego wynika zastosowanie się do art. 86a ust. 4 pkt 1a następnie ust. 7 Ustawy o VAT jest niemożliwe.

Ponieważ podatnik w żaden sposób nie mógłby użytkować motocykli ani ubrań ochronnych do celów prywatnych, zatem stanowisko w sprawie jest takie, że podatnik powinien mieć prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego od zakupu motocykli, części eksploatacyjnych do motocykli, zakupu paliwa, ubrań ochronnych, napraw i konserwacji motocykli itp. bez konieczności dodatkowego prowadzenia ewidencji przebiegu dla tych motocykli z zachowaniem obowiązku ustalenia zasad użytkowania motocykli i złożenia informacji do urzędu skarbowego na druku VAT-26.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawa o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Jak wynika z ww. przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Należy wskazać, że od dnia 1 kwietnia 2014 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy, w brzmieniu nadanym na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. , poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1.

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2.

należnego z tytułu:

a.

świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b.

dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c.

wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3.

należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4.

wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Według obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2014 r. art. 2 pkt 34 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pojazdach samochodowych - rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów prawo o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do treści art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1.

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3.

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zatem zgodnie z nowymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku "mieszanego".

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie "mieszane" należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób "mieszany".

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów "mieszanych".

Celem zapewnienia właściwego wdrożenia decyzji wykonawczej Rady z dnia 17 grudnia 2013 r. przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony - ze względu na swoje cechy konstrukcyjne - służy co do zasady użytkowi "mieszanemu", a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Jednakże od tej zasady występują także wyjątki.

W świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1.

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a.

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b.

konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2.

do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Według art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1.

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2.

konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Na mocy art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1.

przeznaczonych wyłącznie do:

a.

odprzedaży,

b.

sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c.

oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

#61485; jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2.

w odniesieniu do których:

a.

kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub

b.

podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2014 r.).

W myśl ust. 7 ww. artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

1.

numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;

2.

dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;

3.

stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;

4.

wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:

a.

kolejny numer wpisu,

b.

datę i cel wyjazdu,

c.

opis trasy (skąd - dokąd),

d.

liczbę przejechanych kilometrów,

e.

imię i nazwisko osoby kierują

* potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;

a.

liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy o VAT).

Ponadto, jak wynika z treści art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

1.

samochodów osobowych;

2.

innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

1.

1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,

2.

2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,

3.

3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będzie prowadził działalność gospodarczą polegającą między innymi na umieszczaniu reklam na pojazdach (motocyklach) i ubraniach ochronnych zawodników i serwisu w czasie treningów i zawodów takich jak mistrzostwa Polski, Europy, Świata. Motocykle będą kupowane jako środki trwałe Firmy. Będą ustalone zasady używania motocykli wykluczające możliwość wykorzystania ich w celach osobistych. Motocykl spala ok. 15 litrów paliwa na godzinę, w zależności od terenu może przejechać ok 50-90 km Motocykl posiada licznik, który jest zasilany przez magnez, jednak wystarczy odrobina błota, aby licznik przestał działać, po dłuższej jeździe podczas deszczu, również może przestać poprawnie wskazywać. Pracę silnika monitoruje się poprzez licznik motogodzin. Pojazd ten ma prawo do rejestracji, aczkolwiek nie nadaje się do ruchu, ponieważ nie posiada lusterek, migaczy, a opony nie mają homologacji na asfalt. Podczas zawodów nie wymagana jest rejestracja motocykli, ponieważ odbywają się one na terenie zamkniętym. Na zawody pojazdy transportowane są samochodami. Po każdych zawodach w motocyklu zazwyczaj konieczna jest wymiana pewnych części np. opon (żywotność opon to maksymalnie 150 km), łańcucha, okleiny, oraz innych elementów, które szybko ulegają uszkodzeniu (wycieranie się części mechanicznych poprzez ekstremalny kontakt z błotem i piaskiem). Ubrania ochronne motocyklisty już po kilku dniach użytkowania w czasie treningu, eliminacji i zawodów ulegają zniszczeniu i nie nadają się do dalszego użytkowania.

Przychodem Wnioskodawcy będzie sprzedaż reklam na motocyklach, samochodach i ubraniach ochronnych. Mimo ponoszenia tych wszystkich kosztów firma zakłada osiągnięcie znacznych dochodów z pozyskanych reklam.

Motocykl w momencie zakupu ma możliwość rejestracji w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym. Jednakże, by Wnioskodawca mógł brać udział w zawodach musi być poddany odpowiedniej przeróbce, w wyniku której pozbawia się go lusterek, migaczy, osłony łańcucha, zakłada się opony sportowe, poprzez usunięcie kitu homologacyjnego zwiększa się jego moc z 20 kM na 50 kM. Motocykl nie przechodzi obowiązkowych przeglądów technicznych. W związku z tym, po przeróbkach nie będzie rejestrowany. Wymieniane opony mają bardzo wysokie zęby, przez co nie mają przyczepności do asfaltu, takim motocyklem można jeździć tylko po terenach miękkich. Brak podstawowego wyposażenia (lusterka, migacze itp.), nietypowe opony, brak rejestracji wszystko to uniemożliwia jazdę po drogach publicznych, a więc i możliwość rejestracji. Motocykl spełnia definicję pojazdu samochodowego w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Motocykle będą wykorzystywane tylko w czasie treningów i zawodów, nie będą służyły do jazd rekreacyjnych.

Wnioskodawca jestem czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Motocykle będą wykorzystywane tylko do działalności gospodarczej.

W myśl art. 1 pkt 1 ustawy nowelizującej od dnia 1 kwietnia 2014 r. do ustawy o podatku od towarów i usług w art. 2 pkt 34 wprowadzono definicję pojazdów samochodowych - rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Należy w tym miejscu zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęć pojazd, samochód osobowy, pojazd samochodowy. Zatem, w celu zdefiniowania tych pojęć należy odwołać się do innych aktów prawnych, przy czym w ocenie tut. organu, takimi przepisami są przepisy prawa o ruchu drogowym.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 1137 z późn. zm.) pojazd samochodowy to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

W konwencji o ruchu drogowym, podpisanej w Genewie w dniu 19 września 1949 r., która została przez nasze Państwo ratyfikowana i opublikowana w 1959 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 321), art. 4 stanowi, że pojazd samochodowy oznacza każdy pojazd poruszający się po drogach o własnym napędzie przy pomocy urządzenia mechanicznego, przeznaczony zazwyczaj do transportu osób lub towarów, a nie będący pojazdem poruszającym się po szynach lub połączonym z przewodami elektrycznymi.

Rozpatrując kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych przez Wnioskodawcę motocykli oraz części eksploatacyjnych, usług napraw i konserwacji do motocykli, ubrań ochronnych, wymienionych we wniosku, należy w przede wszystkim wyjaśnić czy w odniesieniu do opisanych we wniosku motocykli zastosowanie znajdą wymienione wcześniej przepisy art. 86a ustawy o VAT oraz art. 12 ww. ustawy nowelizującej regulujące kwestie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z używaniem pojazdów samochodowych.

W momencie nabycia motocykle będą spełniać definicję pojazdu samochodowego określoną w art. 2 pkt 34 ustawy o VAT. Zatem w odniesieniu do tych pojazdów będą miały zastosowanie wymienione wcześniej cytowane przepisy art. 86a ustawy o VAT.

Powołane przepisy wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do "użytku mieszanego", tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

Wyłączenia z ograniczenia w odliczeniu podatku zawiera art. 86a ust. 3 ustawy. Według tego przepisu, skorzystanie z prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi umożliwia spełnienie m.in. warunku wykorzystywania samochodów przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (pkt 1 lit. a) oraz przeznaczenia towarów montowanych w pojazdach samochodowych i związanych z nimi usług montażu, napraw i konserwacji, wskazującego obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (pkt 2).

Przepis art. 86a ust. 4 ustawy stanowi doprecyzowanie ust. 3 pkt 1 lit. a ww. artykułu i określa warunki, jakie muszą być spełnione, aby pojazdy były uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Pierwszy z tych warunków (pkt 1) należy odnieść do pojazdów, których konstrukcja umożliwia ich wykorzystywanie zarówno do użytku prywatnego, jak i w działalności gospodarczej (np. samochody osobowe). W związku z tym, że nie można obiektywnie stwierdzić (poza pewnymi zupełnie wyjątkowymi sytuacjami), że taki pojazd wykorzystywany jest przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej, ustawodawca określił dodatkowe wymogi, których spełnienie umożliwi podatnikowi udowodnienie, że samochód nie jest wykorzystywany na cele prywatne. Takim wymogiem jest m.in. prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu (ust. 4 pkt 1). Ustawodawca przewidział przy tym przypadki, w których nie ma konieczności prowadzenia ww. ewidencji (ust. 5). Obowiązek prowadzenia ewidencji został wyłączony m.in. w przypadku wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do jednej z następujących czynności stanowiących przedmiot działalności gospodarczej podatnika: odprzedaży pojazdu, oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu, itp.

Zatem dla pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem ww. pojazdów oraz wydatków z nimi związanych na podstawie art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT istotnym będzie ustalenie czy stworzone reguły oraz wykorzystywania tych pojazdów (motocykli) przez Wnioskodawcę będzie wykluczać ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

W odniesieniu do powyższego w ocenie tut. Organu, w oparciu o przedstawiony opis zdarzenia należy stwierdzić, że opisane we wniosku reguły wykorzystania motocykli, które Wnioskodawca zamierza wprowadzić, będą wykluczać użycie motocykli do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Powyższe stwierdzenie Organu wynika z faktu, że motocykle po zakupie będą poddawane przeróbce, w wyniku której pozbawia się ich lusterek, migaczy, osłony łańcucha, zakłada się opony sportowe, poprzez usunięcie kitu homologacyjnego zwiększa się moc z 20 kM na 50 kM. Motocykl nie przechodzi obowiązkowych przeglądów technicznych. Dokonane przeróbki a w konsekwencji brak podstawowego wyposażenia (lusterka, migacze itp.), uniemożliwiają jazdę po drogach publicznych. Motocykle będą wykorzystywane tylko w czasie treningów i zawodów. Na treningi i zawody motocykle zawsze będą przewożone odpowiednim samochodem. W czasie treningów i zawodów motocykl może być używany tylko przez właściciela i zgodnie z jego przeznaczeniem na terenach wyznaczonych do treningów i zawodów. Po treningu, czy zawodach będzie przetransportowany na miejsce garażowania.

Powyższe okoliczności wskazują zatem, że motocykle będą wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej w myśl art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT.

Podkreślić jednak trzeba, że art. 86a ust. 4 pkt 1 ww. ustawy, oprócz ustalonych zasad używania pojazdów wykluczających ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, nakłada na podatnika obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca nabywa motocykl będący pojazdem samochodowym w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy o VAT a dopiero po nabyciu poddaje go istotnym przeróbkom. Zatem w przypadku, gdy motocykl zostanie przez Wnioskodawcę zarejestrowany zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, to Wnioskodawca ma obowiązek założyć ewidencję przebiegu pojazdu, która powinna zawierać m.in. numer rejestracyjny pojazdu i dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji. Jednakże, jeżeli w toku prowadzonej działalności gospodarczej motocykl nie będzie poruszał się po drogach publicznych, jak będzie to mieć miejsce w rozpatrywanej sprawie, tylko wyłącznie będzie użytkowany na zawodach i treningach (na które będzie przewożony odpowiednim samochodem), to Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonywania wpisów w zaprowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu. W tym bowiem konkretnym przypadku brak będzie trasy (przebiegu), którą należałoby ewidencjonować. Udział w zawodach i treningach, nie jest równoznaczny z tym, że pojazd był używany na "trasie" w rozumieniu art. 86 ust. 7 pkt 4 lit. c ustawy.

Ponadto Wnioskodawca w oparciu o art. 86a ust. 12 ustawy o VAT będzie zobowiązany do złożenia informacji VAT-26.

Zatem w okolicznościach opisanych we wniosku motocykle, które Wnioskodawca zamierza nabyć, będą wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej w myśl art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy, z czego wynika, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia z tytułu wydatków związanych z ich nabyciem oraz eksploatacją.

W odniesieniu natomiast do wydatków związanych z nabyciem paliwa do napędu tych motocykli zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej. Tym samym Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia z tytułu ww. nabycia.

Ponadto Wnioskodawca oprócz wydatków związanych z nabyciem motocykli oraz ich eksploatacją będzie nabywać również ubrania ochronne. Wydatki związane z nabyciem ubrań ochronnych nie należą do kategorii wydatków związanych z użytkowaniem pojazdów, o których mowa w art. 86a ust. 2 ustawy o VAT. W tej sytuacji prawo do odliczenia podatku naliczonego powstaje w oparciu o regulacje zawarte w art. 86 ustawy o VAT.

Skoro zatem Wnioskodawca będzie czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT a nabywane ubrania ochronne, na których będą umieszczane reklamy będą służyły wyłącznie wykonywaniu czynności opodatkowanych, to Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w oparciu o przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Wnioskodawca we własnym stanowisku stwierdził, że nie dotyczy go obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu tych motocykli. Nie można zgodzić się z tym stwierdzeniem. Jak wskazano wyżej istnieje obowiązek założenia takiej ewidencji z tym, że w tej konkretnej sytuacji Wnioskodawca nie będzie dokonywał kolejnych wpisów.

Wobec powyższego oceniając stanowisko Wnioskodawcy całościowo należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zmiana któregokolwiek z elementów przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego powoduje, ze interpretacja traci ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl