IBPP2/443-1165/08/RSz - Rozliczenie podatku VAT w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodów specjalnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani M. J., przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2008 r. (data wpływu 17 grudnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia podatku VAT w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodów specjalnych - jest prawidłowe.

W dniu 17 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia podatku VAT w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodów specjalnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje m.in. wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodów specjalnych (kempingowych) z innego państwa członkowskiego w celu dalszej odprzedaży. Nabywane samochody są towarem handlowym. Towary te nabywane są od podatników podatku od wartości dodanej, zarejestrowanych dla potrzeb handlu wewnątrzwspólnotowego, posiadających NIP-UE. Nabycie dokumentowane jest fakturą VAT wystawioną przez podatnika "unijnego" i spełnia wymogi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Wnioskodawczyni wskazała, iż jako podatnik podatku od towarów i usług posiadający status czynnego podatnika VAT UE, nabywający w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia środki transportu jako towar handlowy przeznaczony do dalszej odprzedaży, niemający na celu zarejestrowania środków transportu na terytorium kraju, nie ma obowiązku zapłaty podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego. Natomiast Wnioskodawczyni jest obowiązana do rozliczenia podatku od towarów i usług od wewnątrzwspólnotowego nabycia środków transportu na zasadach ogólnych w deklaracji dla podatku od towarów i usług (art. 99 ust. 1 ustawy), co też czyni.

Zdarza się jednak, że w niektórych przypadkach, nabywcy samochodów mają problemy zarejestrowania ich w wydziałach komunikacji. W takich sytuacjach, Wnioskodawczyni jest zmuszona do rejestracji pojazdu przed jego sprzedażą, i w myśl art. 103 ust. 5 ustawy obowiązana do przedłożenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o nabywanych środkach transportu oraz do obliczania i wpłacania podatku VAT na rachunek urzędu skarbowego w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego. Zapłacony podatek Wnioskodawczyni odlicza w 100% w deklaracji podatkowej VAT 7.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Stanowisko Wnioskodawczyni:

Ad. 1.

Postępowanie w sytuacjach opisanych przez Wnioskodawczynię jest prawidłowe.

Zdaniem Wnioskodawczyni, jeśli nie dokonuje ona rejestracji pojazdów przed ich sprzedażą, wówczas nie ma obowiązku zapłaty podatku.

Jeżeli natomiast Wnioskodawczyni dokonuje rejestracji a następnie pojazdy są sprzedawane, wówczas jest ona zobowiązana do zapłaty podatku.

Ad. 2

Wnioskodawczyni wskazała, iż zapłacony podatek, może odliczyć w 100% od nabytych pojazdów przeznaczonych do dalszej odprzedaży, nawet jeśli są to pojazdy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ad.1.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o VAT, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

W świetle art. 10 ust. 1 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy:

- jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty 50.000 zł;

W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku Wnioskodawczyni wskazała, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje m.in. wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodów specjalnych (kempingowych) z innego państwa członkowskiego w celu dalszej odprzedaży. Nabywane samochody są towarem handlowym. Towary te nabywane są od podatników podatku od wartości dodanej, zarejestrowanych dla potrzeb handlu wewnątrzwspólnotowego, posiadających NIP-UE. Nabycie dokumentowane jest fakturą VAT wystawioną przez podatnika "unijnego" i spełnia wymogi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Wnioskodawczyni jako podatnik podatku od towarów i usług posiadający status czynnego podatnika VAT UE, nabywa w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia środki transportu jako towar handlowy przeznaczony do dalszej odprzedaży, nie mając na celu zarejestrowania środków transportu na terytorium kraju. Wnioskodawczyni wskazała również, iż w niektórych przypadkach, nabywcy samochodów mają problemy zarejestrowania ich w wydziałach komunikacji. W takich sytuacjach, Wnioskodawczyni jest zmuszona do rejestracji pojazdu przed jego sprzedażą, i w myśl art. 103 ust. 5 ustawy obowiązana do przedłożenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o nabywanych środkach transportu oraz do obliczania i wpłacania podatku VAT na rachunek urzędu skarbowego w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego.

Zatem należy uznać, iż czynności te stanowią wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o ile nie zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 10 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto art. 20 ust. 5 ustawy o VAT stanowi, że wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

W przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury (art. 20 ust. 6 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Oznacza to, że w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, podatnik obowiązany jest złożyć deklarację we właściwym dla siebie urzędzie skarbowym.

Wzory deklaracji określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333). Załącznik Nr 1 zawiera wzór deklaracji VAT-7, zaś załącznik Nr 4 objaśnienia do tej deklaracji.

W załączniku Nr 4 do ww. rozporządzenia znajdują się objaśnienia:

W tym samym terminie, tzn. do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 33 i 33b.

W myśl art. 103 ust. 3, w przypadku o którym mowa w art. 99 ust. 9 i 10, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego.

Przepis ten stosuje się również w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju (art. 103 ust. 4 ww. ustawy).

Zgodnie z ust. 5 i 6 tegoż artykułu, podatnicy w przypadkach, o których mowa w ust. 3 i 4, są obowiązani przedłożyć naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodnie z ustalonym wzorem, informację o nabywanych środkach transportu. Do tej informacji dołącza się kopię faktury potwierdzającej nabycie środka transportu przez podatnika. Powyższa informacja wraz z kopią faktury i dowodem zapłaty stanowią podstawę do wydania zaświadczenia, o którym mowa w art. 105 ust. 1 pkt 1. Zgodnie z tym przepisem naczelnicy urzędów skarbowych dla celów związanych z rejestracją środków transportu są obowiązani do wydawania zaświadczeń potwierdzających uiszczenie przez podatnika podatku w przypadkach, o których mowa w art. 103 ust. 3 i 4.

Należy zauważyć, że informację o nabywanych środkach transportu (VAT-23) podatnik składa jeżeli w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia środek transportu ma być zarejestrowany przez podatnika na terytorium kraju bądź, jeżeli będzie przez niego użytkowany. W pozostałych przypadkach rozliczany jest w deklaracji VAT-7 za dany okres rozliczeniowy - nie ma zatem wówczas obowiązku składania informacji o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środków transportu VAT-23.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia są środki transportu nabywane przez Wnioskodawczynię w celach handlowych, które nie są rejestrowane oraz nabywane w celach handlowych, które rejestrowane są przez nabywcę (Wnioskodawczynię) na terytorium kraju.

A zatem w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia będą środki transportu nabywane w celach handlowych, wówczas na Wnioskodawczyni nie ciąży obowiązek obliczenia i wpłacenia podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia środka transportu w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego - zgodnie z art. 103 ust. 3 i 4 ww. ustawy.

Natomiast w sytuacji, gdy przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia będą środki transportu nabywane w celach handlowych rejestrowane przez nabywcę (Wnioskodawczynię) na terytorium kraju, wówczas zachodzą przesłanki określone w przepisach art. 103 ust. 3, 4, 5, 6 oraz art. 105 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, co oznacza, iż Wnioskodawczyni będzie mogła się ubiegać o wydanie przez naczelnika właściwego miejscowo urzędu skarbowego zaświadczenia potwierdzającego uiszczenie podatku od towarów i usług lub brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu nabycia środka transportu (VAT-25). W konsekwencji na Wnioskodawczyni ciąży obowiązek obliczenia i wpłacenia podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia środka transportu w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego - zgodnie z art. 103 ust. 3 i 4 ww. ustawy, jak również obowiązek ubiegania się o wydanie przez właściwego miejscowo naczelnika urzędu skarbowego zaświadczenia potwierdzającego uiszczenie przez podatnika podatku-VAT-25. Wnioskodawczyni obowiązana jest wykazać w deklaracji VAT-7 w poz. 41 podatek należny od wewnątrzwspólnotowego nabycia środków transportu, wykazany w poz. 33, podlegający wpłacie na rachunek urzędu skarbowego w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, zgodnie z art. 103 ust. 4 ustawy.

Zatem stanowisko, przedstawione przez Wnioskodawczynię co do prawidłowości postępowania w sytuacjach opisanych we wniosku, należy uznać za prawidłowe.

Ad. 2.

Podstawowe uprawnienie podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zostało zawarte w art. 86 ust. 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług. W myśl powołanego wyżej przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy o VAT w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60 proc. kwoty określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

W myśl art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a) ustawy przepis ust. 3 nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odprzedaż tych samochodów (pojazdów).

W świetle art. 86 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym u nabywcy odpowiednio od importu usług lub wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Zgodnie z objaśnieniami do deklaracji dla podatku od towarów i usług wartość towarów oraz kwotę podatku naliczonego z powyższego tytułu winien ująć w części D deklaracji VAT-7 (Rozliczenie podatku naliczonego).

Zatem, Wnioskodawczyni posiada prawo do wykazania podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu WNT, lub za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych z tytułu zakupu samochodów nabywanych w celach handlowych od kontrahentów z innego państwa członkowskiego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

W konsekwencji stanowisko przedstawione przez Wnioskodawczynię odnośnie wszystkich zadanych pytań należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.