IBPP2/443-1150/13/RSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 grudnia 2013 r. (data wpływu 13 grudnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z 16 grudnia 2013 r. (data wpływu 20 grudnia 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania Wnioskodawcy (partnerowi konsorcjum) części przychodów w ramach zawartej Umowy konsorcjum - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 grudnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z 16 grudnia 2013 r. (data wpływu 20 grudnia 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania Wnioskodawcy (partnerowi konsorcjum) części przychodów w ramach zawartej Umowy konsorcjum.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca (zwany dalej: ZRB lub członkiem konsorcjum) prowadzi od wielu lat działalność związaną ze świadczeniem usług budowlanych dla innych podmiotów. ZRB jest czynnym podatnikiem VAT.

Spółka komandytowa zwana dalej "spółką" lub "liderem" jest również podmiotem świadczącym usługi budowlano-remontowe. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT i prowadzi działalność opodatkowaną.

W ramach prowadzonej działalności Spółka bierze udział w przetargach publicznych na wykonanie usług budowlanych. Ze względu na fakt, iż podmiot rozpoczyna dopiero swoją działalność nie może się jeszcze wykazać niezbędnymi w niektórych przetargach referencjami oraz nie ma możliwości uzyskania wymaganych gwarancji bankowych lub ubezpieczeniowych. W celu wzięcia udziału w takich przetargach publicznych SPÓŁKA zawiera umowy konsorcjum z Zakładem Remontowo Budowlanym M. legitymującym się wymaganymi przez zamawiającego referencjami oraz który ma możliwość uzyskania odpowiedniej gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej. Umowa taka zawierana jest na czas realizacji danego kontraktu, a w przypadku nieuzyskania zamówienia - do dnia ostatecznego rozstrzygnięcia, co do udzielenia zamówienia.

Na mocy zawartej umowy Lider i członek konsorcjum tworzą razem Konsorcjum.

Konsorcjum nie stanowi odrębnego podmiotu praw i obowiązków od jego uczestników (umowa konsorcjum nie stanowi zawarcia spółki prawa handlowego ani cywilnego), jest to wyłącznie porozumienie o współpracy zawarte dla osiągnięcia określonego w Umowie celu tj. współdziałania dla osiągnięcia optymalnych warunków technicznych, finansowych oraz organizacyjnych w postępowaniu przetargowym o udzielenie zamówienia na realizację określonej inwestycji, a w razie jego pozytywnego dla stron zakończenia dla wspólnej realizacji tej inwestycji dla Zamawiającego.

Każdorazowo SPÓŁKA zostaje określona jako lider konsorcjum i jest pełnomocnikiem konsorcjum na cały okres realizacji inwestycji.

Prace nad opracowaniem oferty koordynuje Lider i na nim ciąży przygotowanie ofert zgodnej z założeniami przetargu. Po stronie Członka konsorcjum jest dostarczenie Liderowi dokumentów potwierdzających wymagane w przetargu referencje, innych dokumentów wymaganych przez zamawiającego a odnoszących się wyłącznie do członka konsorcjum (np. zaświadczeń urzędowych oraz wniesienie gwarancji wadialnej.

W celu realizacji przedmiotu konsorcjum partnerzy każdorazowo ustalają następujący podział prac:

* Lider konsorcjum prowadzi prace budowlane, sprawuje nadzór na budowie i zapewnia wykonanie przedmiotu umowy od strony technicznej za co przysługuje mu 95% uzyskanego przychodu,

* Członek konsorcjum udziela referencji oraz zapewnia gwarancję wadialną, gwarancję należytego wykonania Umowy oraz gwarancję usunięcia wad i usterek za co przysługuje mu 5% uzyskanego przychodu.

Konsorcjanci ustalili, że każda ze stron we własnym zakresie ponosi koszty wykonania swojego zakresu prac.

W praktyce działalność członka konsorcjum ogranicza się do przedłożenia wymaganych dokumentów oraz zabezpieczeń. Po wygraniu przetargu faktyczną jego realizacją zajmuje się wyłącznie Lider. Członek konsorcjum ponosi jednak dalej ryzyko związane z należytym wykonaniem zadania.

Rozliczenia pomiędzy inwestorem, a konsorcjum odbywają się na podstawie faktur VAT wystawionych dla Zamawiającego przez Lidera konsorcjum w oparciu o informacje i materiały dokumentujące wykonane roboty (najczęściej jest to protokół odbioru robót). Płatności od zamawiającego będą wpływały na konto bankowe Lidera. Z umowy konsorcjum wynika, że 5% uzyskanego przychodu należy się członkowi konsorcjum.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie przez Lidera konsorcjum partnerowi konsorcjum należnej części przychodów, określonej jako procentowy udział w przychodach, stanowi czynność opodatkowaną w rozumieniu przepisów Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług z późn. zm....

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie przez Lidera konsorcjum partnerowi konsorcjum należnej części przychodów, określonej jako procentowy udział w przychodach konsorcjum, nie stanowi czynności opodatkowanej w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 pkt 1 Ustawy o podatku od towarów i usług zwanej dalej ustawą "Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...) podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. (...)" Sięgając po definicję świadczenia usług do art. 8 ustawy "przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...) Udzielenie referencji nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca realizując swoje zadania w ramach konsorcjum nie wykonuje usług na rzecz Lidera konsorcjum ani na rzecz Inwestora. W związku z tym przekazanie członkowi konsorcjum przez Lidera części przychodów konsorcjum, obliczonej jako procentowy udział we tej kwocie, nie stanowi wynagrodzenia za czynności opodatkowane podatkiem VAT. Przekazanie członkowi konsorcjum części przychodów stanowi jedynie przepływy gotówkowe, które powinny mieć odzwierciedlenie w ewidencji kosztów Lidera i przychodów członka konsorcjum. Potwierdzenie takiej tezy można znaleźć w licznych interpretacjach indywidualnych organów skarbowych m.in.

* ITPP2/443-893/11/MD wydanej przez Dyrektora izby skarbowej w Bydgoszczy dnia 14.09.2011

* ITPP1/443-633b/10/AJ wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 27-09-2010

* IPPP2/443-1649/08-2/AS wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22-01-2009

* IPP3/443-292/10-2-MPe wydanej przez Dyrektora Izby skarbowej w Warszawie z dnia 22-06-2010

* ILPP1/443-128/10-4/AK wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 07-05-2010.

W pierwszej z przywołanych interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził:

"Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - dalej podatek - podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Ustawa o podatku od towarów i usług posługuje się w odniesieniu do dostawy towarów sformułowaniem "przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel", natomiast towarami w jej świetle są - co do zasady - rzeczy oraz ich części (art. 2 pkt 6 ustawy). Zatem konstytutywnym elementem dostawy towarów, musi być co najmniej przeniesienie ekonomicznego władztwa nad rzeczą. Niemniej dostawa towarów objawia się - co do zasady - przez przeniesienie prawa własności rzeczy na inny podmiot.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez pojęcie świadczenia usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę."

Stanowisko takie znajduje odzwierciedlenie w wyroku NSA z dnia 29-02-2012 (I FSK 562/11). NSA w wydanym wyroku stwierdził, że "W szeregu orzeczeń (por.: c-498/99, c-16/93, c-89/81, czy c-154/80), istotnych z punktu widzenia spornej w tej sprawie kwestii Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, wyraził pogląd, że za świadczenie usług za wynagrodzeniem, a więc czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być sytuację, w których:

1. Istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje wzajemne świadczenie

2. Wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy

3. Istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi

4. Odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem

5. Istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego."

Pomiędzy liderem konsorcjum, a członkiem konsorcjum istnieje związek prawny, który powstał na skutek podpisania Umowy konsorcjum. Nie możemy jednak przyjąć, że% przychodu należny członkowi konsorcjum jest wynagrodzeniem pozostającym w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana. Wynagrodzenie określone jako% przychodu bowiem przysługuje członkowi konsorcjum za udział w konsorcjum a nie za konkretną czynność.

Warto zauważyć, że tylko w razie niepowodzenia przy realizacji inwestycji powstanie zobowiązanie członka konsorcjum w stosunku do Inwestora, będzie to jednak świadczenia nie mające charakteru świadczenia usługi a wyłącznie świadczenie odszkodowawcze, które nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Przekazując referencje w celu wykazania się nimi przez konsorcjum w trakcie trwania postępowania przetargowego nie dochodzi także do przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, gdyż Wnioskodawca nie daje Liderowi konsorcjum swojej wiedzy a jedynie udostępnia zaświadczenie, że taką wiedzę posiada.

Wnioskodawca ponosząc koszty po swojej stronie nie ponosi żadnych wydatków podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jedyne koszty ponoszone przez Wnioskodawcę to opłata od udzielenia gwarancji bankowej, która to usługa mieści się w przewidzianym przez ustawodawcę koszyku usług korzystających z przedmiotowego zwolnienia od podatku od towarów i usług (art. 43 § 1 pkt 39 Ustawy).

Zdaniem Wnioskodawcy zatem rozliczenie przychodu pomiędzy członkiem konsorcjum a liderem nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, a co za tym idzie nie będzie dokumentowane fakturą VAT lecz innym dokumentem księgowym np. notą księgową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu, niebędące dostawą towarów.

Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (członek konsorcjum), będący czynnym podatnikiem VAT, zawarł z Liderem umowę Konsorcjum. Każdorazowo lider konsorcjum jest pełnomocnikiem konsorcjum na cały okres realizacji inwestycji. Prace nad opracowaniem oferty koordynuje Lider i na nim ciąży przygotowanie oferty zgodnej z założeniami przetargu. Po stronie Członka konsorcjum jest dostarczenie Liderowi dokumentów potwierdzających wymagane w przetargu referencje, innych dokumentów wymaganych przez zamawiającego a odnoszących się wyłącznie do członka konsorcjum (np. zaświadczeń urzędowych oraz wniesienie gwarancji wadialnej. W celu realizacji przedmiotu konsorcjum partnerzy każdorazowo ustalają następujący podział prac:

* Lider konsorcjum prowadzi prace budowlane, sprawuje nadzór na budowie i zapewnia wykonanie przedmiotu umowy od strony technicznej za co przysługuje mu 95% uzyskanego przychodu,

* Członek konsorcjum udziela referencji oraz zapewnia gwarancję wadialną, gwarancję należytego wykonania Umowy oraz gwarancję usunięcia wad i usterek za co przysługuje mu 5% uzyskanego przychodu.

Konsorcjanci ustalili, że każda ze stron we własnym zakresie ponosi koszty wykonania swojego zakresu prac. W praktyce działalność członka konsorcjum ogranicza się do przedłożenia wymaganych dokumentów oraz zabezpieczeń. Po wygraniu przetargu faktyczną jego realizacją zajmuje się wyłącznie Lider. Członek konsorcjum ponosi jednak dalej ryzyko związane z należytym wykonaniem zadania. Rozliczenia pomiędzy inwestorem, a konsorcjum odbywają się na podstawie faktur VAT wystawionych dla Zamawiającego przez Lidera konsorcjum w oparciu o informacje i materiały dokumentujące wykonane roboty (najczęściej jest to protokół odbioru robót). Płatności od zamawiającego będą wpływały na konto bankowe Lidera. Z umowy konsorcjum wynika, że 5% uzyskanego przychodu należy się członkowi konsorcjum.

W związku z powyższym, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy przekazanie przez Lidera konsorcjum partnerowi konsorcjum należnej części przychodów, określonej jako procentowy udział w przychodach, stanowi czynność opodatkowaną w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Przechodząc zatem na grunt prawa podatkowego, należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Dodać należy, że polski ustawodawca nie skorzystał z możliwości wynikającej z art. 11 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym, każde państwo członkowskie, z zastrzeżeniem konsultacji z Komitetem ds. VAT, może uznać za jednego podatnika osoby mające siedzibę na terytorium kraju, które będąc prawnie niezależne, są ściśle związane ze sobą finansowo, ekonomicznie i organizacyjnie.

Konsorcjum - w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego - nie może być zatem uznane za podatnika VAT. Oznacza to, że relacji zachodzących pomiędzy stronami umowy konsorcjum (podatnikami VAT), dla potrzeb podatku od towarów i usług, nie należy oceniać na zasadach wewnętrznych rozliczeń konsorcjum. Powyższego nie zmienia okoliczność, że w przypadku umów konsorcjum dopuszczalne jest zawarcie ustaleń, że rozliczenia gospodarcze i księgowe, w tym dotyczące podpisywania umów i wystawiania faktur za prace wykonane przez uczestników konsorcjum na rzecz podmiotów zamawiających te prace na podstawie zawartego z nimi kontraktu - będzie wystawiał wytypowany przez uczestników konsorcjum podmiot wiodący.

A zatem przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum są odrębnymi podatnikami VAT. Powyższe oznacza, że działając w ramach konsorcjum powinni oni do wzajemnych rozliczeń stosować ogólne reguły wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych do niej, w tym także w zakresie wystawiania faktur VAT dokumentujących wykonywane przez nich czynności.

Pojęcie "świadczenia usług" ma bardzo szeroki zakres, bowiem nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz także jego zaniechania poprzez zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Usługa w rozumieniu regulacji zawartej w art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług jest transakcją gospodarczą, co oznacza, że stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym. Aby uznać jakieś zdarzenie za odpłatne świadczenie usług musi wystąpić stosunek zobowiązaniowy pomiędzy podmiotami biorącymi udział w tym zdarzeniu, czyli strony muszą zobowiązać się do określonego działania bądź powstrzymania się od dokonania określonych czynności. Tym samym, aby czynności mające charakter odpłatny podlegały przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, winny być wykonywane w okolicznościach, w związku z którymi, można wyodrębnić dwie strony transakcji: świadczącego i beneficjenta, przy czym świadczący winien występować w charakterze podatnika tego podatku.

Jak wynika z przedstawionych okoliczności sprawy Strony Umowy, tj. Wnioskodawca (Konsorcjant) i Lider, uzgodniły zakres obowiązków i rozliczeń między nimi w ramach kontraktu. Każda ze Stron zobowiązała się do wykonywania określonych w umowie, szczegółowo wskazanych wyżej czynności, tj. do zachowania zgodnego z postanowieniami umowy.

Zatem analiza przedstawionego opisu sprawy prowadzi do wniosku, że kwoty przekazywane w ramach wzajemnych rozliczeń pomiędzy Wnioskodawcą a Liderem, stanowić będą faktycznie wynagrodzenie za świadczone usługi w ramach zawartej umowy, które podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Członek konsorcjum (Konsorcjant) udziela referencji oraz zapewnia gwarancję wadialną, gwarancję należytego wykonania Umowy oraz gwarancję usunięcia wad i usterek za co przysługuje mu 5% uzyskanego przychodu.

Zatem niewątpliwie Lider jest beneficjentem czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę - Konsorcjanta. Przekazana na rzecz Wnioskodawcy kwota stanowiąca zwrot kosztów poniesionych w związku z realizacją celów konsorcjum, stanowi dla niego wynagrodzenie za świadczenie usług, które na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Jednocześnie wyjaśnić należy, że sposób ustalenia wysokości ww. kwot nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy.

W związku z powyższym czynność tę należy udokumentować poprzez wystawienie faktury VAT zgodnie z art. 106 ust. 1 cyt. ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 106 cyt. ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Generalnie zatem faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie określonej transakcji sprzedaży dokonanej przez podatnika podatku VAT.

Ponadto w art. 106 ust. 8 ustawy o VAT, ustawodawca zawarł delegację dla Ministra Finansów do określenia zasad wystawiania i przechowywania faktur. Minister Finansów wykonując wskazaną delegację, dnia 28 marca 2011 r. wydał rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.).

Mając na uwadze przedmiotowy stan faktyczny, obowiązujące przepisy prawa podatkowego oraz zasady funkcjonowania konsorcjum, w tym zasadę odrębności podatników, którzy występują wobec siebie w relacji Lider konsorcjum - członek konsorcjum (Konsorcjant) stwierdzić należy, że uwzględniając charakter współpracy pomiędzy członkami konsorcjum, a zwłaszcza okoliczność, że podmioty te działając w ramach konsorcjum zachowują swoją odrębność zarówno z prawnego jak i podatkowego punktu widzenia i są tym samym również w tym zakresie odrębnymi podatnikami VAT, do wzajemnych rozliczeń pomiędzy członkami konsorcjum związanych z wykonaniem umowy powinny być stosowane te same zasady, które znajdują zastosowanie do realizacji transakcji pomiędzy podatnikami nie działającymi w ramach konsorcjum.

Zatem, zarówno czynności wykonywane przez członka konsorcjum, tj. Wnioskodawcę, jak i Lidera konsorcjum, stanowiące elementy składowe przedmiotu umowy zawartej z Zamawiającym, jak również całe świadczenie wykonywane przez konsorcjum na rzecz Zamawiającego, stanowią świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT. Tym samym, kwota wypłacona w związku z wzajemnym rozliczeniem w konsorcjum z tytułu zawartej umowy pomiędzy Wnioskodawcą a Liderem, wyrażona jako procentowy udział w przychodach ze środków otrzymanych od zamawiającego, stanowi dla Wnioskodawcy wynagrodzenie za świadczenie usługi, które w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i powinno być dokumentowane fakturą VAT, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zauważyć jednak należy, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Niniejsza interpretacja jest interpretacją indywidualną i wydana została w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy, a zatem nie dotyczy konsekwencji podatkowych dla Lidera czy też ewentualnych partnerów umowy konsorcjum.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych, należy wskazać, że podjęte w nich rozstrzygnięcia nie są sprzeczne z rozstrzygnięciem przyjętym w niniejszej sprawie. Powołane przez Wnioskodawcę interpretacje zostały wydane w oparciu o przedstawione tam stany faktyczne, które są jednak inne niż przedstawiony w niniejszej sprawie, bądź też dotyczą zagadnień innych niż rozstrzygana w tej interpretacji.

Natomiast interpretacja indywidualna z 7 maja 2010 r. znak: ILPP1/443-128/10-4/AK wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu jest zgodna z podjętym rozstrzygnięciem w niniejszej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.