IBPP2/443-1141/13/WN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 grudnia 2013 r. (data wpływu 12 grudnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z 10 marca 2014 r. (data wpływu 13 marca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla czynności opisanych we wniosku - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 grudnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla czynności opisanych we wniosku. Wniosek ten został uzupełniony pismem z 10 marca 2014 r. (data wpływu 13 marca 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 27 lutego 2014 r. znak: IBPP2/443-1141/13/WN.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest przedsiębiorstwem handlowym zajmującym się detaliczną i hurtową sprzedażą podłóg i drzwi. Mając na względzie zbudowanie sieci handlowej z Partnerami handlowymi zawierane są umowy o współpracy umożliwiające Partnerom występowanie pod wspólnym szyldem. Celem wzmocnienia wzajemnych więzi, Spółka oferuje swą pomoc techniczną, handlową, marketingową. W ramach podpisywanych porozumień, w celu promowania i intensyfikacji sprzedaży towarów Spółka zobowiązuje się do montażu tablic reklamowych, na których będą umieszczane reklamy aktualnych promocji dostępnych w salonach Partnerów. W polityce reklamowej Spółka przewiduje stosowanie różnych technik reklamy. Jedną z nich jest reklama zewnętrzna, na którą składają się m.in. reklamy umieszczane na billboardach. Spółka po dokonaniu wizji lokalnej, podejmuje decyzje o rozmieszczeniu tablic reklamowych. Podejmuje negocjacje z właścicielami nieruchomości. We własnym imieniu zawiera umowy dzierżawy terenów pod tablice reklamowe. Umowy te, zawierane są najczęściej z osobami fizycznymi. Zdarzają się także umowy podpisywane z podmiotami gospodarczymi, czy gminami. Czas dzierżawy terenu wynosi najczęściej pięć lat. Płatności z racji zawartych umów Spółka reguluje jednorazowo za okresy roczne lub miesięczne, w zależności od postanowień umowy. Celem refundacji poniesionych kosztów najmu, Spółka obciąża Partnerów handlowych, wystawiając fakturę za usługi marketingowe. Są to jedyne koszty jakie ponoszą Partnerzy. Koszty montażu tablic reklamowych, projekty akcji reklamowych, druk billboardów, wyklejanie, wymiana plakatów, czy renowacja postawionych tablic leżą po stronie Spółki.

Dodatkowo w piśmie z 10 marca 2014 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek informując, że:

1. Na usługi marketingowe świadczone na rzecz Partnerów składają się następujące czynności i świadczenia:

* wyszukanie optymalnego pod względem marketingowym miejsca na umieszczenie konstrukcji pod tablice reklamowe;

* podpisywanie umów dzierżawy z właścicielami terenów, na których mają być montowane tablice reklamowe;

* montaż konstrukcji pod billboardy reklamowe;

* projektowanie reklam, druk billboardów;

* nadzór nad tablicami tj. czy nie uległy zniszczeniu, czy treści reklamowe są widoczne, w razie konieczności usuwanie zaistniałych usterek;

* wymiana plakatów na tablicach zgodnie z przewidzianymi akcjami billboardowymi - wymiany dokonywane są co kwartał;

2. Z tytułu świadczenia usług marketingowych Partnerzy ponoszą koszty dzierżawy terenów pod tablice reklamowe;

3. Umowy o współpracy między Spółką a Partnerami nie zawierają zapisów o rozliczeniu kosztów marketingowych. Zobowiązania Partnerów do ponoszenia kosztów dzierżawy w ramach usługi marketingowej zawarte będą w Porozumieniach podpisywanych do konkretnych działań marketingowych;

4. Spółka z tytułu poniesionych kosztów związanych z dzierżawami terenów pod tablice reklamowe obciąża Partnerów wyłącznie kwotą przypadającą proporcjonalnie na każdego z nich z tytułu dzierżawy;

5. Partnerzy nie partycypują w innych kosztach ponoszonych przez Spółkę. Wszelkiego rodzaju koszty np. montaż tablic, druk i wymiana billboardów, renowacja tablic są pokrywane przez Spółkę;

6. Spółka otrzymuje od Partnerów wyłącznie zwrot uprzednio poniesionych kosztów za dzierżawy. Partnerzy nie są obciążani innymi kosztami związanymi z usługami marketingowymi. Za wynagrodzenie Spółka uznaje pozyskanie i zabezpieczenie przyszłych źródeł przychodów w postaci zwiększenia swoich udziałów handlowych w rynku, wzmocnienie relacji z Partnerami a w konsekwencji uzyskanie ekonomicznego aspektu w zwiększeniu przychodów w sprzedaży towarów.

7. System rozliczeń z Partnerami jest uzależniony od umów zawieranych z właścicielami terenów tj. jeśli Spółka wypłaca wydzierżawiającemu należność za okres miesięczny, Partner otrzymuje fakturę za okres miesięczny. Jeżeli Spółka płaci za okres roczny, Partner otrzymuje fakturę za okres roczny. Zapłata należności z wystawionych na rzecz Partnerów faktur, bez względu na okres rozliczeniowy przypada w terminie 2 tygodni od daty wystawienie faktury.

Dla czytelnego przedstawienia zdarzenia przyszłego Wnioskodawca nazywa się Spółką, a kontrahentów na rzecz których wystawiane są faktury za usługi marketingowe nazywa Partnerem. Natomiast w zawieranych Porozumieniach Wnioskujący nazywa się Partnerem, zaś stronę przeciwną nazywa się Kontrahentem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka prawidłowo postąpi wystawiając faktury za usługi marketingowe i rozpoznając moment powstania obowiązku podatkowego wg art. 19a ust. 2 w świetle przepisów znowelizowanej na dzień 1 stycznia 2014 r. ustawy o podatku od towarów u usług.

Zdaniem Wnioskodawcy moment powstania obowiązku podatkowego powstanie zgodnie z art. 19a ust. 2 - " w odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części przewidziano zapłatę". W przedstawionym zdarzeniu przewidziana jest zapłata za zagwarantowanie Partnerom handlowym miejsca na billboardach pod reklamę ich salonów sprzedaży. Uregulowanie należności pozwala Spółce na realizowanie wspólnej polityki reklamowej.

Spółka stoi na stanowisku, że obowiązku podatkowego nie należy rozpoznawać na podstawie art. 19a ust. 5 pkt 4 pdpkt b - " obowiązek podatkowy powstaje z chwilą: wystawienia faktury, nie później jednak niż z upływem terminu płatności, z tytułu najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze". Spółka nie zawiera z Partnerami Handlowymi umów najmu, świadczy natomiast usługę o charakterze reklamowo-marketingowym. Zakres usług świadczonych przez Spółkę przekracza bowiem granice wyznaczone przez czynności najmu, obejmuje również działania mające na celu w szczególności wyszukanie odpowiednich lokalizacji, montaż i konserwację nośników reklamowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Kwestię obowiązku podatkowego od 1 stycznia 2014 r. reguluje art. 19a ust. 1 ustawy, wprowadzony art. 1 pkt 17 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35 z późn. zm.), zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Generalna zasada wynikająca z brzmienia powołanego powyżej art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązującego od 1 stycznia 2014 r., wskazuje, że obowiązek podatkowy powstawać będzie z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi.

Ponadto, należy wskazać, iż regulacja art. 19a ust. 1 jest zgodna z art. 63 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), który mówi, że zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego ma miejsce, a VAT staje się wymagalny w momencie dostarczenia towarów lub wykonania usług.

W odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę (art. 19a ust. 2 ustawy).

W myśl art. 19a ust. 3 usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Natomiast stosownie do treści art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu świadczenia usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze.

Z treści art. 19a ust. 8 wynika, że jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

W tym miejscu należy zauważyć, że to strony dokonujące czynności cywilnoprawnych określają w zawieranych przez siebie umowach wartość - cenę, za którą dokonują transakcji. Zgodnie z art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121) strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Oznacza to, iż Strony mogą także swobodnie umówić się, w kwestiach dotyczących wynagrodzenia za realizację warunków umowy.

Jak wynika z opisu sprawy, na podstawie zawartych umów, Spółka będzie świadczyć na rzecz Partnerów usługi marketingowe, na które będą składać się następujące czynności: wyszukanie optymalnego pod względem marketingowym miejsca na umieszczenie konstrukcji pod tablice reklamowe, podpisywanie umów dzierżawy z właścicielami terenów, na których mają być montowane tablice reklamowe, montaż konstrukcji pod billboardy reklamowe, projektowanie reklam, druk billboardów, nadzór nad tablicami, wymiana plakatów na tablicach. W zamian Partnerzy ponoszą jedynie koszty dzierżawy terenów pod tablice reklamowe.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca będzie świadczyć usługi marketingowe na rzecz Partnerów, będzie ich obciążać proporcjonalnie kosztami dzierżawy terenów. Świadczenie usług marketingowych będzie obejmowało szereg czynności, w tym również podpisywanie umów dzierżawy terenu pod tablice reklamowe. Za świadczone usługi marketingowe na rzecz Partnerów Wnioskodawca będzie pobierał wynagrodzenie obejmujące koszt dzierżawy terenów. Zatem na podstawie opisu zdarzenia należy przyjąć, że Wnioskodawca nie będzie świadczyć usług dzierżawy terenu lecz usługi marketingowe, gdzie dzierżawa terenu stanowi element pomocniczy do wykonania usługi marketingowej. Tym samym obowiązek podatkowy nie będzie powstawał dla świadczonych usług na zasadach szczególnych w oparciu o art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b cyt. ustawy (jak dla dzierżawy), lecz na zasadach ogólnych, w określonych w art. 19a ust. 1 w powiązaniu z art. 19a ust. 3 ustawy. Wnioskodawca wskazuje, że system rozliczeń z Partnerami jest uzależniony od umów zawartych z właścicielami terenów. Rozliczenia mogą obejmować okresy miesięczne lub roczne. Zatem należy przyjąć, że umowy o świadczenie usług marketingowych będą zawierać następujące po sobie terminy rozliczeń.

W konsekwencji usługa marketingowa będzie zgodnie z art. 19a ust. 3 cyt. ustawy wykonana z upływem okresu rozliczeniowego, do którego odnosi się płatność/rozliczenie. Obowiązek podatkowy będzie powstawał zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT - z chwilą wykonania usługi.

W przypadku wpłaty przed wykonaniem usługi obowiązek podatkowy powstanie na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie ze względu na pobierane wynagrodzenie, stanowiące koszt dzierżawy terenu, w terminach miesięcznych, rocznych nie można przyjąć, że mamy do czynienia z częściowym wykonaniem usług, gdyż charakter i sposób pobierania wynagrodzenia nie powoduje, że usługa jest wykonywana częściowo. Zatem nie można w takiej sytuacji zastosować art. 19a ust. 2 ustawy o VAT dotyczącego częściowego wykonania usługi.

Oceniając zatem stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.