IBPP2/443-1123/14/RSz - Podatek od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z inwestycją.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 8 stycznia 2015 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-1123/14/RSz Podatek od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z inwestycją.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 listopada 2014 r. (data wpływu 12 listopada 2014 r.), uzupełnionym pismem z 29 grudnia 2014 r. (data wpływu 31 grudnia 2014 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z inwestycją pn. "XXX" - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2014 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z 29 grudnia 2014 r. (data wpływu 31 grudnia 2014 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z inwestycją pn. "XXX".

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca (Gmina) ubiega się o dofinansowanie ze środków zewnętrznych UE w związku z realizacją projektu ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa X w ramach Działania 5.3 Czyste powietrze i odnawialne źródła energii na zadanie pn. "XXX". Projekt obejmował:

1.

wymianę stolarki okiennej,

2.

docieplenie ścian zewnętrznych,

3.

docieplenie stropodachu,

4.

modernizację kotłowni i źródła ciepła.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach zadań nałożonych na Gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. Nr 2013, poz. 594 z późn. zm.), realizuje zadanie własne dotyczące m.in. utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Budynek szkoły stanowiący majątek Gminy oddany jest nieodpłatnie w trwały zarząd Szkole Podstawowej w L. i przez nią administrowany. Szkoła Podstawowa jako jednostka organizacyjna Gminy realizuje w imieniu Gminy jej zadanie własne, tj. edukację publiczną. Realizując projekt inwestycji termomodernizacyjnej Gmina poniosła z tego tytułu wydatki, które udokumentowane są fakturami VAT wystawionymi przez firmę wykonującą roboty budowlane. Po zakończeniu inwestycji Wnioskodawca nadal będzie właścicielem termomodernizowanego budynku, a szkoła jest niewątpliwie wykorzystywana dla celów edukacji publicznej. Infrastruktura wytworzona w ramach projektu nie będzie wykorzystywana do wykonywania działalności gospodarczej, czyli czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

W piśmie z 29 grudnia 2014 r., uzupełniając wniosek z 6 listopada 2014 r., Wnioskodawca wyjaśnił iż nakłady poniesione przez Wnioskodawcę w realizacji zadania pn. " XXX" - zostaną przekazane jednostce budżetowej gminy (szkole) w ramach trwałego zarządu.

Przekazanie tychże nakładów zostanie dokonane w sposób nieodpłatny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca będąc czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, realizując inwestycję związaną z termomodernizacją budynku mienia gminnego, będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki związane z tą inwestycją pn. "XXX".

Stanowisko Wnioskodawcy.

W świetle art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z otrzymanych faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z wykonywaniem inwestycji pn. "XXX". Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy spełnione zostaną określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. W rozpatrywanym przypadku, zgodnie ze złożonymi wyjaśnieniami, Wnioskodawca nie będzie wykonywał żadnych czynności opodatkowanych. Ostatecznymi beneficjentami korzystającymi z budynku poddanego termomodernizacji będą uczniowie Szkoły Podstawowej w L., korzystający z budynku szkoły nieodpłatnie. Ponieważ Wnioskodawca nie będzie pobierał żadnych opłat, w związku z czym czynności te nie będą miały charakteru odpłatnego, co stanowi niezbędny wymóg do uznania czynności za opodatkowaną. Nie wykonując czynności opodatkowanych Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ponoszone wydatki związane z prowadzoną inwestycją. Reasumując, z przedstawionego zdarzenia faktycznego wynika, ze Wnioskodawca będąc właścicielem budynku, poprzez tą inwestycję realizuje zadanie własne zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Stwierdzić należy, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikom jedynie w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi są wykorzystywane do działalności opodatkowanej podatkiem VAT. W przedmiotowej sprawie poniesione wydatki nie będą służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT, zatem podatek naliczony przy ich nabyciu nie może być odliczony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z powyższego przepisu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Aby zatem podatnik mógł obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z dokonanych inwestycji, inwestycje te muszą być związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych, przy czym związek ten winien mieć charakter bezsporny. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się, wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Zatem, organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy są wyłączone z kręgu podatników podatku od towarów i usług - w zakresie czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane. Jest to wyłączenie podmiotowo-przedmiotowe i ma zastosowanie przy spełnieniu przez ten organ dwóch warunków:

* jego podmiotem jest organ władzy publicznej lub urząd obsługujący ten organ;

* odnosi się jedynie do czynności nałożonych przepisami prawa, dla których powołano te organy, z wyłączeniem czynności realizowanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują zadania w zakresie edukacji publicznej oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 8 i 15 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca ubiega się o dofinansowanie ze środków zewnętrznych UE w związku z realizacją projektu ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa X w ramach Działania 5.3 Czyste powietrze i odnawialne źródła energii na zadanie pn. "XXX".

Projekt obejmował:

1.

wymianę stolarki okiennej,

2.

docieplenie ścian zewnętrznych,

3.

docieplenie stropodachu,

4.

modernizację kotłowni i źródła ciepła.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach zadań nałożonych na Gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, realizuje zadanie własne dotyczące m.in. utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Budynek szkoły stanowiący majątek Gminy oddany jest nieodpłatnie w trwały zarząd Szkole Podstawowej w L. i przez nią administrowany. Szkoła Podstawowa jako jednostka organizacyjna Gminy realizuje w imieniu Gminy jej zadanie własne, tj. edukację publiczną. Realizując projekt inwestycji termomodernizacyjnej Gmina poniosła z tego tytułu wydatki, które udokumentowane są fakturami VAT wystawionymi przez firmę wykonującą roboty budowlane. Po zakończeniu inwestycji Wnioskodawca nadal będzie właścicielem termomodernizowanego budynku, a szkoła jest niewątpliwie wykorzystywana dla celów edukacji publicznej. Infrastruktura wytworzona w ramach projektu nie będzie wykorzystywana do wykonywania działalności gospodarczej, czyli czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Nakłady poniesione przez Wnioskodawcę w realizacji zadania pn. "XXX" - zostaną przekazane jednostce budżetowej gminy (szkole) w ramach trwałego zarządu. Przekazanie tychże nakładów zostanie dokonane w sposób nieodpłatny.

W rozpatrywanej sprawie należy rozważyć charakter prawny instytucji trwałego zarządu wynikający z przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 518 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 18 ww. ustawy, nieruchomości mogą być oddawane jednostkom organizacyjnym w trwały zarząd, najem i dzierżawę oraz użyczane na cele związane z ich działalnością. Przez jednostkę organizacyjną, o której mowa w cyt. wyżej przepisie - w myśl art. 4 pkt 10 powołanej ustawy, należy rozumieć państwową lub samorządową jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej.

W myśl art. 43 ust. 1 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami, trwały zarząd jest formą prawną władania nieruchomością przez jednostkę organizacyjną.

Stosownie do treści art. 44 ust. 1 i art. 45 ust. 1 powołanej ustawy, trwały zarząd właściwy organ ustanawia na czas nieoznaczony lub czas oznaczony w drodze decyzji, z zastrzeżeniem art. 60 ust. 2 oraz art. 60a ust. 3.

Wyżej wymienione przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami, na podstawie których następuje oddanie nieruchomości gminnych w trwały zarząd ich jednostkom organizacyjnym, wskazują na inny niż cywilnoprawny charakter przekazania nieruchomości w trwały zarząd.

W komentarzu do ustawy o gospodarce nieruchomościami wskazano, że: "Trwały zarząd jest prawem niezbywalnym. Podlega ochronie prawnej i jest instytucją prawa administracyjnego powodującą powstanie stosunku prawnego pomiędzy osobą prawną prawa publicznego a jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej. Wobec powyższego Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego, przyznając trwałemu zarządcy określone uprawnienia w stosunku do nieruchomości, są zobligowane uregulować prawa i obowiązki związane z gospodarowaniem mieniem publicznym. Chodzi tu przede wszystkim o zakres odpowiedzialności jednostki organizacyjnej wobec organu wykonawczego reprezentującego właściciela oraz uprawnienia tej jednostki w stosunku do posiadanej nieruchomości. Ponieważ tych stosunków nie można regulować przepisami prawa cywilnego, ustawodawca postanowił, że ustanowienie na rzecz jednostki organizacyjnej trwałego zarządu odbywać się będzie w drodze decyzji administracyjnej wydawanej przez upoważnione właściwe organy, tj. w odniesieniu do nieruchomości Skarbu Państwa - starostę, zaś jednostek samorządu terytorialnego odpowiednio wójta, burmistrza, prezydenta miasta, zarząd powiatu lub zarząd województwa. Natomiast upoważnienie ustawowe do oddania nieruchomości Skarbu Państwa w trwały zarząd na rzecz jednostek organizacyjnych wymienionych w art. 60 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy posiada wyłącznie minister właściwy do spraw administracji publicznej" - Michał Horoszko w: "Gospodarka nieruchomościami. Komentarz", red. dr Dariusz Pęchorzewski, C.H. Beck 2009 r.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie Gmina oddając nieodpłatnie jednostce budżetowej (szkole) na podstawie decyzji administracyjnej w trwały zarząd obiekt szkolny, jak i nakłady poniesione na ww. nieruchomość w ramach realizacji projektu, nie działa w odniesieniu do tej transakcji w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Tak więc, przekazanie nakładów poniesionych przez Wnioskodawcę w ramach realizacji ww. projektu w trwały zarząd jednostce organizacyjnej gminy nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem towary i usługi nabyte w ramach realizacji projektu pn. "XXX" nie zostaną przez Gminę wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT - jak wskazuje Wnioskodawca - efekty zrealizowanego projektu nie będą generowały dla Gminy sprzedaży opodatkowanej.

Z uwagi zatem na niespełnienie podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją ww. projektu.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl