IBPP2/443-1119/08/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. D, przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2008 r. (data wpływu 4 grudnia 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 lutego 2009 r. (data wpływu 16 lutego 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów z tytułu przemieszczenia z Niemiec do Polski zaimportowanego wcześniej towaru z Chin oraz udokumentowania tego nabycia fakturą wewnętrzną - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 grudnia 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów z tytułu przemieszczenia z Niemiec do Polski zaimportowanego wcześniej towaru z Chin oraz udokumentowania tego nabycia fakturą wewnętrzną.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 lutego 2009 r. (data wpływu 16 lutego 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 27 stycznia 2009 r. znak: IBPP2/443-1119/08/ASz, IBPBI/2/423-1131/08/AP.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca importuje towary z Chin. Ich odprawa następuje w Hamburgu i tam jest naliczane cło. Odpraw celnych dokonuje się przez Przedstawiciela Podatkowego Wnioskodawcy w Hamburgu. Następnie towary zostają przetransportowane do Polski - siedziby Spółki. Dostawę tę Wnioskodawca traktuje jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru i nalicza VAT, wystawiając fakturę wewnętrzną w miesiącu przyjęcia towaru. W deklaracji VAT Wnioskodawca wykazuje nabycie w miesiącu przyjęcia towaru. Na przykład: towar do kraju został dostarczony w miesiącu październiku 2008 r. i w miesiącu październiku została wystawiona faktura wewnętrzna - w deklaracji VAT dostawa została ujęta w miesiącu październiku.

Podstawą do naliczenia faktury wewnętrznej i dokumentu PZ jest suma:

Suma pozycji 1 i 2 daje podstawę do naliczenia VAT według stawki właściwej dla danego towaru. Koszty transportu towaru z Chin i z Hamburga do kraju nie zwiększają podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru. Są należne polskiej firmie transportowej.

W związku z powyższym w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Dostawa z Hamburga do kraju jest nabyciem wewnątrzwspólnotowym.

Obowiązek podatkowy wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (art. 20 ust. 5-6 ustawy o VAT) następuje w miesiącu dokonania dostawy i wykazana w deklaracji za ten miesiąc.

Fakturę wewnętrzną Wnioskodawca wystawia w tym samym miesiącu, w którym dokonano dostawy (art. 106 ust. 7 ustawy o VAT).

Podstawą do opodatkowania jest (suma) faktura wystawiona przez dostawcę chińskiego powiększona o zapłacone w Niemczech cło, zgodnie z art. 31 ust. 2 pkt 1 przeliczona po średnim kursie NBP z dnia wystawienia dokumentu SAD w Niemczech. Cło opłacane jest za pośrednictwem Przedstawiciela Podatkowego w Hamburgu zarejestrowanego na terenie Niemiec dla transakcji wewnątrzwspólnotowych - cło Wnioskodawca opłaca na podstawie faktury wystawionej przez przedstawiciela podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Ad.1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy o VAT, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Jednakże z importem towarów będziemy mieli do czynienia tylko wówczas. gdy określona procedura celna zostanie zakończona na terytorium Polski (art. 36 ust. 1 ww. ustawy).

Przez terytorium państwa trzeciego należy rozumieć terytorium państwa niewchodzące w skład Wspólnoty (art. 2 pkt 5 ustawy o VAT), natomiast przez terytorium kraju należy rozumieć terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 2 pkt 1 ww. ustawy).

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Artykuł 9 ust. 2 cyt. ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 30 listopada 2008 r., stanowi, iż ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 30 listopada 2008 r., przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

Powyższy warunek oznacza, iż przemieszczenie towarów traktowane będzie jako wewnątrzwspólnotowe nabycie tylko wtedy, gdy przemieszczane towary są własnością podatnika, który wszedł w ich posiadanie na terytorium państwa członkowskiego, z którego transportowane są do Polski i będą służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

Z cyt. wyżej przepisu wynika również, iż dotyczy on przemieszczenia towarów dokonywanego przez podatnika podatku od wartości dodanej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca importuje towary z Chin. Ich odprawa następuje w Hamburgu i tam jest naliczane cło. Odpraw celnych dokonuje się przez Przedstawiciela Podatkowego Wnioskodawcy w Hamburgu. Następnie towary zostają przetransportowane do Polski - siedziby Spółki.

Jak wynika z wniosku, towary zostały odprawione i dopuszczone do wolnego obrotu w Niemczech, oznacza to, że importu dokonano na terytorium Niemiec. Zgłoszenia towarów do odprawy celnej dokonał działający w imieniu Wnioskodawcy przedstawiciel podatkowy.

W omawianym przypadku Wnioskodawca działa na terytorium Niemiec za pośrednictwem przedstawiciela podatkowego, co spełnia przesłankę przepisu art. 11 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle art. 79 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, zastosowanie procedury dopuszczenia do obrotu nadaje towarowi niewspólnotowemu status towaru wspólnotowego. Oznacza to, że po spełnieniu wszystkich formalności, a zwłaszcza po dokonaniu zgłoszenia celnego oraz zapłaceniu należności celno - podatkowych, można swobodnie dysponować towarem na obszarze celnym Wspólnoty Europejskiej.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że dokonał on przemieszczenia towarów z terytorium Niemiec do Polski w ramach swojego przedsiębiorstwa, a zatem pod warunkiem że zastosowano procedurę dopuszczenia do obrotu, która stanowi dopuszczenie do obrotu z jednoczesnym wprowadzeniem na rynek krajowy towarów, które podlegają zwolnieniu z podatku VAT w przypadku dostawy do innego państwa członkowskiego oraz towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju, przywóz ten stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Ad. 2

Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

W art. 106 ust. 8 pkt 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług zawarto delegację, iż Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane które powinny zawierać oraz sposób ich przechowywania.

W oparciu m.in. o powołaną wyżej delegację zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.), zwanym dalej rozporządzeniem.

Stosownie do § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

Przepisy § 9, 13-17, 19, 20 i 23 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, z tym że w przypadku:

Zgodnie z § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 14, 15 i 15a.

W przypadku gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 3, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży (§ 13 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Przytoczony przepis ustanawia ogólną zasadę w zakresie terminu wystawiania faktur do siódmego dnia od dnia wydania towaru, jednakże należy zwrócić uwagę na możliwość wystawienia jednej zbiorczej faktury wewnętrznej dokumentującej sumę nabyć od kontrahenta zagranicznego za dany okres rozliczeniowy, co wynika z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w przypadku kiedy Wnioskodawca zdecyduje się na ewidencjowanie każdej transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oddzielnie, winien wystawiać fakturę wewnętrzną nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towarów natomiast w przypadku gdy Wnioskodawca wybierze możliwość ujęcia w jednej fakturze wewnętrznej, za dany okres rozliczeniowy, wszystkich transakcji winien wtedy taką fakturę wystawić do siódmego dnia miesiąca następującego po okresie rozliczeniowym, który obejmuje przedmiotowa faktura.

W wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów - zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o VAT - obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

W przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury (art. 20 ust. 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 31 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, którą nabywający jest obowiązany zapłacić.

Zgodnie z art. 31 ust. 2 ww. ustawy, podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1 obejmuje:

Zgodnie z § 37 ust. 1 rozporządzenia Minister Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiana w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5.

W przypadku gdy na dzień wystawienia faktury bieżący kurs średni waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony (§ 37 ust. 2 cyt. rozporządzenia).

W przypadku niewystawienia faktury w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio (§ 37 ust. 3 cyt. rozporządzenia).

Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do przeliczania kwot wykazywanych na fakturze wystawionej przez podatnika podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, jeżeli dokumentują one czynności, które u podatnika stanowią: wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, dostawę towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, lub import usług (§ 37 ust. 4 cyt. rozporządzenia).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca ustala obowiązek podatkowy oraz dokumentuje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów wystawiając fakturę wewnętrzną w miesiącu dokonania dostawy. Podstawą opodatkowania w ocenie Wnioskodawcy jest (suma) faktura wystawiona przez dostawcę chińskiego powiększona o zapłacone w Niemczech cło, zgodnie z art. 31 ust. 2 pkt 1 przeliczona po średnim kursie NBP z dnia wystawienia dokumentu SAD w Niemczech. Cło opłacone jest za pośrednictwem Przedstawiciela Podatkowego w Hamburgu zarejestrowanego na terenie Niemiec dla transakcji wewnątrzwspólnotowych - cło Wnioskodawca opłaca na podstawie faktury wystawionej przez przedstawiciela podatkowego.

W niniejszej sprawie faktura za towar została wystawiona przez kontrahenta chińskiego, niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej. Faktura ta związana jest z importem towarów, który miał miejsce na terenie Niemiec. Wnioskodawca będący zarejestrowanym w Polsce podatnikiem VAT dokonał następnie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o VAT, w związku z czym nie została wystawiona faktura przez kontrahenta unijnego. W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie, do przeliczenia faktury wystawionej przez kontrahenta chińskiego, należy zastosować wyliczony i ogłoszony przez NBP kurs średni waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Nie jest bowiem w tym przypadku zasadne ocenianie terminowości wystawienia faktury przez kontrahenta chińskiego.

Obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów z Chin, w sytuacji gdy odprawy celnej dokonano na terytorium Niemiec, dopuszczonych do obrotu (pod warunkiem zastosowaniem procedury celnej z kodem 4200), powstanie zgodnie z dyspozycją art. 20 ust. 5 ustawy o VAT, to jest 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Ponieważ w przedmiotowej sprawie dostawa towaru będąca przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów nastąpiła, jak wskazał Wnioskodawca, w miesiącu październiku 2008 r. obowiązek podatkowy z tego tytułu powstał 15. listopada 2008 r.

Skoro w rozpoznanej sprawie obowiązek podatkowy powstał 15. listopada 2008 r., Wnioskodawca miał obowiązek wystawić z tego tytułu, na podstawie cytowanego wyżej przepisu art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, fakturę wewnętrzną.

Do przeliczenia faktury wystawionej przez kontrahenta chińskiego, należy zastosować wyliczony i ogłoszony przez NBP bieżący kurs średni waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, czyli z dnia 15. listopada 2008 r.

Tak ustaloną kwotę, w myśl art. 31 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca winien zwiększyć o cło uiszczone przez przedstawiciela podatkowego, stosując kurs ustalony zgodnie z § 37 ust. 1 rozporządzenia Minister Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Mając na uwadze powyższe, oceniając stanowisko Wnioskodawcy całościowo, należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym., tj. stanu prawnego obowiązującego do dnia 30 listopada 2008 r.

Należy nadmienić, iż niniejsza interpretacja nie odnosi się do kwestii związanej z prawidłowością wyceny dokumentu PZ. Jak wskazano w uzupełnieniu z dnia 9 lutego 2009 r. Wnioskodawca w tym zakresie powołał przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.