IBPP2/443-1112/13/IK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 marca 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-1112/13/IK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 listopada 2013 r. (data wpływu 2 grudnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z 11 lutego 2014 r. (data wpływu 17 lutego 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania systemu VAT marża przy sprzedaży używanych części samochodowych zakupionych od osób niebędących podatnikami VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania systemu VAT marża przy sprzedaży używanych części samochodowych zakupionych od osób niebędących podatnikami VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 11 lutego 2014 r. (data wpływu 17 lutego 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 7 lutego 2014 r. znak: IBPP2/443-1112/13/IK.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży używanych części samochodowych opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych, a podatkiem od towarów i usług na zasadach VAT marży. Zamierza prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zamierza dokonywać zakupu używanych części samochodowych na giełdzie samochodowej od osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej, które sprzedażą nie zajmują się w sposób ciągły czy profesjonalnych. Zakupów takich części dokonywać będzie również przez aukcje internetowe oraz od przypadkowych sprzedawców nie prowadzących działalności gospodarczej.

Części samochodowe zakupione na giełdzie będą podlegały dalszej odsprzedaży jako towar handlowy. Ponieważ osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej nie są zobowiązane do wystawiania dokumentów sprzedaży, podatnik nie będzie w stanie uzyskać zewnętrznych dokumentów zakup towarów, a także nie uzyska danych sprzedawcy, w szczególności gdy kwota zakupu części używanej nie przekracza 1.000 zł i nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Zakupy do osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej będzie mógł jedynie udokumentować w celu rzetelnego prowadzenia księgi, jedynie dowodem wewnętrznym, wskazanym w § 14 ust. 2 rozporządzenia MF pkpir. Dla potrzeb podatku od towarów i usług będzie posiadał również jedynie dokumenty wewnętrzne.

W uzupełnieniu wskazano, że:

1. Części samochodowe będące przedmiotem wniosku stanowią towary używane w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT z 2004 r. Są to części nadające się do dalszego użytku, od których już raz został odprowadzony podatek od towarów i usług, jako od zakupionych do konsumpcji części samochodów.

2. Części samochodowe będące przedmiotem zapytania, zawsze nabywane będą od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Są to osoby, które okazjonalnie sprzedają używane części swoich samochodów. Zakupy od jednej osoby raczej nie będą się powtarzać.

W związku z powyższym w zakresie podatku od towarów i usług, zadano następujące pytania (oznaczone we wniosku nr 2):

Czy do sprzedaży samochodowych części używanych zakupionych na giełdach samochodowych udokumentowanych dowodami wewnętrznymi można stosować procedurę VAT- marża.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Artykuł 120 ustawy o VAT przewiduje odstępstwa od zasad ogólnych opodatkowania podatkiem VAT. Dotyczy on opodatkowania podatników prowadzących działalność w zakresie handlu dziełami sztuki, przedmiotami kolekcjonerskimi, antykami oraz towarami używanymi.

Ten sposób opodatkowania został wprowadzony z uwagi na to, że

w przypadku nabywania towarów od osób fizycznych, bądź w inny sposób, bez wyodrębnionego podatku przy nabyciu nie wystąpi podatek do odliczenia. Z kolei przy sprzedaży tych przedmiotów, podstawą opodatkowania byłaby cała cena sprzedaży.

Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy VAT przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne, nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie i antyki oraz metale szlachetne lub kamienie szlachetne.

Części samochodowe, których zakupu dokonywać będzie Wnioskodawca niewątpliwie spełniają warunek zakwalifikowania ich do towarów używanych, gdyż należą do rzeczy ruchomych, które wcześniej były choć raz użyte, nie należą również do towarów fabrycznie nowych. Jako towary używane, nadają się do dalszego wielokrotnego użycia. Wnioskodawca dokonuje zakupu samochodowych części używanych od osób fizycznych, które nie wystawiają żadnych dokumentów sprzedaży, gdyż nie są do tego zobowiązane.

Dyspozycja przepisu art. 120 ust. 1 pkt 4 nie uzależnia zastosowania procedury VAT marża od podania danych sprzedawcy. Gdyby ustawodawca wymagał udokumentowania zakupów od osób fizycznych, wskazałby to wyraźnie w treści art. 120 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podkreślić należy, że bez zastosowania i opodatkowania jedynie marży, cały interes staje się nieopłacalny. Udowodnienie zakupu towarów używanych od osób fizycznych nie ma odzwierciedlania w wykładni literalnej i brzmieniu art. 120 ust. 10 ustawy.

Prawodawca wymienia 5 rodzajów podmiotów od których zakup towarów uprawnia do VAT marży. Zauważyć należy, że jedynie wobec zakupu towarów od podmiotu stosującego do danej sprzedaży również opodatkowanie VAT marżą, ustawodawca nakazuje zgromadzenie dokumentów potwierdzających jednoznacznie nabycie towarów na tych zasadach (art. 120 ust. 10 pkt 5 ustawy). Pozostałe cztery przypadki nie wymagają żadnego "jednoznacznego udokumentowania" zakupu.

Prawidłowość powyższego wywodu uzasadnić można również zasadami wykładni prawa i wnioskowaniem a contrario. Skoro bowiem ustawodawca przewidział warunek "jednoznacznego udokumentowania" w stosunku jedynie do jednego przypadku wymienionego w przepisie, to z wnioskowania a contrario wynika, że warunek ten nie może mieć zastosowania do innych przypadków wskazanych w tym przepisie. Inne wnioskowanie prowadziłoby do wniosku że ustawodawca przypadkowo redaguje przepisy i organy podatkowe są uprawnione do poprawiania "niedociągnięć" ustawodawcy. Oczywiście stanowiłoby to przekroczenie swych kompetencji przez organy podatkowe i stanowiło przykład wykładni contra legem.

Zatem jednoznacznie ustawodawca przesądził, że nie ma potrzeby specjalnego udowadniania zakupu od osób nieprowadzących działalności.

Racjonalny ustawodawca, gdyby chciał nakazać jednoznaczne dokumentowanie zakupów od poszczególnych kategorii sprzedawców, od których nabycie uprawnia do stosowania VAT marży, jednoznacznie uregulowałby to w przepisach, obejmując wszystkie przypadki zapisem obowiązku dokumentacji.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że do zakupów używanych części samochodowych dokonywanych od osób fizycznych udokumentowanych dowodami wewnętrznymi można stosować procedurę VAT-marża.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Rozdział 4 Działu XII cyt. ustawy określa szczególne procedury w zakresie dostaw towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków.

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, iż przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

W myśl art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Ponadto opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych, które podatnik nabył uprzednio w celu ich odsprzedaży. Istotne jest przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte.

Stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy, przepisy ust. 4 i ust. 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1.

osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;

2.

podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;

3.

podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;

4.

podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;

5.

podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy - między innymi - towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży, czyli różnicy między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszonej o kwotę podatku. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania wszystkiego, co stanowi zapłatę włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od osób:

1.

niebędących podatnikami podatku od towarów i usług,

2.

które wprawdzie są podatnikami podatku od towarów i usług, ale którym w stosunku do dostarczanych towarów używanych nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub które należą do kategorii drobnych przedsiębiorców, zwolnionych od podatku od towarów i usług,

3.

które są pośrednikami, a towar będący przedmiotem dostawy opodatkowany już był w szczególnej procedurze opodatkowania marży,

4.

które nie są podatnikami podatku od towarów i usług, ale są podatnikami podatku od wartości dodanej na terytorium innego państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej i realizują dostawę towarów na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113 oraz regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT.

Wspólną cechą wszystkich przedstawionych w ww. przepisie przypadków, warunkujących zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży jest to, że we wcześniejszej fazie obrotu podmiot sprzedający używany towar pozbawiony był prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy jego nabyciu. Dotyczy to przede wszystkim osób, które nie są podatnikami tego podatku i już z tego powodu pozbawione są możliwości obniżenia podatku należnego (ponieważ podatku tego nie płacą, więc nie mają czego obniżyć).

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży używanych części samochodowych, stanowiących towary używane w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zamierza dokonywać zakupu używanych części samochodowych na giełdzie samochodowej od osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej, które sprzedażą nie zajmują się w sposób ciągły czy profesjonalnych. Zakupów takich części dokonywać będzie również przez aukcje internetowe oraz od przypadkowych sprzedawców nie prowadzących działalności gospodarczej. Części samochodowe zakupione na giełdzie będą podlegały dalszej odsprzedaży jako towar handlowy.

Z analizy przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika zatem, iż Wnioskodawca nabywa towary używane w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy (części samochodowe) od kręgu podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 pkt 1 ustawy, tj. osób fizycznych niebędących podatnikami podatku VAT, a więc może ustalić podstawę ich opodatkowania, zgodnie z regulacją zawartą w art. 120 ust. 4 ustawy, tj. opodatkować ich dostawę w systemie VAT marża.

Jednocześnie należy zauważyć, że ustawa o VAT nie reguluje kwestii dokumentowania nabyć od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, pamiętać jednak trzeba, że wymagane jest prowadzenie rzetelnej ewidencji.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl