IBPP2/443-1094/14/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 października 2014 r. (data wpływu 31 października 2014 r.), uzupełnionym pismem z 29 stycznia 2015 r. (data wpływu 2 lutego 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie pełnego prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie samochodu, paliwa oraz innych wydatków w związku z eksploatacją samochodu, oraz w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu oraz złożenia informacji VAT-26 - jest prawidłowe.

W dniu 31 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie pełnego prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie samochodu, paliwa oraz innych wydatków w związku z eksploatacją samochodu, oraz w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu oraz złożenia informacji VAT-26.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. W miesiącu październiku nabył samochód dostawczy marki Fiat DUCATO (samochód dostawczy) W 2009 r. poprzedni właściciel posiadał badanie techniczne dot. samochodu stwierdzające, że samochód spełnia wymagania techniczne art. 66 ustawy (P), na podstawie którego do dowodu rejestracyjnego został wpisany tzw. VAT-1. Zgodnie z homologacją maksymalna masa całkowita pojazdu to 3490 kg, jeden rząd siedzeń oraz trwała przegroda, oddzielająca część służącą do załadunku towarów. Wnioskodawca kupił samochód na fakturę VAT od osoby prowadzącej działalność gospodarczą. Pojazd jest dostosowany tylko do transportu towarów.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

1. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2. Nabyty samochód dostawczy jest wykorzystywany do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych.

3. Zakupiony samochód jest pojazdem wymienionym w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a - co zostało poparte przez diagnostę w stacji kontroli i jest wpisane w dowodzie rejestracyjnym VAT-1A.

4. Poprzedni właściciel miał w dowodzie rejestracyjnym wpisane "VAT-1", obecny-Wnioskodawca ma wpisane VAT-1A.

5. Samochód nie był przerabiany.

6. Samochód posiada badanie - VAT-1 wykonane przed 1 kwietnia 2014 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

W związku z późn. zm. w przepisach od 1 kwietnia 2014 r. oraz różnymi interpretacjami pytanie Wnioskodawcy dot. zdarzenia: Czy podatek VAT zawarty w fakturze zakupu, oraz w paliwie i materiałach eksploatacyjnych Wnioskodawca może odliczyć, czy ma zawiadamiać urząd skarbowy o nabyciu samochodu - jeśli tak - to również na druku VAT - 26, czy wobec tego ma prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 2 oraz ust. 9 pkt 1a ustawy o podatku VAT, samochód Fiat DUCATO spełnia warunki do odliczania pełnej kwoty podatku VAT. Zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy zmieniającej o podatku VAT z dnia 7 lutego 2014 - badania sprzed 1 kwietnia 2014 (VAT-1) zachowują nadal ważność. W związku z powyższym nie ma obowiązku zawiadamia urzędu skarbowego oraz prowadzenia dokumentacji w postaci ewidencji przebiegu pojazdu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z ust. 2 pkt 1 lit. a ww. artykułu wynika, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powołanego przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Od dnia 1 kwietnia 2014 r. odliczenie podatku naliczonego, związanego z używaniem pojazdów samochodowych zostało uregulowane w art. 86a ustawy o VAT. Zgodnie z art. 86a ust. 1, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

W ust. 2 powołanego artykułu postanowiono, że do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

W myśl zaś ustępu 3 tego artykułu, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Zgodnie z ust. 4 art. 86a ustawy o VAT, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Zgodnie z art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą: pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

Zgodnie z art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9 pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312) zwanej ustawą nowelizującą, dodatkowe badanie techniczne, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, powinno być przeprowadzone w terminie najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego, nie później jednak niż przed upływem 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy, jeżeli przed terminem najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego lub przed upływem 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy pojazd, o którym mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jest przedmiotem dostawy, dodatkowe badanie techniczne, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, powinno być przeprowadzone nie później niż przed dniem dokonania dostawy.

Jak wynika z ust. 3 ww. artykułu, zaświadczenia wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy dla pojazdów, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują ważność na potrzeby stosowania art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Użyte w tym przepisie odwołanie ma za zadanie wskazanie, dla których pojazdów samochodowych wydane wcześniej zaświadczenia zachowują ważność i tym samym w jakich przypadkach nie zachodzi konieczność przeprowadzenia ponownego dodatkowego badania technicznego. Należy bowiem zauważyć, że wymagania dla tych konkretnych pojazdów samochodowych, których spełnienie potwierdzają wydane wcześniej zaświadczenia, nie uległy zmianie po dniu 31 marca 2014 r.

Wymagania te są również tożsame z wymaganiami określonymi w art. 86 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, który obowiązywał do dnia 31 grudnia 2010 r. (" 1) pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą, przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;") oraz z art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), który obowiązywał do dnia 31 grudnia 2013 r. ("1) pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;)

Zatem zaświadczenia wydane przed dniem 1 kwietnia 2014 r. na podstawie wskazanych wyżej przepisów przez okręgową stację kontroli pojazdów zachowują ważność dla celów odliczenia podatku od towarów i usług, o ile nie były dokonywane zmiany w badanym pojeździe, w wyniku których pojazd samochodowy nie spełniałby już wymagań potwierdzonych tym zaświadczeniem.

Ponadto, zgodnie z art. 86a ust. 12 ustawy o VAT, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informacje o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami

Jak stanowi art. 12 ust. 1 ww. ustawy z dnia 7 lutego 2014 o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz innych ustaw, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

Oznacza to, że przy zakupie paliwa przeznaczonego do napędu pozostałych pojazdów samochodowych, tj. pojazdów samochodowych innych niż samochody osobowe, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

* 1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 425 kg,

* 2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 493 kg,

* 3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 500 kg

podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku w wysokości 50% kwoty podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej, przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, czynny zarejestrowany podatnik podatku VAT, prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą w miesiącu październiku nabył samochód dostawczy marki Fiat DUCATO (samochód dostawczy). W 2009 r. poprzedni właściciel posiadał badanie techniczne dot. samochodu stwierdzające, że samochód spełnia wymagania techniczne art. 66 ustawy (P) na podstawie którego do dowodu rejestracyjnego został wpisany tzw. VAT-1. Zgodnie z homologacją maksymalna masa całkowita pojazdu to 3490 kg, jeden rząd siedzeń oraz trwała przegroda, oddzielająca część służącą do załadunku towarów. Wnioskodawca kupił samochód na fakturę VAT od osoby prowadzącej działalność gospodarczą. Pojazd jest dostosowany tylko do transportu towarów.

Nabyty samochód dostawczy jest wykorzystywany do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych. Zakupiony samochód jest pojazdem wymienionym w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a - co zostało poparte przez diagnostę w stacji kontroli i jest wpisane w dowodzie rejestracyjnym VAT-1a. Poprzedni właściciel miał w dowodzie rejestracyjnym wpisane "VAT-1", obecny-Wnioskodawca ma wpisane VAT-1A. Samochód nie był przerabiany.

Na tle tak przedstawionego zaistniałego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy przysługuje mu prawo do pełnego (100%) odliczania podatku naliczonego wynikającego z wydatków Wnioskodawcy związanych z pojazdem opisanym we wniosku (tekst jedn.: wydatków, o których mowa w art. 86a ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług) oraz czy powinien złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację VAT-26 oraz prowadzić ewidencje przebiegu pojazdu.

Kluczową rolę w rozwiązaniu przedstawionego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 86a ust. 4 w związku z art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy o VAT. Z treści ww. przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem i eksploatacją pojazdów samochodowych, innych niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van.

W tej grupie pojazdów, uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika mieszczą się pojazdy ustawowo uznane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, przy wykorzystywaniu których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, wprowadzania regulaminów, zasad używania tych pojazdów. Posiadanie takiej dokumentacji nie determinuje pełnego prawa do odliczenia, a elementem decydującym jest rodzaj pojazdu określony w art. 86a ust. 3 ustawy. Są to pojazdy o konstrukcji wskazującej na ich podstawowe przeznaczenie do celów gospodarczych, wykluczającej ich użycie do celów prywatnych lub powodującej, że ewentualny użytek do celów prywatnych będzie nieistotny.

Ponadto jeżeli podatnik na podstawie przepisów ustawy o VAT nie jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu również nie ma obowiązku składania naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o tych pojazdach.

Zgodnie z powołanym w niniejszej interpretacji art. 9 ust. 3 ustawy nowelizującej, zaświadczenia wydane przed dniem 1 kwietnia 2014 r. dla pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van, zachowują swoją ważność dla potrzeb stosowania nowych przepisów, o ile w pojazdach tych nie zostały wprowadzone zmiany skutkujące niespełnieniem warunków technicznych uprawniających do pełnego odliczenia podatku VAT.

Z uwagi na powyższe przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy, należy stwierdzić, że skoro nabyty pojazd jest pojazdem wymienionym w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy, posiadającym dokumenty wymagane art. 86a ust. 10 ustawy, to Wnioskodawca posiada pełne prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących wydatków, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 1 i 3 ustawy, związanych z tym pojazdem bez obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu i złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o tym pojeździe.

Ponadto, w kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących nabycia paliw silnikowych do tego samochodu wykorzystywanego wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej, należy zauważyć, że zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej, przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

Zatem Wnioskodawcy przysługuje również pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem paliwa do przedmiotowego samochodu na podstawie art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy, w związku z art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy o VAT w powiązaniu z art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zmiana któregokolwiek elementu zaistniałego stanu faktycznego lub stanu prawnego powoduje, że przedmiotowa interpretacja traci swoją ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.