IBPP2/443-1094/10/WN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2010 r. (data wpływu 20 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania udzielonego "rabatu centralnego"/premii pieniężnej przez Wnioskodawcę - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 grudnia 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania udzielonego "rabatu centralnego"/premii pieniężnej przez Wnioskodawcę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również: Spółka) współpracuje z przedsiębiorcą zagranicznym spółką A z siedzibą w Holandii.

Spółka A funkcjonuje w strukturze holdingowej i posiada spółki zależne (spółki - córki powiązane z nią kapitałowo) w innych państwach Unii Europejskiej.

Zgodnie z umową zawartą pomiędzy Wnioskodawcą a spółką A (zwaną "Purchase and Supply Agreement" czyli "Umową Sprzedaży i Dostawy"), strony uzgadniają corocznie łączną ilość towarów (w tonach), której zakupu mają dokonać - w każdym kwartale danego roku obowiązywania umowy - spółka A i spółki zależne od spółki A (na podstawie odrębnych zamówień). W praktyce zamówienia są składane wyłącznie przez spółki zależne od spółki A (a nie bezpośrednio przez spółkę A). W przypadku zrealizowania przez spółki zależne od spółki A (ewentualnie razem ze spółkę A) zakupów w wysokości uzgodnionej (lub w wyższej), Wnioskodawca udziela spółce A premii pieniężnej (zwanej "central rebate", czyli "rabatem centralnym"), za każdy kwartał danego roku obowiązywania umowy. Premia jest obliczana procentowo od łącznej wartości netto towarów zakupionych od Wnioskodawcy przez wszystkie spółki zależne od spółki A (ewentualnie razem ze spółkę A).

Premia udzielana spółce A przez Wnioskodawcę nie odnosi się do konkretnych transakcji, lecz jest wypłacana w razie osiągnięcia przez spółki zależne od spółki A uzgodnionego poziomu obrotów (czy też poziomu wyższego niż uzgodniony). Premia ta nie stanowi też wynagrodzenia za świadczenie na rzecz Wnioskodawcy jakichkolwiek usług czy czynności.

Zgodnie z zawartą umową spółka A ma wystawiać Wnioskodawcy - w celu udokumentowania wysokości premii - odpowiednią notę obciążeniową ("Debit Note"). W praktyce spółka A wystawia Wnioskodawcy dokument określony mianem "Invoice" (czyli "faktury") przykładowo z następującym opisem "Niniejszym obciążamy Was rabatem centralnym za I kwartał 2010 r." i przywołaniem umowy określającej poziom

zakupów, którego osiągnięcie przez spółki zależne od spółki A (ewentualnie razem ze spółkę A) uprawnia spółkę A do premii pieniężnej. W "fakturze" spółka A podaje stawkę VAT w wysokości 0.00%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest założenie, że w przedstawionym stanie faktycznym nie będzie miało miejsca świadczenie usługi w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT przez spółkę A na rzecz Wnioskodawcy, w związku z czym udzielenie "rabatu centralnego"/premii pieniężnej przez Wnioskodawcę na rzecz spółki A będzie czynnością pozostającą poza zakresem podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

Zgodnie natomiast z art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług (VAT) przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W ocenie Wnioskodawcy przyznanie przez Wnioskodawcę spółce A premii pieniężnej-nieodnoszącej się do konkretnej transakcji - jedynie z tytułu osiągnięcia przez spółki zależne od spółki A (ewentualnie razem ze spółką A) łącznego uzgodnionego obrotu, nie stanowi odpłatności (wynagrodzenia) za świadczenie przez spółkę A usług w rozumieniu art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym w przedstawionym stanie faktycznym brak jest czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym Wnioskodawca nie ma obowiązku ustalania czy miejscem świadczenia "usługi" jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czy w związku z tym podlega ona opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawca podkreśla, iż transakcja gospodarcza nie może stanowić jednocześnie dostawy towarów i świadczenia usług, a także nie może podlegać podwójnemu opodatkowaniu. W przedstawionym stanie faktycznym osiągnięcie określonego wolumenu obrotów następuje poprzez realizację odpowiedniej liczby transakcji dostawy towarów. Tymczasem czynności stanowiące dostawę towaru nie mogą się przez ich zsumowanie przekształcić się w usługę. Dokonując interpretacji art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług należy odnieść się również do unormowań Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którą "świadczenie usług" oznacza każdą transakcję niestanowiącą dostawy towarów (art. 24 ust. 1 Dyrektywy). Tym samym również na gruncie Dyrektywy funkcjonuje takie samo rozwiązanie prawne jak na gruncie polskiej ustawy o podatku od towarów i usług - dostawa towaru nie może jednocześnie stanowić świadczenia usługi. Ponadto usługa w rozumieniu art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług to transakcja gospodarcza, co oznacza, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym. Tymczasem w niniejszym stanie faktycznym wypłata premii wiążę się w istocie z wykonaniem określonej sumy czynności będących elementem dostawy towarów, a z kolei niezrealizowanie przez spółki zależne od spółki A określonego pułapu obrotów nie jest obwarowane żadną sankcją czy jakąkolwiek odpowiedzialnością. W ramach zawartej pomiędzy stronami umowy w zamian za osiągnięcie określonego pułapu obrotów, sprzedawca (dostawca) wypłaca premię pieniężną (bonus) - spółka A i jej spółki zależne zamawiają towary dobrowolnie i nie są zobowiązani do zamówienia towarów w określonej ilości.

Stanowisko Wnioskodawcy w tej sprawie potwierdzają wyroki sądów administracyjnych:

"Za niedopuszczalne należy uznać opodatkowanie podatkiem od towarów i usług transakcji sprzedaży, raz - dostawy towarów jako sprzedaży, drugi raz - zakupu towaru jako usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.),"Za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 tej ustawy nie można uznać obrotów w wysokości określonej umownie (...); premia wypłacona przez sprzedawcę w razie osiągnięcia określonego progu obrotów nie jest dla nabywcy wynagrodzeniem za świadczone usługi."

"Wypłacenie (..) premii (bonusu) jest obojętne z punktu widzenia podatku od towarów i usług".

"Sąd uznał, że podobnie jak w sprawach poddanych już ocenie Wojewódzkich Sądów Administracyjnych oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego, pomiędzy skarżącą a aptekami, które otrzymają premię za zrealizowanie określonego poziomu zakupów nie istnieje stosunek prawny pozwalający na przyjęcie, że pomiędzy stronami zachodzi wymiana świadczeń. Niezrealizowanie przez apteki określonego poziomu sprzedaży nie powoduje powstania po stronie skarżącej roszczenia o naprawienie szkody, ani też nie stanowi podstawy do dochodzenia przez skarżącą zrealizowania określonego poziomu sprzedaży. Oznacza to, że nie można przyjąć, że opisany stan faktyczny mieści się w elemencie normy prawnej wprowadzającej opodatkowanie podatkiem VAT świadczenia usług. Opisany stan faktyczny nie może być również uznany za sprzedaż towarów w rozumieniu art. 5 ustęp 1 w związku z art. 7 ustęp 1 ustawy o podatku od towarów i usług - premia pieniężna nie jest towarem, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług (...).

Skoro wypłata premii za osiągnięcie określonego poziomu sprzedaży towarów nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie można przyjąć, że winna być udokumentowana fakturą VAT wystawioną przez odbiorcę premii."

Podobne stanowisko wyraził również Europejski Trybunał Sprawiedliwości w sprawie C-231/94 (Faaborg- Gelting Linien A/S a Finanzamt Flensburg).

Za brakiem podstaw prawnych do opodatkowania premii (bonusów) opowiedział się również J. Zubrzycki w "Leksykonie VAT" stwierdzając, iż osiągnięcie przez nabywcę towarów określonej umownie wielkości obrotów (zakupów) z danym sprzedawcą nie jest usługą w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, a zatem wypłacona temuż nabywcy towarów przez sprzedawcę premia (bonus) za uzyskanie tego pułapu obrotów - nie stanowi odpłatności (wynagrodzenia za świadczenie usług). Tym samym wypłacenie tego rodzaju premii (bonusu) jest obojętne z punktu widzenia podatku od towarów i usług, podlega natomiast u nabywcy towarów, któremu premia jest przekazywana zaliczeniu do przychodów w podatku dochodowym (por. 3. Zubrzycki w: Leksykon VAT. Tom I 2006, Wydawnictwo Unimex, s. 498). Zdaniem Wnioskodawcy analogiczna sytuacja zachodzi w przypadku wypłacania premii pieniężnej spółce matce w razie osiągnięcia umownie określonego poziomu obrotów przez jej spółki zależne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Zgodnie art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Także art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L . 347 z późn. zm.) wskazuje, że "świadczenie usług" oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 ustawy, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powołanej ustawy. Usługa w rozumieniu ust. 1 powołanego wyżej artykułu oraz art. 24 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, to transakcja gospodarcza, co oznacza, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ww. ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Według treści art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju.

Natomiast stosownie do ust. 3 ww. artykułu, przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, również osoba prawna niebędąca takim podatnikiem, zarejestrowana jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97.

Na mocy art. 28b ust. 1 powołanej ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca (dalej również: Spółka) współpracuje z przedsiębiorcą zagranicznym spółką A z siedzibą w Holandii.

Spółka A funkcjonuje w strukturze holdingowej i posiada spółki zależne (spółki - córki powiązane z nią kapitałowo) w innych państwach Unii Europejskiej.

Zgodnie z umową zawartą pomiędzy Wnioskodawcą a spółką A (zwaną "Purchase and Supply Agrement" czyli "Umową Sprzedaży i Dostawy"), strony uzgadniają corocznie łączną ilość towarów (w tonach), której zakupu mają dokonać - w każdym kwartale danego roku obowiązywania umowy - spółka A i spółki zależne od spółki A (na podstawie odrębnych zamówień). W praktyce zamówienia są składane wyłącznie przez spółki zależne od spółki A (a nie bezpośrednio przez spółkę A). W przypadku zrealizowania przez spółki zależne od spółki A (ewentualnie razem ze spółkę A) zakupów w wysokości uzgodnionej (lub w wyższej), Wnioskodawca udziela spółce A premii pieniężnej (zwanej "central Rebeta", czyli "rabatem centralnym"), za każdy kwartał danego roku obowiązywania umowy. Premia jest obliczana procentowo od łącznej wartości netto towarów zakupionych od Wnioskodawcy przez wszystkie spółki zależne od spółki A (ewentualnie razem ze spółkę A).

Premia udzielana spółce A przez Wnioskodawcę nie odnosi się do konkretnych transakcji, lecz jest wypłacana w razie osiągnięcia przez spółki zależne od spółki A uzgodnionego poziomu obrotów (czy też poziomu wyższego niż uzgodniony). Premia ta nie stanowi też wynagrodzenia za świadczenie na rzecz Wnioskodawcy jakichkolwiek usług czy czynności.

Zgodnie z zawartą umową spółka A ma wystawiać Wnioskodawcy - w celu udokumentowania wysokości premii - odpowiednią notę obciążeniową ("Debit Note"). W praktyce spółka A wystawia Wnioskodawcy dokument określony mianem "Invoice" (czyli "faktury") przykładowo z następującym opisem "Niniejszym obciążamy Was rabatem centralnym za I kwartał 2010 r." i przywołaniem umowy określającej poziom

zakupów, którego osiągnięcie przez spółki zależne od spółki A (ewentualnie razem ze spółkę A) uprawnia spółkę A do premii pieniężnej. W "fakturze" spółka A podaje stawkę VAT w wysokości 0.00%.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie, bądź też związane są ze świadczeniem dodatkowych usług na rzecz sprzedawcy itp.

W tej sprawie w pierwszej kolejności zauważyć należy, że spółka A nie dokonuje nabyć towarów u Wnioskodawcy, a jeżeli dokonuje to w niewielkim rozmiarze cyt. "W praktyce zamówienia są składane wyłącznie przez spółki zależne od spółki A (a nie bezpośrednio przez spółkę A)." Zauważyć też należy, że to Spółka A otrzymuje należność, a jej wysokość i fakt przyznania wprost zależy od nabyć dokonanych przez inne podmioty.

Stwierdzić zatem należy, iż w przedmiotowej sprawie wypłacona premia pieniężna jest ściśle powiązana z określonym zachowaniem kontrahenta Wnioskodawcy tj. Spółki A, bowiem wypłata tego wynagrodzenia następuje tylko pod warunkiem zaistnienia przewidzianych w umowie okoliczności, tzn. pod warunkiem, że działania Spółki A okażą się na tyle skuteczne, iż spowodują osiągnięcie określonego poziomu obrotów realizowanych przez wszystkie spółki (zależne od spółki A lub ewentualnie razem ze spółką A). Premia jest więc w tym przypadku wypłacona za takie działania Spółki A wobec innych spółek, które skutkują zwiększeniem sprzedaży u Wnioskodawcy.

W świetle powyższego, należy stwierdzić, iż przedmiotowe premie pieniężne stanowią wynagrodzenie związane z jednym świadczeniem, dotyczącym jednej umowy, określającej łączną ilość towarów (w tonach), której zakupu mają dokonać inne spółki. Wynagrodzenie to jest zatem bezsprzecznie związane z wykonywanym przez Spółkę A świadczeniem polegającym na doprowadzeniu do realizacji zakupów przez inne podmioty i jest konsekwencją wypełniania zobowiązania Wnioskodawcy w związku z realizacją warunków umowy.

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż skoro Spółka A świadczy usługi na rzecz Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie ma miejsce import usług i tym samym Wnioskodawca ma obowiązek rozliczenia podatku należnego oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tego tytułu.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, bowiem Wnioskodawca w opisie sprawy dotyczącej współpracy z przedsiębiorcą zagranicznym Spółką A, przedstawił stan faktyczny i odpowiednio do niego sformułował pytania i stanowisko. Nie przedstawił opisu zdarzenia przyszłego, pytań i stanowiska do zdarzenia przyszłego.

Ponadto odnosząc się do powołanych przez Stronę wyroków WSA tut. organ zauważa, iż na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie mogą wpłynąć powołane przez Wnioskodawcę orzeczenie WSA, bowiem są one rozstrzygnięciami w konkretnej sprawie, osadzonymi w określonym stanie faktycznym. Ich przedmiotem były wypłaty premii na rzecz nabywających towary, co w przedmiotowej sprawie nie miało miejsca.

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych). W związku z powyższym, nie negując takiego orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Wynika to również z treści art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Organ podatkowy jest zatem zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy. Zatem trudno jest określić w jakim stopniu sprawa będąca przedmiotem autonomicznego rozstrzygnięcia sądów administracyjnych, które powołała Spółka, może odzwierciedlać sytuację przedstawioną przez nią we wniosku o wydanie, co należy podkreślić, indywidualnej interpretacji.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w zakresie opodatkowania udzielonego "rabatu centralnego"/premii pieniężnej przez Wnioskodawcę spółce A.

Natomiast w zakresie:

* uznania czy "rabat centralny"/premia pieniężna udzielony przez Wnioskodawcę spółce A, stanowi rabat w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy o podatku towarów i usług,

* ustalenia czy we współpracy z przedsiębiorcą zagranicznym - spółką B, będzie miało miejsca świadczenie usługi w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT przez spółkę B na rzecz Wnioskodawcy, w związku z udzieleniem jej przez Wnioskodawcę "rabatu"/premii pieniężnej,

* uznania czy "rabat"/premia pieniężna udzielony przez Wnioskodawcę spółce B, stanowi rabat w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy o podatku towarów i usług,

zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.