IBPP2/443-109/14/ICz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 stycznia 2014 r. (data wpływu 6 lutego 2014 r.), uzupełnionym pismem z 30 kwietnia 2014 r. (data wpływu 5 maja 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT wynikającej z faktury zakupu samochodu ciężarowego oraz odliczania podatku VAT od paliwa - jest prawidłowe.

W dniu 6 lutego 2014 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z 30 kwietnia 2014 r. (data wpływu 5 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT wynikającej z faktury zakupu oraz odliczania podatku VAT od paliwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie technologii informatycznych i komputerowych. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT, nr NIP.... Spółka prowadzi sprzedaż wyłącznie opodatkowaną stawką 23% podatku VAT na terenie kraju.

Spółka w lutym 2014 r. planuje zakup samochodu Mitsubishi GA0. Zakup będzie udokumentowany fakturą VAT - stawka podatku VAT 23%. Jest to samochód używany, posiada wyciąg ze świadectwa homologacji z dnia 22 września 2010 r. (świadectwo homologacji z dnia 31 sierpnia 2010 r. numer PL*....). Data produkcji samochodu 2010 rok. W dokumencie jest wpisana kategoria samochodu: N1 oraz rodzaj samochodu: samochód ciężarowy. Liczba siedzeń wynosi 4, natomiast ładowność samochodu wynosi 605 kg. Wszystkie powyższe informacje są zawarte w posiadanym przez firmę sprzedającą wyciągu ze świadectwa homologacji dla tego konkretnego samochodu. Samochód nie podlegał żadnym przeróbkom i w dowodzie rejestracyjnym samochodu również jest zapis, że jest to samochód ciężarowy. W związku z powyższym świadectwo homologacji z 2010 r. jest dokumentem poświadczającym aktualne parametry samochodu.

W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca wyjaśnił, że Spółka nabyła w dniu 13 marca 2014 r. na podstawie faktury VAT samochód ciężarowy, używany - posiadający świadectwo homologacji N1. Samochód został zakupiony z przeznaczeniem wykorzystywania tylko i wyłącznie do działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Natomiast z uwagi na możliwość świadczenia przez spółkę w przyszłości usług zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT (szkolenia), istnieje możliwość zmiany przeznaczenia wykorzystywania zakupionego samochodu, jako służącego działalności opodatkowanej i zwolnionej z VAT. Jednak w momencie zakupu samochodu oraz na chwilę obecną spółka świadczy tylko i wyłącznie usługi opodatkowane podatkiem od towarów i usług i z takim przeznaczeniem został nabyty ww. samochód.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wyciąg ze świadectwa homologacji, wydany we wrześniu 2010 r., z którego jednoznacznie wynika, że samochód Mitsubishi GA0 jest samochodem ciężarowym, posiada 4 siedzenia i ładowność 605 kg jest wystarczającym dokumentem, na podstawie którego, zgodnie z art. 86a ust. 2 pkt 6 lit. c mamy prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT wynikającej z faktury zakupu oraz odliczania podatku VAT od paliwa.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wyciąg ze świadectwa homologacji jest właściwym i wystarczającym dokumentem, na podstawie którego przysługuje Wnioskodawcy prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT wynikającej z faktury zakupu samochodu oraz odliczania podatku VAT od paliwa.

Dokument zawiera wszystkie informacje wymagane przepisami ustawy VAT. Spełniony jest warunek określony w art. 86 ust. 2 pkt 6 lit. c Ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. z późn. zm.. Dokument poświadcza, że samochód jest ciężarowy, w świadectwie homologacji wpisana jest kategoria samochodu: N1. W dokumencie określona jest ładowność 605 kg i liczba siedzeń 4.

Zgodnie z art. 86 ust. 4 dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 2 pkt 6, określona jest na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym.

Zgodnie z informacją uzyskaną w rozmowie telefonicznej z pracownikiem Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju, Wydziałem Warunków Technicznych Pojazdów i Przewozów Specjalnych wyciąg ze świadectwa homologacji jest wystarczającym dokumentem potwierdzającym jego rodzaj i kategorię, o ile w pojeździe nie zostały wprowadzone żadne zmiany po uzyskaniu świadectwa homologacji. Jeśli wprowadzono jakiekolwiek zmiany, należy wykonać nowe badanie techniczne na stacji diagnostycznej i dokonać odpowiedniego wpisu w dowodzie rejestracyjnym samochodu - taką informację uzyskała Spółka w Ministerstwie Infrastruktury i Rozwoju, Wydziale Warunków Technicznych Pojazdów i Przewozów Specjalnych.

Dlatego zdaniem Wnioskodawcy świadectwo homologacji wydane dla samochodu, który spółka planuje zakupić jest właściwym dokumentem i daje prawo do pełnego odliczenia podatku VAT z faktury zakupu samochodu oraz odliczania podatku VAT od faktur za zakup paliwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że ocena stanowiska Wnioskodawcy w niniejszej interpretacji została dokonana przez organ w oparciu o przepisy prawa podatkowego dotyczące podatku od towarów i usług obowiązujące od 1 stycznia 2014 r. do 31 marca 2014 r., bowiem Wnioskodawca we wniosku, mimo że wskazał, że oczekuje interpretacji przepisów prawa podatkowego w zdarzeniu przyszłym to jednak w pytaniu wskazał przepis art. 86a ust. 2 pkt 6 lit. c ustawy o VAT jako przepis będący przedmiotem interpretacji indywidualnej a ponadto wyjaśnił, że samochód ciężarowy, o którym mowa we wniosku nabył 13 marca 2014 r.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Jak wynika z ww. przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z dniem 1 stycznia 2014 r. wszedł w życie art. 86a ustawy o VAT, który został dodany ustawą z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.).

W myśl art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku nabycia:

- kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6000 zł.

W świetle tego przepisu możliwość odliczenia całości podatku od nabycia samochodu nie będącego samochodem osobowym lub pojazdu samochodowego występuje w przypadku, gdy dopuszczalna masa całkowita takiego samochodu lub pojazdu samochodowego przekracza 3,5 tony.

Od tej zasady występuje szereg wyjątków, wymienionych w art. 86a ust. 2 ustawy, który stanowi, że przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy:

Stosownie do obowiązującego od 1 stycznia 2014 r. art. 86a ust. 4 ww. ustawy, dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 2 pkt 6, określona jest na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

Przepis art. 88a ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r., stanowi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86a ust. 1.

Z powołanych wyżej uregulowań wynika, że - co do zasady - w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości. Ustawodawca przewidział od tej zasady wyjątki, które wymienione zostały w art. 86a ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Na mocy wyjątku przewidzianego w art. 86a ust. 2 pkt 6 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy pojazdów samochodowych, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowców wynosi 3 lub więcej miejsc do siedzenia - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 500 kg. Z brzmienia powyższego przepisu wynika, że wyjątek powyższy ma zastosowanie do innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony spełniających kryteria, o których mowa w powyższym przepisie. Przy czym, dla spełnienia wymagań określonych w art. 86a ust. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług ustawodawca odsyła do dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym.

Na podstawie art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 1137 z późn. zm.) dokumentem stwierdzającym dopuszczenie do ruchu pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego, pojazdu wolnobieżnego wchodzącego w skład kolejki turystycznej, motoroweru lub przyczepy jest dowód rejestracyjny albo pozwolenie czasowe. (...)

Zgodnie z art. 72 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, rejestracji dokonuje się na podstawie m.in. karty pojazdu, jeżeli była wydana.

Stosownie do art. 77 ust. 1 ww. ustawy, producent lub importer nowych pojazdów jest obowiązany wydać kartę pojazdu dla każdego pojazdu samochodowego wprowadzonego do obrotu handlowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Karta pojazdu jest przekazywana właścicielowi pojazdu (art. 77 ust. 2 ww. ustawy).

Jak stanowi § 2 ust. 2 pkt 2 i 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 24 września 2003 r. w sprawie dokumentów stanowiących podstawę wpisu danych do karty pojazdu oraz czynności jednostek zajmujących się dystrybucją, przechowywaniem i wydawaniem kart pojazdów (Dz. U. Nr 189, poz. 1857 z późn. zm.) - wydanego na podstawie delegacji ustawowej przewidzianej w art. 77 ust. 4 pkt 3 ustawy - Prawo o ruchu drogowym - wpisu parametrów technicznych pojazdu w karcie dokonuje się na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji typu pojazdu albo odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji typu pojazdu, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4 i 6 ustawy z dnia 10 października 2012 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1448) oraz dowodu rejestracyjnego lub innego dokumentu stwierdzającego rejestrację pojazdu, o którym mowa w art. 72 ust. 2a ustawy.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 10 października 2012 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2012 r. poz. 1448 z późn. zm.) wydane przed dniem wejścia w życie ustawy:

Stosownie do art. 10 ust. 2 ww. ustawy dokumenty, o których mowa w ust. 1 pkt 4 i 6, stanowią podstawę do rejestracji pojazdu.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie technologii informatycznych i komputerowych. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Spółka prowadzi sprzedaż wyłącznie opodatkowaną stawką 23% podatku VAT na terenie kraju. Spółka w lutym 2014 r. planuje zakup samochodu Mitsubishi GA0. Zakup będzie udokumentowany fakturą VAT - stawka podatku VAT 23%. Jest to samochód używany, posiada wyciąg ze świadectwa homologacji z dnia 22 września 2010 r. /świadectwo homologacji z dnia 31 sierpnia 2010 r. numer PL*.... Data produkcji samochodu 2010 rok. W dokumencie jest wpisana kategoria samochodu: N1 oraz rodzaj samochodu: samochód ciężarowy. Liczba siedzeń wynosi 4, natomiast ładowność samochodu wynosi 605 kg. Wszystkie powyższe informacje są zawarte w posiadanym przez firmę sprzedającą wyciągu ze świadectwa homologacji dla tego konkretnego samochodu. Samochód nie podlegał żadnym przeróbkom i w dowodzie rejestracyjnym samochodu również jest zapis, że jest to samochód ciężarowy. Samochód został zakupiony z przeznaczeniem wykorzystywania tylko i wyłącznie do działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

W świetle przywołanego ust. 4 art. 86a, dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), a zatem parametry techniczne samochodu, których spełnienie jest warunkiem do uznania go, w oparciu o przepis art. 86a ust. 2 pkt 6 ustawy o VAT, za samochód do którego nie stosuje się przepisu art. 86a ust. 1 pkt 2 tej ustawy, określona jest na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym.

Skoro zaś w przedmiotowej sprawie dane dotyczące dopuszczalnej ładowności oraz liczby miejsc (siedzeń) samochodu, którego dotyczy zapytanie Wnioskodawcy, wynikać będą z wyciągu ze świadectwa homologacji tego samochodu czyli z dokumentu wydanego zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, zatem w oparciu o dane wynikające z tego dokumentu można określić czy w świetle art. 86a ust. 2 pkt 6 lit. c ustawy o VAT Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT wynikającej z faktury zakupu tego samochodu oraz odliczenia podatku VAT od nabycia paliwa.

Trzeba jednakże wskazać, że spełnienie ww. warunku nie oznacza, że Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do odliczenia całej kwoty podatku, gdyż dla jego realizacji koniecznym jest równocześnie spełnienie normy art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, co jednak nie było przedmiotem zapytania jak i stanowiska Wnioskodawcy. Stąd też rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie odnosi się ściśle do zakresu objętego zapytaniem Wnioskodawcy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, że z dniem 1 kwietnia 2014 r. ulegają zmianie regulacje dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu samochodów oraz paliwa do napędu pojazdów wykorzystywanych w prowadzonej działalności, które zostały wprowadzone ustawą z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.