IBPP2/443-1089/14/RSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 lipca 2014 r. (data wpływu 7 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowana transakcji sprzedaży na rzecz wspólnika towarów używanych-niesprzedanych zastawów (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 7 sierpnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowana transakcji sprzedaży na rzecz wspólnika towarów używanych-niesprzedanych zastawów (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 1996 r. dwie osoby fizyczne zawarły spółkę cywilną, która z dniem 1 stycznia 2001 r. została obowiązkowo przekształcona w spółkę jawną ze względu na przekroczony limit obrotów w latach 1999 i 2000. Przedmiotem działalności spółki jawnej jest udzielanie pożyczek pod zastaw (PKD 6492Z - Pozostałe formy udzielania kredytów).

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pożyczki pod zastaw udzielane są wyłącznie osobom fizycznym nie będącym podatnikami podatku od towarów i usług.

Zastawy przejęte przez spółkę w wyniku niespłacenia pożyczek przez pożyczkobiorców stanowią towary używane w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 i jako takie korzystają przy sprzedaży z procedury szczególnej, tj. opodatkowania marży.

Przy nabyciu ww. towarów spółce nie przysługuje prawo do obniżania podatku należnego o podatek naliczony.

Zdarzenie przyszłe nr 2

Ze względu na nierentowność wspólnicy zamierzają zlikwidować spółkę jawną. Majątek spółki stanowią środki trwałe, wyposażenie oraz towary używane w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy wymienione na wstępie - rzeczy ruchome, które stały się własnością spółki w wyniku niespłacenia pożyczek przez pożyczkobiorców (niezwrócone zastawy).

Przed dniem likwidacji wspólnicy rozważają sprzedaż towarów używanych (niesprzedanych zastawów) na rzecz jednego z obecnych wspólników, który zamierza prowadzić działalność jednoosobową w tym samym zakresie, co spółka.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 2):

W jaki sposób ma być opodatkowana sprzedaż na rzecz wspólnika towarów używanych-niesprzedanych zastawów.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdarzenie przyszłe nr 2.

Sprzedaż towarów używanych (niesprzedanych zastawów) na rzecz wspólnika prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą byłaby opodatkowana zgodnie z art. 120 ust. 1, tj. podstawę opodatkowania stanowiłaby marża.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2, jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przy czym przez sprzedaż - zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności spółki jawnej jest udzielanie pożyczek pod zastaw (PKD 6492Z - Pozostałe formy udzielania kredytów). Pożyczki pod zastaw udzielane są wyłącznie osobom fizycznym nie będącym podatnikami podatku od towarów i usług. Zastawy przejęte przez spółkę w wyniku niespłacenia pożyczek przez pożyczkobiorców stanowią towary używane w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 i jako takie korzystają przy sprzedaży z procedury szczególnej, tj. opodatkowania marży. Przy nabyciu ww. towarów spółce nie przysługuje prawo do obniżania podatku należnego o podatek naliczony. Ze względu na nierentowność wspólnicy zamierzają zlikwidować spółkę jawną. Majątek spółki stanowią środki trwałe, wyposażenie oraz towary używane, w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, wymienione na wstępie - rzeczy ruchome, które stały się własnością spółki w wyniku niespłacenia pożyczek przez pożyczkobiorców (niezwrócone zastawy). Przed dniem likwidacji wspólnicy rozważają sprzedaż towarów używanych (niesprzedanych zastawów) na rzecz jednego z obecnych wspólników, który zamierza prowadzić działalność jednoosobową w tym samym zakresie, co spółka.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do kwestii opodatkowania sprzedaży na rzecz wspólnika towarów używanych, w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, tj. niesprzedanych zastawów.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której obecnie prowadzona działalność gospodarcza w formie spółki jawnej przestanie istnieć, a kontynuować ją będzie Wnioskodawca jako osoba fizyczna i były wspólnik tej spółki.

Szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, zostały uregulowane w przepisach Rozdziału 4 ustawy o VAT, "Szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków".

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Stosownie do brzmienia art. 120 ust. 10 ustawy o VAT, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

W myśl art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0);

Definicję kwoty sprzedaży zawarto w przepisie art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, jako całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.

Przez kwotę nabycia natomiast należy rozumieć wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika (art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy - między innymi - towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty stanowiącej zapłatę z tytułu sprzedaży, pomniejszonej o kwotę należnego podatku. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych spełniających definicję towarów używanych zawartą w przepisie art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 cyt. ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz treść powołanych przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że w przypadku sprzedaży nieodebranych zastawów, spełniających definicję towarów używanych w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, nabytych (przewłaszczonych) przez Wnioskodawcę od podmiotów, określonych w art. 120 ust. 10 ustawy, tj. osób fizycznych niebędących podatnikami VAT, Wnioskodawca będzie miał prawo zastosować szczególną procedurę opodatkowania dostawy towarów używanych marżą na podstawie art. 120 ust. 4 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga także, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zmiana któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto, informuje się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.