IBPP2/443-1088/08/ICz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 lutego 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-1088/08/ICz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2008 r. (data wpływu 24 listopada 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 stycznia 2009 r. (data wpływu 2 lutego 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego wydania "Materiałów" związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia "Materiałów" wydawanych nieodpłatnie kontrahentom Wnioskodawcy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego wydania "Materiałów" związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia "Materiałów" wydawanych nieodpłatnie kontrahentom Wnioskodawcy.

W dniu 2 lutego 2009 r. wpłynęło do tut. organu, jako uzupełnienie do ww. wniosku, pismo Wnioskodawcy z dnia 26 stycznia 2009 r. będące odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 22 stycznia 2009 r. znak: IBPP2/443-1088/08/ICz.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę (dalej również jako "Spółka") jest przede wszystkim sprzedaż parkietu panelowego. W celu zwiększenia sprzedaży Wnioskodawca przekazuje nieodpłatnie swoim kontrahentom regały służące ekspozycji towarów produkowanych i sprzedawanych przez niego oraz inne przedmioty o podobnym przeznaczeniu, tzn. np.: kasetony świetlne z nadrukiem, banery, tablice informacyjne, odzież z logo firmy, kalkulatory z logo firmy i inne gadżety reklamowe o wartości jednostkowej powyżej 5 zł (dalej jako "Materiały"). Na "Materiałach" wyeksponowane są znaki towarowe Wnioskodawcy; "Materiały" są udostępniane kontrahentom, jednak pozostają one własnością Wnioskodawcy a kontrahenci mogą z nich korzystać wyłącznie w zakresie uregulowanym umową pomiędzy stronami (wyłącznie do prezentacji towarów Spółki).

Przekazanie "Materiałów" jest w chwili obecnej traktowane przez Wnioskodawcę jako czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT i w związku z tym, na podstawie faktur wewnętrznych, odprowadzany jest podatek według stawki podstawowej 22%.

W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca wskazał, że przekazywanie "Materiałów" dotyczy dwóch sytuacji, a mianowicie:

1.

w pierwszej sytuacji "Materiały", przez które rozumiane są regały/kasetony świetlne z nadrukiem służące ekspozycji towarów (dalej "kasetony"), są udostępniane kontrahentom na podstawie porozumienia handlowego. Kontrahent Spółki zobowiązuje się wykorzystywać kasetony wyłącznie w celu ekspozycji towarów dostarczanych przez Spółkę oraz zobowiązany jest do innych świadczeń, przy czym strony zastrzegają, że własność kasetonów przysługuje wyłącznie Spółce, a kontrahent nie może w żaden sposób rozporządzać kasetonami. Kasetony pozostają własnością Spółki i w umowie z kontrahentem został zastrzeżony obowiązek ich zwrotu, ale jedynie w przypadku rozwiązania porozumienia handlowego. Zastrzeżenie to w intencji Spółki ma charakter mobilizujący, skłaniający kontrahenta do prawidłowego wykonywania obowiązków wynikających z zawartego pomiędzy stronami porozumienia. Kasetony same w sobie nie przedstawiają przy tym dla Spółki istotnej wartości - priorytetem jest w tym przypadku wyegzekwowanie od kontrahenta pewnych zobowiązań, w tym m.in. ekspozycja na kasetonach wyłącznie produktów Spółki, obowiązek zamieszczenia na kasetonach znaków towarowych Spółki (w sposób wskazany przez Spółkę);

2.

w drugiej sytuacji "Materiały", przez które rozumie się inne przedmioty o przeznaczeniu reklamowym, tzn. banery, odzież z logo firmy, kalkulatory z logo firmy i inne rzeczy o wartości jednostkowej powyżej 5 zł W tym przypadku rzeczy są przekazywane nieodpłatnie bez zastrzeżenia prawa własności; kontrahent otrzymuje je bez obowiązku zwrotu. "Materiały" są przekazywane kontrahentom bez obowiązku zwrotu; są to przedmioty, na których zamieszczone zostają znaki towarowe Spółki i w tym kontekście ich jedynym przeznaczeniem jest spełnienie założeń reklamowych; zwrot tych przedmiotów Spółce pozbawiony byłby sensu ekonomicznego.

Spółka nie planuje prowadzenia ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości podmiotów, którym są przekazywane nieodpłatnie "Materiały".

W stanie faktycznym Spółka wskazała, że przedmiotem jej działalności jest przede wszystkim sprzedaż parkietu panelowego. W celu zwiększenia sprzedaży Spółka przekazuje nieodpłatnie swoim kontrahentom regały służące ekspozycji produkowanych i sprzedawanych przez nią towarów oraz inne przedmioty o podobnym przeznaczeniu. Na materiałach tych wyeksponowane są znaki towarowe Spółki. "Materiały" są udostępniane kontrahentom, jednak pozostają one własnością Spółki a kontrahenci mogą z nich korzystać wyłącznie w zakresie uregulowanym umową pomiędzy stronami (wyłącznie do prezentacji towarów Spółki).

Spółka wskazała również, że przekazanie "Materiałów" jest w chwili obecnej traktowane przez nią jako czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stanowisko Spółki zawarte we wniosku odnosi się zasadniczo do obu sytuacji wskazanych powyżej. W uzasadnieniu Spółka stwierdziła bowiem, że z art. 7 ustawy o VAT wynikają dwie niezależne od siebie przesłanki wyłączające opodatkowanie danej czynności podatkiem od towarów i usług, tzn.: brak przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel; nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Istnienie którejkolwiek z ww. przesłanek uzasadnia wniosek, że dana czynność nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT jako dostawa towarów.

Odnosząc te założenia do:

* sytuacji pierwszej opisanej powyżej - kasetony pozostają własnością Spółki a kontrahent może nimi dysponować wyłącznie w sposób ściśle ustalony pomiędzy stronami, tj. do właściwego prezentowania towarów Spółki. Nie zostaje zatem w niniejszym przypadku przeniesione prawo do rozporządzania kasetonami jak właściciel. Ponadto nie ma wątpliwości, że celem przekazania kasetonów jest zwiększenie sprzedaży towarów produkowanych przez Spółkę i w związku z tym zasadne jest stwierdzenie, że działania podejmowane przez Wnioskodawcę w zakresie udostępnienia kasetonów bez wynagrodzenia mają związek z prowadzonym przedsiębiorstwem.

* sytuacji drugiej opisanej powyżej - związek z prowadzonym przedsiębiorstwem jest oczywisty. Aspekt reklamowy zapewnia zamieszczenie na rzeczach przekazywanych kontrahentom znaków towarowych Spółki.

W sposób analogiczny, zdaniem Wnioskodawcy, należy oceniać sytuację w odniesieniu do brzmienia art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o VAT. Nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu wyłącznie w sytuacji, gdy nie ma związku z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Jak już zostało stwierdzone powyżej, przekazanie - zarówno kasetonów służących ekspozycji towarów (sytuacja pierwsza) jak i pozostałych rzeczy o charakterze reklamowym (sytuacja druga) ma niewątpliwie związek z prowadzeniem przedsiębiorstwa przez Spółkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy nieodpłatne przekazanie "Materiałów" powinno w niniejszej sytuacji podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

2.

Czy, pomimo nieodpłatnego przekazania "Materiałów", Wnioskodawca zachowa prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie przedmiotowych "Materiałów".

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. pytanie nr 1:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że elementem koniecznym potraktowania danej czynności za dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Jednocześnie art. 7 ust. 2 stwierdza, iż przez dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem.

W konsekwencji należy uznać, że z przepisu art. 7 ustawy o VAT wynikają dwie niezależne od siebie przesłanki wyłączające opodatkowanie danej czynności podatkiem od towarów i usług, tzn.:

* brak przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel;

* nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem;

Istnienie którejkolwiek z ww. przesłanek uzasadnia wniosek, że dana czynność nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Odnosząc te założenia do niniejszej sytuacji należy zwrócić uwagę, że własność Materiałów pozostaje przy Spółce a kontrahent może nimi dysponować tylko w ściśle ustalony pomiędzy stronami sposób, tj. przede wszystkim do właściwego prezentowania towarów Wnioskodawcy. Ponadto nie ma wątpliwości, że celem przekazania "Materiałów" jest zwiększenie sprzedaży towarów produkowanych przez Spółkę i w związku z tym zasadne jest stwierdzenie, że działania podejmowane przez Wnioskodawcę w zakresie udostępnienia "Materiałów" bez wynagrodzenia są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. W tym kontekście należy uznać, że przekazanie "Materiałów" przez Spółkę nie może zostać uznane za dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W sposób analogiczny należy oceniać sytuację w odniesieniu do brzmienia art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o VAT. Świadczeniem usług podlegającym opodatkowaniu jest każde świadczenie nie będące dostawa towarów, przy czym nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu wyłącznie w sytuacji, gdy nie ma związku z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Jak już zostało stwierdzone powyżej, przekazanie "Materiałów" w niniejszej sytuacji ma niewątpliwie związek z prowadzeniem przedsiębiorstwa przez Spółkę i z tego względu działań podejmowanych przez Wnioskodawcę nie można uznać za świadczenie usług podlegające opodatkowaniu.

Mając na uwadze powyższe, w kontekście pierwszego pytania Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że przekazanie "Materiałów" nie powoduje powstania obowiązku podatkowego podatku od towarów i usług.

Ad. pytanie nr 2:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje co do zasady prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT wynika przy tym, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów wrozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Mając na uwadze cytowane powyżej przepisy należy zauważyć, że w opisywanym stanie faktycznym przekazanie "Materiałów" służyć ma w szczególności zwiększeniu sprzedaży towarów produkowanych przez Spółkę. Z tego względu nie ma wątpliwości, że towary "Materiały" są wprost wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (tzn. sprzedaży towarów Spółki), a dodatkowo mają realny wpływ na osiąganie przychodów przez Spółkę; w konsekwencji nie ma również powodów, aby twierdzić, że wydatki na nabycie "Materiałów" nie będą mogły stanowić kosztów podatkowych.

Z powyższych względów należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie traci uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu Materiałów.

W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca dokonał podsumowania własnego stanowiska i wskazał, że czynności opisane we wniosku nie mogą zatem podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT ani jako dostawa towarów ani jako świadczenie usług. Nie zmienia tego faktu okoliczność braku zamiaru prowadzenia przez Spółkę ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości osób otrzymujących nieodpłatnie materiały reklamowe.

Jeżeli natomiast chodzi o pytanie dotyczące odliczenia podatku VAT to należy stwierdzić, że w obu opisanych powyżej sytuacjach Spółka nie traci uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu kasetonów i pozostałych rzeczy o przeznaczeniu reklamowym. Uzasadnienie w tym zakresie zawiera wniosek złożony w niniejszej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Ustawodawca dla celów podatku od towarów i usług zrównał z odpłatną dostawą towarów niektóre nieodpłatne czynności. I tak, zgodnie z treścią art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Jak stanowi art. 7 ust. 3 cyt. ustawy o VAT przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Zauważyć jednocześnie należy, iż stosownie do przepisu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1.

o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;

2.

których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli wartość rynkowa przekazanego towaru nie przekracza 5 zł.

Z cytowanych wyżej przepisów (art. 7 ust. 2 i art. 7 ust. 3) wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nie tylko nieodpłatne przekazanie towarów na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, ale także nieodpłatne przekazanie wszelkich towarów związanych bezpośrednio z prowadzonym przedsiębiorstwem, niestanowiących jednak próbek, prezentów o małej wartości, czy też drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych.

Dla opodatkowania danej czynności nieodpłatnego przekazania istotne jest jednak to, czy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.

Przez odpłatną dostawę towarów należy więc rozumieć także przekazanie towarów bez wynagrodzenia, jeżeli przekazania dokonano na cele związane z przedsiębiorstwem, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów - za wyjątkiem druków reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości oraz próbek.

Dokonując analizy treści przywołanych przepisów należy uznać, iż nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z reklamą, jak ma to miejsce w przedmiotowej sprawie, co do zasady, traktowane będzie jako związane z prowadzonym przedsiębiorstwem i podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu tych towarów. Należy zauważyć, iż nie dotyczy to nieodpłatnego przekazania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek, które to czynności zostały wyłączone z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług z jednoczesnym przyznaniem prawa do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu na mocy art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy o VAT.

W związku z tym przekazywane nieodpłatnie niewielkie ilości towarów mogą zostać zaliczone do prezentów o małej wartości, pod warunkiem spełnienia przesłanek wynikających z przepisu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, tj. że wartość przekazywanych nieodpłatnie towarów dla jednej osoby nie przekroczy w roku podatkowym 100 zł - jeżeli podatnik prowadził stosowną ewidencję albo towarów, których wartość rynkowa nie przekracza 5 zł (brak obowiązku prowadzenia ewidencji). Wówczas przekazanie takie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Natomiast wszelkie inne przekazanie towarów (o wartościach przekraczających ww. kwoty) będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, pod warunkiem jednak, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę jest przede wszystkim sprzedaż parkietu panelowego. W celu zwiększenia sprzedaży Wnioskodawca przekazuje nieodpłatnie swoim kontrahentom regały służące ekspozycji towarów produkowanych i sprzedawanych przez niego oraz inne przedmioty o podobnym przeznaczeniu, tzn. np.: kasetony świetlne z nadrukiem, banery, tablice informacyjne, odzież z logo firmy, kalkulatory z logo firmy i inne gadżety reklamowe o wartości jednostkowej powyżej 5 zł (dalej jako "Materiały"). Na "Materiałach" wyeksponowane są znaki towarowe Wnioskodawcy.

W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny i wyjaśnił, że "Materiały" przez które rozumie się inne przedmioty o przeznaczeniu reklamowym są to banery, odzież z logo firmy, kalkulatory z logo firmy i inne rzeczy o wartości jednostkowej powyżej 5 zł W tym przypadku rzeczy są przekazywane nieodpłatnie bez zastrzeżenia prawa własności; kontrahent otrzymuje je bez obowiązku zwrotu.

Spółka nie planuje prowadzenia ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości podmiotów, którym są przekazywane nieodpłatnie "Materiały".

Opodatkowanie nieodpłatnego przekazania towarów uzależnione jest, co do zasady, od tego, czy towary te wyczerpują ustawowe przesłanki, pozwalające uznać je za prezenty o małej wartości.

Biorąc pod uwagę stan prawny oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, iż przekazywane nieodpłatnie towary "Materiały" (banery, odzież z logo firmy, kalkulatory z logo firmy i inne rzeczy o wartości jednostkowej powyżej 5 zł) nie mogą zostać zaliczone do prezentów o małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, ponieważ wartość przekazywanych "Materiałów" przekracza wartość 5 zł oraz nie jest prowadzona ewidencja pozwalająca na ustalenie tożsamości osób, którym zostaną one przekazane.

Jeśli zatem Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu ww. "Materiałów", które nie spełniają przesłanek wynikających z art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, to ich nieodpłatnie przekazanie kontrahentom będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako dostawa towarów zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Kwestie dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały uregulowane w Dziale IX (art. 86-95) ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, iż uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego związanego z dokonywanymi zakupami, uzależnione jest od powiązania tych zakupów z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT. Prawo to jednak w dalszych przepisach ustawy (art. 88) zostało ograniczone. Wskazać tu należy brzmienie art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy zgodnie z którym, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy tj. zaliczenie poniesionych wydatków na nabycie towarów i usług służących czynnościom premiowym lub reklamowych do kosztów uzyskania przychodów. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest zatem m.in. bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

W ocenie Wnioskodawcy w opisywanym stanie faktycznym przekazanie "Materiałów" służyć ma w szczególności zwiększeniu sprzedaży towarów produkowanych przez Spółkę. Z tego względu nie ma on wątpliwości, że towary - "Materiały" (banery, odzież z logo firmy, kalkulatory z logo firmy i inne rzeczy o wartości jednostkowej powyżej 5 zł) są wprost wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (tzn. sprzedaży towarów Spółki), a dodatkowo mają realny wpływ na osiąganie przychodów przez Spółkę; w konsekwencji nie ma również powodów, aby twierdzić, że wydatki na nabycie "Materiałów" nie będą mogły stanowić kosztów podatkowych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów - "Materiałów" (banery, odzież z logo firmy, kalkulatory z logo firmy i inne rzeczy o wartości jednostkowej powyżej 5 zł), przekazywanych w ramach działalności reklamowej, jako że zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym wiąże się to z opodatkowaną działalnością Wnioskodawcy, a ponadto, jak wskazał Wnioskodawca we wniosku, w przypadku wydań na potrzeby reklamy, wydatki na nabycie towarów, które są przekazywane nieodpłatnie kontrahentom, są kosztem podatkowym.

Jednocześnie należy zauważyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii czy zakupy towarów - "Materiałów" (banery, odzież z logo firmy, kalkulatory z logo firmy i inne rzeczy o wartości jednostkowej powyżej 5 zł) związane z czynnościami reklamowymi stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, gdyż nie było to przedmiotem zapytania. Jednakże dla celów niniejszej interpretacji przyjęto stanowisko Wnioskodawcy uznające, iż koszty te stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Skoro zatem Wnioskodawca ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów - "Materiałów" (banery, odzież z logo firmy, kalkulatory z logo firmy i inne rzeczy o wartości jednostkowej powyżej 5 zł) wykorzystywanych do czynności o charakterze reklamowym, tym samym, w świetle wcześniejszych rozważań uzasadnionym jest stwierdzenie, iż nieodpłatne przekazanie towarów w ramach ww. czynności podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż stanowisko Wnioskodawcy w kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów - "Materiałów" (banery, odzież z logo firmy, kalkulatory z logo firmy i inne rzeczy o wartości jednostkowej powyżej 5 zł), przekazywanych następnie nieodpłatnie w ramach działalności reklamowej, należy uznać za prawidłowe. Natomiast za nieprawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy w kwestii opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania ww. "Materiałów" w ramach czynności reklamy.

Ponadto z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w celu zwiększenia sprzedaży przekazuje nieodpłatnie swoim kontrahentom regały/kasetony służące ekspozycji towarów (dalej "kasetony") produkowanych i sprzedawanych przez niego. Na "kasetonach" wyeksponowane są znaki towarowe Wnioskodawcy; "kasetony" są udostępniane kontrahentom, jednak pozostają one własnością Wnioskodawcy a kontrahenci mogą z nich korzystać wyłącznie w zakresie uregulowanym umową pomiędzy stronami (wyłącznie do prezentacji towarów Spółki).

W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca wskazał, że przekazywane "kasetony" (opisane jako pierwsza sytuacja), przez które rozumiane są regały/kasetony świetlne z nadrukiem służące ekspozycji towarów, są udostępniane kontrahentom na podstawie porozumienia handlowego. Kontrahent Spółki zobowiązuje się wykorzystywać kasetony wyłącznie w celu ekspozycji towarów dostarczanych przez Spółkę oraz zobowiązany jest do innych świadczeń, przy czym strony zastrzegają, że własność kasetonów przysługuje wyłącznie Spółce, a kontrahent nie może w żaden sposób rozporządzać kasetonami. Kasetony pozostają własnością Spółki i w umowie z kontrahentem został zastrzeżony obowiązek ich zwrotu, ale jedynie w przypadku rozwiązania porozumienia handlowego.

Z brzmienia art. 7 ust. 1 i 2 można wnioskować, że nieodpłatne przekazanie towarów stanowi dostawę tylko wtedy, gdy powoduje przeniesienie prawa do rozporządzania wydanymi towarami jak właściciel.

Powyższe twierdzenie uzasadnia art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i analiza słownikowej definicji użytego w treści art. 7 ust. 2 wyrazu "przekazanie". Otóż "przekazywać" oznacza dawać coś komuś do dalszego dysponowania; z kolei "dysponować" to rozporządzać czymś według własnego uznania (Popularny słownik języka polskiego, Wydawnictwo Wilga, 2000 r.). Z powyższego zestawienia wynika, że pod pojęciem "przekazanie" należy rozumieć wydanie czegoś komuś do dalszego rozporządzania według własnego uznania.

Definicja ta wskazuje zatem, iż istotny jest przede wszystkim ekonomiczny, a nie prawny aspekt transakcji, bowiem w przypadku tym nie musi nastąpić przeniesienie własności towarów w rozumieniu prawa cywilnego.

Spośród czynności "przeniesienia prawa rozporządzenia towarami jak właściciel" można wymienić takie czynności jak: sprzedaż, zamianę oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu, tj. nie tylko uprawnienia do korzystania z nabytych towarów, ale i obciążenia oraz wyzbycia się własności.

Jeżeli zatem Wnioskodawca przekazuje do użytkowania swoim kontrahentom na podstawie zawartych z nimi umów, wymienione we wniosku regały/kasetony świetlne z nadrukiem służące do ekspozycji towarów Wnioskodawcy, z zastrzeżeniem, że "kasetony" te pozostają własnością Wnioskodawcy a kontrahenci mogą z nich korzystać wyłącznie w zakresie uregulowanym umową pomiędzy stronami (wyłącznie do prezentacji towarów Spółki), to nie można mówić o przeniesieniu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, a tym samym o dostawie tych towarów.

Zatem czynność ta nie stanowi dostawy, o której mowa w art. 7 ust. 1 i 2 ustawy.

Natomiast zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Tak więc w myśl powołanego przepisu, wydanie rzeczy bez przeniesienia na odbiorcę prawa do rozporządzania nimi - będzie świadczeniem usług.

Jednak, zgodnie z treścią art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, nieodpłatna usługa podlega opodatkowaniu tylko wówczas, jeśli nie ma związku z działalnością przedsiębiorstwa.

Nieodpłatne przekazanie wymienionych we wniosku "kasetonów" ma jednak związek z działalnością, bowiem jak wynika z wniosku, przekazanie przez Wnioskodawcę nieodpłatnie "kasetonów" kontrahentom ma na celu reklamę jego towarów.

Uwzględniając powyższe, wymienione czynności nie podlegają także opodatkowaniu jako świadczenie usługi.

Natomiast w kwestii prawa odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu należy raz jeszcze wskazać, iż zgodnie art. 86 ust. 1 cyt. ustawy o podatku VAT w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponieważ w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca przekazuje nieodpłatnie do użytkowania swoim kontrahentom "kasetony" w celu ekspozycji wyłącznie jego towarów, co ma skutkować zwiększeniem sprzedaży tych towarów, zatem można przyjąć, iż "kasetony" te związane są, co prawda pośrednio, z czynnościami opodatkowanymi Wnioskodawcy. Zaznaczyć należy, że usługodawca nie precyzuje w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

Zatem przy nabyciu regałów/kasetonów Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż stanowisko Wnioskodawcy w kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem regałów/kasetonów świetlnych przekazywanych następnie nieodpłatnie na podstawie porozumień handlowych na cele reklamowe należy uznać za prawidłowe. Za prawidłowe należy też uznać stanowisko Wnioskodawcy w kwestii opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania ww. towarów w ramach ww. porozumień na cele reklamy.

Oceniając jednakże stanowisko Wnioskodawcy całościowo, należy uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Dodatkowo informuje się, iż ocenę stanowiska Wnioskodawcy dokonano w oparciu o stan prawny obowiązujący do dnia 30 listopada 2008 r. Z dniem 1 grudnia 2008 r. weszły w życie przepisy ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320), z zastrzeżeniem przepisów wymienionych w art. 15 tejże ustawy.

W związku z powyższym od dnia 1 grudnia 2008 r. zostaje uchylony art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, natomiast z dniem 1 stycznia 2009 r. zmianie ulega m.in. przepis art. 7 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy o VAT.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl