IBPP2/443-1079/08/WN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. X, przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2008 r. (data wpływu 9 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem materiałów wykorzystywanych do produkcji towarów, które następnie są przekazywane nieodpłatnie - jest prawidłowe.

W dniu 9 października 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem materiałów wykorzystywanych do produkcji towarów, które następnie są przekazywane nieodpłatnie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest producentem i sprzedawcą systemów kominowych i wentylacyjnych. Sprzedaż produktów jest opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 22%. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą producent przekazuje nieodpłatnie swoim kontrahentom ekspozycje produkowanych wyrobów w celu ich reklamy i prezentacji finalnemu odbiorcy. Przekazywane ekspozytory to zmontowany wkład kominowy, składający się z identycznych elementów, jakie są oferowane do sprzedaży, umieszczonych na przygotowanym do tego celu stojaku.

Powyższe ekspozytory wyrobów nie stanowią próbek lub prezentów o małej wartości w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług VAT. Koszty wytworzenia ekspozytorów stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podatek naliczony związany z zakupem materiałów do produkcji przekazywanych kontrahentom ekspozytorów podlega odliczeniu od podatku należnego.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przychody ze sprzedaży produkowanych przez Spółkę wyrobów są opodatkowane podatkiem VAT. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego koszty wytworzenia ekspozytorów stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Tym samym nie występują okoliczności, które uniemożliwiają obniżenie podatku należnego spółki o podatek naliczony związany z zakupem materiałów do produkcji ekspozytorów reklamowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Kwestie dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały uregulowane w Dziale IX (art. 86-95) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ww. ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, iż uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego związanego z dokonywanymi zakupami, uzależnione jest od powiązania tych zakupów z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT. Prawo to jednak w dalszych przepisach ustawy (art. 88) zostało ograniczone. Wskazać tu należy brzmienie art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy zgodnie z którym, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest zatem m.in. bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest producentem i sprzedawcą systemów kominowych i wentylacyjnych. Sprzedaż produktów jest opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 22%. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą producent przekazuje nieodpłatnie swoim kontrahentom ekspozycje produkowanych wyrobów w celu ich reklamy i prezentacji finalnemu odbiorcy. Przekazywane ekspozytory to zmontowany wkład kominowy, składający się z identycznych elementów, jakie są oferowane do sprzedaży, umieszczonych na przygotowanym do tego celu stojaku.

Powyższe ekspozytory wyrobów nie stanowią próbek lub prezentów o małej wartości w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług VAT. Koszty wytworzenia ekspozytorów stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem materiałów służących wytworzeniu produktów własnych, o których mowa we wniosku, jako że wiąże się to z opodatkowaną działalnością Wnioskodawcy, a ponadto jak wskazał Wnioskodawca we wniosku, koszty wytworzenia ekspozytorów stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Jednocześnie należy zauważyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii czy koszty wytworzenia ekspozytorów stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, gdyż nie było to przedmiotem zapytania. Jednakże dla celów niniejszej interpretacji przyjęto stanowisko Wnioskodawcy uznające, iż koszty te stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, tj. stanu prawnego obowiązującego do dnia 30 listopada 2008 r.

Nadmienia się ponadto, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. na podstawie ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) nastąpiła zmiana niektórych przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (uchylono m.in. art. 88 ust. 1 pkt 2), jednakże zmiany te nie mają wpływu na podjęte w niniejszej sprawie rozstrzygnięcie.

Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach informuje, że w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą nieodpłatnie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.