IBPP2/443-1074/08/JJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani K., przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2008 r. (data wpływu 19 sierpnia 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 listopada 2008 r. (data wpływu 14 listopada 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku usług transportu wewnątrzzakładowego świadczonych przy użyciu wyłącznie wózków widłowych i akumulatorowych - jest prawidłowe.

W dniu 19 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku usług transportu wewnątrzzakładowego świadczonych przy użyciu wyłącznie wózków widłowych i akumulatorowych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 listopada 2008 r. (data wpływu 14 listopada 2008 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 3 listopada 2008 r. znak: IBPP2/443-767/08/JJ.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca dnia 31 marca 2008 r. podpisał umowę współpracy świadczenia usług transportu wewnątrzzakładowego. Transport wewnątrzzakładowy odbywa się przy użyciu wózków akumulatorowych oraz wózków widłowych (raków). Obowiązek opłaty podatku od towarów i usług przy usługach transportowych zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 powstaje w dniu zapłaty całości lub części należności, nie później jednak niż 30-go dnia od dnia wykonania usługi. Jednakże w firmie Wnioskodawcy do transportu używa się wyłącznie jak podano wyżej w 90% wózków akumulatorowych, w 10% wózków widłowych. Usługi są transportowymi, gdy wykonywane są przy użyciu pojazdów samochodowych. Za pojazd samochodowy, zgodnie z ustawą prawo o ruchu drogowym art. 2 pkt 33, uważa się pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h. Zgodnie z instrukcją użytkowania otrzymaną przy zakupie wózków widłowych i akumulatorowych pojazdy te zaliczają się do grupy pojazdów wolnobieżnych, zgodnie ustawą - Prawo o ruchu drogowym art. 2 pkt 34, czyli są to pojazdy silnikowe, których konstrukcja ogranicza prędkość jazdy do 25 km/h. Jak wynika z instrukcji użytkowania ww. wózka widłowego nie może przekroczyć 10 km/h, natomiast wózka akumulatorowego 17 km/h, zgodnie z tymi wytycznymi.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał symbol PKWiU usług transportu wewnątrzzakładowego: 63.40.20 - "usługi wspomagające i pomocnicze na rzecz transportu pozostałe".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi transportu wewnątrzzakładowego świadczone przy użyciu wyłącznie wózków widłowych i akumulatorowych (pojazdów wolnobieżnych, zgodnie z art. 2 pkt 34 ustawy prawo o ruchu drogowym) mogą być rozliczane w chwili wystawienia faktury, zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonywane przez jego firmę usługi transportu wewnątrzzakładowego przy użyciu wyłącznie wózków widłowych i akumulatorowych nie powinny być rozliczane jak usługi transportowe, zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2, tylko z chwilą wystawienia faktury, zgodnie z art. 19 ust. 4

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż świadczeniem usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 - na mocy art. 8 ust. 3 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Zgodnie z ust. 4 ww. artykułu ustawy jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Dla usług transportowych, spedycyjnych i przeładunkowych, przepisem art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a) i b ustawy o VAT, został określony szczególny moment powstania obowiązku podatkowego. Zgodnie z tym przepisem w przypadku świadczenia usług transportu osób i ładunków kolejami, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami; spedycyjnych i przeładunkowych, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usługi.

Zgodnie z art. 19 ust. 15 ustawy otrzymanie części zapłaty (ceny) powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tej części.

Z powyższego wynika, a przemawiają za tym zarówno względy wykładni językowej, jak i systemowej, iż w przypadku świadczenia usług spedycyjnych oraz przeładunkowych, jak i przewozu towarów taborem samochodowym, morskim, lotniczym, moment powstania obowiązku podatkowego powiązany został z otrzymaniem zapłaty przez podatnika oraz faktem wykonania usługi.

I tak otrzymanie zapłaty w terminie do 30. dnia od dnia wykonania usługi powoduje powstanie obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania należności. Otrzymanie zapłaty po upływie tego terminu powoduje, iż obowiązek podatkowy powstaje 30. dnia od dnia wykonania usługi. Otrzymanie części należności w terminie do 30. dnia od dnia wykonania usługi powoduje powstanie obowiązku podatkowego w chwili jej otrzymania w tej części, w pozostałej części (nieotrzymanej) obowiązek podatkowy powstaje 30. dnia od dnia wykonania usługi.

Dokonując analizy ww. regulacji prawa podatkowego, należy stwierdzić, iż aby uznać świadczoną usługę za usługę związaną z transportem, usługę spedycyjną czy też usługę przeładunkową musi przede wszystkim dojść do nabycia przez kontrahenta tej właśnie usługi transportu, spedycji, czy przeładunku.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca świadczy, zgodnie ze wskazanym we wniosku symbolem PKWiU 63.40.20 - "usługi wspomagające i pomocnicze na rzecz transportu pozostałe". Powyższe oznacza, że Wnioskodawca nie świadczy usługi transportowej, spedycyjnej czy przeładunkowej, objętej szczególnym momentem powstania obowiązku podatkowego, o którym mowa w art. 19 ust. 13 pkt 2. Przedmiotowe "usługi wspomagające i pomocnicze na rzecz transportu pozostałe" wykonywane przez Wnioskodawcę wewnątrz zakładu przy użyciu wyłącznie wózków widłowych i akumulatorowych nie są zatem związane bezpośrednio z usługą transportu towarów, gdyż taka usługa w przedstawionym stanie faktycznym nie występuje.

Jednocześnie tutejszy organ zauważa, iż przedmiotowe usługi można byłoby uznać za usługi pomocnicze do usług transportowych, o ile byłyby niezbędne do wykonywania usługi transportowej, a takiej Wnioskodawca nie wykonuje.

Niespełnienie warunków określonych w art. 19 ust. 13 pkt 2 spowoduje, iż obowiązek podatkowy, zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT, powstanie z chwilą wydania towaru lub wykonania usług, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1, a jeżeli dostawa towaru lub wykonania usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, iż tut. organ podatkowy nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów lub usług do grupowania klasyfikacyjnego. Za prawidłową klasyfikację wyrobu lub usługi jest bowiem odpowiedzialny producent lub dokonujący dostawy towaru bądź świadczący usługę. To właśnie ten podmiot obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług. W przypadku zaistnienia wątpliwości w tym zakresie, należy zwrócić się o wydanie opinii do Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.