IBPP2/443-1069/13/BW

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 listopada 2013 r. (data wpływu 18 listopada 2013 r.), uzupełnionym pismem z 14 lutego 2014 r. (data wpływu 18 lutego 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania z ulgi na złe długi - jest prawidłowe.

W dniu 18 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania z ulgi na złe długi.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 14 lutego 2014 r. (data wpływu 18 lutego 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 6 lutego 2014 r. znak: IBPP2/443-1069/13/BW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca: S.A. oraz dłużnik wnioskodawcy: spółka X są zarejestrowanymi oraz czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług.

30 września br. Wnioskodawca nieskutecznie złożył korektę deklaracji VAT-7D za II kwartał 2013 r., w której chciał skorzystać z ulgi na złe długi dotyczącej kontrahenta X, czyli wykazać zmniejszenie podstawy opodatkowania oraz zmniejszenie podatku należnego wynikające z upłynięcia 150cio-dniowego okresu od terminu płatności faktur, które do dnia złożenia deklaracji nie były zbyte ani uregulowane.

2 października br. Wnioskodawca złożył deklarację VAT-7D za III kwartał 2013 r., w której wykazał korektę VAT-u należnego wynikającą z ulgi na złe długi dotyczącą faktur sprzedaży wystawionych dla kontrahenta X, co do których w III kwartale 2013 r. upłynął 150-ty dzień od dnia terminu płatności określonego na fakturach, a faktury te nie zostały w żaden sposób uregulowane ani zbyte.

Na dzień 2 października zostały spełnione wszystkie warunki umożliwiające skorzystanie przez Wnioskodawcę z ulgi na złe długi, czyli:

1. Dostawa towaru lub świadczenie usług była dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,

2. Na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty:

a. Wierzyciel i dłużnik byli podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,

b. Dłużnik nie był w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,

3. Od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona.

W tej samej deklaracji Wnioskodawca ujął ponownie VAT należny (jako zwiększenie podatku należnego) od faktur wykazanych w nieskutecznie złożonej deklaracji VAT-7D za II kwartał br., które zostały przez dłużnika X rozliczone w III kwartale br.

Dnia 7 października 2013 r. Wydział Gospodarczy właściwego dla dłużnika X Sądu Rejonowego wydał postanowienie o ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację majątku dłużnika X.

Skoro deklaracja złożona 30 września br. była złożona nieskutecznie, a Wnioskodawca dowiedział się o tym fakcie po 7 października, to nie mógł już skutecznie skorzystać z ulgi na złe długi dotyczącej niezapłaconych faktur, a co za tym idzie nie miał obowiązku ponownego wykazania tego VAT-u w deklaracji za III kwartał, w którym to okresie faktury zostały przez dłużnika X rozliczone. Dlatego też Wnioskodawca dnia 25 października 2013 r. złożył korektę deklaracji VAT-7D za III kwartał 2013 r., w której nie wykazał już ponownie VAT-u należnego, z faktur sprzedaży dla dłużnika X, których 150-ty dzień po terminie płatności z faktur upłynął w II kwartale br., a które zostały rozliczone przez dłużnika w III kwartale br. Pozostałe faktury sprzedaży dotyczące dłużnika X wykazane w deklaracji z 2 października zostały wykazane tak jak poprzednio.

Natomiast w piśmie z 14 lutego 2014 r. Wnioskodawca wskazał:

1. W deklaracji pierwotnej za III kwartał 2013 r. złożonej dnia 2 października 2013 r. zostały wykazane faktury (ujęto w załączniku do pisma):

Tabela - załącznik Nr 1 PDF str. 9

2. Na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej tj. 1 października 2013 r. Wnioskodawca spełniał w stosunku do powyższych faktur, które są przedmiotem pytania warunki określone w art. 89a ust. 2 oraz ust. 7 ustawy o VAT.

3. Powodem złożenia korekty w dniu 25 października 2013 r. było nieujęcie w deklaracji pierwotnej faktury dotyczącej wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz wykazanie dłużników Wnioskodawcy, których faktury były rozliczone na dzień poprzedzający złożenie deklaracji pierwotnej.

4. Wraz z deklaracją VAT-7D za III kwartał 2013 r., wysłaną do urzędu drogą elektroniczną dnia 2 października 2013 r., w której dokonano korekty podatku należnego z tytułu ulgi na złe długi Wnioskodawca zawiadomił o dokonanej korekcie właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego z podaniem kwot korekty oraz danych dłużnika na formularzu VAT-ZD.

5. Deklaracja pierwotna za II kwartał 2013 r. została wysłana listem poleconym dnia 25 lipca 2013 r. W dniu 29 sierpnia 2013 r. została wysłana listem poleconym korekta deklaracji za II kwartał 2013 r. Natomiast dnia 20 września 2013 r. (a nie jak błędnie wpisano na wniosku ORD-IN 30 września 2013 r.) nieskutecznie złożono korektę deklaracji za II kwartał 2013 r.

6. Dnia 20 września 2013 r. (a nie jak błędnie wpisano na wniosku 30 września 2013 r.) nieskutecznie złożono korektę deklaracji wysyłając ją listem poleconym, ponieważ nie dołączono wniosku o stwierdzenie nadpłaty oraz przesłano niepodpisane uzasadnienie przyczyn korekty ORD-ZU. W związku z powyższym korekta nie została uznana za prawidłowo złożoną.

7. Faktury zostały skompensowane przez Wnioskodawcę oraz dłużnika z zobowiązaniami Wnioskodawcy wobec dłużnika. Nie nastąpił przepływ gotówki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku korekty deklaracji za III kwartał 2013 r. złożonej 25 października 2013 r. Wnioskodawca ma prawo do skorzystania z ulgi na złe długi w stosunku do faktur sprzedaży dla kontrahenta X, które były wykazane w deklaracji pierwotnej złożonej 2 października 2013 r..

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do skorzystania z ulgi na złe długi dłużnika X w stosunku do faktur wykazanych w deklaracji pierwotnej za III kwartał 2013 r. złożonej 2 października 2013 r., które ponownie zostały wykazane w korekcie tej deklaracji złożonej 25 października 2013 r.

Zdaniem Wnioskodawcy momentem, na który trzeba rozpatrywać spełnienie warunków uprawniających do skorzystanie z ulgi na złe długi jest data złożenia pierwszej deklaracji, w której wierzyciel wykazuje faktury dłużnika, które nie zostały zapłacone 150 dni po upłynięciu terminu płatności.

Warunkami tymi są:

1. Dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,

2. Na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty:

a. Wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,

b. Dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,

3. Od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona.

Dnia 2 października 2013 r. wszystkie warunki były spełnione. Dlatego Wnioskodawca twierdzi, że w korekcie złożonej 25 października miał prawo do skorzystania z ulgi na złe długi w odniesieniu do faktur dotyczących dłużnika X.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone, m.in., w przepisach art. 89a i 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.

Z dniem 1 stycznia 2013 r. na podstawie art. 11 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r., o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r. poz. 1342), m.in., uległy zmianie ww. przepisy art. 89a i 89b ustawy o VAT, przy czym art. 89a ust. 2 pkt 2, 4, 6 i ust. 6 oraz art. 89b ust. 3 i 5 został uchylony.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce, do wierzytelności powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu dotychczasowym, z zastrzeżeniem ust. 2.

Natomiast w świetle art. 23 ust. 2 ww. ustawy o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce, przepisy art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się również do wierzytelności powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, których nieściągalność została, zgodnie z art. 89a ust. 1a ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, uprawdopodobniona po dniu 31 grudnia 2012 r.

A zatem nowe zasady stosowania tzw. ulgi na złe długi mają zastosowanie do wierzytelności, które powstały od dnia 1 stycznia 2013 r. oraz do wierzytelności powstałych przed tą datą, których nieściągalność została uprawdopodobniona (zgodnie z nowymi zasadami) już w 2013 r., tj. w 2013 r. upłynął 150. dzień od dnia upływu terminu ich płatności. Oznacza to, że w odniesieniu do wierzytelności powstałych przed dniem 1 stycznia 2013 r. nowe zasady stosowane są wyłącznie w przypadku, gdy w 2013 r. upłynie 150. dzień od upływu ich płatności.

Mając na względzie przedstawione we wniosku okoliczności sprawy należy na wstępie wskazać, że w niniejszej sprawie zastosowanie mają przepisy regulujące kwestie dotyczące wierzytelności nieściągalnych obowiązujące od 1 stycznia 2013 r.

I tak, stosownie do treści art. 89a ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

W myśl art. 89a ust. 1a ww. ustawy, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Na podstawie art. 89a, ust. 2 ww. ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

Zgodnie z art. 89a ust. 3 ustawy, korekta może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

W przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części (art. 89a ust. 4 ustawy).

Jednocześnie wskazać należy, iż zgodnie z art. 89a ust. 5 ustawy wierzyciel obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty, o której mowa w ust. 1, zawiadomić o tej korekcie właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego wraz z podaniem kwot korekty oraz danych dłużnika.

Ponadto, w myśl. art. 89a ust. 7 ww. ustawy przepisów ust. 1-5 nie stosuje się, jeżeli między wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Jak wynika z powyższych przepisów, możliwość skorzystania z ulgi na złe długi powstaje wówczas, gdy spełniony jest szereg warunków dotyczących zarówno samej wierzytelności, warunków jej powstania, jak też osoby dłużnika i wierzyciela.

Pierwszy z nich odnosi się do obrotu, z którego wynika podatek należny, mający podlegać korekcie w ramach ulgi. Otóż czynność opodatkowana, dla której obrotem jest wierzytelność nieściągalna, powinna zostać wykonana na rzecz podatnika VAT (prowadzącego działalność gospodarczą) zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny. Z przepisu art. 89a ust. 2 pkt 3 ustawy wynika, że warunek ten musi być spełniony - w momencie dokonywania korekty. Określenie statusu dłużnika dla wierzytelności nieściągalnej, od której podatek ma podlegać u wierzyciela korekcie, związane jest z faktem, że korekta podatku należnego u wierzyciela skutkuje obowiązkiem korekty podatku naliczonego u dłużnika. Tak więc dłużnik musi mieć taki status, aby mogło u niego dojść do korekty podatku naliczonego.

Skorzystanie z ulgi na złe długi polega na obniżeniu podatku należnego o kwoty, które odpowiadają podatkowi należnemu od wierzytelności opisanej jako nieściągalna.

Wyżej wskazane przepisy określają, że korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem, że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika również, że wierzyciel obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty, zawiadomić o tej korekcie właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego wraz z podaniem kwot korekty oraz danych dłużnika.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca (S.A.) oraz dłużnik Wnioskodawcy: spółka X są zarejestrowanymi oraz czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług.

20 września 2013 r. Wnioskodawca złożył korektę deklaracji VAT-7D za II kwartał 2013 r., w której chciał skorzystać z ulgi na złe długi dotyczącej kontrahenta X, czyli wykazać zmniejszenie podstawy opodatkowania oraz zmniejszenie podatku należnego wynikające z upłynięcia 150cio-dniowego okresu od terminu płatności faktur, które do dnia złożenia deklaracji nie były zbyte ani uregulowane. Korekta nie została uznana za prawidłowo złożoną (była nieskuteczna) ponieważ nie dołączono wniosku o stwierdzenie nadpłaty oraz przesłano niepodpisane uzasadnienie przyczyn korekty ORD-ZU.

Z kolei 2 października 2013 r. Wnioskodawca złożył deklarację VAT-7D za III kwartał 2013 r., w której wykazał korektę VAT-u należnego wynikającą z ulgi na złe długi dotyczącą faktur sprzedaży wystawionych dla kontrahenta X, co do których w III kwartale 2013 r. upłynął 150-ty dzień od dnia terminu płatności określonego na fakturach, a faktury te nie zostały w żaden sposób uregulowane ani zbyte (wykaz tych faktur znajduje się w opisie sprawy).

Na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej tj. 1 października 2013 r. Wnioskodawca spełniał w stosunku do powyższych faktur, warunki określone w art. 89a ust. 2 oraz ust. 7 ustawy o VAT.

Wraz z deklarację VAT-7D za III kwartał 2013 r., wysłaną do urzędu drogą elektroniczną dnia 2 października 2013 r., w której dokonano korekty podatku należnego z tytułu ulgi na złe długi Wnioskodawca zawiadomił o dokonanej korekcie właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego z podaniem kwot korekty oraz danych dłużnika na formularzu VAT-ZD.

W tej samej deklaracji Wnioskodawca ujął ponownie VAT należny (jako zwiększenie podatku należnego) od faktur wykazanych w nieskutecznie złożonej deklaracji VAT-7D za II kwartał 2013 r.br., które zostały przez dłużnika X rozliczone w III kwartale 2013 r. (faktury zostały skompensowane przez Wnioskodawcę oraz dłużnika z zobowiązaniami Wnioskodawcy wobec dłużnika - nie nastąpił przepływ gotówki).

Dnia 7 października 2013 r. Wydział Gospodarczy właściwego dla dłużnika X Sądu Rejonowego wydał postanowienie o ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację majątku dłużnika X.

Ponieważ deklaracja złożona 20 września 2013 r. (za II kwartał 2013 r.) była złożona nieskutecznie, a Wnioskodawca dowiedział się o tym fakcie po 7 października, to nie mógł już skutecznie skorzystać z ulgi na złe długi dotyczącej niezapłaconych faktur, a co za tym idzie nie miał obowiązku ponownego wykazania tego VAT-u w deklaracji za III kwartał, w którym to okresie faktury zostały przez dłużnika X rozliczone.

Dlatego też Wnioskodawca dnia 25 października 2013 r. złożył korektę deklaracji VAT-7D za III kwartał 2013 r., w której nie wykazał już ponownie VAT-u należnego, z faktur sprzedaży dla dłużnika X, których 150-ty dzień po terminie płatności z faktur upłynął w II kwartale 2013 r., a które zostały rozliczone przez dłużnika w III kwartale 2013 r. Pozostałe faktury sprzedaży dotyczące dłużnika X wykazane w deklaracji z 2 października 2013 r. zostały wykazane tak jak poprzednio.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy ma prawo do skorzystania z ulgi na złe długi od dłużnika X w stosunku do faktur, które zostały wykazane w deklaracji pierwotnej za III kwartał 2013 r. złożonej 2 października 2013 r. oraz ponownie wykazane w korekcie deklaracji za III kwartał 2013 r. złożonej 25 października 2013 r.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy ponownie wskazać, że możliwość skorzystania z ulgi na złe długi powstaje wówczas, gdy spełniony jest szereg warunków określonych przepisem art. 89a ust. 2 ustawy o VAT. Jednym z tych warunków jest aby w momencie dokonania korekty dłużnik, jak również wierzyciel był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny i dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji (art. 89a ust. 2 pkt 3 ustawy).

Ponadto wymogiem skorzystania z ulgi na złe długi jest zawiadomienie przez wierzyciela wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty właściwego naczelnika urzędu skarbowego wraz z podaniem kwot korekty oraz danych dłużnika (art. 89a ust. 5).

Zauważa się także, że korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem, że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

Należy wskazać, że rozliczeniem, o którym mowa powyżej jest niewątpliwie deklaracja dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7D) za dany okres rozliczeniowy To właśnie w deklaracji podatkowej podatnik, realizuje zasadę samoobliczenia podatkowego, decyduje czy będzie korzystał w tym rozliczeniu np. z możliwości które daje przepis art. 89a ustawy o VAT, a przez jej złożenie, zawiadamia właściwy organ podatkowy o dokonanej korekcie. Stąd też, w ocenie tut. organu, to dzień złożenia rozliczenia podatkowego w postaci deklaracji VAT-7, (VAT-7D) należy przyjąć jako dzień dokonania korekty, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 3 lit. b ustawy o VAT.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca przyjął metodę kwartalnego rozliczania podatku VAT, a zatem w przedmiotowej sprawie deklaracja za III kwartał 2013 r. winna być złożona do 25 października 2013 r. Tymczasem w przedmiotowej sprawie deklarację, VAT-7D za III kwartał 2013 r., w której dokonano korekty podatku należnego z tytułu ulgi na złe długi z faktur VAT przedstawionych w opisie sprawy, Wnioskodawca złożył w dniu 2 października 2013 r. (a więc przed terminem do jej złożenia).

Wnioskodawca wskazał, że na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, tj. 1 października 2013 r. w stosunku do faktur, które są przedmiotem pytania spełniał warunki określone w art. 89a ust. 2 oraz ust. 7 ustawy o VAT. Zauważyć należy w tym miejscu, że postanowienie o ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację majątku dłużnika X zostało wydane 7 października 2013 r., zatem należy przyjąć, że na dzień poprzedzający dzień złożenia tej deklaracji za III kwartał 2013 r. (tekst jedn.: 1 października 2013 r.) dłużnik nie był w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.

Z opisu sprawy wynika także, że wraz z przedmiotową deklaracja VAT-7D za III kwartał 2013 r., w której dokonano korekty podatku należnego z tytułu ulgi na złe długi Wnioskodawca zawiadomił o dokonanej korekcie właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego z podaniem kwot korekty oraz danych dłużnika na formularzu VAT-ZD.

Zatem mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i powołany stan prawny oraz z uwagi na fakt, że Wnioskodawca wybrał metodę kwartalnego rozliczania podatku VAT, należy stwierdzić, że Wnioskodawca ma prawo do skorzystania z ulgi na złe długi w stosunku do faktur, wystawionych dla dłużnika X, które zostały wykazane w deklaracji pierwotnej za III kwartał 2013 r. złożonej 2 października 2013 r. oraz ponownie wykazane w korekcie deklaracji za III kwartał 2013 r. złożonej 25 października 2013 r.

W przedmiotowej sprawie dla skorzystania z ulgi na złe długi w stosunku do faktur ujętych w opisie sprawy liczy się termin złożenia pierwotnej deklaracji za III kwartał 2013 r.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.