IBPP2/443-1067/08/ICz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą X przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2008 r. (data wpływu 17 listopada 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 stycznia 2009 r. (data wpływu 3 lutego 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług pozyskiwania pracowników dla podmiotów zagranicznych - jest prawidłowe.

W dniu 17 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług pozyskiwania pracowników dla podmiotów zagranicznych.

W dniu 3 lutego 2009 r. wpłynęło do tut. organu, jako uzupełnienie do ww. wniosku, pismo Wnioskodawcy z dnia 29 stycznia 2009 r. będące odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 22 stycznia 2009 r. znak: IBPP2/443-1067/08/ICz.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Działalność Wnioskodawcy bazuje na pozyskiwaniu pracowników (PKD 78.10.Z) dla podmiotów prawnych z siedzibą w innym kraju UE. Pozyskiwanie pracowników Wnioskodawca wykonuje na zlecenie klientów przede wszystkim w Szwecji (podmioty prawne z siedzibą w Szwecji). Pracownicy, których rekrutuje są zatrudniani przez partnerów Wnioskodawcy na takich samych warunkach jak obywatele tych krajów. Rozpoczynając działalność, a także w trakcie jej prowadzenia, Wnioskodawca wielokrotnie dowiadywał się jak należy naliczać VAT w przypadku pozyskiwania pracowników. Zgodnie z informacjami, które otrzymał m.in. z Krajowej Informacji Podatkowej, w przypadku pozyskiwania pracowników na rzecz podmiotów prawnych w innych krajach UE nie należy naliczać podatku VAT. Zostało to także, zdaniem Wnioskodawcy, potwierdzone przez jego klientów w Szwecji, którzy korzystają też z usług innych firm rekrutacyjnych, których faktury nigdy nie były opodatkowane podatkiem VAT.

W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca wyjaśnił, iż usługi pozyskiwania pracowników wykonywane są wg wcześniej zawartej umowy z podmiotem zagranicznym. Umowa z grudnia 2007 r. zawarta była z X, natomiast w 2008 r. z Y a firmą Wnioskodawcy. Przedmiotem obu umów jest dostarczanie personelu dla ww. firm na podstawie składanego przez klienta profilu wymagań i wykonanie procesu rekrutacji. Zamówienia są składane wg zapotrzebowania klienta na wykwalifikowanych pracowników, których jest brak na rynku szwedzkim czy norweskim. Są to zwykle pracownicy z minimum 5-letnim doświadczeniem zawodowym w swoim fachu. Rekrutacja odbywa się za pomocą np. ogłoszeń prasowych, wyszukiwanie w bazie firmy Wnioskodawcy, kontakt z wcześniej zatrudnionymi pracownikami u klienta. Są to działania na terytorium kraju ale są zwrócone do wszystkich osób na świecie spełniających wymagania na dane stanowisko. Kandydatom są przedstawiane warunki pracy w firmie zagranicznej. Po wstępnym zaakceptowaniu przez kandydata danej oferty pracy sprawdza się jego wcześniejsze świadectwo pracy, wymagane certyfikaty oraz przeprowadza się rozmowę kwalifikacyjną z przedstawicielem firmy zagranicznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy pozyskiwanie pracowników dla podmiotów prawnych w innych krajach Unii Europejskiej podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie Dyrektywy (art. 56 ust. 1 pkt f) wykonywana działalność nie podlega opodatkowaniu w Polsce. VAT ten jest płacony przez klienta (klientów) Wnioskodawcy w Szwecji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o podatku VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Zasadniczo usługi opodatkowane są w kraju świadczącego usługę, chyba że ze względu na ich specyficzny charakter ustawodawca objął je szczególnymi regulacjami.

Ogólna reguła wyrażona została w art. 27 ust. 1 ww. ustawy o podatku VAT, zgodnie z którą w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Zgodnie z art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy o VAT, w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz: podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. Przepis art. 27 ust. 4 pkt 5 i pkt 11 ustawy, stanowi natomiast, że wyżej wskazany przepis ust. 3, stosuje się do usług (odpowiednio):

* dostarczania (oddelegowania) personelu,

* agentów, pośredników działających w imieniu i na rzecz innej osoby, jeżeli uczestniczą w zapewnieniu świadczenia usług, o których mowa w pkt 1-10.

W myśl art. 8 ust. 3 ww. ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Należy zaznaczyć, że ustawodawca wymieniając usługi dostarczania (oddelegowania) personelu w art. 27 ust. 4 pkt 5 ustawy nie odwołuje się do klasyfikacji statystycznej usługi. Należy zatem szeroko traktować przedmiotowe pojęcie i brać pod uwagę charakter świadczonej usługi.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż usługi pozyskiwania pracowników wykonywane są według wcześniej zawartej umowy z podmiotem zagranicznym. Umowa z grudnia 2007 r. zawarta była z X, natomiast w 2008 r. Y a firmą Wnioskodawcy. Przedmiotem obu umów jest dostarczanie personelu dla ww. firm na podstawie składanego przez klienta profilu wymagań i wykonanie procesu rekrutacji. Zamówienia są składane według zapotrzebowania klienta na wykwalifikowanych pracowników, których jest brak na rynku szwedzkim czy norweskim. Są to zwykle pracownicy z minimum 5-letnim doświadczeniem zawodowym w swoim fachu. Rekrutacja odbywa się za pomocą np. ogłoszeń prasowych, wyszukiwanie w bazie firmy Wnioskodawcy, kontakt z wcześniej zatrudnionymi pracownikami u klienta. Są to działania na terytorium kraju ale są zwrócone do wszystkich osób na świecie spełniających wymagania na dane stanowisko. Kandydatom są przedstawiane warunki pracy w firmie zagranicznej. Po wstępnym zaakceptowaniu przez kandydata danej oferty pracy sprawdza się jego wcześniejsze świadectwo pracy, wymagane certyfikaty oraz przeprowadza się rozmowę kwalifikacyjną z przedstawicielem firmy zagranicznej.

W świetle przestawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż w przypadku świadczenia przez Wnioskodawcę usług dostarczania (oddelegowania) personelu na rzecz podatników mających siedzibę na terytorium wspólnoty (np. w Szwecji), ale w kraju innym, niż Polska, miejscem ich świadczenia jest miejsce gdzie nabywca tych usług posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. Oznacza to, iż usługi te nie mieszczą się w dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a zatem w Polsce nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, tj. stanu prawnego obowiązującego do dnia 30 listopada 2008 r.

Ponadto należy zauważyć, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zatem poruszona w stanie faktycznym kwestia dotycząca informacji uzyskanej przez Wnioskodawcę z Urzędu Skarbowego w zakresie opodatkowania ww. usług oraz wystawienia przez Urząd Skarbowy tytułu egzekucyjnego wykracza poza kompetencje tut. organu w zakresie wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wobec powyższego w niniejszej interpretacji pominięto powyższą kwestię.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.