IBPP2/443-1060/09/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2009 r. (data wpływu do tut. organu 2 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozstrzygnięcia czy opisane we wniosku usługi drukowania na materiale własnym czasopism i magazynów, w których jest mniej niż 67% powierzchni przeznaczonej na ogłoszenia handlowe i reklamę powinny być opodatkowane 7% stawką podatku od towarów i usług, czy jako usługi drukarskie stawką podatku 22% - jest prawidłowe.

W dniu 2 października 2009 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozstrzygnięcia czy opisane we wniosku usługi drukowania na materiale własnym czasopism i magazynów, w których jest mniej niż 67% powierzchni przeznaczonej na ogłoszenia handlowe i reklamę powinny być opodatkowane 7% stawką podatku od towarów i usług, czy jako usługi drukarskie stawką podatku 22%.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w zakresie prowadzonej działalności zgłoszonym do KRS posiada działalność poligraficzną. Działalność ta polega na drukowaniu książek (PKWiU ex.22.11) oraz czasopism z materiałów własnych w tym specjalistycznych spełniających warunki co do nakładu i tematyki określone w artykule 146 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług VAT oraz § 9 ust. 1 pkt 10, § 9 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

Wyprodukowane przez Wnioskodawcę książki oznaczone odpowiednimi symbolami ISBN oraz czasopisma specjalistyczne o tematyce zawodowej oznaczone symbolami ISSN w nakładzie poniżej 15 tysięcy egzemplarzy przekazywane będą kontrahentom. Druk wykonywany będzie z materiałów własnych Spółki.

Towar będący przedmiotem drukowania nie będzie przez Wnioskodawcę przeznaczony do dalszej dystrybucji, lecz będzie przekazywany firmie zlecającej drukowanie. Wnioskodawca przeniesie prawo do rozporządzania towarem jak właściciel na nabywcę, lecz prawo to jest przenoszone na firmę zlecającą drukowanie a wydrukowany towar będzie sprzedany zlecającemu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie załącznika nr 3 poz. 49 ustawy o VAT, pozostałe czasopisma i magazyny (w których jest mniej niż 67% powierzchni przeznaczonej na ogłoszenia handlowe i reklamę), powinny być opodatkowane 7% stawką podatku od towarów i usług, czy jako usługi drukarskie stawką podatku 22%.

Zdaniem Wnioskodawcy, drukując książki i czasopisma z własnych materiałów wytwarza nowy produkt, którego jest właścicielem. Natomiast zleceniodawca jest jedynie właścicielem praw autorskich co do treści zawartych w produkcie. Po zakończeniu procesu drukowania następuje przeniesienie prawa do rozporządzania nim jak właściciel przez zleceniobiorcę na rzecz zleceniodawcy.

W ocenie Wnioskodawcy, skoro usługi wykonywane są z materiałów własnych a wytwarzany nowy produkt stanowi wyłączną własność wykonawcy powinna być zastosowana 0% stawka podatku na książki i czasopisma w oparciu o art. 146 ust. 1 pkt 3 oraz ust. 4 ustawy o VAT.

W przypadku pozostałych czasopism w których jest mniej niż 67% powierzchni przeznaczonej na ogłoszenia handlowe i reklamę zastosowanie winien mieć załącznik nr 3 poz. 49 do ustawy o podatku VAT czyli 7%.

Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem towarów i usług podlegają:

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1). Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy. Przy czym zarówno towary jak i usługi (za wyjątkiem usług elektronicznych) identyfikowane są na podstawie przepisów o statystyce publicznej - art. 2 pkt 6 oraz art. 8 ust. 3 ww. ustawy. Ustalenie zatem czy mamy do czynienia z dostawą towarów czy też świadczeniem usług ma zasadnicze znaczenie m.in. dla określenia prawidłowej stawki podatku od towarów i usług, ponieważ przy dostawie niektórych towarów ustawodawca przewidział preferencyjną stawkę podatku i tak:

Na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 3 lit. a) cyt. Ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 9 ust. 1 pkt 10 § 9 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) stawkę 0% stosuje się do dostaw w kraju i wewnątrzwspólnotowego nabycia:

* książek (PKWiU ex 22.11) - z wyłączeniem książek adresowych o zasięgu krajowym, regionalnym i lokalnym, książek telefonicznych, teleksów i telefaksów (PKWiU 22.11.20-60.10), nut, map i ulotek-oznaczonych stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN,

* czasopism specjalistycznych, o których mowa w art. 146 ust. 4 ustawy.

Stosownie do treści art. 146 ust. 4 ww. ustawy przez czasopisma specjalistyczne, których mowa w ust. 1 pkt 3 lit. A tiret drugie i pkt 3 lit. B tiret drugie, należy rozumieć wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 22.13, PCN 4902 i CN 4902, o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej i twórczej, edukacyjnych, naukowej i popularnonaukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej i lokalnej, a także przeznaczone dla niewidomych i niedowidzących publikowane nie częściej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się na ogół w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15.000 egzemplarzy, z wyjątkiem:

Z kolei na postawie art. 41 ust. 2 i poz. 49 załącznika nr 3 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu według stawki podatku od towarów i usług w wysokości 7% podlegają - gazety, magazyny, czasopisma (PKWiU ex 22.12 i ex 22.13) - oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISSN, wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem wydawnictw, w których nie mniej niż: 67% powierzchni jest przeznaczone na nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe.

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwale i obiekty budowlane wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

W myśl pkt 4.1 Zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - zakres rzeczowy PKWiU (Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.) Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług jest klasyfikacją produktów pochodzenia krajowego oraz z importu, przy czym:

* pod pojęciem produktów rozumie się wyroby i usługi;

* pod pojęciem produktów rozumie się surowce, półfabrykaty, wyroby finalne oraz zespołyi części tych wyrobów - o ile występują w obrocie;

* pod pojęciem usług rozumie się:

* wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych prowadzących działalność o charakterze produkcyjnym nie tworzące bezpośrednio nowych dóbr materialnych (usługi na rzecz produkcji);

* wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarki narodowej oraz na rzecz ludności, przeznaczone dla celów konsumpcji indywidualnej, zbiorowej i ogólnospołecznej.

Tym samym pojęcie usługi nie jest tożsame z definicją usługi zawartej w art. 8 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, a pojęcie dostawy i towaru w ogóle we wskazanym rozporządzeniu nie występuje.

Przenosząc powyższe zapisy na grunt przedmiotowej sprawy, należy stwierdzić, że zgodnie z zapisem art. 8 ust. 3 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych. Oznacza to, że najpierw koniecznym jest ustalenie czy dane świadczenie jest usługą w rozumieniu art. 8 tej ustawy a następnie sprawdzać czy taka usługa została wymieniona w klasyfikacji usług.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, towarem jest rzecz ruchoma jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej (...). Zaś przez sprzedaż - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22).

W związku z przytoczonymi wyżej przepisami, w celu uznania czy w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dostawą towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, należy rozważyć czy w danym wypadku dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel tj. czy w wyniku danej transakcji nabywca będzie mógł faktycznie dysponować rzeczą. Bowiem ww. preferencyjne stawki podatku mogą mieć zastosowanie wyłącznie do dostaw towarów, o których mowa wyżej.

Zgodnie z przedstawionym zdarzeniem przyszłym Spółka drukować będzie książki i czasopisma z materiałów poligraficznych należących do niej. W wyniku dokonywanych czynności Spółka dostarczać będzie kontrahentowi gotowy produkt wykonany w całości z własnych surowców. Do czasu oddania gotowego produktu (książki lub czasopisma) zleceniodawcy, Spółka dysponuje nim jak właściciel. Natomiast zleceniodawca jest jedynym właścicielem praw autorskich co do treści zawartych w produkcie.

Po zakończeniu procesu drukowania nastąpi przeniesienie prawa do rozporządzania gotowymi produktami jak właściciel przez zleceniobiorcę na rzecz zleceniodawcy.

Dopiero fakt wydania gotowego produktu przez Spółkę tj. przeniesienie prawda do dysponowania nimi jak właściciel na zleceniodawcę spowoduje, że konkretna pozycja wydawnicza może być przedmiotem dalszego obrotu realizowanego przez kontrahenta.

Reasumując, w wyniku procesu produkcyjnego powstanie nowe dobro materialne przeznaczone już bez dalszych procesów technologicznych wprost dla ostatecznego odbiorcy.

Spółka dysponując wykonanym już nakładem książek lub czasopism stawia go do dyspozycji wydawcy (zamawiającego), przekazując jednocześnie odpłatnie prawo do dysponowania tymi książkami lub czasopismami jak właściciel.

Z powyższego wynika, że Wnioskodawca z chwilą wydania towaru traci prawo własności materiału, na którym książka lub czasopismo zostały wydrukowane i przenosi władztwo nad rzeczą na kontrahenta.

Oznacza to, że gdy w wyniku wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności zostanie wytworzony z materiału własnego nowy produkt, a następnie Wnioskodawca przeniesie prawo do rozporządzenia tym produktem na nabywcę jak właściciel to należy uznać te czynności za dostawę towarów.

Zatem dostawa czasopism drukowanych przez Spółkę podlega opodatkowaniu 7% stawką podatku od towarów i usług stosowanie do art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, o ile czasopisma te spełniają kryteria określone w ww. zał. nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług (poz. 49) tj. czasopisma te mieszczą się w grupowaniu: PKWiU ex 22.12 i ex. 22.13, oznaczone są stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISSN, wytwarzane metodami poligraficznymi, w których mniej niż 67% powierzchni przeznaczone jest na nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 cyt. ustawy.

Z przepisów art. 2 pkt 6 oraz art. 8 ust. 3 ww. ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że towary i usługi, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

W myśl pkt 4.1 Zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - zakres rzeczowy PKWiU (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.) Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług jest klasyfikacją produktów pochodzenia krajowego oraz z importu, przy czym:

* pod pojęciem wyrobów rozumie się surowce, półfabrykaty, wyroby finalne oraz zespoły i części tych wyrobów - o ile występują w obrocie,

* pod pojęciem usług rozumie się:

* wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych prowadzących działalność o charakterze produkcyjnym nie tworzące bezpośrednio nowych dóbr materialnych - usługi na rzecz produkcji,

* wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarki narodowej oraz na rzecz ludności przeznaczone dla celów konsumpcji indywidualnej, zbiorowej i ogólnospołecznej.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż ww. pojęcie usług nie jest tożsame z definicją usługi zawartej w art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, a pojęcie dostawy i towaru we wskazanym rozporządzeniu nie występuje.

W związku z tym konieczne jest ustalenie czy dane świadczenie jest usługą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a następnie sprawdzić czy ta usługa została wymieniona w klasyfikacji usług.

Z analizy powyższych przepisów prawa podatkowego wynika, iż w celu uznania czy w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dostawą towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, należy rozważyć czy dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, tj. czy w wyniku danej transakcji nabywca będzie mógł faktycznie dysponować rzeczą.

Co do zasady, stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów oraz czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, w związku z poz. 49 załącznika nr 3 do tej ustawy, opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 7% podlegają objęte grupowaniami PKWiU ex 22.12, ex 22.13, gazety, magazyny, czasopisma - oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISSN, wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem: wydawnictw, w których nie mniej niż 67% powierzchni jest przeznaczone na nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe.

Z treści objaśnienia zamieszczonego pod załącznikami do ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że oznaczenie w załączniku danej grupy "ex" oznacza, że stawka podatku odnosi się tylko do danego wyrobu/usługi z danego grupowania.

Rozstrzygnięcie kwestii dotyczącej prawidłowości zastosowania stawki wymaga ustalenia czy proces wytworzenia czasopism i magazynów należy rozpoznać jako dostawę towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ww. ustawy czy też jako świadczenie usług o którym mowa w art. 8 przedmiotowej ustawy (każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7).

W niniejszej sprawie ww. preferencyjna stawka podatku może mieć bowiem zastosowanie wyłącznie do dostawy towarów.

Jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca w zakresie prowadzonej działalności zgłoszonym do KRS posiada działalność poligraficzną. Działalność ta polega na drukowaniu książek (PKWiU ex.22.11) oraz czasopism z materiałów własnych w tym specjalistycznych spełniających warunki co do nakładu i tematyki określone w artykule 146 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług VAT oraz § 9 ust. 1 pkt 10, § 9 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

Druk wykonywany będzie z materiałów własnych Spółki. Towar będący przedmiotem drukowania nie będzie przez Wnioskodawcę przeznaczony do dalszej dystrybucji, lecz będzie przekazywany firmie zlecającej drukowanie. Wnioskodawca przeniesie prawo do rozporządzania towarem jak właściciel na nabywcę, lecz prawo to jest przenoszone na firmę zlecającą drukowanie a wydrukowany towar będzie sprzedany zlecającemu.

Proces wydrukowania czasopism, gazet i magazynów w oparciu o własne materiały jest procesem wytworzenia nowego dobra materialnego (rzeczy), o funkcji całkiem odmiennej od tej, związanej z wykorzystanymi materiałami, który staje się przedmiotem obrotu w momencie przeniesienia prawa na wydawcę do rozporządzenia nim jak właściciel. Bez znaczenia są przy tym prawa autorskie przynależne wydawcy do drukowanego utworu, gdyż nie one są w tym przypadku przedmiotem obrotu, lecz rzeczowa postać tegoż utworu jakim jest czasopismo. Wytworzone w takim procesie produkcyjnym czasopismo, gazeta magazyn są rzeczami ruchomymi w rozumieniu art. 2 pkt 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, co do których drukarnia - aby wydawca mógł nimi rozporządzać jak właściciel - musi przenieść prawo ich posiadania na nabywcę. Kiedy mowa o "przeniesieniu prawa do rozporządzania" nie należy tego zwrotu utożsamiać jedynie z przeniesieniem prawa własności w sensie prawnym, gdyż w pojęciu tym mieszczą się wszelkie formy przeniesienia prawa, które nabywcy umożliwiają rozporządzanie dobrami materialnymi (rzeczami) jak właścicielowi. W tym przypadku niewątpliwie drukarnia wyzbywa się własności użytych do tej produkcji materiałów, które w ramach tego procesu produkcyjnego przybrały postać rzeczową czasopism. Przeniesienie własności tych towarów na wydawcę wymaga ich wydania, jako rzeczy określonych co do gatunku (art. 155 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), czyli przeniesienia również ich posiadania na wydawcę co pozwala temu ostatniemu na rozporządzanie tymi rzeczami jak właściciel. Tym samym następuje w takim przypadku przeniesienie przez drukarnię na wydawcę prawa do rozporządzania jak właściciel wyprodukowanym przez drukarnię z jej materiałów majątkiem rzeczowym, co czyni tę czynność dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, należy stwierdzić, iż o ile przedmiotem dokonywanych przez Wnioskodawcę dostaw będą, wykonywane przez niego z materiałów własnych, czasopisma, i magazyny oznaczone symbolami ISSN, sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 22.12 lub ex 22.13, a jednocześnie nie będą one czasopismami, gazetami i magazynami, w których nie mniej niż 67% powierzchni jest przeznaczone na nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe, wówczas podlegać one będą opodatkowaniu według 7% stawki podatku od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do powołanego przez Wnioskodawcę we wniosku o interpretację, przepisu art. 146 ww. ustawy o VAT, należy zauważyć, iż przepis ten w chwili obecnej nie obowiązuje i nie może mieć zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Należy ponadto podkreślić, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania wyrobu według PKWiU. Tut. organ nie jest bowiem właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej przez zainteresowanego klasyfikacji dostarczanego towaru lub świadczonej usługi do właściwego grupowania statystycznego, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Wnioskodawcę obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wyrobu, a w razie wątpliwości Wnioskodawca może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.