IBPP2/443-1054/10/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2010 r. (data wpływu 15 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży lokali mieszkalnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 grudnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży lokali mieszkalnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

W roku 2003 Wnioskodawca nabył prawo własności niezabudowanej nieruchomości położonej we W przy ulicy P. Powyższego nabycia Wnioskodawca dokonał do majątku osobistego, za środki własne, nie prowadząc działalności gospodarczej.

Nabycia nieruchomości Wnioskodawca dokonał w celu wybudowania budynku, w którym miał zamiar zamieszkać wraz z rodziną a w sezonie turystycznym rozważał możliwość wynajmu pokoi.

Dnia 11 kwietnia 2005 r. Wnioskodawca uzyskał Decyzję - Pozwolenie na budowę budynku usługowo-mieszkalnego (pokoje gościnne + sezonowa jadłodajnia). Niestety wraz z pogarszającym się stanem zdrowia Wnioskodawcy oraz jego małżonki postanowił on przekształcić planowany budynek zakwaterowania turystycznego na budynek mieszkalny gdzie ewentualnie na parterze mógłbym w sezonie prowadzić jadłodajnię a część mieszkań darować dzieciom. Dnia 12 września 2006 r. Wnioskodawca dokonał zmiany projektu budowlanego, na podstawie którego uzyskał ww. Decyzję - Pozwolenie na budowę, w wyniku której projektowany budynek przekształcony został na budynek mieszkalny wielorodzinny z częścią usługową (obejmującą jadłodajnię sezonową) i został zaliczony do kategorii XIII tj. pozostałe budynku mieszkalne.

W związku z koniecznością pozyskania środków na spłatę zobowiązań oraz prowadzenia prac wykończeniowych Wnioskodawca zmuszony został do sprzedaży jednego lokalu mieszkalnego. Przed dokonaniem sprzedaży lokalu mieszkalnego Wnioskodawca uzyskał w Urzędzie Skarbowym w P ustne wyjaśnienie, iż przy sprzedaży lokalu nie powinien być naliczany podatek od towarów i usług.

Dnia 2 lipca 2007 r. dokonał sprzedaży lokalu mieszkalnego (akt notarialny Rep. A).

Po rozmowie z notariuszem sporządzającym ww. akt notarialny - w celu uzyskania wiążącego stanowiska organu podatkowego - dnia 25 października 2007 r. Wnioskodawca złożył wniosek, uzupełniony pismem z dnia 21 grudnia 2007 r. (data wpływu 31 grudnia 2007 r.) do Izby Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Interpretacji Podatkowej w Bielsku-Białej o udzielenie pisemnej interpretacji prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT.

Sentencja uzyskanej interpretacji brzmi następująco:

"Na podstawie art. 14b § I i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana W, przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2007 r. (data wpływu 25 października 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 grudnia 2007 r. (data wpływu 31 grudnia 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zwolnienia od podatku dostawy jednego lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe."

Ponieważ stan zdrowia Wnioskodawcy i jego małżonki nie pozwalał im na prowadzenie sezonowego wynajmu lokali oraz prowadzenia jadłodajni a relacje z dziećmi pogorszyły się - aby budynek nie ulegał niszczeniu w skutek niezamieszkiwania Wnioskodawca zmuszony był sprzedać część lokali stanowiących jego majątek osobisty.

Dnia 23 stycznia 2009 r. (Rep.A) i Rep. A, dnia 15 maja 2009 r. (Rep. A), dnia 19 czerwca 2009 r. (Rep. A), dnia 4 października 2010 r. (Rep. A) oraz dnia 31 sierpnia 2010 r. (Rep. A) zawarł umowy sprzedaży lokali.

Wnioskodawca zaznaczył, iż nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej. Nie obniżał kwoty podatku należnego od kwoty podatku naliczonego. Nie jest podatnikiem podatku VAT, nie dokonywał odliczeń podatku VAT ani od nabycia gruntu ani od budowy budynku. Nie wykorzystywał i nie wykorzystuje w żaden sposób części użytkowej budynku.

Nabył przedmiotową nieruchomość w celu budowy domu rodzinnego i okazjonalnego wynajmu pokoi z funkcją prowadzenia jadłodajni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż lokali mieszkalnych objętych wymienionymi wyżej aktami notarialnymi (Rep A); Rep A; Rep A; Rep A Nr; Rep A) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy: biorąc pod uwagę wykształcone stanowisko judykatury w przedmiotowej sprawie ww. umowy sprzedaży wolne były od podatku od towarów! usług, czego potwierdzeniem są następujące orzeczenia:

WSA w Warszawie w wyroku z dnia 18 września 2008 r., (sygn akt III SA/Wa 885/08, LEX nr 485877) orzekł, iż brak zamiaru zbycia nieruchomości w momencie jej nabycia wyklucza możliwość uznania danego podmiotu za podatnika podatku od towarów momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży.

Podobnie WSA w Warszawie w wyroku z dnia 18 maja 2008 r. (sygn. akt III SA/Wa 163/08, LEX nr 443817), którego tezy brzmią następująco:

1. Sprzedaż działek przez osoby fizyczne, nawet dokonana dwukrotnie, nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług dopóki nie jest czynnością wykonaną w ramach działalności gospodarczej.

2. W przypadku sprzedaży działek podatnikiem podatku od towarów i usług będzie podmiot, który wykonując taką czynność, choćby jednorazowo, działa niezależnie jako handlowiec. Związek dokonywanej czynności z działalnością handlową ma decydujące znaczenie, przy czym w przypadku handlu związek ten winien zaistnieć już w momencie zakupu - sprzedawanej następnie - rzeczy.

3. Handlem jest dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. Zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Brak takiego zamiaru wyklucza możliwość uznania danego podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług."

Jak również WSA w Gliwicach z dnia 28 marca 2008 r. sygn. ISA/Gl899/07: "W przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego jego sprzedaży."

Podobnie wypowiada się WSA w Warszawie w dwóch wyrokach z dnia 21 lutego 2007 r., (sygn. akt III SA/Wa 3711/08, LEX nr 322371 oraz sygn. akt III SA/Wa 4176/08. LEX nr 3222S7).

Przytoczyć należy również tezy wyroku WSA w Szczecinie z dnia 11 lutego 2009 r. (sygn. I SA/Sz 884/08):

1. Kryterium działalności gospodarczej wyklucza z grona podatników VAT osoby fizyczne nieprowadzace takiej działalności, nawet jeżeli dokonują czynności dostawy. Innymi słowy, wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy. jeżeli została wykonana w ramach działalności gospodarczej.

2. Warunkiem uznania danej osoby za podatnika jest - co do zasady - jej stałe zaangażowanie w prowadzoną działalność gospodarczą. Tym samym nie jest podatnikiem od towarów i usług osoba fizyczna zaangażowana sporadycznie w dostawę towaru.

3. Obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług nie powstaje w sytuacji, gdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą dokonuje czynności, która w sposób niewątpliwy odnosi się do majątku osobistego, który z prowadzeniem działalności gospodarczej nie jest związany.

4. Nie można uznać, aby sprzedaż dwóch lub więcej mieszkań, jeżeli mieszkania te stanowią majątek osobisty osoby fizycznej, która nie prowadzi działalności gospodarczej, skutkowała powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Orzeczeniem z dnia 17 marca 2009 r. WSA we Wrocławiu (sygn. akt I SA/Wr 1229/08, LEX nr 489305) wskazuje, że polski ustawodawca nie skorzystał z uprawnienia zawartego w art. 4 ust. 3 VI Dyrektywy Rady Unii Europejskiej z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartoci dodanej (art. 12 Dyrektywy 200S/112/WE) i nie rozszerzył kręgu podatników podatku od towarów i usług o podmioty nie prowadzące działalności gospodarczej (w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT), dokonujące transakcji, których przedmiotem są nieruchomości.

Za trafnością przedstawionej odpowiedzi na pytanie zadane w niniejszym wniosku przemawia również wyrok NSA z dnia 24 kwietnia 2007 r., (sygn. akt FSK 603/08, LEX nr 261628), którego tezy brzmią następująco:

1. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie-dwóch przesłanek łącznia: po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług; po drugie - czynność wykonana była przez podmiot który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem VAT.

2. Pod pojęciem handel należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. W ten sposób opodatkowaniu podlega, chociażby jednorazowo, czynność spełniająca kryteria zaliczenia jej do tak rozumianego pojęcia handel, czyli zrealizowana w formie zorganizowanej sprzedaży towaru, poprzedzonej zakupem dokonanym w celu jago odsprzedaży, wskazująca na zamiar jej kontynuacji w tej formie.

3. Co do zasady, warunkiem uznania danej osoby za podatnika jest jej stałe zaangażowanie w prowadzoną działalność gospodarczą. Tym samym zdaje się uzasadnione twierdzenie, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług osoba fizyczna zaangażowana sporadycznie w dostawę towaru.

4. Z art. 4 ust. 3 VI Dyrektywy, art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112 (obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r.). jak i z art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), dalej: ustawa o VAT, wynika, że okazjonalność (sporadyczność) czynności, względnie jednorazowe ich wykonywanie, tworzy z danej osoby podatnika wyłącznie w przypadku, gdy te okazjonalnie lub jednorazowo wykonywane czynności są czynnościami wykonywanymi w związku z działalnością producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne, oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody; ww. akty prawne nie pozwalają na opodatkowanie czynności, choćby mogła być ona zdefiniowana jako dostawa towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 7 i 8 ustawy o VAT, jeżeli nie jest ona wykonywana w ramach działalności producentów, handlowców, usługodawców.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży.

Mając powyższe na uwadze i odnosząc się do samej czynności sprzedaży lokali w opisanym stanie taktycznym, uznać trzeba, że skoro przedmiotem sprzedaży były lokale stanowiące majątek osobisty Wnioskodawcy, to nie można uznać takiej czynności za wykonywanie działalności gospodarczej, a sprzedaż ta nie będzie wówczas podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT (por. wyroki WSA w Warszawie z dnia 23 stycznia 2008 r., III SA/Wa 1950/07, LEX nr 428667 oraz z dnia 21 lutego 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 3711/06, LEX nr 322371, wyrok WSA z dnia 18 stycznia 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 3885/08, Monitor Podatkowy 2007/2/36).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o przepisy prawa podatkowego obowiązujące do dnia 31 grudnia 2010 r., gdyż we wniosku z dnia 12 grudnia 2010 r. Wnioskodawca wskazał, że wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 96 ust. 1 ustawy o VAT, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Z wniosku wynika, iż w roku 2003 Wnioskodawca nabył prawo własności niezabudowanej nieruchomości położonej we W przy ulicy P. Powyższego nabycia Wnioskodawca dokonał do majątku osobistego, za środki własne, nie prowadząc działalności gospodarczej. Nabycia nieruchomości Wnioskodawca dokonał w celu wybudowania budynku, w którym miał zamiar zamieszkać wraz z rodziną a w sezonie turystycznym rozważał możliwość wynajmu pokoi. Dnia 11 kwietnia 2005 r. Wnioskodawca uzyskał Decyzję - Pozwolenie na budowę budynku usługowo-mieszkalnego (pokoje gościnne + sezonowa jadłodajnia). Niestety wraz z pogarszającym się stanem zdrowia Wnioskodawcy oraz jego małżonki postanowił on przekształcić planowany budynek zakwaterowania turystycznego na budynek mieszkalny gdzie ewentualnie na parterze mógłbym w sezonie prowadzić jadłodajnię a część mieszkań darować dzieciom. Dnia 12 września 2006 r. Wnioskodawca dokonał zmiany projektu budowlanego, na podstawie którego uzyskał ww. Decyzję - Pozwolenie na budowę, w wyniku której projektowany budynek przekształcony został na budynek mieszkalny wielorodzinny z częścią usługową (obejmującą jadłodajnię sezonową) i został zaliczony do kategorii XIII tj. pozostałe budynku mieszkalne. W związku z koniecznością pozyskania środków na spłatę zobowiązań oraz prowadzenia prac wykończeniowych Wnioskodawca zmuszony został do sprzedaży jednego lokalu mieszkalnego. Przed dokonaniem sprzedaży lokalu mieszkalnego Wnioskodawca uzyskał w Urzędzie Skarbowym w P ustne wyjaśnienie, iż przy sprzedaży lokalu nie powinien być naliczany podatek od towarów i usług. Dnia 2 lipca 2007 r. dokonałem sprzedaży lokalu mieszkalnego (akt notarialny Rep. A Nr 5666/2007). Ponieważ stan zdrowia Wnioskodawca i jego małżonki nie pozwalał im na prowadzenie sezonowego wynajmu lokali oraz prowadzenia jadłodajni a relacje z dziećmi pogorszyły się - aby budynek nie ulegał niszczeniu w skutek niezamieszkiwania Wnioskodawca zmuszony był sprzedać część lokali stanowiących jego majątek osobisty.

Dnia 23 stycznia 2009 r. (Rep.A i Rep. A), dnia 15 maja 2009 r. (Rep. A Nr), dnia 19 czerwca 2009 r. (Rep. A), dnia 4 października 2010 r. (Rep. A) oraz dnia 31 sierpnia 2010 r. (Rep. A) zawarłem umowy sprzedaży lokali. Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej. Nie obniżał kwoty podatku należnego od kwoty podatku naliczonego. Nie jest podatnikiem podatku VAT, nie dokonywał odliczeń podatku VAT ani od nabycia gruntu ani od budowy budynku. Nie wykorzystywał i nie wykorzystuje w żaden sposób części użytkowej budynku. Nabył przedmiotową nieruchomość w celu budowy domu rodzinnego i okazjonalnego wynajmu pokoi z funkcją prowadzenia jadłodajni.

Lokale mieszkalne spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży towaru jest podatnikiem podatku VAT z tytułu tej transakcji, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Generalnie dla celów ustalenia, czy dostawa towarów wyczerpuje znamiona pojęcia "działalność gospodarcza" koniecznym jest ustalenie, czy zamiarem podmiotu dokonującego sprzedaży jest wykonywanie tej czynności w sposób częstotliwy. Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "zamiar", jak również nie precyzuje pojęcia "sposób częstotliwy", w każdym przypadku należy badać, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jednokrotnie).

Zasady wykładni językowej i funkcjonalnej definicji działalności gospodarczej prowadzą do wniosku, że działalność gospodarczą stanowi nie tylko działalność częstotliwa, czyli stała i powtarzalna, ale także jednorazowa czynność, jeżeli wiąże się z nią zamiar częstotliwości, przy czym wspomniana działalność powinna być wykonywana przez producenta, handlowca, usługodawcę, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika lub wykonującego wolny zawód.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, gdzie Wnioskodawca nabył nieruchomość niezabudowaną w celu wybudowania budynku oraz z możliwością wynajmu pokoi, uzyskał pozwolenie na budowę budynku usługowo-mieszkalnego, (pokoje gościnne + sezonowa jadłodajnia), następnie Wnioskodawca dokonał zmiany projektu na budynek wielorodzinny z części usługową (obejmującą jadłodajnię sezonową), należy uznać iż w już momencie zakupu tego budynku Wnioskodawca posiadał zamiar świadczenia usług wynajmu pokoi oraz udostępniania jadłodajni w sezonie. Tym samym należy uznać, iż zakup działki oraz wybudowanie budynku nastąpiło w celu spożytkowania nieruchomości do wykonywania czynności, które są objęte zakresem opodatkowania podatkiem VAT.

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca dokonał sprzedaży nie tylko jednego lokalu mieszkalnego, ale była to już trzecia sprzedaż, a następne nastąpiły później, co w opinii tut. organu wyczerpuje znamiona sprzedaży dokonywanej w warunkach częstotliwości.

W konsekwencji w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca występuje jako podatnik prowadzący działalność gospodarczą w myśl art. 15 ustawy.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, iż sprzedaż przez Wnioskodawcę lokalu mieszkalnego potwierdzona aktem notarialnym Rep. A jest czynnością podlegającą uregulowaniom zawartym w ustawie o podatku od towarów i usług i jako taka podlega opodatkowaniu ww. podatkiem.

Zatem Wnioskodawca w sytuacji wystąpienia czynności opodatkowanej jest zobowiązany co do zasady do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 ustawy o VAT.

Podkreślić jednak należy, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii stawki podatku bądź zastosowania ewentualnie zwolnienia do sprzedaży ww. lokalu mieszkalnego, gdyż nie było to przedmiotem interpretacji - Wnioskodawca nie zadał pytania w tym zakresie.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Należy zwrócić uwagę, iż dla sprzedaży lokali mieszkalnych objętych następującymi aktami notarialnymi: Rep A; Rep A; Rep A Nr; Rep A Nr; Rep A Nr), zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że powołane we wniosku wyroki polskich sądów administracyjnych dotyczą konkretnych spraw podatników, osadzonych w określonych stanach faktycznych. Rozstrzygnięcia dokonane przez sądy są wiążące wyłącznie w sprawach, w których zostały wydane, a organy podatkowe nie są związane rozstrzygnięciami sądów administracyjnych w indywidualnych sprawach. Bowiem źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są zgodnie z art. 87 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483) Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. Jest to zgodne także z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), w którym postanowiono, iż wyroki sądów wydawane są w konkretnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.