IBPP2/443-1037/08/WN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 stycznia 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-1037/08/WN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej "X", przedstawione we wniosku z dnia 31 października 2008 r. (data wpływu 6 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie:

* uznania czy wniesienie aportu niepieniężnego do spółki zlokalizowanej poza terytorium Unii Europejskiej stanowi eksport towarów oraz

* prawa do odliczenia podatku VAT związanego z zakupami środków trwałych wnoszonych aportem do ww. spółki

- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia czy wniesienie aportu niepieniężnego do spółki zlokalizowanej poza terytorium Unii Europejskiej stanowi eksport towarów oraz prawa do odliczenia podatku VAT związanego z zakupami środków trwałych wnoszonych aportem do ww. spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca planuje dokonać podwyższenia kapitału w Spółce zlokalizowanej na Ukrainie. Podwyższenie kapitału ma się odbyć poprzez wkład niepieniężny (aport) w postaci zakupionych z innego kraju UE urządzeń. Przedmiotowy zakup urządzeń od dostawcy z innego kraju UE będzie rozpoznany jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, tj. dostawca z innego kraju UE dostarczy urządzenie do Polski.

Wniesienie aportu odbędzie się poprzez wywóz urządzenia przez Wnioskodawcę z Polski poza terytorium Wspólnoty Europejskiej. Wywóz zostanie potwierdzony przez Urząd Celny.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W jaki sposób ujmować dla potrzeb podatku VAT czynność wniesienia aportu niepieniężnego do Spółki zlokalizowanej poza terytorium Unii Europejskiej. Czy taką czynność należy uznać za eksport towarów, oraz czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT związanego z zakupami środków trwałych wnoszonych aportem do Spółki zlokalizowanej na Ukrainie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie czynność wniesienia urządzenia aportem do Spółki w zamian za określona liczbę udziałów w tej Spółce należy uznać za odpłatna dostawę towarów o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Powyższe potwierdza postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 czerwca 1990 r. sygn. akt. III CRN 97/90 w którym stwierdzono, iż aport jest sui generis przeniesieniem odpłatnym.

Spełnione są więc określone w art. 2 pkt 8 warunki uznania transakcji za eksport towarów, w związku z czym Spółka powinna czynność wniesienia aportu do Spółki mającej siedzibę na terenie Ukrainy wykazać (po spełnieniu warunków określonych ustawą o podatku od towarów i usług) jako dostawę eksportową opodatkowaną stawką 0%. W związku z powyższym Spółka będzie posiadała również prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupami związanymi z aportem urządzeń na Ukrainę. Podobne stanowisko zaprezentował również Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie w Decyzji PP-3/4407/120/06 z dnia 13 grudnia 2006 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., ostatnia zmiana Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1320), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy o VAT przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

a.

dostawcę lub na jego rzecz, lub

b.

nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia łodzi rekreacyjnych oraz prywatnych statków powietrznych lub innych prywatnych środków transportu, w tym środków transportu, o których mowa w art. 16 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 288 z 29.10.2005, str. 1), zwanego dalej "rozporządzeniem nr 1777/2005".

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółek prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję dostawy towarów bowiem następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z powyższej regulacji wynika, że daną dostawę można uznać za eksport towaru, gdy zostaną spełnione łącznie następujące warunki:

* wywóz musi nastąpić poza terytorium Wspólnoty,

* wywóz musi być dokonany w wykonaniu czynności, o których mowa w art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. dostawy towarów rozumianej jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel,

* wywóz musi być potwierdzony przez urząd celny wyjścia towaru,

* wywóz musi być dokonany bądź to przez dostawcę lub na jego rzecz, bądź przez nabywcę, mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz.

Żaden z przepisów ustawy nie uzależnia wystąpienia eksportu od statusu prawnego nabywcy mającego być przedmiotem wywozu towaru.

W świetle art. 41 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a), stawka podatku wynosi 0%.

Zgodnie z art. 41 ust. 6 ww. ustawy stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty.

W myśl art. 41 ust. 7 cyt. ustawy, jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

Stosownie do dyspozycji przepisu art. 41 ust. 9 ustawy, otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

Ponadto w myśl art. 41 ust. 11 cyt. ustawy o VAT, przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b), jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. Z dokumentu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca planuje dokonać podwyższenia kapitału w Spółce zlokalizowanej na Ukrainie. Podwyższenie kapitału ma się odbyć poprzez wkład niepieniężny (aport) w postaci zakupionych z innego kraju UE urządzeń. Przedmiotowy zakup urządzeń od dostawcy z innego kraju UE będzie rozpoznany jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, tj. dostawca z innego kraju UE dostarczy urządzenie do Polski.

Wniesienie aportu odbędzie się poprzez wywóz urządzenia przez Wnioskodawcę z Polski poza terytorium Wspólnoty Europejskiej. Wywóz zostanie potwierdzony przez Urząd Celny.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz zdarzenie będące przedmiotem interpretacji, należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie aport urządzeń (nabytych w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów) do spółki zlokalizowanej na Ukrainie, spełnia definicję eksportu towarów.

Powyższe oznacza, iż przekazanie takie podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zatem Wnioskodawca będzie mieć prawo do zastosowania stawki 0% jako eksport, jednakże spełnione muszą zostać warunki określone w ustawie.

Podstawowe uprawnienie podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zostało zawarte w art. 86 ust. 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, który stanowi, iż podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 4 cyt. ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Zatem prawo do odliczenia podatku VAT związanego z zakupami środków trwałych (urządzeń) wnoszonych następnie aportem do spółki zlokalizowanej na Ukrainie będzie przysługiwało Wnioskodawcy na etapie wewnątrzwspólnotowego nabycia tych urządzeń.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl