IBPP2/443-1020/09/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2009 r. (data wpływu do tut. organu 9 grudnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 grudnia 2009 r. (data wpływu 29 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla czynności polegającej na druku i dostawie czasopism specjalistycznych - jest prawidłowe.

W dniu 9 grudnia 2009 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 29 grudnia 2009 r. (data wpływu 29 grudnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla czynności polegającej na druku i dostawie czasopism specjalistycznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca realizuje w swojej drukarni modlitewniki, podręczniki do katechezy, książki i wydawnictwa periodyczne o treści edukacyjno-religijnej. W związku z wolnymi mocami przerobowymi realizuje też na zlecenie wydawców lub innych przedsiębiorców druk książek posiadających nr ISBN oraz czasopism specjalistycznych. Czasopisma specjalistyczne to wydawnictwa periodyczne oznaczone nr ISSN, objęte kodem PKWiU 22.13 o tematyce zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej, edukacyjnej, naukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej i lokalnej. Publikowane są w okresach miesięcznych lub dłuższych w postaci odrębnych zeszytów-numerów objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się w nakładzie nie wyższym niż 15.000 egzemplarzy. Każdorazowo zlecony produkt tj. czasopismo specjalistyczne opatrzone nr ISSN jest wykonywane w drukarni Wnioskodawcy, na jego sprzęcie, przy zużyciu własnych surowców i materiałów tj. papieru, farb, kleju, kartonu itp. W wyniku procesu produkcyjnego powstaje gotowy produkt tj. czasopismo specjalistyczne przeznaczone dla odbiorcy. Tenże nakład czasopism zostaje wydany zamawiającemu na podstawie faktury VAT, co tym samym przenosi na nabywcę prawo do dysponowania towarem w postaci materialnej jak właściciel.

W uzupełnieniu z dnia 29 grudnia 2009 r. Wnioskodawca dodał, iż czasopisma specjalistyczne, o których jest mowa we wniosku, nie stanowią wyjątków wymienionych w § 9 ust. 3 pkt 1-7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca w przypadku sprzedaży czasopism specjalistycznych posiadających nr ISSN i wydrukowanych w całości z własnych materiałów - realizowanych w ramach Wydawnictwa lub też na zlecenie innych wydawców i przedsiębiorców - przenosząc na nabywcę prawo do dysponowania towarem jak właściciel może stosować w fakturze wystawionej dla nabywcy zerową stawkę podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Wnioskodawca uważa, że druk czasopism specjalistycznych sprzedawanych w ramach jego Wydawnictwa dla nabywców, dla których zostanie wystawiona faktura VAT, należy uznać za dostawę towarów, ponieważ towary wykonane są w całości z materiałów własnych drukarni oraz na podstawie dostawy i faktury następuje przeniesienie na nabywcę prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

W związku z powyższym, zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 10 lit. a) i b rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, przy dostawie książek oznaczonych nr ISBN (lit. a) i czasopism specjalistycznych (lit. b) należy stosować preferencyjną stawkę VAT 0%.

Dnia 12 lutego 2009 r. Wnioskodawca zwracał się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania stawką 0% sprzedaży wydrukowanych książek oznaczonych nr ISBN, wytworzonych z wykorzystaniem własnych materiałów.

W interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego w imieniu Ministra Finansów - sygnatura IBPP2/443-107/09/LŻ z dnia 26 marca 2009 r. - stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku dotyczące stosowania stawki podatku VAT 0% zostało uznane za prawidłowe.

W oparciu o ww. argumenty poparte interpretacją Wnioskodawca uważa, że przy druku i sprzedaży czasopism specjalistycznych opatrzonych nr ISSN, wydrukowanych z materiałów własnych, należy stosować stawkę VAT 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 cyt. ustawy.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, w związku z poz. 49 załącznika nr 3 do tej ustawy, opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 7% podlegają, objęte grupowaniem PKWiU ex 22.12, ex 22.13, gazety, magazyny, czasopisma - oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISSN, wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem: wydawnictw, w których nie mniej niż 67% powierzchni jest przeznaczone na nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe.

Z treści objaśnienia zamieszczonego pod ww. załącznikiem do ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że oznaczenie w załączniku danej grupy "ex" oznacza, iż 7% stawka podatku odnosi się tylko do danego wyrobu/usługi z danego grupowania.

Zgodnie jednak z § 9 ust. 1 pkt 10 lit. b) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się do dostaw w kraju i wewnątrzwspólnotowego nabycia czasopism specjalistycznych.

W myśl § 9 ust. 3 ww. rozporządzenia, przez czasopisma specjalistyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 10 lit. b) i pkt 11 lit. b), należy rozumieć wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 22.13 i CN 4902, o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej i twórczej, edukacyjnej, naukowej i popularnonaukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej i lokalnej, a także przeznaczone dla osób niewidomych i niedowidzących, publikowane nie częściej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się na ogół w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15.000 egzemplarzy, z wyjątkiem:

Rozstrzygnięcie kwestii dotyczącej prawidłowości zastosowania stawki 0% wymaga ustalenia czy proces wytworzenia czasopism specjalistycznych należy rozpoznać jako dostawę towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, czy też jako świadczenie usług, o których mowa w art. 8 tejże ustawy.

W niniejszej sprawie ww. preferencyjna stawka podatku może mieć bowiem zastosowanie wyłącznie do dostawy towarów.

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

W myśl pkt 4.1 Zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - zakres rzeczowy PKWiU (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.) Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług jest klasyfikacją produktów pochodzenia krajowego oraz z importu, przy czym:

* pod pojęciem wyrobów rozumie się surowce, półfabrykaty, wyroby finalne oraz zespoły i części tych wyrobów - o ile występują w obrocie,

* pod pojęciem usług rozumie się:

* wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych prowadzących działalność o charakterze produkcyjnym nie tworzące bezpośrednio nowych dóbr materialnych - usługi na rzecz produkcji,

* wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarki narodowej oraz na rzecz ludności przeznaczone dla celów konsumpcji indywidualnej, zbiorowej i ogólnospołecznej.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż pojęcie usług zawarte w zasadach metodycznych PKWiU nie jest tożsame z definicją usług zawartą w art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, a pojęcie dostawy i towaru we wskazanym rozporządzeniu w ogóle nie występuje.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 cyt. ustawy o podatku VAT usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji (z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119). Oznacza to, że najpierw koniecznym jest ustalenie czy dane świadczenie jest usługą w rozumieniu ustawy o VAT, a następnie sprawdzenie czy ta usługa została wymieniona w klasyfikacji usług.

Stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich część, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl, przywołanego już wcześniej, art. 7 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z analizy powyższych przepisów prawa podatkowego wynika, iż w celu uznania czy w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dostawą towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, należy rozważyć czy dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, tj. czy w wyniku danej transakcji nabywca będzie mógł faktycznie dysponować rzeczą.

Proces wydrukowania czasopism specjalistycznych w oparciu o własne materiały jest procesem wytworzenia nowego dobra materialnego (rzeczy), o funkcji całkiem odmiennej od tej, związanej z wykorzystanymi materiałami, który staje się przedmiotem obrotu w momencie przeniesienia prawa na wydawcę do rozporządzenia nim jak właściciel. Bez znaczenia są przy tym prawa autorskie przynależne wydawcy do drukowanego utworu, gdyż nie one są w tym przypadku przedmiotem obrotu, lecz rzeczowa postać tegoż utworu jakim jest czasopismo specjalistyczne. Wytworzone w takim procesie produkcyjnym czasopisma specajlistyczne są rzeczami ruchomymi w rozumieniu art. 2 pkt 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, co do których drukarnia - aby wydawca mógł nimi rozporządzać jak właściciel - musi przenieść prawo ich posiadania na nabywcę. Kiedy mowa o "przeniesieniu prawa do rozporządzania" nie należy tego zwrotu utożsamiać jedynie z przeniesieniem prawa własności w sensie prawnym, gdyż w pojęciu tym mieszczą się wszelkie formy przeniesienia prawa, które nabywcy umożliwiają rozporządzanie dobrami materialnymi (rzeczami) jak właścicielowi. W tym przypadku niewątpliwie drukarnia wyzbywa się własności użytych do tej produkcji materiałów, które w ramach tego procesu produkcyjnego przybrały postać rzeczową czasopisma specjalistycznego. Przeniesienie własności tych towarów na nabywcę wymaga ich wydania, jako rzeczy określonych co do gatunku (art. 155 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), czyli przeniesienia również ich posiadania na nabywcę co pozwala temu ostatniemu na rozporządzanie tymi rzeczami jak właściciel. Tym samym następuje w takim przypadku przeniesienie przez drukarnię na nabywcę prawa do rozporządzania jak właściciel wyprodukowanym przez drukarnię z jej materiałów majątkiem rzeczowym, co czyni tę czynność dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, w przypadku, gdy w wyniku wykonanych czynności zostaje wytworzony, z własnego materiału, nowy produkt - czasopismo specjalistyczne, a następnie przeniesione zostaje prawo do rozporządzania tym produktem na nabywcę, to taką czynność należy uznać za dostawę towarów.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca realizuje w swojej drukarni modlitewniki, podręczniki do katechezy, książki i wydawnictwa periodyczne o treści edukacyjno-religijnej. W związku z wolnymi mocami przerobowymi realizuje też na zlecenie wydawców lub innych przedsiębiorców druk książek posiadających nr ISBN oraz czasopisma specjalistyczne. Czasopisma specjalistyczne to wydawnictwa periodyczne oznaczone nr ISSN, objęte kodem PKWiU 22.13 o tematyce zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej, edukacyjnej, naukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej i lokalnej. Publikowane są w okresach miesięcznych lub dłuższych w postaci odrębnych zeszytów-numerów objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się w nakładzie nie wyższym niż 15.000 egzemplarzy. Każdorazowo zlecony produkt tj. czasopismo specjalistyczne opatrzone nr ISSN jest wykonywane w drukarni Wnioskodawcy, na jego sprzęcie, przy zużyciu własnych surowców i materiałów tj. papieru, farb, kleju, kartonu itp. W wyniku procesu produkcyjnego powstaje gotowy produkt tj. czasopismo specjalistyczne przeznaczone dla odbiorcy. Tenże nakład czasopism zostaje wydany zamawiającemu na podstawie faktury VAT, co tym samym przenosi na nabywcę prawo do dysponowania towarem w postaci materialnej jak właściciel.

Czasopisma specjalistyczne, o których jest mowa we wniosku nie stanowią wyjątków wymienionych w § 9 ust. 3 pkt 1-7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając zatem na uwadze przedmiotowy stan faktyczny oraz przywołane wyżej przepisy, należy zatem stwierdzić, iż o ile faktycznie przedmiotem dokonywanych przez Wnioskodawcę dostaw będą wykonywane przez niego na zlecenie nabywców oraz we własnym zakresie czasopisma specjalistyczne, o których mowa w § 9 ust. 3 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r., wówczas podlegać one będą opodatkowaniu według 0% stawki podatku od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy ponadto podkreślić, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania wyrobu według PKWiU. Tut. organ nie jest bowiem właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej przez zainteresowanego klasyfikacji dostarczanego towaru lub świadczonej usługi do właściwego grupowania statystycznego, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Wnioskodawcę obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wyrobu, a w razie wątpliwości Wnioskodawca może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.