IBPP2/443-1018/14/WN - Odliczenie podatku naliczonego od pojazdu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 9 stycznia 2015 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-1018/14/WN Odliczenie podatku naliczonego od pojazdu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 października 2014 r. (data wpływu 13 października 2014 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego (100%) odliczania podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie samochodu Peugeot Partner 3-osobowy oraz kosztów eksploatacyjnych przedmiotowego pojazdu, bez obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów oraz złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o tym pojeździe - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego (100%) odliczania podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie samochodu Peugeot Partner 3-osobowy oraz kosztów eksploatacyjnych przedmiotowego pojazdu, bez obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów oraz złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o tym pojeździe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą - działalność handlowa. Wnioskodawca planuje w najbliższym czasie zakupić samochód dostawczy do 3,5 t., marka: Peugeot Partner 3-osobowy z jednym rzędem siedzeń - blaszak o ładowności do 650 kg z konstrukcyjnie umieszczoną stałą, pełną przegrodą oddzielającą kabinę kierowcy od części bagażowej - pojazd klasyfikowany jest na podstawie przepisów o Ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van (art. 86a ust. 9 pkt 1a ustawy o VAT). Ponieważ rentowność działalności, którą prowadzi Wnioskodawca jest niewielka i nie chciałby generować dodatkowych kosztów związanych np. z podatkiem VAT, od zakupu samochodu, zakupu paliwa oraz kosztów jego eksploatacji, którego nie będzie mógł w całości odliczyć od ww. zakupów, dlatego właśnie Wnioskodawca zdecydował się na zakup pojazdu uważanego ze względu na swoją konstrukcję za wykorzystywany wyłącznie dla celu działalności gospodarczej.

Pojazd, który Wnioskodawca planuje zakupić to pojazd, którego konstrukcja wyklucza jego użycie do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub powoduje, że jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne - art. 86a ust. 4 pkt 2 co w związku z art. 86a ust. 3 pkt 1a pozwala na dokonanie pełnego odliczenia podatku naliczonego przy jego zakupie jak również przy zakupie paliw do tegoż pojazdu jak i materiałów i usług związanych z jego eksploatacją. Pojazd, który Wnioskodawca zamierza nabyć spełnia wymogi ustawowe do potraktowania go jako pojazdu - zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 2 - konstrukcyjnie wykluczającego jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje że użycie jego w działalności niezwiązanej jest nieistotne co powoduje, że po spełnieniu wymogu art. 86a ust. 10, tj. przeprowadzeniu dodatkowego badania technicznego potwierdzonego wpisem do dowodu rejestracyjnego Wnioskodawca będzie mógł dokonywać odliczenia podatku naliczonego w 100% zarówno od zakupu samochodu jak i materiałów eksploatacyjnych i usług związanych z jego eksploatacją.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z zakupem i późniejszymi kosztami związanymi z eksploatacją pojazdu, który Wnioskodawca będzie wykorzystywał w prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie mógł w całości (100%) odliczyć naliczony podatek VAT od zakupu jak i jego eksploatacji bez dodatkowego prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu (art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT) oraz dokonania zgłoszenia naczelnikowi urzędu skarbowego na formularzu VAT-26 stosownie do przepisu art. 86a ust. 12 ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Pojazd, który Wnioskodawca planuje zakupić to pojazd, którego konstrukcja wyklucza jego użycie do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub powoduje, że jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne - art. 86a ust. 4 pkt 2 co w związku z art. 86a ust. 3 pkt 1a pozwala na dokonanie pełnego odliczenia podatku naliczonego przy jego zakupie jak również przy zakupie paliw do tegoż pojazdu jak i materiałów i usług związanych z jego eksploatacją. Pojazd, który Wnioskodawca zamierza nabyć spełnia wymogi ustawowe do potraktowania go jako pojazdu - zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 2 - konstrukcyjnie wykluczającego jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje że użycie jego w działalności niezwiązanej z działalnością gospodarczą jest nieistotne co powoduje, że po spełnieniu wymogu art. 86a ust. 10 tj. przeprowadzeniu dodatkowego badania technicznego potwierdzonego wpisem do dowodu rejestracyjnego Wnioskodawca będzie mógł dokonywać odliczenia podatku naliczonego w 100% zarówno od zakupu samochodu jak i materiałów eksploatacyjnych i usług związanych z jego eksploatacją.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z powyższego, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom VAT oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione podmiotowo lub przedmiotowo, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Najistotniejszym bowiem warunkiem, umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Od dnia 1 kwietnia 2014 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy, w brzmieniu nadanym art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

I tak, w myśl art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1.

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2.

należnego z tytułu:

a.

świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b.

dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c.

wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3.

należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4.

wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Na podstawie art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1.

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3.

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

W myśl art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1.

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a.

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b.

konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2.

do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Stosownie do treści art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1.

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2.

konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Z art. 86a ust. 5 ustawy wynika, że warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1.

przeznaczonych wyłącznie do:

a.

odprzedaży,

b.

sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c.

oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2.

w odniesieniu do których:

a.

kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub

b.

podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy).

W świetle ust. 9 powołanego artykułu, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1.

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

a.

klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

b.

z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

2.

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

3.

pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:

a.

agregat elektryczny/spawalniczy,

b.

do prac wiertniczych,

c.

koparka, koparko-spycharka,

d.

ładowarka,

e.

podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,

f.

żuraw samochodowy

g.

jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9 pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy).

Na podstawie ust. 12 ww. artykułu, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

W myśl ust. 13 tegoż artykułu, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

1.

samochodów osobowych;

2.

innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

a.

1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,

b.

2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,

c.

3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Jak stanowi ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

Powołane przepisy wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do "użytku mieszanego", tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

Wyłączenia z ograniczenia w odliczeniu podatku zawiera art. 86a ust. 3 ustawy. Według tego przepisu, skorzystanie z prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi umożliwia spełnienie m.in. warunku wykorzystywania samochodów przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (pkt 1 lit. a) oraz przeznaczenia towarów montowanych w pojazdach samochodowych i związanych z nimi usług montażu, napraw i konserwacji, wskazującego obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (pkt 2).

Przepis art. 86a ust. 4 ustawy stanowi doprecyzowanie ust. 3 pkt 1 lit. a ww. artykułu i określa warunki, jakie muszą być spełnione, aby pojazdy były uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Pierwszy z tych warunków (pkt 1) należy odnieść do pojazdów, których konstrukcja umożliwia ich wykorzystywanie zarówno do użytku prywatnego, jak i w działalności gospodarczej (np. samochody osobowe). W związku z tym, że nie można obiektywnie stwierdzić (poza pewnymi zupełnie wyjątkowymi sytuacjami), że taki samochód wykorzystywany jest przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej, ustawodawca określił dodatkowe wymogi, których spełnienie umożliwi podatnikowi udowodnienie, że samochód nie jest wykorzystywany na cele prywatne. Takim wymogiem jest m.in. prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu (ust. 4 pkt 1). Ustawodawca przewidział przy tym przypadki, w których nie ma konieczności prowadzenia ww. ewidencji (ust. 5). Obowiązek prowadzenia ewidencji został wyłączony m.in. w przypadku wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do jednej z następujących czynności stanowiących przedmiot działalności gospodarczej podatnika: odprzedaży pojazdu, oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu, itp.

Drugi z warunków wskazanych w art. 86a ust. 4 należy odnieść do pojazdów samochodowych, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne (pkt 2). W odniesieniu do tych pojazdów ustawodawca nie przewidział obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów. Pojazdy te wymienione zostały przez prawodawcę w art. 86a ust. 9 ustawy oraz § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 2014 r. w sprawie pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (Dz. U. z 2014 r. poz. 407), wydanego na podstawie delegacji ustawowej wynikającej z art. 86a ust. 16 ustawy.

Ww. pojazdy nie są również objęte obowiązkiem zgłoszenia do naczelnika urzędu skarbowego.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca planuje w najbliższym czasie zakupić samochód dostawczy do 3,5 t., marka: Peugeot Partner 3-osobowy z jednym rzędem siedzeń - blaszak o ładowności do 650 kg z konstrukcyjnie umieszczoną stałą, pełną przegrodą oddzielającą kabinę kierowcy od części bagażowej - pojazd klasyfikowany jest na podstawie przepisów o Ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van (art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy o VAT). Pojazd, który Wnioskodawca zamierza nabyć będzie spełnić wymogi ustawowe do potraktowania go jako pojazdu - zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 2 - konstrukcyjnie wykluczającego jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje że użycie jego w działalności niezwiązanej jest nieistotne, oraz będzie posiadał dodatkowe badania techniczne potwierdzone wpisem do dowodu rejestracyjnego.

Na tle tak przedstawionego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy będzie mu przysługiwać prawo do pełnego (100%) odliczania podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie samochodu Peugeot Partner 3-osobowy oraz kosztów eksploatacyjnych przedmiotowego pojazdu, bez obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów oraz złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o tym pojeździe.

W analizowanej sprawie należy wskazać, że kluczową rolę w rozwiązaniu przedstawionego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 86a ust. 4 pkt 2 w związku z art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a oraz ust. 10 ustawy. Z treści ww. przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem i eksploatacją pojazdów samochodowych, innych niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van.

W tej grupie pojazdów, uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika mieści się pojazd ustawowo uznany za wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, przy wykorzystywaniu którego nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, wprowadzania regulaminów, zasad używania tego pojazdu. Posiadanie takiej dokumentacji nie determinuje pełnego prawa do odliczenia, a elementem decydującym jest rodzaj pojazdu określony w art. 86a ust. 4 pkt 2 w związku z ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy. Jest to pojazd o konstrukcji wskazującej na jego podstawowe przeznaczenie do celów gospodarczych, wykluczające jego użycie do celów prywatnych lub powodującej, że ewentualny użytek do celów prywatnych będzie nieistotny.

Z uwagi na powyższe przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy, należy stwierdzić, że skoro pojazd, który Wnioskodawca zamierza nabyć będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, będzie pojazdem spełniającym wymagania określone w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy, posiadającym badania techniczne potwierdzone wpisem do dowodu rejestracyjnego, o którym mowa w art. 86a ust. 10 ustawy, to Wnioskodawca będzie posiadał pełne prawo do odliczenia w wysokości 100% kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie samochodu oraz koszty eksploatacyjne, w odniesieniu do samochodu będącego przedmiotem wniosku, zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 2 i art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy.

Ponadto, w kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących nabycie paliwa wykorzystywanego do napędu wskazanego pojazdu wykorzystywanego wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej, należy zauważyć, że zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej, art. 12 ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

W konsekwencji, Wnioskodawcy będzie przysługiwać również pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem paliwa do samochodu wskazanego we wniosku.

Podsumowując, Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia pełnej (100%) kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie samochodu, zakup paliwa oraz koszty eksploatacyjne dla przedmiotowego pojazdu samochodowego.

Przy czym, Wnioskodawca nie będzie mieć obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu tego pojazdu oraz zgłoszenia go naczelnikowi urzędu skarbowego, bowiem przepisy art. 86a ust. 4 pkt 2 i art. 86a ust. 12 ustawy takiego obowiązku nie przewidują.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zmiana któregokolwiek elementu przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że interpretacja indywidualna traci swoją ważność.

Zatem ochrona prawna zastosowania się do interpretacji indywidualnej wynikająca z przepisów art. 14k-14 m ustawy - Ordynacja podatkowa będzie miała zastosowanie tylko gdy opis stanu faktycznego będzie zgodny z rzeczywistością.

Oceny zgodności opisu sprawy przedstawionej w interpretacji z rzeczywistością dokonać może tylko uprawniony do tego organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej podczas prowadzenia postępowania kontrolnego lub podatkowego. W przypadku wystąpienia rozbieżności pomiędzy zdarzeniem przyszłym przedstawionym w interpretacji a rzeczywistością podatnik nie może powoływać się na interpretację indywidualną i korzystać z ochrony prawnej przewidzianej w ww. przepisach ustawy - Ordynacja podatkowa.

Końcowo należy zauważyć, że przedmiotem interpretacji w rozpatrywanej sprawie nie były przepisy o ruchu drogowym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl