IBPP2/443-1018/13/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 września 2013 r. (data wpływu 31 października 2013 r.), uzupełnionym pismem z 17 stycznia 2014 r. (data wpływu 20 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur i rozliczania podatku - jest prawidłowe.

W dniu 31 października 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur i rozliczania podatku.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 17 stycznia 2014 r. (data wpływu 20 stycznia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 8 stycznia 2014 r. znak: IBPP2/443-1018/13/IK, IBPBI/1/415-1096/13BK.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

We wrześniu 2009 r. aktem notarialnym Wnioskodawca otrzymał od ojca darowiznę czyli 50% udziałów w nieruchomości. W tymże akcie notarialnym a także księdze wieczystej zastrzeżono na rzecz ojca prawo do bezpłatnego i dożywotniego użytkowania oraz pobierania pożytków (czynszu) z całego udziału Wnioskodawcy w prawie własności przedmiotowej nieruchomości.

W nieruchomości tej znajdują się lokale użytkowe oraz lokale mieszkalne. Lokale te są wynajmowane a czynsz najemcy wpłacają na rachunek bankowy administracji. Administracja zajmuje się utrzymaniem nieruchomości. Faktury dotyczące kosztów utrzymania, remontów, gazu, prądu, wywozu śmieci, sprzątania oraz drobnych napraw otrzymuje Administracja i płaci je z otrzymanych czynszów. Administracja także z czynszów pokrywa podatek od nieruchomości. Na koniec miesiąca Administracja wystawia fakturę zbiorczą dotyczącą kosztów utrzymania, kosztów administracji oraz podatku od nieruchomości. Faktura VAT kosztowa wystawiana jest przez Administrację na Wnioskodawcę właściciela (syn). Administracja w następnym miesiącu po okresie rozliczeniowym przekazuje pozostałe otrzymane opłaty za czynsz (czynsze brutto minus koszty utrzymania brutto) z najmu mój rachunek Wnioskodawcy czyli właściciela.

Umowy z najemcami podpisywane są przez Wnioskodawcę jako właściciela nieruchomości.

Na początku miesiąca Wnioskodawca wystawia faktury VAT dla każdego Najemcy (Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT). Wnioskodawca sporządza deklarację VAT (syn). Podatek należny wynikający z deklaracji VAT płaci Wnioskodawca. Następnie rozlicza dochód czyli od czynszu netto (przychody brutto minus VAT) odejmuje koszty netto (faktury i noty obciążeniowe wystawione przez administrację) oraz naliczoną amortyzację nieruchomości. Od tak obliczonego dochodu liczy się podatek dochodowy. Podatek dochodowy Wnioskodawca płaci do Urzędu Skarbowego. Następnie przelewa na konto ojca pieniądze tytułem pożytków zgodnie z aktem notarialnym, które przelała na konto Wnioskodawcy administracja, pomniejszone o zapłacony do Urzędu Skarbowego należny podatek VAT i należny podatek dochodowy.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

1-2.Wnioskodawca nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie wynajmu nieruchomości.

3. Pozostałe 50% udziałów w nieruchomości nie należy do ojca Wnioskodawcy, należy do innych udziałowców.

4. W umowie darowizny nie ustalono kwoty pożytków należnych ojcu Wnioskodawcy. Kwota pożytków ustalana jest na bieżąco, co miesiąc. Kwota ta jest nie wyższa niż 4.000 zł. Kwota jest powiązana z aktualnym dochodem z wynajmu. Uzyskane co miesiąc pieniądze z wynajmu są dzielone w następujący sposób: w zależności od planowanych inwestycji cześć pieniędzy jest przekazywana ojcu Wnioskodawcy (nie więcej niż 4 tys.), a pozostały dochód Wnioskodawcy przeznaczany jest na inwestycje i remont kamienicy. Reasumując dochód Wnioskodawcy z 50% dochodu kamienicy jest częściowo przekazywany ojcu, a częściowo inwestowany w Kamienicę.

5. Podlegające wynajmowi lokale mieszkalne i użytkowe nie zostały wyodrębnione. Wnioskodawca posiada 50% udziałów w Kamienicy.

6. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie wynajmu nieruchomości.

7. Umowy najmu zawiera administracja domu, na podstawie udzielonego przez Wnioskodawcę pełnomocnictwa. Tata Wnioskodawcy nie bierze czynnego udziału w zarządzaniu kamienicą.

8. Na podstawie zawartej między Wnioskodawcą a ojcem umowy Wnioskodawca zawiera umowy najmu i pobiera pożytki z nieruchomości. Ojciec Wnioskodawcy jest uprawniony do pobierania tylko części pożytków w kwocie nie wyższej niż 4 tysiące złotych. Dochód z kamienicy dzielony jest między Wnioskodawcę a jego ojca w następujący sposób: w zależności od planowanych inwestycji, część pieniędzy jest przekazywana ojcu (nie więcej niż 4 tysiące złotych) a pozostały dochód Wnioskodawcy przeznaczany jest na inwestycje i remont kamienicy. Reasumując dochód Wnioskodawcy z 50% dochodu kamienicy jest częściowo przekazywany ojcu, a częściowo inwestowany w Kamienicę.

W związku z powyższym w zakresie podatku od towarów i usług, zadano następujące pytania (oznaczone we wniosku nr 1 i 2):

1. Kto powinien wystawiać faktury VAT za czynsz (korzystający z pożytków) czy Wnioskodawca jako właściciel nieruchomości.

2. Kto powinien rozliczać i płacić podatek VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy, ostatecznie sformułowane w piśmie z 17 stycznia 2014 r.:

Faktury za czynsz powinien wystawiać Wnioskodawca jako właściciel nieruchomości. Deklaracja VAT sporządzana winna być przez Wnioskodawcę i Wnioskodawca też powinien płacić podatek należny wynikający z deklaracji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Należy podkreślić, że aby świadczenie podlegało jako usługa opodatkowaniu musza być spełnione łącznie warunki tj. musi istnieć związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym w ten sposób, że wynagrodzenie stanowi należność za wykonaną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Wynagrodzenie powinno być konsekwencją wykonania świadczenia.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego przepisu wynika, że świadczenie usług najmu nieruchomości jest działalnością gospodarczą, a świadczący usługi najmu wykonując te czynności jako podatnik podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W oparciu o art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe przepisy, należy stwierdzić, że usługa najmu, wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywana jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych, bez względu na to czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Natomiast świadczącym usługę najmu jest ten, kto z tego tytułu na mocy umowy, porozumienia odnosi korzyści. W przedmiotowej sprawie właścicielem wynajmowanej nieruchomości jest Wnioskodawca i to on jako właściciel otrzymuje od najemców ustalony czynsz. Zatem świadczącym usługę najmu jest Wnioskodawca. Bez znaczenia w przedmiotowej sprawie jest fakt, że Wnioskodawca przekazuje ojcu część zysku z wynajmu kamienicy.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zatem to Wnioskodawca jako prowadzący działalność gospodarczą zobowiązany jest do wystawienia faktury VAT za usługę najmu lokalu.

Na podstawie art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne.

Natomiast w oparciu o art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Zgodnie z art. 103 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 1a-4 oraz art. 33 i art. 33b.

Wobec powyższego, Wnioskodawca (wynajmujący) powinien prowadzić ewidencję dla potrzeb podatku od towarów i usług, na jej podstawie sporządzić deklarację VAT i zapłacić należny podatek do urzędu skarbowego.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca jest osobą prowadzącą działalność gospodarczą, zobowiązaną do wystawiania z tytułu wynajmu nieruchomości faktur VAT, składania deklaracji VAT i płacenia podatku od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.