IBPP2/443-1017/13/BW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 września 2013 r. (data wpływu 31 października 2013 r.), uzupełnionym pismem z 22 stycznia 2014 r. (data wpływu 28 stycznia 2014 r.), o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia przez syndyka masy upadłości faktury korygującej - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 października 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia przez syndyka masy upadłości faktury korygującej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 22 stycznia 2014 r. (data wpływu 28 stycznia 2014 r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 17 stycznia 2014 r. znak: IBPP2/443-1017/13/BW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

W okresie od marca do października 2012 r. Spółka X sprzedała (co zostało potwierdzone fakturami VAT) na rzecz Spółki Y ruchomości Spółki. Nastąpiło wydanie tych ruchomości Spółce Y.

Pismem z dnia 1 sierpnia 2013 r. syndyk masy upadłości spółki X. w upadłości likwidacyjnej wezwał Spółkę Y do wydania ruchomości, wskazując, że czynności prawne upadłego, na mocy których Y stał się ich właścicielem są bezskuteczne wobec masy upadłości.

Do dnia 24 października 2012 r. (data wpisu w rejestrze przedsiębiorców KRS), Spółka Y działała pod firmą: Przedsiębiorstwo Wielobranżowe (...) sp. z o.o. Zgodnie z wiedzą syndyka, w chwili zawarcia umowy sprzedaży, spółka Y. była spółką powiązaną w rozumieniu art. 4 § 1 pkt 5 k.s.h. wobec spółki X. Bezsporne jest, że wniosek o ogłoszenie upadłości spółki X. został złożony do Sądu Rejonowego (...) w dniu 28 września 2012 r. (sygn. akt...), a upadłość została ogłoszona w dniu 7 grudnia 2012 r. (sygn. akt...).

Stosownie do treści przepisu art. 128 ust. 2 w zw. z art. 128 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. z 2012 r. poz. 1112 j.t.), czynności prawne odpłatne dokonane przez upadłego w terminie sześciu miesięcy przed dniem złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości ze spółką powiązaną są bezskuteczne w stosunku do masy upadłości. Bezskuteczność z mocy prawa czynności upadłego rodzi po stronie syndyka roszczenie o wydanie masie upadłości w naturze przedmiotów majątkowych, które ubyły z majątku upadłego albo do niego nie weszły. Gdyby wydanie w naturze było niemożliwe, żądanie opiewa na wydanie równowartości w pieniądzu (art. 134 ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze).

Zdaniem podatnika, mając na względzie powyższe, właścicielem ruchomości w dalszym ciągu jest upadły, co oznacza obowiązek wystawienia faktury korygującej.

W § 13 oraz § 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) określone zostały przypadki, w których dopuszczalne jest wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej do faktury pierwotnej. Zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. W myśl § 13 ust. 5 rozporządzenia, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy, oraz zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.

Natomiast w piśmie z 22 stycznia 2014 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że:

4. Syndyk, pismem z dnia 1 sierpnia 2013 r. wezwał nabywcę do dokonania zwrotu ruchomości, albowiem zgodnie z przepisami prawa upadłościowego i naprawczego (Dz. U. z 2012 r. poz. 1112 j.t.) oraz bezskutecznością czynności prawnej polegającej na przeniesieniu prawa własności ruchomości, właścicielem tych ruchomości jest upadły (wnioskodawca). Do dnia dzisiejszego ruchomości te, pomimo żądania do ich wydania i prawnego obowiązku wydania ich ciążącego na nabywcy nie zostały przekazane wnioskodawcy. Prawdopodobnie zostaną przekazane wnioskodawcy w pierwszym kwartale 2014 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wobec bezskuteczności czynności prawnej upadłego w rozumieniu art. 128 ust. 2 w zw. z art. 128 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. z 2012 r. poz. 1112 j.t.) syndyk masy upadłości obowiązany jest wystawić fakturę korygującą na podstawie § 13 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Zdaniem Wnioskodawcy, wobec bezskuteczności czynności prawnej upadłego w rozumieniu art. 128 ust. 2 w zw. z art. 128 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. z 2012 r. poz. 1112 j.t.) syndyk masy upadłości obowiązany jest wystawić fakturę korygującą na podstawie § 13 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Wstępnie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach zauważa, że ponieważ we wniosku Wnioskodawca jako przedmiot wniosku zaznaczył zaistniały stan faktyczny, co oznacza, że na dzień sporządzenia wniosku (tekst jedn.: na dzień 5 września 2013 r.) przedstawione w nim zdarzenie miało miejsce, niniejsza interpretacja została wydana w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do postanowień art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Podkreślić jednak należy, że aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie art. 160 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 1112 z późn. zm.), w sprawach dotyczących masy upadłości syndyk dokonuje czynności na rachunek upadłego lecz w imieniu własnym.

W myśl art. 173 ww. ustawy, syndyk niezwłocznie obejmuje majątek upadłego, zarządza nim, zabezpiecza go przed zniszczeniem, uszkodzeniem lub zabraniem go przez osoby postronne oraz przystępuje do jego likwidacji.

Na mocy art. 601 ww. ustawy, po ogłoszeniu upadłości przedsiębiorca występuje w obrocie pod dotychczasową firmą z dodaniem oznaczenia "w upadłości likwidacyjnej" albo "w upadłości układowej".

W świetle cytowanych przepisów, upadły z mocy prawa traci zarząd oraz możliwość korzystania i rozporządzania majątkiem należącym do niego, jednakże ta okoliczność nie pozbawia upadłego statusu podatnika, do którego to stosuje się prawa i obowiązki wynikające z przepisów obowiązujących ustaw podatkowych.

We wszelkich postępowaniach, stroną w znaczeniu materialnym pozostaje upadły - to on jest podmiotem praw i obowiązków, natomiast syndykowi przysługuje legitymacja formalna do występowania w tych postępowaniach; jest on stroną w znaczeniu formalnym. W zakresie prawnopodatkowym działanie syndyka należy potraktować jako działanie przez pełnomocnika ze wszystkimi prawnymi tego stanu rzeczy konsekwencjami. W świetle powyższego, syndyk masy upadłości jest osobą odpowiedzialną w czasie trwania postępowania upadłościowego za realizację wszystkich obowiązków podatnika i płatnika przez upadłego.

Jak wynika z powyższego, okoliczność, że podmiot, będący czynnym podatnikiem podatku VAT, zostaje postawiony w stan upadłości, nie powoduje, że traci on automatycznie status czynnego podatnika podatku VAT, o ile wykonywane są przez ten podmiot lub w jego imieniu np. przez syndyka czynności podlegające zakresowi podatku od towarów i usług. Zatem, obowiązki podatnika nałożone m.in. przepisami ustawy o podatku od towarów i usług nie ustają w chwili ogłoszenia upadłości, a syndyk masy upadłości jest osobą odpowiedzialną w czasie trwania postępowania upadłościowego za realizację obowiązków podatnika.

Wskazać również należy, iż zgodnie z art. 57 ust. 1 ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze, jeżeli ogłoszono upadłość obejmującą likwidację majątku upadłego, upadły jest obowiązany wskazać i wydać syndykowi cały swój majątek, a także wydać wszelkie dokumenty dotyczące jego działalności, majątku oraz rozliczeń, w szczególności księgi rachunkowe, inne ewidencje prowadzone dla celów podatkowych i korespondencję. Wykonanie tego obowiązku upadły potwierdza w formie oświadczenia na piśmie, które składa sędziemu-komisarzowi.

W świetle powyższego, należy stwierdzić, że syndyk działając w zastępstwie zarządu Spółki zobowiązany jest do wykonywania obowiązków podatkowych, ciążących na Spółce będącej w upadłości likwidacyjnej.

W związku z tym, należy stwierdzić, że sprzedaż jakiegokolwiek towaru jako składnika majątkowego masy upadłości, dokonywana przez syndyka masy upadłości w ramach procesu upadłościowego, bądź wykonanie jakiejkolwiek usługi przez syndyka w ramach tego procesu, stanowi odpowiednio dostawę towaru albo świadczenie usług.

Czynności te podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, przy czym podatnikiem jest upadły, który w tym zakresie prowadzi wciąż szeroko rozumianą działalność gospodarczą w postaci działalności np. handlowej lub usługowej.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jednakże jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi przez ten podmiot - art. 19 ust. 4 ww. ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast, w myśl art. 29 ust. 4 ww. ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, upustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Faktura VAT jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury VAT zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług lub też otrzymania zaliczki. Zwrócić przy tym należy uwagę na brzmienie, art. 108 ust. 1 ustawy o VAT, gdzie wskazano, iż w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty. W ocenie tut. organu wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie wyżej wymienionego dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy towaru lub usługi), a także przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.).

I tak zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą tę fakturę.

Natomiast, w myśl § 13 ust. 5 rozporządzenia, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy, oraz zwrotu nabywcy całości lub części należności, o której mowa w § 10 ust. 1.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że w okresie od marca do października 2012 r. Spółka X sprzedała (co zostało potwierdzone fakturami VAT) na rzecz Spółki Y. ruchomości Spółki. Nastąpiło wydanie tych ruchomości Spółce Y.

Pismem z dnia 1 sierpnia 2013 r. syndyk masy upadłości spółki X. w upadłości likwidacyjnej wezwał Spółkę Y. do wydania ruchomości, wskazując, że czynności prawne upadłego, na mocy których Spółka Y stała się ich właścicielem są bezskuteczne wobec masy upadłości.

Do dnia 24 października 2012 r. (data wpisu w rejestrze przedsiębiorców KRS), Spółka Y działała pod firmą: Przedsiębiorstwo Wielobranżowe (...) sp. z o.o. Zgodnie z wiedzą syndyka, w chwili zawarcia umowy sprzedaży, spółka Y była spółką powiązaną w rozumieniu art. 4 § 1 pkt 5 k.s.h. wobec spółki X. Wnioskodawca wskazał, że wniosek o ogłoszenie upadłości spółki X. został złożony do Sądu Rejonowego w dniu 28 września 2012 r., a upadłość została ogłoszona w dniu 7 grudnia 2012 r. (sygn. akt...).

Stosownie do treści przepisu art. 128 ust. 2 w zw. z art. 128 ust. 1 ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze, czynności prawne odpłatne dokonane przez upadłego w terminie sześciu miesięcy przed dniem złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości ze spółką powiązaną są bezskuteczne w stosunku do masy upadłości. Bezskuteczność z mocy prawa czynności upadłego rodzi po stronie syndyka roszczenie o wydanie masie upadłości w naturze przedmiotów majątkowych, które ubyły z majątku upadłego albo do niego nie weszły. Gdyby wydanie w naturze było niemożliwe, żądanie opiewa na wydanie równowartości w pieniądzu (art. 134 ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy w opisanej sytuacji, wobec bezskuteczności czynności prawnej upadłego w rozumieniu art. 128 ust. 2 ustawy z 28 lutego 2003 r. Prawo Upadłościowe i naprawcze, obowiązany jest wystawić fakturę korygującą na podstawie § 13 ust. 5 rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia "zwrotu towaru", jednakże w opinii tut. organu podatkowego dla uznania czynności za zwrot towaru do dostawcy nie wystarcza jedynie fizyczne jego wydanie, lecz ściśle wiąże się z jednoczesnym przeniesieniem prawa własności.

Należy zauważyć, że jak wynika z wniosku:

* ruchomości zostały wydane Spółce Y nastąpiło przeniesienie prawa do rozporządzania towarem (nieruchomościami) jak właściciel,

* faktury dokumentujące sprzedaż ruchomości na rzecz Spółki Y zostały prawidłowo wystawione i zawierały elementy o których mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług,

* faktury zostały wprowadzone od obrotu prawnego,

* do dnia dzisiejszego ruchomości te, pomimo żądania do ich wydania nie zostały przekazane wnioskodawcy.

Mając na względzie powyższe okoliczności nie można zgodzić się ze stwierdzeniem Wnioskodawcy, że właścicielem ruchomości (udokumentowanych fakturami wystawionymi na Spółki Y) w dalszym ciągu jest upadły, co oznacza obowiązek wystawienia faktury korygującej. W omawianej sprawie w sensie prawno-rzeczowym ruchomości te pozostają nadal własnością Spółki Y.

W konsekwencji powyższego transakcja zwrotnego przeniesienia prawa do rozporządzania tymi ruchomościami na syndyka masy upadłości poprzez wystawienie faktury korygującej, w ocenie tut. Organu, nie stanowi zwrotu zbytego wcześniej towaru na rzecz Spółki Y, gdyż nie następuje jednoczesny (ewentualnie wcześniejszy) fizyczny zwrot Wnioskodawcy ww. nieruchomości i nie może być również potraktowana jako prawnie dopuszczalny rabat w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy o VAT. Tym samym jest brak podstaw prawnych do wystawienia przez Syndyka Masy Upadłości faktur korygujących sprzedaż przedmiotowych ruchomości na rzecz Spółki Y skoro nie poprzedza go, ewentualnie nie następuje jednoczesny, fizyczny zwrot Wnioskodawcy przedmiotowych ruchomości.

Nadmienić należy, że skorygowanie transakcji zbycia nieruchomości na rzecz Spółki Y (o których mowa we wniosku) może nastąpić po ich faktycznym zwrocie Wnioskodawcy, co jak wskazano we wniosku prawdopodobnie nastąpi w pierwszym kwartale 2014 r., pod warunkiem, że w obowiązującym wówczas stanie prawnym taka korekta będzie prawnie dopuszczalna.

Wobec powyższego przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. organ podatkowy pragnie zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, organ podatkowy ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Prawo upadłościowe nie wchodzi w zakres tego pojęcia, w związku z czym przedmiotem interpretacji w rozpatrywanej sprawie nie były przepisy ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.